#اطلاع‌رسانی #پذیرش‌مقاله‌علمی بازخوانی نقد آرای مفسران در نقص تعقّل زن آیۀ ۱۸ سورۀ زخرف از آیاتی است که مفسّران برای تفسیر آن با چالش روبرو شده‌اند. بحث دربارۀ فراز «أَوَ مَن ینَشَّؤُاْ فىِ الْحِلْیةِ» می‌باشد، با این مضمون که آیا آن فردی که در ناز، آرایش و لطافت پرورش یافته است و در مقابل جدال و دشمن، شخصی ناتوان است؛ از آنِ خدا است؟ نکتۀ مورد اختلاف مفسران این است که آیا این فراز، از قول و منظرِعرب جاهلی صادر شده است یا مَنوی خداوند است. مقالۀ پیشِ‌رو با روش توصیفی تحلیلی به بررسی آرای مفسرین در این خصوص می‌پردازد و دیدگاه آن دسته از مفسران که این فراز را سخن و منظر خداوند دانسته و از آن نقص تعقّل زن را برداشت کرده‌اند با ادلّۀ تفسیری و ارائه نظریۀ مختار رد نموده است؛ زیرا چگونه ممکن است خداوند ناپسند بودن دختر را در نگاه مشرکین مردود و این برداشت را حکم زشتی از جانب آنان بداند و خود چنین مطلوبی داشته باشد؟ با فرض اینکه این فراز از آیه منوی خدا باشد آیا در این صورت خداوند می‌تواند حکم عرب جاهلی را در بارۀ دختر، زشت و ناپسند بداند؟ علاوه این که با تساوی خلقت و شخصیت معنوی زن و مرد که فرهنگ کلّیِ حاکم بر قرآن است ناسازگار خواهد بود. ✍سیّده فرناز اتّحاد(دانشجوی دکتری دانشگاه مازندران)؛ حبیب الله حلیمی جلودار(دانشیار، عضو هیئت علمی و ریاست دانشکده الهیات دانشگاه مازندران) 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 ❇️نگارِهشتم؛آموزش و پژوهش زیرِسایه‌‌ی امام رئوف 🆔@negarehashtom