eitaa logo
ندای تهذیب
7.8هزار دنبال‌کننده
4.7هزار عکس
1.7هزار ویدیو
922 فایل
کانال رسمی معاونت تهذیب و تربیت حوزه‌های علمیه اداره قرآن و حدیث @msn200 اداره اخلاق | تلبس @khedmat14 دبیرخانه امور معرفتی @iman135110 اداره مشاوره @ENamazizade پیشنهادات و انتقادات @kovsar140 سایت‌‌ها: tahzib.ismc.ir hojre-nama.ir nedaye-tahzib.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره 2 —————————— ◀️ ضرورت فراگیری مهارت تسلط بر مهارت های خاص و متناسب با فعالیت های عرصه زندگی فردی و اجتماعی، از جمله راهکارهایی است که می تواند به پیشبرد امور در کوتاهترین زمان انجامیده و ضمن تأثير مضاعف و عمیق در عرصه آن فعالیت، اهداف وغايات آن را نیز به بهترین صورت، تحصیل نماید. برای نمونه بسیاری از دانشمندان به علت فقدان مهارتهای انتقال مفاهیم و مطالب، قادر نیستند دانش و مفهوم مورد نظر خویش را به مخاطبانشان منتقل سازند. در مقابل افرادی با دانش کمتر پس از بهره گیری از مهارت هایی مانند سخنوری، نویسندگی، تدریس و روابط عمومی قادر خواهند بود مباحث و دانش خویش را به خوبی و در مدت زمان مناسب ، بر دیگران منتقل کنند و تأثیرات عمیقی در مخاطب خویش به جای بگذارند. بر این اساس، فراگیری مهارت ها، همواره مطلوب بوده و از همین رو در هر عرصه ای بر آن تأکید می شود؛ لكن هرچه امور از اهمیت و گستره نفوذ بیشتری برخوردار باشند، فراگیری مهارت ها در آن عرصه از اهمیت مضاعفی برخوردار می شود و ضرورت بیشتر می یابد. همچنین این مهارتها برای شخصیت های موثر و صاحب نفوذ در جامعه، ضرورت و اهمیت خاصی می یابد ◀️ فعالیت سیاسی امروزه دیگر نمی توان پذیرفت که ورود به عرصه سیاست ، به سیاستمداران اختصاص دارد؛ زیرا فعالیت های سیاسی، فراگیر شده است. ضمن اینکه عدم ورود در بسیاری از این امور نیز بار سیاسی داشته و ذیل رفتار سیاسی جای می گیرد. موضوعات و مسائل سیاسی، پیوند و ارتباطی ژرف، ناگسستنی و نظام مند با امور فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و ... مردم دارد؛ از این رو فعالیت های سیاسی در زوایای زندگی بشری نفوذ کرده و شناخت، درك و تحلیل موضوعات و پدیده های سیاسی، نیازمند بینش خاصی است. فراگیری این مهارت ها، موجب راهبری فکری و عملی ما روحانیان در زندگی سیاسی گشته، بلکه با توجه به وجود مؤلفه های سیاسی و تلفیق دو عنصر دین و سیاست، این امر دینداری مطلوب مردم را نیز تأمین می کند. مردم در این فرآیند قادر خواهند بود در رفتارهای سیاسی خویش، بهترین راهکارها را برگزینند و به بهترین گزینه تن دهند. ⚛ موضوع پست بعدی ما (فردا شب) پاسخ به سوال: ❓❓چرا باید در عرصه سیاسی حضور یابیم؟❓❓ می باشد عزیزان می‌توانند نظرات و پاسخ های مفید خود را نیز از طریق کانال برای ما ارسال فرمایند ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌻 @nedaye_tahzib 🌿 tahzib-howzeh.ir
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره ۳ —————————— 💠چرا باید در عرصه سیاسی حضور یابیم؟👇👇💠 برخی کژاندیشان که به دلیل سوء نیت یا فقدان اطلاع از مبانی دینی عهده دار ترویج جدایی دین از سیاست شده و عملا در راستای ترویج اهداف کفار حرکت میکنند و حاکمیت حداکثری دین در عرصه جامع را به چالش میکشند. این عده جامعه سکولار را جامعه مطلوب معرفی نموده (1) و بر همین اساس، ورود روحانیت در عرصه های کلان جامعه (سیاست، اقتصاد، فرهنگ، حقوق و ...) را برنمی تابند. باید گفت ورود روحانیت به فعالیتهای سیاسی و حضور در عرصة تصمیم سازی و تصمیم گیری کلان جامعه، مرهون ادله بسیاری در متن دین است که برخی از آنها از نظر می گذرانیم: پاسخ اجمالی: 1️⃣ جامعیت دین اسلام 2️⃣ تاکید اسلام بر حضور در عرصه سیاست 3️⃣ گستردگی احکام اجتماعی اسلام 4️⃣ تاکید روایات بر حضور مومنان در سیاست 5️⃣ سیره اهل بیت (علیهم السلام) 6️⃣سیره علما پاسخ تفصیلی: 1️⃣ جامعیت دین اسلام دین اسلام که ادله عقلی و نقلی بسیاری بر جامعیت آن برای همه افراد، همه زمانها و مکان ها و همه شئون زندگی، گواهی میدهد، نه تنها بر عدم تفکیک عناصر دینی و دنیوی تأکید می کند، بلکه بانفي سکولاریسم، دین را در همه ارکان و عرصه های جامعه حاضر دانسته و آموزه های دین برای هر وضعیت و موقعیتی، حکم و توصیه ای مشخص ارائه کرده است. براین اساس، جامعه دینی، جامعه ای است که عناصر آن، بر اساس آموزههای شریعت شکل گرفته و تحت راهبری و هدایت فردی دین شناس و دارای تدبیر، اداره شود. در این صورت دینداران و عالمان دینی باید در عرصه جامعه دینی حضوری گسترده داشته باشند و حتی با توجه به تأثیر فوق العاده سیاست در فضای عمومی جامعه، عدم حضور عالمان مؤمن در این عرصه و وانهادن آن به اصحاب سیاست ، به تدبیر امور جامعه براساس آموزه های غیردینی میانجامد و عملا به سکولاریسم در جامعه خواهد انجامید. پی نوشت: 1.. ر.ک: عبدالکریم سروش؛ مدارا و مدیریت؛ ص۱۹۱؛ همو؛ هفته نامه جامعه مدنی. شماره ۲۰، ص ۹۶ محسن کدیور، روزنامه بنیان، ۱۳۸۰/ ۱۲ / ۲۸ ، ص 9 ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌷 @nedaye_tahzibtahzib-howzeh.ir
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره 4 —————————— 💠چرا باید در عرصه سیاسی حضور یابیم؟👇👇💠 پاسخ اجمالی: 1️⃣ جامعیت دین اسلام 2️⃣ تاکید اسلام بر حضور در عرصه سیاست 3️⃣ گستردگی احکام اجتماعی اسلام 4️⃣ تاکید روایات بر حضور مومنان در سیاست 5️⃣ سیره اهل بیت (علیهم السلام) 6️⃣سیره علما پاسخ تفصیلی: 2️⃣ تاکید اسلام بر حضور در عرصه سیاست علاوه بر روایاتی که ضرورت حضور در جامعه و دخالت در امور مسلمانان رامد نظر قرار می دهند، دخالت در امور سیاسی- اجتماعی جامعه و مشارکت در فرایند تدبير امور، از دو سو در آموزه های دینی مورد تأكيد قرار می گیرد الف: از یک سو ، سنخ بسیاری از احکام شریعت، از نوع اجرا و دخالت در امور جامعه بوده و اجرای این احکام، خود به مشارکت سیاسی افراد می انجامد لازمه تمکین به این احکام، دخالت در امور سیاسی جامعه و توجه به امور سیاسی است که از آن جمله می توان به اموری چون «بیعت و اطاعت نسبت به حاکم مشروع»، «سر برتافتن از فرامین نامشروع حاكمان»، «دفاع از کیان اسلامی» و «نصیحت نسبت به ائمه مسلمين » اشاره کرد ب: از سوی دیگر، گرچه برخی از آموزه های شریعت، از سنخ امور اجرایی نیستند، تحقق این احکام جز در سایه تحقق مقدماتی که از سنخ اجرا هستند ممکن نخواهد بود. از آن میان می توان به مقوله حسبه اشاره کرد مطابق نظريه حسبه که به عدم رضایت شارع به اهمال اموری اجتماعی و سیاسی در سطح جامعه تعریف شده، شارع مقدس خواستار تحقق اموری خاص است، ولی با عنایت به اینکه فردی خاص را برای عهده داری آن معین نکرده، برعالمان و مؤمنان عادل است که این امور را بر عهده گرفته و به آن بی توجه نباشند. امور حسبه که امری کلی بوده و تحت ملاک عدم رضایت شارع به تعطیل امور ضروری در جامعه جای می گیرد، از تصدی اموال بدون مالک و محجورین، در عرصه مسائل فردی آغاز گشته و تا برعهده گرفتن اداره جامعه در عرصه سیاسی، اجتماعی و حکومتی توسعه می یابد. طبیعی است هر کدام از این امور، نیازمند تأمین بسترهای مناسب و تحقق مقدماتی اجرایی و تلاش جهت دستیابی به اوصاف و ویژگیهای خاص در این راستاست. 3️⃣ گستردگی احکام اجتماعی اسلام ملاحظه مجموعه ابواب و کتاب های فقهی، هراندیشمندی را بدین باور میکشاند که احکام شریعت، اداره مطلوب جامعه را مد نظر قرار داده و هر بخشی از فقه، متصدی عرصه ای خاص از نیازمندیهای فردی و اجتماعی است. در حالی که تعبديات، بخش محدودی از فقه را تشکیل میدهند، مباحث مفصلی وجود دارد که شامل اقتصاد، حقوق، امنیت، قضاوت، مجازات، احوالات شخصیه، دولت و مواردی از این قبیل می شود و در گستره امور سیاسی، مسائل مهمی چون «وظائف و اختیارات حاکمان»، «روابط متقابل مردم و حاکمان»، «حقوق اقلیت های سیاسی»، «روابط میان دولت اسلامی و دولت های بیگانه»، «جنگ و صلح»، «قراردادهای بین المللی»، «اطاعت و حمایت از اوامر حکومتی» و «نصیحت به ائمه مسلمین در قالب انتقاد از حاکم و کارگزاران» را در بر میگیرد. امام خمینی (ره): «حکومت در نظر مجتهد واقعی فلسفه عملی تمامی فقه است و فقه در تمام زوایای زندگی بشریت است، حکومت نشان دهنده جنبه عملی فقه در برخورد با تمامی معضلات اجتماعی سیاسی و فرهنگی است». (امام خمینی؛ صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص 289) ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌷 @nedaye_tahzibtahzib-howzeh.ir
