مطلبی در مورد بشارت آیت الله یعقوبی قائنی رضوان الله تعالی علیه به مرحوم آیت الله حائری شیرازی رحمه الله علیه از زبان فرزند ایشان👇

🇮🇷بشارت مرگ بعضی از دوستان مکرر خواستند مطلبی را که در پیش آمد در مورد بشارت مرگ مرحوم آیت الله والد توسط مرحوم آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی که حقیر شاهد عینی بر آن بودم را نقل کنم در ابتدا گریزی به شخصیت مرحوم آیت الله سید حسین یعقوبی رضوان الله تعالی علیه و نحوه آشنایی پدر میزنم. ایشان از شاگردان مرحوم آیت الله قاضی ره بودند و از رفقای نزدیک مرحوم آیت الله نجابت در نجف، البته نه درمدت طویلی به توصیه مرحوم نجابت با مرحوم آیت‌الله انصاری همدانی آشنا میشوند و این آشنایی و محبت به گونه ای عمیق و سوزان میشود گویی چون عشق عاشق به معشوق، همراهان مرحوم آقای انصاری همدانی همه اهل عشق و محبت بودند مرحوم والد برای وقتی نقل کرد که آقای قاضی نفس را تربیت میکرد و آنچنان افسار میزد که راه پس پیش نداشته باشد تا رام رام شود چونان عبد که بنده درگاه است. و مرحوم آقای انصاری نفس را عاشق میکرد طعم محبت را به آن می چشاند و آن شیرینی او را اهلی اهلی میکرد آنچنان اهل چون نوزادی که عاشق آغوش مادر است.مرحوم عموی بزرگ ما آیت الله صدر الدین حائری شیرازی از مجاهدین مبارزین بود که سوی یک چشم خود را در مبارزه از دست داده بود و هم از عارفین اهل معنا از نزدیکان علامه طباطبایی مرحوم آیت الله بهجت و هم از مرتبطین مرحوم آقای انصاری همدانی .پدر نقل کرد؛"که روزی به مرحوم اخوی گفتم از آقای انصاری مطالبی شنیدم که مرا علاقمند به دیدار کرده اخوی گفت ایشان تصویر افراد را میبیند و استخاره میکند بعد دیدار میکند منهم تصویری از خودم به ایشان دادم ، در سفری که اخوی برای دیدارشان داشت تصویر ما را هم نشان داده بود ایشان گفته بود بگویید بیاید استخاره نمی خواهد. وقتی پیام را دریافت کردم و در تدارک سفر بود ناگهان خبر رسید که آیت الله انصاری بار سفر خویش را بسته و به وصال یار رسیده. بی درنگ حرکت کردم وقتی رسیدم فضای عجیبی حاکم بود جمعیت متراکم و همهمه عجیبی بود همه شاگردان به همراه حواریون خود جمع بودند و من در میان ایشان غریب و تنها به گوشه ای خزیدم حالی و توجهی به روح مرحوم انصاری پیدا کردم "حالا که گفتی بیا رفتی این چه جور راه دادن و دعوتی بود !؟سیلاب اشک امانم را بریده بود چیزی از قلبم گذشت و متلاطم شدم گویی ایشان هم متوجه من شده بود دیدم سیدی تنها کنار در تکیه زده با انگشتانش روی خاک میکشد و با خودچیزی میگوید به پهنای صورت اشک میریزد به اخوی گفتم او کیست گفت ایشان هم از شاگردان آقای انصاری بود میآمد و میرفت متعجب پرسیدم هیچ همراهی و شاگردی ندارد گفت نه خیلی با کسی نمی‌جوشد احساس کردم این همان رفیق طریقیست که آقای انصاری برایم کنار گذاشته کنارش نشستم و او بی مقدمه صندوقچه اسرارش را برایم گشود گویی منتظر مستمعی بود تا آتش دلش رافرونشاند از حرارت آن دیدار آنچنان به هم جوش خوردیم تا حالا که قریب پنجاه سال میگذرد" در طول این پنجاه سال پدر از مرحوم اسید حسین یعقوبی کراماتی دیده بود که حسن ظنش به یقین رسیده بود . بگذریم روایت دیدار پایانی و آن بشارت رفتن یکی ازاقوام در مشهد به ناگهان درگذشت پدر هم عزم رفتن به مشهد را کردند و من هم همراهشان رفتم بعد از مراسم ختم در منزل مرحوم جمع شدیم برای ناهار و استراحت خانه مرحوم درست در کوچه روبروی خانه آیت الله یعقوبی بود بعد از ناهار به پدر که کمی از شلوغی معذب شده بود پیشنهاد دادم که به منزل اسید حسین بریم مشتاقانه استقبال کردند با حسن آقا پسرشان هماهنگ کردم ایشان در حال استراحت بودند گفتند برای ساعت پنج تشریف بیاورید رفتیم پدر در ظاهر هیچ مشکلی نداشت آنجا من پدر بودیم و اسیدحسین و پسر دیگرش علی آقا کس دیگری هم پذیرایی میکرد و در رفت آمد بود پس از حال و احوال پدر رو به ایشان کرد بی مقدمه گفت من درحوزه احیای علوم انسانی هنوز کارم تمام نشده مهلت میخواهم که کارم را تمام کنم اسید حسین گفت : نه دیگر مهلتی نیست شما میروید و من هم به شما ملحق میشوم بعد آیه وَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ أَفَلَا يَعْقِلُونَ هر كس را كه طول عمر دهيم درآفرينش واژگونه ميكنيم (و به ناتواني كودكي باز ميگردانيم) آيا انديشه نميكنند؟خواندن ادامه دادند خداوند کسانی برای تکمیل کار ما خواهد فرستاد. پس از آن دیدار ضعف پدر شروع شد و بتدریج به ناتوانی کودکی رسید وتا آنکه دقیقا سال بعد قلب بی قرارش آرام گرفت... و قریب چهل روز بعد اسید حسین هم به پدر ملحق شد.. وَالسَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدْتُ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا محمد علی حائری شیرازی کانال تلگرام @dralihaeri @nedayhosseini

