❇️ #سلسله_مباحث_معارف_الهی 🔅 شماره ۷۴ 💠 همه‌چیز را می‌دانم، اما انگار نمی‌دانم 🔰 مولا علیه‌‌السلام می‌فرماید: «مَن طالَت غَفلَتُهُ تَعَجَّلَت هَلَكَتُهُ.» غفلت #طبیعی است، ما در این عالم هستیم؛ غفلت جنس این عالم،عالم بشری و اصلاً #غفلت‌زا است؛ اینجا که عالم نور نیست. 🌀 اما حضرت می‌فرمایند اگر انسان برای رفع این غفلت فکری نکند، راهکاری پیدا نکند، جدی نگیرد، سهل انگاری بکند، سبک‌سری کند، بازیگوشی در این عالم بکند، آنگاه هلاک خواهد شد؛ منتها نمی‌داند. 📍فکر می‌کند، #خیال می‌کند خطر همان است که دستش قطع شد، پاهایش قطع شد، چشمش درآمد؛ نمی داند که در عالم‌های پیش رو آن خطراتی که هست، #هلاکت همیشگی است. ☘ در بحث #غفلت هر کجا که واژه غفلت آمد معنایش این است که انسان این را می‌داند، هیچوقت نمی‌تواند بهانه بیاورد و حجت اقامه کند که من نمی‌دانستم. 🔹 #می‌داند؛ اما از سوی بازیگوشی و سهل‌انگاری و سبک‌سری و توجه به چیز بیهودۀ دیگر، #انگار_نمی‌داند؛ انگار نمی‌داند! 🔸 لذا روز قیامت به هیچ یک از محاسباتی که در اعمالش هست نمی‌تواند بهانه بیاورد؛ چون آنجا مطلب متمرکز است. می‌بیند مطلب درست و خیلی واضح است؛ من می‌دانستم، اما ابلیس ملعون با من چه کرد که توجه من را از او بُرید؛ انگار نمی‌دانم. 📑 جزوه "سی و دو گفتار در معارف الهی" ص۲۸۲ 💠کانال ندای پاک فطرت 🆔 @nedayepakefetrat