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره ۵ —————————— 💠چرا باید در عرصه سیاسی حضور یابیم؟👇👇💠 پاسخ اجمالی: 1️⃣ جامعیت دین اسلام 2️⃣ تاکید اسلام بر حضور در عرصه سیاست 3️⃣ گستردگی احکام اجتماعی اسلام 4️⃣ تاکید روایات بر حضور مومنان در سیاست 5️⃣ سیره اهل بیت (علیهم السلام) 6️⃣سیره علما پاسخ تفصیلی: 4️⃣ تاکید روایات بر حضور مومنان در سیاست روایات بسیاری از اهل بیت علیم السلام وارد شده که بر ورود مؤمنان به فضای عمومی، سیاسی و اجتماعی جامعه تأکید کرده و خواستار تأثیرگذاری بر فضای سیاسی- اجتماعی جامعه و تلاش جهت تحقق جامعه مطلوب و آرمانی شده است. برخی از این روایات را از نظر میگذرانیم: .. از پیامبر روایت شده است که فرمودند: «مَن أصبَحَ لا يَهتَمُّ بِاُمورِ المُسلمينَ فلَيسَ بمُسلمٍ  کسی که صبح کند و اهتمام به امور مسلمانان نداشته باشد مسلمان نیست (الكافي : ج 2 ص 163 ح 1». .از امام علی (ع) روایت شده است که فرمودند: «لَولا حُضُورُ الحاضِرِ، و قِيامُ الحُجَّةِ بِوُجودِ الناصِرِ، و ما أخَذَ اللّهُ عَلَى العُلَماءِ أن لا يُقارُّوا على كِظَّةِ ظالِمٍ، و لا سَغَبِ مَظلومٍ ، لأَلقَيتُ حَبلَها على غاربِهِا . اگر نبود حضور آن جمعيت و تمام شدن حجّت با وجود يار و ياور و اگر نبود كه خداوند از دانايان پيمان گرفته است كه بر سيرى ستمگر و گرسنگى ستمديده رضايت ندهند ، هر آينه مهار شتر خلافت را بر شانه اش مى انداختم . (نهج البلاغة : الخطبة 3.)» عَنْ النَّبِيّ صلي الله عليه و آله: لاتَزالُ اُمَّتي بِخَيْرٍ ما أُمِروُا بِالمَعرُوفِ وَنَهَوا عَنْ الْمُنكَرِ وَتَعاوَنُوا عَلى البِرِّ فَإذا لَمْ يَفْعَلُوا ذلِكَ نُزِعَتْ عَنهُمْ الْبَرَكاتُ. [مستدرك الوسائل، ج 12، ص 181] پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله فرمودند: همواره امت من در خير و خوبى بسر خواهند برد مادامى كه امر به معروف و نهى از منكر نموده و در كارهاى نيك همكارى داشته باشند و اگر اين امور را ترك كنند بركت از ميان آنان خواهد رفت. الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لا تَكُفُّوا عَن مَقالَةٍ بِحَقٍّ ، أو مَشورَةٍ بِعَدلٍ... امام على عليه السلام : از گفتن سخن حق ، يا مشورت دادن عادلانه ، خوددارى نكنيد... (نهج البلاغة : الخطبة 216) ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌷 @nedaye_tahzibtahzib-howzeh.ir
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره 6 —————————— 💠چرا باید در عرصه سیاسی حضور یابیم؟👇👇💠 پاسخ اجمالی: 1️⃣ جامعیت دین اسلام 2️⃣ تاکید اسلام بر حضور در عرصه سیاست 3️⃣ گستردگی احکام اجتماعی اسلام 4️⃣ تاکید روایات بر حضور مومنان در سیاست 5️⃣ سیره اهل بیت (علیهم السلام) 6️⃣سیره علما پاسخ تفصیلی: 5️⃣ سیره اهل بیت (علیهم السلام) / قسمت اول علاوه بر مواردی که در خصوص ضرورت شرکت در فعالیت های سیاسی از نظر گذشت. می توان به سیره اهل بیت (ع) نیز اشاره کرد. اهل بیت از سوی خداوند، مأمور هدایت مردم و جامعه به سوی اهداف و غایات دین بوده و راهبری مردم به سوی سعادت دنیوی و اخروی را هیچ گاه از نظرگاه خویش دور نداشتند. از این رو هیچگاه در قبال مسائل جامعه خویش، بی توجه نبوده و همواره راهکاری خاص مبتنی بر آموزمهای شریعت در خصوص مسائل عمده جامعه ارائه میکردند. اهل بیت امام بر حق بودند و حاکمان ظالم معاصر ]ن حضرات نیز بر این قضیه واقف بوده و با مشاهده تمایل عمومی مردم به آنها، همواره ایشان را رقیب جدی خویش در عرصه سیاست و حاکمیت می پنداشتند. لذا همواره تقابل جدی میان حاکمان و ائمه معصوم از دو سو وجود داشته و این قضیه علاوه بر هدف هدایت حداکثری مردم از سوی آنان در عرصه جامعه، موجب شده است بسیاری از رفتارهای آن حضرات، در ذیل رفتار سیاسی جای گیرد. برخی از آنها را که رنگ و بوی سیاسی تری دارند، از نظر میگذرانیم: الف: دین اسلام، سعادت دین و دنیای مردم را مد نظر قرار داده است. در کنار دعوت پیامبر به اخلاق، معنویت و دینداری، دین اسلام، آموزه های بسیاری در عرصه سیاست و اجتماع دارد. بر این اساس، پیامبر مردم را به گوشه نشینی و عبادت فرا نخوانده، بلکه آنان را به مقابله عملی با ظالمان و متجاوزان دعوت کرده و خود نیز در صف اول این حرکت جای داشته است. سیره پیامبر نشان میدهد که دینداری به اقامه نماز و عبادات محدود نمی شود؛ بلکه دینداران باید با مشارکت در فرآیند تغییر و هدایت کلان جامعه، جهت تحقق جامعه مطلوب تلاش کنند. بر این مبنا پیامبر اکرم در طول زندگی شریفشان عملا جامعه جدیدی تشکیل دادند و حاکمیت سیاسی را در آن محقق ساختند. آن حضرت خود سرپرستی آن را عهده دار شدند و باسیاستگذاری و تصمیم گیری صحیح و رفع مشکلات و موانع، جامعه را به سوی مطلوب سوق دادند. ب: حضرت علی نیز جدا از اینکه در زمان پیامبر ، مأموریت های سیاسی، اجتماعی و نظامی را عهده دار می شدند، پس از رحلت پیامبر به عبادت بسنده نکردند و با سعی در اصلاح وضعیت جامعه، تمام توان خویش را جهت اتخاذ بهترین تصمیم، از طریق تعامل با حاکمان در راستای تأمین مصلحت جامعه اسلامی به کار گرفتند ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌷 @nedaye_tahzibtahzib-howzeh.ir
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره 7 —————————— 💠چرا باید در عرصه سیاسی حضور یابیم؟👇👇💠 پاسخ اجمالی: 1️⃣ جامعیت دین اسلام 2️⃣ تاکید اسلام بر حضور در عرصه سیاست 3️⃣ گستردگی احکام اجتماعی اسلام 4️⃣ تاکید روایات بر حضور مومنان در سیاست 5️⃣ سیره اهل بیت (علیهم السلام) 6️⃣سیره علما پاسخ تفصیلی: 5️⃣ سیره اهل بیت (علیهم السلام) / قسمت دوم ج: - امام حسن (ع) نیز در راستای سیره نبوی و علوی ، عملا حاکمیت سیاسی را عهده دار شده، به جنگ مبادرت ورزیدند و مطابق وضعیت جامعه و بنا بر مصلحت اسلام، با معاویه صلح کردند. آن حضرت پس از صلح نیز گوشه نشین نشدند و اداره جامعه محدود خویش و تعامل با حاکم در راستای مصلحت جامعه را مد نظر قرار دادند. د: امام حسین ع در ده سال آغازین امامت خویش، تعامل با حاکم را به مصلحت جامعه می دیدند. آن امام برخلاف بسیاری از دینداران که با مرگ معاویه و سلطنت يزيد، عبادت و گوشه گیری را انتخاب کرده و اصلاح جامعه را به فراموشی سپرده بودند، بیعت با یزید را خیانت به اسلام دانست و از اطاعت و بیعت با او سربرتافت. آن حضرت دیگران را نیز به این امر فراخواند و عملا پرچم مبارزه با حاکم ظالم را برافراشت و دیگران را به آمدن ذیل این پرچم دعوت کرد. امام حسین ع در این راه ناملایمات بسیاری را به جان خرید و در نهایت، جان مبارک خویش را فدا کرد. ذ: با شهادت امام حسین عیة و حاکم شدن فضای رعب و وحشت علیه مسلمانان انقلابی و ضرورت رعایت تقیه در زندگی شیعیان، عملا دستگیری حکومت توسط ائمه غیر ممکن می نمود. از این رو هدایت حداکثری جامعه توسط آنان و بروز رفتارهای سیاسی فراگیر در قالب مخالفت و مقابله با حاکمان، بر مصلحت حفظ جان شیعیان منطبق نبود. لکن این قضیه موجب نشد اهل بیت که همواره مخالف حکومتها تلقی می شدند، به عبادت مشغول شده، از ورود به عرصه اجتماع و سیاست پرهیز کنند. ورود آنان به عرصه سیاست ورزی را در این دوره باید با سیاست ورزی معصومین پیش از خود، متفاوت ارزیابی کرد؛ زیرا چنانچه آنان به علت انتساب به پیامبران به عبادت مشغول می شدند و از فعالیت سیاسی دوری می جستند، نه تنها هیچ گاه حاکمان وقت آنان را اذیت نمی کردند. بلکه به آنان احترام میگذاشتند. با این حال آنان با تمکین نکردن از ظالمان، مردم را به این سو دعوت کردند و متناسب با وضعیت زمانه ، رفتارهای متفاوتی را در برابر حاکمان اتخاذ کردند و سعی در هدایت جامعه به سوی جامعه مطلوب و آرمانی داشتند. آنچه در خصوص رفتار سیاسی اهل بیت قابل توجه است ، گوناگونی رویکرد آنان در این خصوص است؛ زیرا اساسأ رفتار سیاسی مطلوب، امری مطلق نیست و تابع وضعیت محیطی است و خوبی و بدی رفتار بر اساس موقعیت خاص سنجیده می شود. جلوه های گوناگون رفتار سیاسی اهل بیت در طول زمان قریب به دو و نیم قرن و فعالیت سیاسی آنان در جامعه، اعم از مشارکت منفی و مثبت، در کلام حضرت آیت الله العظمی خامنه ای این گونه تبیین شده است: خط جهاد و مبارزه ائمه ... در تمام دوران دویست و پنجاء ساله و در شکل های گوناگون استمرار داشته و هدف از آن، او لا: تبیین اسلام ناب و تفسیر صحیح قران و ارائه تصویری روشن از معرفت اسلامی است. ثانيا، تبیین مسئله امامت و حاکمیت سیاسی در جامعه اسلامی و ثالثا، تلاش و کوشش برای تشکیل آن جامعه و تحقق بخشیدن به هدف پیامبر معظم اسلام و همه پیامبران، یعنی اقامه قسط و عدل و زدودن انداد الله از صحنه حکومت و سپردن زمام اداره زندگی به خلفاء الله و بندگان صالح خداوند (پیام آیت الله خامنه ای به سومین کنگره جهانی امام رضا (ع)، 1368/07/26) ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌼 @nedaye_tahzib 🍀 tahzib-howzeh.ir