@nedayhosseini

🔸﷽🔸 🔊صوت و متن مدح اميرالمومنين مولا علی عليه السلام •┈┈••✾•🌿🌼🌿•✾••┈┈• زِ ازل، جمالِ تو زد چو دَم زِ تجلّیات، علی علی بِفُزود حُسنِ تو دَم به دَم به مُلَمَّعات، علی علی نِگهَت چو رفت سوی عَدَم، کُند التفات، علی علی سِپَه وجود کشد عَلَم، سوی مُمکنات، علی علی تویی جلوه گاه شَهِ قِدَم به صفات و ذات، علی علی * نه مرا رهی ست به کوی تو، که چو گو به سَر بِدَوَم شَها نه نشانه ای ست زِ سوی تو، که رَسَم به «سِدرۀ مُنتَهی» فِتَدَم به کف نه زِ موی تو، که دو عالَمی دَهَمَش بَها نه مِیَم به کف زِ سَبوی تو، که مرا زِ خویش، کُند رَها نه مَجالِ دیدنِ روی تو، زِ مُشَعشَعات، علی علی * نه رَهَم دَهی به سوی فنا، گُسَلَم ز خود، به تو رو کنم نه ز تیغِ تو به من این عطا، که به خونِ خویش، وضو کنم نه ز حبسِ تن کُنیَم رها، به فَلَک چو مَه تک و پو کنم همه جا تو می زنیَم صَلا، به کجا روم، به که رو کنم؟ که، به دیده، دید، نَتَوان تو را، زِ مُلَمَّعات، علی علی * منم از غَمَت، غَریقِ بُکا، تو به قَهقَهاتِ تَبَسُّمی من و چون «کلیم» به کف عصا، تو به «لَن تَری» مُتَرَنِّمی میِ «مَن یَمُت یَرَني» مرا، ز قرار بُرده، تَرَحُّمی به خدا، به مرگ شده ام رضا، نه تَجَبُّری، نه تَحَکُّمی سر و جان چه است، بیا بیا، دو جهان فِدات، علی علی * نه به بحرِ ذاتِ تو انتها ، که به فُلکِ عقل ، گُذر توان نه به کُنهِ تو ، رَهِ وَهمها ، که کسی به وَهم دهد نشان نه مرا دَهی تو لبِ ثنا ، صفتت کنم به دو صد زبان به جهان ، نه صاحبِ گوش تا ، که من آنچه هست ، کنم بیان نه فَراخ ، عَرصۀ فَهمها ، که کنم ثَنات علی علی * همۀ طوائفِ انبیا ، به دَرَت ، سِتاده ، کلیم سا به دل استِغاثه ، به کف عصا ، همه را به سَر ، هوسِ لِقا همه گشته مستِ میِ ولا ، دلِ من به عشقِ تو مُبتلا نه کَلیمم ؛ آن که رَوَم زِ جا ، به یکی ترانۀ « لَن تَری » چو کُشی ، زِ سَر نرود شَها ، هوسِ لِقات علی علی * زِ تجلّیت وَلَهانِ من ، چو کلیم ، محو به طورِجان به تلألؤت ، صَلَواتِ من ، چو خدا ، بر احمدِ خوش بیان زِ تَنَفُّخَت ، نَفَخاتِ من ، که زِ نَفخِ من ، شده حَیّ ، جهان قَبَساتِ آتشِ ذاتِ من ، همۀ جهان و جهانیان شده لیک ذات و صفاتِ من ، به تو ، محو و مات علی علی به رُخَت که هست کتابِ من ، تو کتابِ اکبر و اعظمی بُوَد این مَدیح ، عَذبِ من ، تو نه از کتاب ، مُعلَّمی به تو ، راجِع ست حسابِ من ، که مُشیرِ آدم و عالَمی تو سِرِشته ای گِل و آبِ من ، به خدا ، خدای مجسَّمی نبُوَد به جز تو ، ایابِ من ، به دَمِ مَمات علی علی * به کفِ کلیم عصا دهی ، که بر آر چشمه زِ سنگها به خَنیق شوقِ لِقا دهی ، که برو به کامِ نهنگها به منِ شکسته ، هَوی دهی ، که در آ ، زِ نام و زِ ننگها عَبَثَم صُداع ، چرا دهی؟ زده ام چنان به تو چنگها که شهیِّ ارض و سَما دهی ، نکنم رهات علی علی *** 🌷 @nedayhosseini 🔰ادامه👇👇

👆👆 تو ، دَم از ازل بدمیده ای ، به لبِ مَلیح ، بر آتشم به سِماعِ جان ، بشنیده ای: که زِ جامِ عشقِ تو سرخوشم منم آن گدای خمیده ای ، تو شهنشهیّ و تو محترم زِ من اَر تو دست کشیده ای ، بکش ، از تو دست نمیکشم دَوَم هر کجا که تو میروی ، چو سگ از قَفات علی علی *** چه خوش آن که از نِگَهی شَرَر ، بزنی به جان ، مُتَوالیَم کشیَم چِرا به سوی سَقَر؟ ، بنمای رَه تو ، چو ضالّیَم زِ مَواجِ کُفر بکش به در ، من اگر چه کافر و غالیَم غمِ کفر و دین نکشم دگر ، هَله ، در غمِ تو خیالیَم بِبُرَند گر سَرِ من ، زِ سَر نرود هَوات علی علی *** دو جهان شده است فِدایِ من ، که تو را زِ جان شده ام فِدا شده کائِنات گدایِ من ، به دَرَت چو من شده ام گدا چو رضایِ تو ست رضایِ من ، به رضای من برود قضا چه اگر کنی تو رَها مرا ، به خدا که مَنَت نکنم رَها ببُرند گر دَمِ نایِ من ، نشوم جُدات علی علی *** زِ مُشَعشَعاتِ جمالِ حقّ ، که من از شُعاعِ تو ، مُشتَقَّم زِ مَواجِ قُلزُمِ ذو الغَرَق ، تو نَجات دادی ، زورَقَم بگشایم آن طَرَفِ وَرَق ، که تویی حقّ ، ای حقِّ بَر حقَّم أنا فالِقُ الحَبِّ وَ الفَلَق ، بِسَرا ، که کافِرِ مُطلَقَم که مُقَدَّم از همه ما خَلَق ، نزنم بِلات علی علی *** هوسم به عقل و کمال نی ، نظرم به حُسن و جمال نی به سَرَم هوای جلال نی ، به دلم غمِ زَر و مال نی به کَفَم عصای سؤال نی ، بِرَسَم به تو ؛ پر و بال نی به طوافِ کوت مَجال نی ، زِ تو هم ؛ نَوایِ تَعال نی که مرا به جُز تو خیال نی ، به حقِّ خُدات علی علی *** تو مُفَلِّقِ شبِ غاسِقی ، تو مُرَبّیِ مِیِ راوَقی همه ذرّه ؛ حَبّ و ؛ تو فالِقی ، به لِباسِ خَلقی و خالِقی أَنَا مِن شُعاعِکَ حارِقی ، تو به قَهقَهات علی علی •┈┈••✾•🌿🌼🌿•✾••┈┈• 📜شمس عطار اردبیلی رحمة الله علیه 🎤حجت الاسلام والمسلمین برنا 🌷 @nedayhosseini 🔊صوت👇👇👇