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره 8 —————————— 💠چرا باید در عرصه سیاسی حضور یابیم؟👇👇💠 پاسخ اجمالی: 1️⃣ جامعیت دین اسلام 2️⃣ تاکید اسلام بر حضور در عرصه سیاست 3️⃣ گستردگی احکام اجتماعی اسلام 4️⃣ تاکید روایات بر حضور مومنان در سیاست 5️⃣ سیره اهل بیت (علیهم السلام) 6️⃣سیره علما پاسخ تفصیلی: 6️⃣سیره علما سیره عالمان شیعه در عصر غیبت نیز در راستای سلف صالحشان قرار داشته و آنان به تناسب موقعیت و وضعیت فرهنگی و سیاسی و محیط سیاسی زمانه خویش، در کنار تاکید ہر مسائل مادی و پاسخ به مؤمنان در خصوص پرسشها در عرصه خصوصی و احوالات شخصيه ، از دو سو فعالیت سیاسی، انجام می دادند. الف: از یک سو، کتب عالمان پر است از مسائل سیاسی و ابراز عقیده و اظهار نظر در خصوص نظام سیاسی و رفتار سیاسی مطلوب در عصر غیبت. ب: از سوی دیگر، عالمان شیعی در ادوار و زمانهای مختلف ضمن ورود به مسائل سیاسی در قالب تقابل و تعامل با حاکمان جائر و هدایت سیاسی اجتماعی جامعه به مقدار توان ، رفتارهای سیاسی متفاوت و متنوعی از خود بروز داده اند که بررسی هر کدام از آنها تحقیق مفصلی می طلبد؛ لکن به اجمال میتوان به برخی از آنها اشاره کرد: ◀️ و تعامل مثبت فقیهانی، مانند شیخ مفید با حاکمان آل بویه ؛ (ر.ک: شیخ مفید؛ نبرد جمل؛ ترجمه محمود مهدوی دامغانی ص 9) ◀️ ورود فقيهان شیعی جبل عامل به دربار حاکمان صفویه و همکاری با آنان؛ (ر.ک: مرتضی مطهری: مجموعه آثار، ج ۱۶) ◀️ تعامل و همکاری فقیهان با دربار قاجاریه جهت تأمین مصلحت جامعه اسلامی و هدایت فراگیر مردم و حاکمان؛ (ر.ک: فؤاد ابراهیم؛ «ولایت فقیه در عصر قاجاریه »؛ ترجمه محمد باغستانی؛ مجله فقه (کاوشی نو در فقه اسلامی)، بهار و تابستان ۱۳۹۰، شماره ۲۷ . ۲۸ ، ص۳۲۰.) ◀️ نگارش کتب اخلاقی برای هدایت حاکمان؛ برای مثال کتاب معراج السعاده تألیف ملا احمد نراقی (ر.ک: مقدمه معراج السعاده ونیز: سید سجاد ایزدهی؛ اندیشه سیاسی ملا احمد نراقی: فؤاد ابراهیم: « ولایت فقیه در عصر قاجاریه (بخش چهارم) »؛ ترجمه محمد باغستانی: مجله فقه (کاوشینودر فقه اسلامی) : بهار و تابستان ۱۳۹۰؛ شماره ۲۷-۲۸ ص۳۲۰.) ◀️ مشارکت فعال در نفی استبداد و تشکیل حکومت با محوریت مردم در قالب نگارش کتب و فعالیت عملی در نهضت مشروطه؛ (مرتضی شیرودی؛ جنبشها و نهضت های سیاسی اسلام معاصر؛ ص۲ ۴. ) ◀️ فتوای میرزای شیرازی در تحریم تنباکو و مبارزه با شرکت های انگلیسی در ایران؛ (همان، ص ۳۷-۴۱.) ◀️ فعالیتهای روشنگرانه ، عدالت طلبانه و تقریب مذاهبی سید جمال الدین اسدآبادی؛ (ر.ک: سید احمد موثقی؛ سید جمال الدین اسدآبادی، مصلحی متفکر و سیاستمدار قم: بوستان کتاب؛ ۱۳۸۰.) ◀️ فعالیت بسیاری از علما در انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی که به شکنجه، تبعید و شهادت بسیاری از آنها انجامید. امام خمینی در تأکید بر این مدعا و با استشهاد به سیره معصومین, این گونه فرموده است: ما مکلفیم در امور سیاسی دخالت کنیم، مکلفیم شرعا: همان طور که پیغمبر میکرد، همان طور که حضرت امیر می کرده . (امام خمینی؛ صحیفه امام، ج ۱۵، ص ۱۶) ◀️ مقام معظم رهبری نیز با تأکید بر این سیره مسلم، روش عالمان دینی در این خصوص را مورد عنایت قرار داده و در تأکید بر حضور روحانیت در این عرصه، این گونه اظهار داشته است: «تکلیف دوم (روحانیت) ... تکلیف مجاهدت برای مردم است. اگر انقلاب پیروز هم نشده بود، این تکلیف بود. دأب و روش علما این بود... که به فقرا و طبقات ضعیف کمک کنند و برای حفاظت از آنها، در مقابل زورگو بایستند؛ در مقابل خان بایستند؛ در مقابل سلطان بایستند. اصلا علمای ما... همیشه به این معنا معروف بوده اند... که با ضعفا خوب بودند و به آنها كمك میکردند و با حکومت های طاغوت و قدرتمندها در می افتادند.» ( سخنرانی مقام معظم رهبری در جمع روحانیون و طلاب استان بوشهر: 1370/10/11) ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌹 @nedaye_tahzib ☘️tahzib-howzeh.ir
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره 9 —————————— 💠چرا باید در عرصه سیاسی حضور یابیم؟👇👇💠 📍نتیجه مطالب گذشته📍 حضور روحانیان در عرصه سیاست واجب است؛ چراکه: 1⃣ عدم ورود دین به عرصه های سیاسی - اجتماعی، مساوی است با نقصان دین که با فرضيه خاتمیت دین اسلام در تنافی است 2⃣ فروگذاری امور سیاسی - اجتماعی در دین و واگذاری آن به دنیامداران، مساوی است با سکولاریسم. 3⃣ اگر دینداران از گرد امور سیاسی، پراکنده شوند، دنیامداران از دست درازی به دین کوتاهی نکرده و از محدود کردن آن در راستای مطامع خود دریغ نمی کنند. 4⃣ در روایات بسیاری بر حضور مؤثر مسلمانان در عرصه های مختلف سیاسی تأکید شده است. 5⃣ سنخ بسیاری از احکام شریعت، از نوع اجرا و دخالت در امور جامعه بوده و اجرای این احکام ، به مشارکت سیاسی افراد خواهد انجامید. 6⃣ تحقق بسیاری از احکام شریعت، جز در سایه فعالیت سیاسی و فراهم ساختن مقدمات و بسترهای اجرای آن، ممکن نخواهد بود. 7⃣ ملاحظه مجموعه ابواب و کتابهای فقهی، هر اندیشمندی را بدین باور می کشاند که احکام شریعت، اداره مطلوب جامعه کلان را مد نظر قرار داده و مشتمل بر مباحث مفصلی در عرصه های اقتصاد، حقوق، امنیت، قضاوت، مجازات، دولت و ... است. تحقق شریعت در این عرصه ها به معنای مشارکت حداکثری مؤمنان و مسلمانان در عرصه های سیاسی و حکومتی است. 8⃣ سیره اهل بیت (ع) پر است از مصادیق مختلف فعالیت سیاسی که در قالب مشارکت سیاسی سلبی یا ایجابی بوده است. 9⃣ عالمان شیعه به تبعیت از اهل بیت ، در همه زمانها - حتی در زمان تقیه و حاکمان جائر- فعالیتهایی جهت احیای معارف شریعت داشتند که گسترده ترین آن مشارکت سیاسی در انقلاب اسلامی است. ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌹 @nedaye_tahzib ☘️tahzib-howzeh.ir
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره ۱۰ —————————— 💠ملاک ها و معیارهای فعالیت های سیاسی طلاب 👇👇💠 1⃣ سیاست اسلامی یا سیاست شیطانی عرصه سیاست، رویکردهای متفاوتی دارد و تفاوت آن در مکاتب مختلف را نیز باید در مبانی، اصول و خاستگاه هر مکتب و نوع نگرش آن به سیاست جست وجو کرد. طبیعی است تفاوت رویکرد در عرصه سیاست ، به انتظارات و رفتار خاص انجامیده و مستدعی توصیه های خاصی در این خصوص است. اساسی ترین نکته در تمایز مکاتب مادی از مکتب سیاسی اسلام در خصوص رفتار و فعالیت سیاسی، رویکرد آنان به سیاست است. سیاست در دیدگاه غربی، ماهیت مادی دارد و برای تدبیر امور مادی جامعه استفاده می شود و دارای دو گونه رویکرد شیطانی یا حیوانی است. اما سیاست در نظام اسلام، ابزاری در راستای هدایت مادی و معنوی مردم به سوی جامعه مطلوب محسوب می شود. مطابق دیدگاه برخی در نظام مادی، سیاست، رویکرد شیطانی دارد و در راستای مبارزه و دستیابی به قدرت تعریف می شود و هر گونه حیله و خدعه برای تأمین این غایت، جایز برشمرده میشود. از این رو در تعریف سیاست گفته اند: سیاست مبارزه و پیکار میان افراد و گروه ها برای فتح قدرتی است که فاتحان، آن را به سود خود و به زیان مغلوبان به کار می برند (موريس دوورژه؛ جامعه شناسی سیاسی؛ ترجمه ابوالفضل قاضی؛ ص۳۰-۳۱)» بر اساس رویکردهای دیگر، سیاست، در راستای تدبیر حیات مادی و متناسب با نیازهای حیوانی انسان ها تعریف می شود؛ لذا برخ سیاست را «علم حکومت بر جوامع» یا «فن و عمل حکومت بر جوامع تعریف کرده و هدف علم سیاست را «تشریح منظم و پیش بینی پدیده های سیاسی» دانسته اند. این در حالی است که سیاست در منطق اسلام، بعد هنجاری یافته و جدا از اینکه از حیث لغت به معنای اقدام برای سامان دادن چیزی به وسیله اموری آمده که آن را اصلاح می کند و سامان می بخشد، از حيث اصطلاحی، به مدیریت حیات انسان ها - چه در حالت فردی و چه در حالت اجتماعی - برای وصول به عالی ترین هدفهای مادی و معنوی تعریف شده است. بر خلاف رویکرد سیاست شیطانی یا حیوانی، در رویکرد اسلامی، سیاست پدیده مقدسی برشمرده می شود که انبیا و اولیا از آن به عنوان ابزار در جهت اجرای قوانین الهی، برقراری عدالت، حاکمیت خدا، احقاق حق و خدمت به بندگان خدا استفاده میکردند. چنانچه مشارکت سیاسی به صورت صحیح انجام شود، با ارزش ترین یا حداقل یکی از با ارزش ترین تکاپوهای انسانی است که در هدف بعثت پیامبران الهی منظور شده است. ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌹 @nedaye_tahzib ☘️tahzib-howzeh.ir
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره 11 —————————— 💠ملاک ها و معیارهای فعالیت های سیاسی طلاب 👇👇💠 1️⃣ سیاست اسلامی یا سیاست شیطانی (قسمت دوم) در آموزه های اسلام، ضمن تأکید بر استفاده از سیاست به عنوان ابزار وصول به اهداف مادی و معنوی، رویکردی خاص از سیاست ، توصیه شده است: ◀️ سياسَةُ الدِّينِ بِحُسنِ الوَرَعِ و اليقينِ ؛ سیاست دین (و تکمیل آن) به پارسایی و یقین نیکو است (آمدی؛ غرر الحكم؛ ترجمه رسولی محلاتی، ج ۲، ص ۵۳۴.) ◀️ :مِلاكُ السِّياسَةِ العَدلُ ملاك و معیار سیاست و تدبیر کارها عدالت است (عيون الحكم والمواعظ : ص 486 ح 8960 .) ◀️ بئسَ السِّياسَةُ الجَورُ ستمکاری، بدسیاستی است ( عيون الحكم والمواعظ : ص 193 ح 3970 .) رویکرد به سیاست در دین اسلام، دارای ضوابط و ملاکهای خاصی بوده و از رویکرد شیطانی متمایز است؛ چنان که با رویکرد سیاست حیوانی که فقط دفع فساد از زندگی انسان را مورد توجه قرار داده و به ابعاد معنوی و الهی نظر ندارد نیز متفاوت خواهد بود امام خمینی در این باره فرمود: ما اگر فرض کنیم که يك فردی هم پیدا بشود که سیاست صحيح را اجرا کند، نه به آن معنای شیطانی فاسدش، و به خیر و صلاح ملت باشد، این سیاست یک بعد از سیاستی است که برای انبيا بوده است و برای اولیا و حالا برای علمای اسلام. سیاست های شیطانی و سیاست های صحیح اگر هم باشد، امت را در يك بعد هدایت میکند و راه می برد و آن بعد حیوانی است. بعد اجتماع مادی است و این سیاست یک جزء ناقصی از سیاستی است که در اسلام برای انبیا و برای اولیا ثابت است. ( امام خمینی؛ صحیفه امام؛ ج ۱۳، ص۴۳۲) در منطق سیاست ورزی شیطانی، دستیابی به قدرت اصالت دارد و رسیدن به قدرت، پول و امکانات مادی به هر قیمتی، هر چند با حیله، دروغ، خدعه و ظلم باشد، جایز خواهد بود. در این رویکرد، هدف سیاسی، توجیه کننده وسیله است. در منطق سیاست حیوانی, رویکرد معنویت مدار و كمال جو در عرصه سیاست، جایگاهی ندارد و اگر از اخلاق سیاسی یاد می شود، اخلاق مبتنی بر رفاه و مادیات است. رویکرد سیاسی مبتنی بر آموزه های اسلام، محدود به ملاکها و ضوابط برآمده از ارزشها و هنجارهای مورد پذیرش مسلمانان است. طبیعی است فعالیت سیاسی جز در ذیل این ملاک ها قابل قبول نیست. به عبارت دیگر می توان گفت مشروعیت فعالیت سیاسی در اسلام در گرو انطباق بر اصولی خاص است که شریعت آنها را توصیه کرده است. و عمل به آنها در عرصه فعالیت سیاسی، می تواند آن عمل را مشروع و مجاز جلوه دهد. ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌸کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9 🌾 سایت معاونت تهذیب: tahzib-howzeh.ir
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره 12 —————————— ◀️ برخی از ملاک های فعالیت سیاسی این ملاکها را در فعالیت سیاسی لحاظ کنیم برخی از ملاک هایی را که شارع ارائه یا تأیید کرده و فعالیت های سیاسی باید بر آنها مبتنی باشد، می توان در ذیل عناوین زیر برشمرد: 1️⃣ وفای به عهد و عمل به وعده ها؛ 2️⃣ قرار گرفتن فعالیت ها بر محور عمل به شریعت؛ و تلاش در راستای تامین اهداف شریعت؛ 3️⃣ محوریت اخلاق دینی و پرهیز از هرگونه اعمال غیراخلاقی؛ 4️⃣عمل براساس عدالت و دوری از هر گونه ظلم و ستم؛ 5️⃣ عدم به کارگیری خدعه، نیرنگ، بهتان و دروغ؛ 6️⃣ مراعات مصلحت های شرعی و پرهیز از مصالح فردی؛ 7️⃣ محوریت عمل به تکلیف الهی و نه وصول به نتیجه به هر طريق ممکن؛ 8️⃣ عدم استفاده از مقدمات ناشایست و حرام برای رسیدن به هدف مطلوب؛ 9️⃣ مراعات کرامت انسانی در رفتارهای سیاسی و ضرورت حفظ آبروی مردم؛ 🔟 انطباق اعمال سیاسی بر فطرت، عقل و عرف ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌸کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9 🌾 سایت معاونت تهذیب: tahzib-howzeh.ir
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره 13 —————————— ◀️ملاک های فعالیت سیاسی▶️ ✅ حکومت علوی را سرمشق خود قرار دهیم 1️⃣ صداقت و راستی پرهیز از دروغ از اولین اصول اخلاقی بشر به شمار می رود. شاید کم تر کسی را سراغ داشته باشیم که به ضرر خود نیز سخن راست بگوید. اما باید اذعان کرد که این امر در دنیای سیاست نه تنها عجیب و کمیاب است، بلکه کاری غیر معقول به شمار می رود. در عالم سیاست _ معمولاً _ آنچه را که منافع ایجاب می کند باید گفت، نه آنچه را که اصول اخلاقی ایجاب می کند؛ اما امام علی(ع) پایبندی به اصول اخلاقی را بر منافع سیاسی و معاملات دنیای سیاست ترجیح داد. حضرت علی(ع) در حاد ترین شرایط سیاسی حاضر نشد برای مصالح کشور، جامعه و اسلام دروغ بگوید. مسئله مهم دیگر برخورد صادقانه و صداقت آمیز حاکمان و حکومت با مردم است. در اندیشه سیاسی اسلام، حاکمان نباید از جهل مردم سوءِ استفاده کنند یا به خاطر منافع و مصالح، حقایق را بپوشانند یا از گفتن سخن حقی که به ضرر خودشان است خودداری کنند. 2️⃣ پایبندی به عهد و پیمان حضرت علی(ع) معتقدند که اگر حاکمی با دشمن خود پیمانی نهاد، یا براساس عهد و پیمان چیزی را بر ذمّه خود گرفت، باید به پیمان خود عمل کند و آنچه را بر ذمّه خود دارد ادا کند، و حتی خود را به عنوان سپری در مقابل پیمانش قرار دهد تا خود ضربه ببیند، ولی عهد و پیمان او خدشه دار نشود. بنابراین، به هیچ وجه خیانت و فریب در پیمان منعقده با دشمن روا نیست؛ زیرا خداوند تعالی از روی لطف و رحمت به بندگان، عهد و پیمان را امانی قرار داده و رعایت آن را به عهده همگان نهاده است. خداوند عهد و پیمان را چون حریمی استوار ساخته تا مردم در استواری این حریم، اطمینان، آرامش و امنیت را تجربه کنند. بنابراین، در عهد و پیمان نه می توان خیانت کرد و نه می توان به نوعی حیله و مکر در آن گنجاند. 3️⃣ توجه به ارزش های انسانی و فرا مذهبی در نامه حضرت علی(ع) به مالک اشتر، سی مورد جملاتی وجود دارد که تمام انسان ها از هر ملیت، نژاد، صنف و مذهب را در برمی گیرد. «ناس» به معنی مردم در نُه مورد، «رعیت» به معنی شهروند در سیزده مورد، «عامه» به معنی همگان در سه مورد، «کُلُّ امرِی ءٍ» به معنی هر انسانی در دو مورد، «عبادُاللّه» به معنی بندگان خدا در یک مورد و صریح تر از همه «نظیرٌ لکَ فی الخلقِ» به معنی همنوع تو در خلقت، در یک مورد در عهدنامه حضرت علی(ع) آمده است (جعفری 1369: ص 319). به اعتقاد امام، حاکمان و حکومت باید نگرشی انسانی و فرا مذهبی به شهروندان داشته باشند. آنچه امام در این جمله اخیر بر آن تأکید دارند، این است که تمام شهروندان جامعه اسلامی را به دو دسته تقسیم می کنند: دسته اول که مسلمان هستند و برادر دینی حاکمان به شمار می روند و دسته دوم که مسلمان نیستند ولی در آفرینش همانند حاکمان هستند و انسان اند (نهج البلاغه 1373: نامه 53، ص 326). حضرت علی(ع) صِرف انسان بودن افراد در یک جامعه را عاملی می داند که باید بر مبنای آن حقوق انسانی و شهروندی آنان تأمین شود. حضرت معیاری را ذکر می کنند که تحت هیچ شرایطی از بین نمی رود و جزو ماهیت و ذات موجودی به نام انسان است ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌸کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9 🌾 سایت معاونت تهذیب: tahzib-howzeh.ir
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره 14 —————————— ◀️ملاک های فعالیت سیاسی▶️ ✅ حکومت علوی را سرمشق خود قرار دهیم (قسمت دوم) 4️⃣ نفی حیله و نیرنگ حضرت علی(ع) در هیچ شرایطی حاضر نبود به حیله و نیرنگ متوسل شود؛ زیرا معتقد بود: «حاکمی که مکر و حیله یا تکبر کند از بی عقلی و حماقت خود در حکومتش پرده برمی دارد.» معاویه برای پیشبرد اهداف خود از توسل به هرگونه حیله و نیرنگ فروگذار نمی کرد. به همین دلیل، برخی می گفتند که معاویه سیاستمدار است؛ ولی علی(ع) زیرک نیست و سیاست نمی داند. حضرت در پاسخ به این گونه سخنان فرمود: به خدا سوگند معاویه زیرک تر از من نیست، اما شیوه او پیمان شکنی و گناهکاری است. اگر حیله و پیمان شکنی ناخوشایند نبود، زیرک تر از من کسی پیدا نمی شد (نهج البلاغه 1373: خطبه 200، ص 236). حضرت حتی در صورت از دست رفتن قدرت و حکومت نیز به این شیوه ها متوسل نمی شد 5️⃣ پرهیز از تطمیع حضرت علی(ع) نسبت به امور مالی بسیار حساس و دقیق بود و با اینکه از حق و سهم خود به آسانی می گذشت و آن را به دیگران واگذار می کرد (مفید 1414 ب: ص 401)، ولی در امور بیت المال کاملاً نظام مند عمل می نمود و در حساب و کتاب بسیار سختگیر بود. نکته بسیار مهمی که وجود دارد، این است که حضرت علی(ع) نه از بیت المال، نه از مال شخصی و نه از هیچ اهرم مالی در جهت منافع و مصالح سیاسی کشور استفاده نمی کرد؛ زیرا آن را شیوه یی ناپسند و ناحق می شمرد. حتی پا را از این نیز فراتر گذاشت و سوءِ استفاده های مالی گذشته را پیگیری و جبران کرد و همین امر مخالفت های شدیدی را علیه او برانگیخت. ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌸کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9 🌾 سایت معاونت تهذیب: tahzib-howzeh.ir