🔸﷽🔸 🔊صوت مدح اميرالمومنين مولا علی عليه اسلام •┈┈••✾•🌿🌼🌿•✾••┈┈• زِ ازل، جمالِ تو زد چو دَم زِ تجلّیات، علی علی بِفُزود حُسنِ تو دَم به دَم به مُلَمَّعات، علی علی نِگهَت چو رفت سوی عَدَم، کُند التفات، علی علی سِپَه وجود کشد عَلَم، سوی مُمکنات، علی علی تویی جلوه گاه شَهِ قِدَم به صفات و ذات، علی علی •┈┈••✾•🌿🌼🌿•✾••┈┈• ۱۱'⏰ 🔰حجت الاسلام والمسلمین برنا 🌷 @nedayhosseini

‍ 🔸﷽🔸 💠مشاهدۀ قلبی در آخرت💠 •┈┈••✾•🌿🌼🌿•✾••┈┈• 🔶گرچه قلبهای پاک در دنیا با مشاهدۀ انوار جمال حق تعالی به سعادت می رسند و رستگار می شوند و هرچند قلوب دوستان خدا با تیزبینی در این سرا، انوار توحید ناب را مشاهده می کنند، اما این مشاهده خالی از کدورتهای ناشی از عالم طبیعت نیست؛ زیرا صفا یافتن کامل روح، وابسته به تجرد کاملی است که با مرگ حاصل می شود؛ ازاین رو اهل معرفت دائماً مشتاق خارج شدن از سرای طبیعت و برطرف شدن این حجابها هستند. حجاب چهرۀ جان میشود غبار تنم خوشا دمی که از این چهره پرده برفکنم چنین قفس نه سزای چو من خوش الحانیست روم به گلشن رضوان که مرغ آن چمنم حافظ 💠دوست داشتن تجرد کامل و خروج روح از عالم طبیعت که پس از مرگ اتفاق میافتد، نهایت درجات عشق و انتهای کمالی است که برای انسان تصور می شود و این بالاترین مراتب اهل کمال است و تمام مقامات بعد از این، مانند انس و رضا و توحید، نتیجۀ همین مقام است و مقامات قبل از این، مانند صبر و زهد نیز مقدمۀ رسیدن به این مقام است. این همان عشقی است که اهل ذوق و عرفان در تمجید و ثنای آن، سخنها به نظم و نثر گفته اند. 🔻با تمام این اوصاف، معرفتی که آدمی در دنیا به خداوند متعال پیدا می کند،خالی از موانع عالم طبیعت نیست و مشاهدۀ او از پس حجابهای مختلف است، اما همین معرفت، سرمایه ای است که مؤمن همراه خود از دنیا میبرد و در آخرت به اندازۀ بهرهای که از این معرفت و صفا و جلا دارد، از آن نور، برای قلب او کشف می شود. ✅پس تفاوت مشاهدۀ حقیقت در دنیا و آخرت، به میزان کشف همین حقیقت است. خداوند متعال می فرماید: در آن روز صورتهایی شاداب و مسرور است و به پروردگارش می نگرد. اما کسی که در دنیا معرفت کسب نکند، در آخرت نیز بهره ای از مشاهده ندارد. خداوند دربارۀ این گروه می فرماید: ایشان در آن روز از خدای خود محجوب هستند. ▪️حجاب این گروه، جهل و شرک و اعمال زشت و نیتهای پلید آنهاست که آیینۀ قلب را کدر و چشم دل را کور میکند و آنها را از لذت مشاهده و ملاقات رحمت الهی محروم می نماید. •┈┈••✾•🌿🌼🌿•✾••┈┈• 📚برگرفته شده از کتاب سیری در عرفان عملی اسلام ص۲۳۸ و۲۳۹ 🖋تالیف:حجت الاسلام والمسلمین علی محمد برنا 📗متن کامل کتاب در🔰 http://hajborna.ir/post/9 🌷 @nedayhosseini

💠پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: 🌸إنَّ اللّهَ يُحِبُّ الشابَّ الذي يُفني شَبابَهُ في طاعَةِ اللّهِ تعالى(كنز العمّال :۴۳۰۶۰) 🌷خداوند جوانی را که جوانی اش را در طاعت خدای متعال بگذراند دوست می دارد 🌷صلی الله علیک یا علی بن الحسین علیه السلام 🌷أشبه الناس خَلقاً و خُلقاً و منطقاً برسول الله صلی الله علیه و آله و سلم 🌷میلاد مسعود حضرت علی اکبر علیه السلام مبارک باد 🌷 @nedayhosseini

💠برگرفته از فایل صوتی حضرت آیة الله یعقوبی رضوان الله تعالی علیه (محرم ۱۴۰۳) 🔘یکی از ارکان مهم اصول دین ، "توحید" خدای متعال است. اگر انسان توحیدش کامل شد و یقین به خداوند پیدا کردودر مرحله یقین قدم برداشت و این مرحله ی ایمان به خدا را از مرحله ی تقلید پا فراتر گذاشت، حول و قوّه ای که خداوند در نهادش گذاشته است ، آن سرّی که خدا در نهادش گذاشته است آن سر را به کار انداخت واز نیروی الهی استفاده کرد تا به مرحله ی یقین و اطمینان برسد ، آن چهار رکن دیگر دین که معاد ، نبوت و امامت و عدل باشد در توحیدنهفته است . مردم این طورند ، دین لقلقه زبانشان است ، وقتی درمرحله امتحان قرار می گیرند ، و مرحله عمل شد ، دینداران در آن وقت کم می شوند. امّا در مقام حرف همه دم از ایمان می زنند.دم ازایمان و راستگویی وتقوا . 🔅دلیل آن این است که ایمان به قلب هایشان وارد نشده است ، (وَلَمّا یَدخُلِ الایمانُ فی قُلُوبِکم) اگر ایمان در قلب وارد شود ، اعضاءو جوارح انسان مطیع و فرمانبردار می شود . آن چه که انسان باخود از این عالم می برد آن سرمایه های "قلبی" است .. 💠 @sadeghin_ir

﷽ 🔻فرازهایی از مناجات شعبانیه 💠اِلهي لَمْ يَكُنْ لي حَوْلٌ فَاَنْتَقِلَ بِهِ عَنْ مَعْصِيَتِكَ اِلاّ في وَقْت اَيْقَظْتَني لِمَحَبَّتِكَ وَ كَما اَرَدْتَ اَنْ اَكُونَ كُنْتُ فَشَكَرْتُكَ بِاِدْخالي في كَرَمِكَ وَ لِتَطْهيرِ قَلْبى مِنْ اَوْساخِ الْغَفْلَةِ عَنْك؛ 🌕خداوندا، من قدرت نداشتم كه از معصيت و نافرمانى تو فاصله بگيرم جز در هنگامى كه مرا متوجّه محبّت خود نمودى و بيدار ساختى و آن‌گونه شدم كه ميل تو بود. پس تو را سپاس مى‌گويم كه مرا در كرمت وارد ساختى و قلبم را از چركهاى غفلت پاك نمودى 🌷 @nedayhosseini

🔊صوت مناجات شعبانیه ،و توسل به امام زمان علیه السلام ۱۴'⏰ 🔰حجت الاسلام والمسلمین برنا 🌷 @nedayhosseini