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره ۱۵ —————————— ◀️ هنگام انتخابات چگونه رفتار کنیم؟▶️ عرصه سیاست، پیچیده و دارای زمینه و بسترهای انحراف و اشتباه است. به دلیل تأثیر بسیار زیاد عملکرد و رفتار اصحاب دین، در قضاوت مردم و شهروندان درباره دین، فقدان آشنایی ما روحانیان با فعالیت های مطلوب سیاسی مبتنی بر عقل و شرع، می تواند بر ساحت دین خدشه وارد سازد. در این صورت از تاثیرات عمل سیاسی ما کاسته میشود و حتی این فعالیت ها در راستای منافع و اهداف دشمنان قرار خواهد گرفت. تاریخ گواه این مطلب است که اندیشمندان بسیاری، علی رغم آشنایی با آموزه های دین، به علت فقدان شناخت صحیح زمانه، وضعیت زیست محیط جامعه و عدم درک دقیق موضوعات سیاسی، رفتارهای متناسب از خود بروز نداده و در برخی اوقات، فعالیت آنان، به ریختن آب در آسیاب دشمن انجامیده است. از این رو فهم، درک و دریافت مهارت هایی که موجب تأثير مضاعف رفتار ما شود و عملا در کوتاه ترین زمان، ما را به استوارترین نتایج برساند، برای همه ما ضرورتی اجتناب ناپذیر است. با عنایت به تأثیرات سوء رفتارهای نامناسب ما روحانیان و دینداران بردین مردم، ضرورت اکتساب مهارتهای خاص در این عرصه برای ما ضرورتی مضاعف می یابد. براین اساس، باید با آشنایی با مهارتهای متناسب با فعالیت در عرصه سیاست، ضمن اینکه تأثیر فعالیت خویش را تضمین می کنیم و بر عمق آن می افزاییم، الگویی در فعالیت سیاسی منطبق بر ملاک ها و معیارهای شرعی و عقلی ارائه می کنیم. برخی از رفتارهایی که در فعالیت های سیاسی برای همه، به خصوص ما طلاب و روحانیون، ضروری به نظر می رسد و می تواند حسن فعالیت ما را در عرصه سیاست و سلامت آن را تضمین کند عبارتند از: «رعایت بی طرفی نسبت به گروه های خودی و بروز رفتار فراجناحی و فرا گروهی»، «دوری از افراط و تفریط و اتخاذ سیره متعادل و حق مدار»، «پیروی از راه حق و هدایت به آن»، «ارائه معیارهای اسلامی جهت شناخت حق از باطل»، «داشتن روحیه حق محوری و سوق دادن فضای سیاسی به سوی آموزه های دینی»، «استقامت و ثبات قدم در پیروی از حق و حقیقت»، «اتخاذ رفتار مشفقانه و پدرانه نسبت به آحاد مردم و گروه های سیاسی خودی». در پست های بعدی، موارد مذکور را به تفصیل بررسی خواهیم کرد. ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌹کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره ۱۶ —————————— ◀️ هنگام انتخابات چگونه رفتار کنیم؟▶️ 1⃣ اخلاق محور باشیم در خصوص دخالت اخلاق در عرصه سیاست بچند نظر اشاره می شود: الف: برخی غایت اخلاق و سیاست را از هم متمایز دانسته؛ لذا با انکار نسبت میان این دو، دخالت هر کدام در حریم دیگری را ناروا دانسته اند. ب: برخی دیگر بر این باور بودند که اخلاق باید در راستای اهداف سیاست به کار گرفته شود. ماکیاولی از جمله متفکرانی است که به تئوریزه کردن این مدعا پرداخت. او به این باور دامن زد که بی آنکه التزامی اخلاقی به اهداف سیاسی وجود داشته باشد، می توان از اخلاق برای دستیابی به هدف های سیاسی بهره گرفت. ج: در مقابل این دو دیدگاه، مکتب اسلام بر این باور است که سیاست باید بر محور اخلاق امتداد یابد و در تزاحم میان سیاست و اخلاق، بر اصالت اخلاق تأکید می ورزد. بررسی سیره سیاسی اهل بیت علیهم السلام نشان می دهد که آنان هیچگاه از منطق «هدف وسیله را توجیه میکند» پیروی نکرده و به هیچ وجه از ابزارهای غیر اخلاقی جهت وصول به اهداف اخلاقی - الهی بهره نگرفتند. از باب نمونه در این خصوص می توان به سیره حضرت علی (ع) اشاره کرد. ایشان در عبارتی، سر عدم به کارگیری راهکارهای غیر اخلاقی در مسائل سیاسی - اجتماعی را اطاعت از ارزشها و اوامر الهی دانسته و عبور از مرزهای اخلاق و شریعت را در گستره سیاست ورزی، غیرمجاز اعلام داشته است: «من به خوبی از تمام ریزه کاری های سیاست مخرب باخبرم، و راه های پیروزی بر دشمن را دقیقا می دانم و توانایی به کار بستن آنها را دارم؛ ولی می دانم که حفظ ارزش ها هرگز اجازه بسیاری از این چاره جویی های سیاسی را که از اصول شیطانی سرچشمه می گیرد، نمی دهد. من به اوامر و نواهی الهی چشم دوخته ام . هرجا به من اجازه پیشروی بدهد، می روم، و هرجا مانع شود، باز می ایستم. ایشان روش معاویه را برنتابیدند؛ چراکه حیله، نیرنگ، نقض پیمان و ظلم را برای رسیدن به اهداف خویش، تجویز می کرد. آن حضرت جدا از اینکه عرصه سیاست را از این امور مبرا میدانستند، تمایز روش خویش در سیاست ورزی را در مراعات اصول اخلاقی و الهی معرفی کردند و این گونه اظهار داشتند: : «به من میگویند پیروزی خود را در جور و ستم درباره کسانی که بر آنها حکومت میکنم، جست وجو نمایم. به خدا سوگند! هرگز به چنین کاری دست نمی زنم (نهج البلاغه خ ۱۲۶)». برخی از مواردی که در این راستا می توان به عنوان الگوی عملی ياد کرد، از قرار ذیل است: ۱. بعد از آنکه دشمن در جنگ صفین آب را به روی حضرت على ع و سپاهیانش بست و پس از آنکه یاران امام ع دشمن را عقب رانده و شریعه فرات را در اختیار گرفتند، برخی از یاران ایشان پیشنهاد کردند که آب را به روی لشکر دشمن ببندند تا از پای در آیند. ولی ایشان به این پیشنهاد اعتنا نکرده و فرمودند: «آبی را که خدا بر آنها حلال کرده از آنها منع نمیکنم» ۲. حضرت علی در جنگ صفین هنگامی که می توانست عمرو عاص را به قتل برساند، به این دلیل که وی برای فرار از کشته شدن، خود را کاملا برهنه کرده بود، از وی روی برگرداند و از کشتن او صرف نظر کرد. (ابن شهر آشوب، المناقب ج ۳، ص ۱۷۸) ٣. مسلم بن عقیل با اینکه می توانست ابن زیاد را غافلگیرانه در خانه هانی بن عروه به قتل برساند، با توجه به روایت پیامبر که ترور را منع کرده و فرموده بود: «الايمان قيد الفتك»؛ از این کار خودداری کرد و عملا جان خویش را در این راه نهاد (ابن اثیر، الکامل فی التاریخ ج ۴ ص ۲۷) گریز از اخلاق در عرصه سیاست، به اخلاق گریزی در جامعه کمک می کند. بهره گیری از موارد غیر اخلاقی، مانند خدعه و نیرنگ در سیاست، موجب خواهد شد گستره آن به مناسبات فرهنگی و اجتماع نیز سرایت کند و توسعه آن به حریم سیاسی و حکومتی، بنیان جامعه و اساس دین را به ورطه افول و خطر می اندازد. براین اساس، اهل بیت (علیهم السلام) به اقتضای مراعات مصلحت مهم تر، اخلاقی شدن فضای جامعه را در نظر گرفتند و با نفی به کارگیری امور غیر اخلاقی در عرصه سیاست، از بسیاری فرصت های در دسترس که بنا بر مقتضای مبارزات سیاسی می توانست فضای سیاسی را به نفع خود خاتمه دهند، چشم پوشیدند. با توجه به این مطالب درباره الگوی رفتار سیاسی، ما طلاب و روحانیان باید با تکیه بر سیره سلف صالح خویش، اخلاق محوری در رفتار سیاسی را مد نظر قرار دهیم ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌹کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره ۱۷ —————————— ◀️ هنگام انتخابات چگونه رفتار کنیم؟▶️ 2⃣ به دنبال هدایت دیگران باشیم مشارکت سیاسی و حضور در فعالیت های سیاسی در دین اسلام، اصالت ندارد؛ چنانکه تشکیل حکومت و تدبیر امور جامعه که غایت فعالیت و مشارکت سیاسی محسوب می شود نیز دارای اصالت نبوده، فقط به عنوان وسیله و ابزاری جهت دستیابی به اهداف دین و اجرای آموزه های آن در جامعه، مطلوبیت دارد. از این رو در دین اسلام، ورود در عرصه فعالیت های سیاسی به جهت تأمین اهداف دین اسلام مطلوبیت دارد. در این میان آنچه در خصوص ورود ما طلاب و روحانیان به فعالیت سیاسی ضرورت دارد، هدایت افراد، نهادها و گروه های سیاسی - اجتماعی به سوی آرمان های دینی است و ما باید با ارائه تحلیل صحیح از وضعیت جامعه و نیازهای روز، آنها را در مسیر بصیرت سیاسی قرار دهیم. هرگاه ما مدیریت اموری در عرصه سیاست و حکومت را عهده دار شویم، باید جایگاه خویش را نه به عنوان مدیر و رئیس، بلکه پدری مهربان در مجموعه تحت مدیریت خویش، فرض کنیم و همت خود را در تربیت افراد و سوق دادن آنها به سوی تعلیمات اسلامی متمرکزسازیم . طبیعی است مطابق این منطق، قدرت، وسیله ای جهت خدمت به خلق، تبلیغ دین، تربیت انسان ها و سوق دادن جامعه انسانی به غايات الهی خواهد بود. هرگاه ما طلاب و روحانیان از این مسیر، منحرف شویم و قدرت و منصب خویش را در مسیر مال اندوزی، دنیاگرایی، رفاه طلبی و سوء استفاده به کارگیریم، از اهداف دین دور خواهیم افتاد. علاوه بر این، چون این اعمال به دلیل هویت صنفی ما به حساب دین گذاشته می شود، ضربات بعضا جبران ناپذیری را بر پیکره دین وارد می سازد. ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌹کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره ۱۸ —————————— ◀️ هنگام انتخابات چگونه رفتار کنیم؟▶️ 3⃣ دعوت به حق و حقیقت را یک اصل بدانیم از جمله اموری که باید در زمره بایسته های رفتاری ما روحانیان قرار گیرد، حق طلبی و حقیقت گرایی است. با توجه باینکه دین اسلام دین حق بوده و خداوند راه حق را مشخص ساخته و مسیر دستیابی به آن را نیز ارائه کرده است، واز مردم نیز جز این دین را نمی پذیرد، مردم به صورت عام، و فعالان سیاسی بصورت خاص، باید در راستای حق گرایی و حق طلبی حرکت کنند و از گفتن سخن حق پرھیز نکنند؛ هرچند موجبات سختی و زحمت را در پی داشته باشد. در این میان روحانیت شیعه به عنوان عالمان دینی که درک مناسبی از دین و آموزمهای حق گرایانه آن داشته و از راههای دستیابی به آن آگاهی دارند، اولویت و برجستگی خاصی در قرار گرفتن ذیل این ملاک دارند. از سوی دیگر، اصولا فعالیت سیاسی در فضای شفاف صورت نمی پذیرد و معمولا در فضای غبارآلودی صورت میگیرد که حق و باطل به صورت عیان، هویدا نیستند. به صورت خاص، انتخابات، معمولا در بستر و فضای مناقشه های اجتماعی و ستیزه جویی های سیاسی واقع می شود و تبلیغات پر رنگ و لعاب، قدرت انتخاب سالم را از مردم عادی میگیرد. هیچگاه افراد غیر صالح و گروههای باطل، خود را به صورت واقعی خویش عرضه نمی کنند، بلکه با نشاندن غبار بر فضای سیاسی، لباس میش برتن میکنند و ادعای حقانیت و مظلومیت می نمایند. بنابراین شناخت حق از باطل در چنین محیطی بسیار دشوار خواهد بود؛ ازاین رو بر گروه ها و متفکران بصیر، به خصوص ما روحانیان، لازم است با روشن کردن فضای سیاسی و زدودن غبار ستیزه و تعصبات حزبی و صنفی، ملاکها و معیارهای حق و باطل را به مردم شناسانده و در سایه آن، بهترین افراد را جهت تصدی امور کشور و جامعه به مردم توصیه کنند. بسیاری از افراد، گروه ها و جناح های سیاسی ممکن است از دوستان و وابستگان ما باشند و در عین شایستگی، صلاحیت ورود به مناصب سیاسی را نداشته باشند. برعکس، ممکن است افرادی دارای شایستگی بوده، اما در ذیل جناح رقیب قرار داشته یا از صنف و گروه منتسب به ما نباشد. در این مواقع ما طلاب و روحانیان باید بر اساس حق و حقیقت، و به دور از تعصب های قومی، صنفی و حزبی، مانند پدری مهربان و هدایتگری دلسوز، فرد یا گروهی را به مردم معرفی کنیم که واجد ملاک های مطلوب بوده و از نفاق، ریا و دنیامداری دور هستند. چنین افرادی را که شایسته تصدی مقام و منصب هستند، پشتیبانی و حمایت کنیم. ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌹کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره ۱۹ —————————— ◀️ هنگام انتخابات چگونه رفتار کنیم؟▶️ 4⃣ همچون پدری مهربان باشیم مقتضای پدر بودن برای جامعه - چنانکه پیامبر گرامی اسلام ص خود و حضرت علی ع را پدران امت اسلامی نامیده اند - این است که در تأسیس جامعه مطلوب اسلامی، دخیل باشیم و برای اصلاح آن بکوشیم. در کتب لغت بر این معنا تأکید شده که واژه «اب» به پدری که فرزند از صلب وی باشد، اختصاص ندارد؛ بلکه این واژه از توسعه مفهومی برخوردار بوده و در اصل به معنای تربیت مادی و معنوی آمده است (التحقیق ج ۱، ص ۲۷) طبیعی است با توجه به اضافه واژه «اب» به «امت» و انتساب آن به اهل بیت، می توان افرادی را پدران امت نامید که ظهور و هویت امت به آنها مستند بوده و آنان با شفقت و مهربانی، هادیان مردم به سوی صلاح و پیشرفت بوده، بنای جامعه اسلامی و اصلاح و هدایت آن را برعهده دارند. بر این اساس، روحانیان و علمای اسلام - به عنوان جانشینان انبیا و ائمه ما در عصر غیبت؟ - را میتوان پدران معنوی امت نامید و وظایف و کارویژه هایی همسو با وظایف پیامبران و ائمه علیهم السلام برای آنها قائل شد که مطابق آن، روحانیان باید رفتاری مانند رسولان الهی داشته و در حد توان، خلا غیبت آنان را پر کنند. از این رو آنان علاوه براینکه باید در روزگار طولانی غیبت که شیاطین پنهان و آشکار، به پایه های اعتقادی مسلمانان هجوم آورده اند، پناهگاه آنان در حوزه های علمی و اعتقادی باشند و توان علمی و عملی خویش را در مرزداری از حریم اسلام، صرف نمایند. سزاوار است امت اسلام را فرزندان خویش بدانند و رفتاری با آنها داشته و با رعایت اخلاق و بزرگوارانه از طرفداری افراد خاص پرهیز و تبعیض در رفتار را وانهند. آنان ضمن مهرورزی و دلسوزی نسبن به همه افراد جامعه اسلامی، آموزه های دینی را ملاک طرفداری و حمایت از افراد و گروهها قرار دهند و فارغ از تعصبات گروهی، صنفی و حزبی، صف دوست و دشمن را معین سازند؛ چنان که امام خمینی فرمودند: «ائمه جمعه، ائمه جماعت ، روحانیون محترم، اینها باید توجه به این معنا داشته باشند که اینها پدر هستند از برای ملت. اینها با مردم باید سمت پدری داشته باشند. اینها با مردم باید رفتارشان رفتار پدرانه باشد (صحیفه امام، ج ۱۹، ص ۲۵۰) ضرورت ورود ما روحانیان به سیاست و حضور پدرانه در این عرصه، مقتضی رفتارهای خاصی است که موجب صلاح جامعه می شود و کارآمدی و تاثیر رفتار ما را نیز تضمین میکند. ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌹کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره ۲۰ —————————— ◀️ هنگام انتخابات چگونه رفتار کنیم؟▶️ 1⃣ اخلاق محور باشیم 2⃣ بدنبال هدایت دیگران باشیم 3⃣ دعوت به حق و حقیقت را یک اصل بدانیم 4⃣ همچون پدری مهربان باشیم 5⃣ از رفتار جناحی بپرهیزیم از جمله ضرورت های رفتاری ما روحانیان در عرصه سیاسی و از الزامات رفتار پدرانه، این است که در سیاست ورزی - به خصوص در عرصه انتخابات که از منازعات سیاسی، تبلیغات جناحی، کشمکش های فکری و فرهنگی مملو است - نباید با طرفداری علنی از گروه یا حزبی خاص، گروهی دیگر را ناشایست معرفی کنیم؛ زیرا همه نامزدهای انتخابات، بنا بر نظر نهادهای ذی صلاح، واجد صلاحیت در تصدی منصب مورد نظر هستند، و نفی صلاحیت برخی، موجب تشکیک در نظر قانونی نهادهای ذی صلاح می شود. علاوه بر این، این عمل به اعتماد و احترام مردم به ما لطمه شدید وارد می سازد و با فروکاستن ما از جایگاه «پدری مهربان» به «رقیبی سرسخت»، زمینه تلاش برخی جهت تضعیف و شکست ما را فراهم می آورد و نفوذ کلام، اقتدار و احترام ما را کاهش میدهد. این امر باعث کدورت و ناراحتی برخی از گروه ها و احزاب معتقد و وفادار به نظام ولایی خواهد شد که در نهایت، موجب از بین رفتن یا کاهش جایگاه معنوی و مذهبی ما در جامعه می شود و دوری مردم از مساجد و محافل دینی را رقم خواهد زد. از این رو سزاوار است برای حفظ خاستگاه و جایگاه فکری و دینی، ما روحانیان که مهم ترین نهاد مورد اعتماد مردم بوده و عمدتا مرجع مشورت آنان محسوب می شویم، حالت پدری و هدایتگری را حفظ کنیم و از اموری چون دخالت مستقیم در انتخابات و جانبداری افراطی از نامزدها یا گروه های خاص، موضع گیری علیه برخی از افراد و گروه ها، تندروی و افراط در بیان مواضع شخصی، پیگیری منافع فردی و گروهی از تریبون های مذهبی و استفاده نابجا از امکانات مساجد و محافل مذهبی به نفع اشخاص، پرهیز کنیم. امام خمینی در این راستا روحانیان را مورد خطاب قرار داده، اظهار داشتند: روحانیون محترم ... سعی کنند در حوزه خود، از افراد و گروه های مسلمان که در انتخابات کاندید شده و یا از کاندیداهای مورد علاقه خود طرفداری میکنند، چون پدری مهربان باشند و آنان را با دید محبت بنگرند. رویکرد پدرانه، و فراجناحی، مقتضی این نیست که برای حفظ جایگاه خويش، نسبت به انتخابات و امور آن، مسامحه و پرهیز کنیم و از آن کناره بگیریم؛ زیرا این خطر همواره وجود دارد که دشمنان از این نقطه نفوذ کنند و با وارد کردن افراد غیر شایسته، بلکه نفوذی، ضربات جبران ناپذیری را بر کشور وارد سازند؛ همان خطری که امام خمینی آن را اینگونه گوشزد نمودند: «اگر در انتخابات مسامحه کنیم، مطمئن باشید که از راه مجلس به ما لطمه می زنند» . ما روحانیان با رصد گرایش ها و جناحهای سیاسی و عملکرد آنها، باید ضمن هشدار و توجه به آنان در خصوص انحراف احتمالی از مسیر درست، به مردم نیز در این مورد اطلاع رسانی کنیم. طبیعتا عدم طرفداری یا مخالفت صریح ما روحانیان در صورتی است که انحراف واضحی وجود نداشته و همگان ذیل قانون و شرع به فعالیت سیاسی و انتخاباتی مشغول باشند. اما در صورتی که انحراف از اصول مشخص دین و قانون، صورت بپذیرد، نه تنها نباید از دخالت در این قضایا کناره بگیریم، بلکه باید با دخالت فعال، با انحراف و کژی برخورد کنیم و ضمن نصیحت و هدایت، مردم را نیز از آن آگاه سازیم و از حمایت آن منصرف کنیم. علاوه بر این، بسیاری از مردم، با وجود شناخت ملاک ها قادر نیستند افراد منطبق بر ملاکها را بشناسند؛ از این رو از روحانی مورد اعتماد خویش انتظار دارند فرد یا گروه شایسته را به آنان معرفی کند. لذا نباید مراجعان را از دیدگاه شایسته و منطبق بر معیارهای دینی، محروم کنیم. بدیم نفلور لازم است مانند سایر افراد جامعه، نظر خود را فارغ از هرگونه تعصب و گرایش حزبی، اعلام نماییم. ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌹کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره 21 —————————— ◀️ هنگام انتخابات چگونه رفتار کنیم؟▶️ 1⃣ اخلاق محور باشیم 2⃣ بدنبال هدایت دیگران باشیم 3⃣ دعوت به حق و حقیقت را یک اصل بدانیم 4⃣ همچون پدری مهربان باشیم 5⃣ از رفتار جناحی بپرهیزیم 6⃣ تعادل و میانه روی را در پیش گیریم ما طلاب و روحانیان باید از دو سو به اعتدال و میانه روی توجه کنیم . از یک سو تکثرگرایی و وجود فرقهها، نحله ها و احزاب ، در اسلام، مورد پذیرش قرار گرفته و طبیعتا همگان نمیتوانند مانند هم فکر و یکسان عمل کنند؛ لکن این به معنای جواز گروه بندی بر محور ملاک های باطل و تعصب های فرقه ای و ستیزه جویی بر آن اساس نیست. بلکه فقط بخشی از گروه گرایی مورد تأیید است که در مدار حق بوده و تابع اختلاف سلائق یا اختلاف اجتهاد در فروع اسلامی باشد. براین اساس، گروه گرایی که ناشی از افراط و تفریط، دوری از اخلاق و آموزه های دینی، کج روی و انحراف و گرایش به چپ و راست یا شرق و غرب بوده و در صراط مستقیم قرار نداشته باشد، مورد تأیید نخواهد بود. طبیعتا ما طلاب و روحانیان که با آموزه های دینی آشنایی داریم و خط فکری خود را از منابع و مبانی دینی اخذ میکنیم، ضمن اینکه خود، بر این اعتدال فکری قرار خواهیم داشت، شایسته است ضمن ترسیم اصول سیاسی اسلام برای مردم، دیگران را نیز بدین سو دعوت کنیم. امام حسن عسکری ع در این باره می فرماید: الصراط المستقيم في الدنيا فهو ما قصر عن الغلو وارتفع عن التقصير واستقام فلم يعدل الى شيء من الباطل؛ صراط مستقیم دنیا، راهی است که از افراط و تفریط به دور است، پا برجا ایستاده و کمترین انحرافی به سوی باطل ندارد. بر این اساس، لازم است در خصوص رعایت اعتدال فکری، از اعمال سلیقه های فردی و تأکید بر گرایش های خاص جناحی و قومی بپرهیزیم و با قرار داشتن بر محور میانه و طريق حق، همگان را به این مسیر دعوت کنیم؛ چنان که امام علی می فرماید: اليمين والشمال مضلة و الطريق الوسطي هي الجادة عليها باقي الكتاب وآثار النبوة و منها منفذ السنة واليها مصير العاقبة انحراف به راست و چه گمراهی و ضلالت است. راه مستقیم و میانه، جاده وسیع حق است. قرآن و آثار نبوت همین طریق را توصیه میکند و دعوت پیامبر نیز به همین راه اشاره می نماید و سرانجام، همین جاده مقیاس کردار همگان است. راه همه باید به آن منتهی گردد از سوی دیگر، عقلانیت در رفتار سیاسی اقتضا میکند که فعالان سیاسی، در فعالیتهای خویش، از هرگونه افراط و تفریط به دور بوده و اعتدال را مراعات کنند. چه آنکه به مقتضای فهم عقلا و روایات اهل بیت، افرادی که در ورطه افراط و تفریط گرفتار می آیند، انسان های جاهل بوده و انسان عاقل، همواره میانه روست. ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌹کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره ۲۲ —————————— ◀️ هنگام انتخابات چگونه رفتار کنیم؟▶️ 1⃣ اخلاق محور باشیم 2⃣ بدنبال هدایت دیگران باشیم 3⃣ دعوت به حق و حقیقت را یک اصل بدانیم 4⃣ همچون پدری مهربان باشیم 5⃣ از رفتار جناحی بپرهیزیم 6⃣ تعادل و میانه روی را در پیش گیریم 7⃣ مسئولیت مردم در مشارکت سیاسی را به آنان گوشزد کنیم حاکمیت و نظام سیاسی جز در سایه تحقق ارکان اساسی آن (سرزمین، حاکمان و مردم)، محقق نمی شود. از این رو جدا از ضرورت سرزمینی اعمال حاکمیت، اصولا تصور حکومت جز با دو رکن حاکمیت حاکمان و مشارکت سیاسی مردم (در قالب مشارکت سیاسی، تمکین از قوانین، اطاعت، نظارت و ...) میسر نیست. لذا مشارکت مردم در حمایت و تمکین از اوامر حکومتی یا گریز از قانون و گردن فرازی نسبت به حاکمان، تأثیر اساسی در ثبات و تزلزل حاکمیت سیاسی داشته، میزان مشارکت مردم، تأثیر بسیاری در کارآمدی حکومت ها دارد. به همین جهت حاکمان همواره درصدد مطلوب و مشروع نمایاندن حکومت خویش برای مردم بوده اند تا بتوانند اطاعت و تمکین حداکثری آنان از اوامر خویش را بدون تمسک به زور و اجبار جلب نمایند. دین اسلام نیز بر اساس همین منطق، همواره در آموزه های خویش بر تأثیر تام نقش مردم در حاکمیت سیاسی و میزان ثبات و تزلزل، اقتدار و کارآیی و کارآمدی آن تأکید کرده است. در زمان های گذشته استقرار حکومت ها در گرو رأی، نظر و مقبولیت مردمی نبوده، بلکه مستند حاکمان در این خصوص، ملاک هایی مانند قدرت و غلبه، نژاد و وراثت بود؛ ازاین رو مشارکت سیاسی در ذیل این گونه حکومتها، در قالب اموری چون «شرکت در جنگ ها و دفاع از کشور»، «بیعت و پشتیبانی از حاکمان» و «اطاعت از حاکمان و کارگزاران» صورت می پذیرفت. با ظهور دولت های مدرن و تغییر جایگاه مردم از رعیت به شهروند، در نظر گرفته شدن جایگاه مساوی برای همگان در برابر قانون، تثبیت فرآیند تفکیک قوا و عملی شدن انتخابات به عنوان راهکار انتخاب حاکمان، مدیران و تصمیم سازان، مشارکت سیاسی مردم در نظام سیاسی جلوه های مضاعف و توسعه ای چندین برابر یافت و عرصه های متفاوتی در مراحل کسب اعمال و نظارت بر قدرت و گردش قدرت را در بر گرفت که مصادیق مختلفی مانند رأی دادن، نامزد شدن، شرکت در احزاب و گروه های سیاسی مشارکت در مطبوعات و رسانه ها، راهپیماییها را شامل میشود. شاید بتوان رویکرد دولت های مدرن به مشارکت سیاسی و انتخابات را به تغییر رویکرد از تأثیر جنگ و پیروزی به وسیله سلاح های قبلی، به تأثیر رویکرد تعیین کننده بودن رأي و نظر عمومی و تبدیل محور پیروزی، از جنگ به وسیله سلاح به جنگ به وسیله سلاح رأی اکثریت نسبی و جلب نظر توده عمومی مردم دانست. امروزه شکل گیری، اداره و کارآمدی حکومت ها جز در سایه مشارکت سیاسی قابل تصویر نیست؛ از این رو همه نظام های سیاسی، سر در گرو مشارکت سیاسی نهاده و با مفروض انگاشتن آن به عنوان محور اداره جامعه، شیوه های خاصی را جهت جلب مشارکت حداکثری مردم در نظر میگیرند. در نظام های غیر دینی مشارکت مردم در سرنوشت خویش را حق مردم می دانند و بر اساس آن مردم می توانند با استفاده از حق رأي خویش، در سرنوشت جامعه شان تأثیرگذار باشند. اما در نظام سیاسی اسلام، مشارکت سیاسی علاوه برانکه حق مردم است، تکلیفی برعهده آنان است که بر اساس آن باید به استقرار حکومت مطلوب دینی در جامعه کمک کرده، با مشارکت فعال در امور سیاسی - اجتماعی، کارآیی و کارآمدی آن را تضمین کنند؛ چه اینکه امام خمینی فرمودند: باید همه شما، همه ما، زن و مرد، هر مکلف همان طور که باید نماز بخواند، همان طور باید سرنوشت خودش را تعیین کند (صحیفه امام ج ۱۵ ص ۲۸)». طبیعی است ما طلاب و روحانیان به عنوان مبلغان و مفسران آموزه های دین اسلام و حافظان میراث ماندگار اهل بیت ما، باید مردم را فارغ از هرگونه گرایش سیاسی از این فریضه الهی - سیاسی آگاه سازیم و آنان را بدین سو سوق دهیم و اولویت و همت خویش را نه در غلبه یک گرایش و حزب سیاسی بر دیگری، بلکه بر اهتمام مردم، گروه ها و احزاب به مشارکت سیاسی فعال - به خصوص در عرصه انتخابات و استفاده از حق انتخاب - قرار دهیم. اهمیت این امر از این ناشی می شود که حضور حداکثری مردم در انتخابات، نمایانگر مقبولیت فراگیر حکومت است و مردم مؤمن، با گزینش افراد صالح، از گزینش و ورود افراد غیر صالح و منافق به درون حاکمیت، جلوگیری میکنند. ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌹کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره 23 —————————— ◀️ هنگام انتخابات چگونه رفتار کنیم؟▶️ 1️⃣ اخلاق محور باشیم 2️⃣ بدنبال هدایت دیگران باشیم 3️⃣ دعوت به حق و حقیقت را یک اصل بدانیم 4️⃣ همچون پدری مهربان باشیم 5️⃣ از رفتار جناحی بپرهیزیم 6️⃣ تعادل و میانه روی را در پیش گیریم 7️⃣ مسئولیت مردم در مشارکت سیاسی را به آنان گوشزد کنیم 8️⃣ با تعیین نامزد مطلوب ، اخلاق را بر فضای انتخابات حاکم سازیم روحانیان و طلاب، به علت تعهد، امانت داری و تقوایی که مردم از آنها سراغ دارند، همواره مورد اطمینان و مراجعه مردم بوده اند؛ لذا باید به گونه ای رفتار کنیم که ضمن حفظ مرجعیت فکری خود در جامعه، با فراهم آوردن بستر مناسب برای مراجعه مردم، آنان را در انتخاب افراد اصلح در انتخابات ، بلکه انتخاب مسیر صحیح سیاسی یاری کنیم و دیدگاه های کارشناسی شده و امانت دارانه ای ارائه دهیم. عدم شناخت کافی و سودمند نامزدهای انتخاب، انتخاب تعصب آمیز، قبیله گرایانه و بر اساس تبلیغات زر و زورمدارانه و توجه به شایعات، ضررها و خطرهای فراوانی را متوجه مردم، کشور و نظام دینی میکند که گاهی جبران ناپذیر است؛ لذا از بایسته های مهم، سرنوشت ساز و عقلانی در انتخابات، شناخت و آشنایی کافی از نامزدها و در نتیجه، انتخابی درست و شایسته از میان آنان است. این امر موجب میشود چند وظیفه محوری برای ما مد نظر قرار گیرد: ✔️ انتخابات، نماد مشارکت فراگیر مردمی در نظام سیاسی بوده، میزان مشارکت مردم در آن، نشان دهنده مقبولیت مردمی و دغدغه همراهی و مسئولیت پذیری مردم در ذیل نظام سیاسی است؛ لذا فارغ از اینکه چه کسی در انتخابات به پیروزی می رسد، آنچه از اهمیت بیشتری برخوردار است، میزان مشارکت مردم در انتخابات است. از این رو مهیا کردن بستر مشارکت حداکثری مردم، از مهمترین وظایفی است که برعهده ما طلاب و روحانیان است. البته این به معنای نادیده انگاشتن اهمیت گزینش افراد و احزاب صالح، دیندار، کاردان، حامی محرومان و مدافع ارزش های اخلاقی و نیروهای دلسوز و وفادار به انقلاب اسلامی در انتخابات نیست. آنچه در این خصوص قابل تامل است، این است که انتخابات معمولا در فضایی صورت می پذیرد که بسیاری افراد و احزاب که جایگاه مردمی مطلوبی ندارند و از شایستگی های لازم نیز بهره مند نیستند، به جهت تأثیرگذاری بر فضای عمومی زمان انتخابات، فضای شفاف و سالم جامعه را غبارآلود کرده، در سایه اموری مانند عوام فریبی، دادن وعده های دروغین و غیر قابل عمل، تعریف و تمجیدهای بیجا و ناروا، تبلیغات پر زرق و برق ، شایعه پراکنی و تهمت زدن، سوء استفاده از اختلافات قومی و نژادی، سوء استفاده ابزاری از مقدسات و آموزه های دینی، دست یازیدن به شیوه های تبلیغاتی غیر اسلامی، موجبات ناسالم شدن و غیر اخلاقی شدن فضای انتخابات را فراهم می آورند که در نتیجه به بی توجهی و روی گردانی مردم از انتخابات و فریب مردم و گزینش غیر صحیح و انتخاب نشدن افراد کاردان و شایسته می انجامد. طبیعی است ما روحانیان، طلاب و مبلغان دینی باید با عدم ورود به مسائل جناحی و صنفی، زمینه مناسب برای سالم سازی فضای انتخابات برای گزینش واقعی نظر مردم و انتخاب افراد صالح را فراهم آوریم و مردم، حامیان و نامزدان انتخابات را به رعایت عدالت انتخاباتی و مراعات شئون دینی و اخلاقی دعوت کنیم. امام خمینی در عبارتی بر ضرورت حاکم شدن فضای آرامش و دوری از اختلاف و تفرقه تأکید کردند و این گونه اظهار داشتند: من بسیار مایل هستم که گروه هایی که، متعهد ومعتقد به جمهوری اسلامی و خدمت گزار به اسلام هستند، در مبارزات انتخاباتی کمال آرامش را در تبلیغ کاندیداهایشان رعایت نمایند و نسبت به یکدیگر تفاهم و صمیمیت و اخوت اسلامی داشته باشند، از تفرقه و کدورت شديدا احتراز کنند. بر این اساس، اساسی ترین وظیفه ای که بر عهده ما قرار دارد، این است که با رعایت بی طرفی و عدم دخالت در مبارزات و کشمکش های جناحی و مراعات اعتدال و میانه روی در گفتار و کردار خویش، مردم، نامزدها و حامیان آنها را به رعایت شئون اخلاقی، حفظ حرمت ها و پرهیز از اسراف و تندروی، جلوگیری از به کار بردن امکانات مساجد و محافل دینی در جهت منافع شخصی، سوق دهیم و با بیان حقایق و واقعیت ها، فضای انتخابات را سالم سازیم و با توجه دادن مردم به تبلیغات ظاهری و فریبنده ، آنان را به سوی انتخابی آگاهانه و درست هدایت کنیم. ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌹کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره 24 —————————— ◀️ هنگام انتخابات چگونه رفتار کنیم؟▶️ 1️⃣ اخلاق محور باشیم 2️⃣ بدنبال هدایت دیگران باشیم 3️⃣ دعوت به حق و حقیقت را یک اصل بدانیم 4️⃣ همچون پدری مهربان باشیم 5️⃣ از رفتار جناحی بپرهیزیم 6️⃣ تعادل و میانه روی را در پیش گیریم 7️⃣ مسئولیت مردم در مشارکت سیاسی را به آنان گوشزد کنیم 8️⃣ با تعیین نامزد مطلوب ، اخلاق را بر فضای انتخابات حاکم سازیم (قسمت دوم) ✔️ در نظام سیاسی اسلام، ویژگی ها و شاخصه های اساسی و بایسته ای برای کارگزاران، صاحب منصبان و مدیران اجرایی در نظر گرفته شده است. کسانی که خود را در معرض مسئولیتهای اداری، اجرایی، قضایی و تقنینی کشور قرار میدهند و نامزد کسب این مسئولیت ها هستند، باید دارای این ویژگی ها باشند؛ وگرنه حتی در صورت به دست آوردن آرا مردم، در تصدی منصب خویش، مشروعیتی از ناحیه شرع ندارند و پست و مقام آنان غصبی و غیرشرعی خواهد بود. از این رو بایسته است با تبیین این ملاکها و معیارها برای مردم، مانع ورود افراد نالايق، عوام فریب، منحرف، افراطی، سکولار و غربگرا شویم ✔️ در مرحله بعد، ممکن است مردم با مراجعه به کلمات فرهیختگان و علما، ملاک تشخیص افراد اصلح را دریابند؛ ولی در برخی موارد، این مقدار از شناخت، برای انتخاب کافی نیست. زیرا در بسیاری از موارد، تطبیق مصداق بر ملاک ها به سادگی ممکن نیست و برای شناخت افراد، باید خصوصیات دیگری را نیز در نظر گرفت؛ بدین جهت ما طلاب و روحانیان باید در فرآیند مشورت، مردم را در تطبیق مصادیق بر ملاک ها یاری رسانیم یا افراد صحیح واجد ملاک را فارغ از هر گونه تعصب به آنان معرفی کنیم. هرچند برخی مردم، خود، از بصیرت و هوشیاری در شناخت افراد اصلح برخوردار باشند لکن این امر، آنان را از مشورت با افراد آگاه و متعهد بی نیاز نمی سازد و مشورت با روحانیان بصیر میتواند درصد اطمینان بیشتری را برای گزینش مطلوب فراهم سازد. امام خمینی و مقام معظم رهبری که هدایت عام مردم در امور سیاسی - مذهبی را برعهده دارند، ضرورت مراجعه مردم به افراد مورد اعتماد را تذکر داده، این گونه اظهار داشته اند: مردم با متعهدین و معتمدین خویش مشورت می نمایند و افراد و گروهها و روحانیون در حد تذکرات قبلی در حوزه خود میتوانند کاندیدا معرفی نمایند؛ ولی هیچکس نباید توقع داشته باشد که دیگران اظهارنظر واظهار وجود نکنند ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌹کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9
🍂سلسله مباحث: پنجره اول: شماره 25 —————————— ◀️ هنگام انتخابات چگونه رفتار کنیم؟▶️ 1️⃣ اخلاق محور باشیم 2️⃣ بدنبال هدایت دیگران باشیم 3️⃣ دعوت به حق و حقیقت را یک اصل بدانیم 4️⃣ همچون پدری مهربان باشیم 5️⃣ از رفتار جناحی بپرهیزیم 6️⃣ تعادل و میانه روی را در پیش گیریم 7️⃣ مسئولیت مردم در مشارکت سیاسی را به آنان گوشزد کنیم 8️⃣ با تعیین نامزد مطلوب ، اخلاق را بر فضای انتخابات حاکم سازیم 9️⃣ مردم را به آینده و نظام امیدوار کنیم از بین بردن روح امیدواری به آینده و توانایی فائق آمدن بر مشکلات و ایجاد روحیه یأس نسبت به کارآمدی نظام اسلامی، از جمله اموری است که مد نظر دشمنان انقلاب اسلامی قرار گرفته و سعی دارند با القای این مسئله در جامعه، زمینه های ناامیدی آنان را فراهم آورند. این امر به بی توجهی یا دلسردی از حضور در انتخابات، راهپیمایی ها و تمام فعالیت های در راستای تقویت نظام می انجامد. با در نظر داشتن عواملی که می تواند به روح یاس و نا امیدی دامن بزند، به چند طریق می توانیم روح امید و انگیزه حمایت و مشارکت را در در مردم تقویت کنیم و از این طریق توطئه دشمنان را از بین ببریم عمده عواملی که بستر یاس و ناامیدی مردم را فراهم می آورند عبارتند از: 1.. «مشکلات و معضلات اقتصادی، چون بیکاری و گرانی»، 2.. «اختلاف ها و نزاعهای بی مورد سیاسی»، 3.. «نفاق و خیانت برخی از صاحب منصبان»، 4.. «احساس بی تأثیر بودن آرای مردم»، 5.. «برگزاری ناسالم انتخابات» ، 6.. « وجود شایعهها و تهمت های فراوان علیه مسئولان نظام»، 7.. «توطئه ها و کارشکنی های دشمنان داخلی و خارجی نظام»، 8.. «ناکارآمدی ادارات دولتی و وجود دیوان سالاری عظیم و بی فایده » 9.. « رشوه و پارتی بازی در نهادهای دولتی». ما روحانیان و طلاب باید از یک سو با آگاهی از وضعیت مناسب و نامناسب فضای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی کشور، مردم را با حقایق کشور و انقلاب آشنا سازیم و با تحلیل های درست، علت مشکلات را بازگو کنیم. علاوه براین، با تمایز حقیقت از شایعه ، دستاویز دشمن در انحراف افکار عمومی را از دست آنان بگیریم و با دفاع منصفانه و به دور از اغراق از انقلاب ، دستاوردهای جمهوری اسلامی ایران را به مردم نمایانده، مانع دلسردی مردم از انقلاب و اهداف آن شویم. البته این قضیه نافی مسئولیت اطلاع رسانی کارگزاران متعهد و رده بالای کشور نیست. آنان ضمن اینکه باید در رفع بعضی از این مشکلات، کوشش کنند، باید با اطلاع رسانی از عملکرد مطلوب خویش، از دلسردی و بی توجهی مردم بکاهند. از سوی دیگر، باید به کارگزاران و مسئولان کشور، نسبت به عواقب اعمالی که به یأس و ناامیدی مردم می انجامد، هشدار دهیم و با تبیین این نکته که پایه و شالوده نظام «مردم سالار دینی» متکی بر آرا و مشارکت مردم بوده و آنان در حقیقت ولی نعمت و صاحب اختیار انقلاب هستند، مردم را نیز به ایجاد فضای تذکر و انتقاد سالم سوق دهیم. از سوی دیگر باید این آگاهی را به مردم بدهیم که شرکت فراگیر آنان در انتخابات که به گزینش کارگزاران صالح منجر می شود، موجب خواهد شد افرادی لایق، کاردان و متعهد، در مناصب سیاسی - اجتماعی جای بگیرند. بسیاری از معضلات و دشواری ها، به اصل نظام دینی مرتبط نبوده، بلکه به کارگزاران نالایق و بی تخصص و دنیامدار مستند است؛ لذا حضور متعهدانه مردم در انتخابات و گزینش مناسب آنان، موجبات رفع مشکلات را فراهم آورده و فضای امید را به کشور و جامعه تزریق خواهد کرد. امام خمینی در خصوص اهتمام همه اقشار و گروه های جامعه - به خصوص طلاب و روحانیان - در این خصوص این گونه اظهار داشته اند: اگر مسامحه کنید، مسئول هستید، پیش خداي تبارك و تعالی. اگر نروید و رأی ندهید و آنها که جدیت دارند به اینکه وارد شوند در مجلس و به هم بزنند اوضاع را ... مسئولیتش به عهده شما است مستقیما.... طلاب علوم دینیه مسئولند. ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌹کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9
🍂سلسله مباحث: پنجره دوم: | قسمت اول شماره 26 ————————— «ن وَ الْقَلَمِ وَ مَا يَسْطُرُونَ» به نام خداوندی که جان را فکرت آموخت، خداوندی که قلم و کاغذ را به انسان هدیه کرد، خدایی که بعثت بهترین پیامبرانش را با پیام «اقرأ» آغاز کرد و خواندن را اولین گام در مسیر هدایت قرار داد. عالمان دینی، مهم ترین مخاطبان این پیام بوده و در ادامه راه انبیاء، پیشگامان عمل به آن هستند. با پیشرفت علوم و استفاده از فناوری های جدید در همه عرصه ها، لازم است از جدیدترین تکنولوژی ها و روشها در مطالعه بهره برد. در حال حاضر مشکل بسیاری از ما، نداشتن هدف با همت در مطالعه نیست؛ بلکه مشکلی که بسیاری از دانش آموزان، دانشجویان و طلاب به آن مبتلا هستند، نداشتن روشها و شیوه های تحصیل علم، خصوصأ روش مطالعه است. طالب علمی که با روشها، شرایط و ویژگی های یک مطالعه خوب و مفید آشنا نیست، مانند صنعتگری است که بدون داشتن ابزار کار، وارد کارگاه می شود. بدیهی است که نتیجه چنین کاری جز اتلاف وقت و هدر دادن نیروها نیست. مقام معظم رهبری نه در دیدار با نمایندگان طلاب و فضلا، ضمن سخنان مبسوطی درباره مطالعه روشمند، تأکید فرمودند بدون استفاده از روشهای صحیح مطالعه و تندخوانی، نمی توان به کاروان علم رسید (نقل به مضمون) ادامه دارد... 💠 با هشتگ و دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به بپیوندید: 🌹کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9