🔸نگویید: «مستحب است؛ شد، شد؛ نشد، نشد»🔸 مرحوم آیت الله حائری شیرازی: "هرچه می توانید سنت‌های خود را در #عید_غدیر، جدی‌تر بگیرید. نگویید: «مستحب است؛ شد شد؛ نشد نشد». این سنت‌ها از اوجب واجبات است. چرا؟ چون شناسنامۀ ما شیعیان است. پدرها جوری نسبت به عید غدیر ارادت به خرج بدهند که بچه‌ها از یک ماه، دو ماه قبل چشم‌انتظار عید غدیر باشند! حتی اگر لازم شد، قرض کنید و یک عیدی حسابی -به اندازه‌ای که به علی ارادت دارید- به بچه‌ها بدهید. نگویید: «باز من باید یک چیزی خرج کنم!» نه! مقروض می‌شوی، خب بشو! تو که برای چیزهای دیگر قرض کرده ای، یک بار هم برای حضرت علی مقروض شو. مسیحی‌ها بابانوئل درست می‌کنند و به بچه هایشان می‌گویند: «او برای تو هدیه را آورده؛ مسیح برای تو این هدایا را آورده». بچه از اول ذهنش با عیسی (علیه‌السلام) انس می‌گیرد، رفاقت می‌کند. حالا بروید ببینیم چه کار می‌کنید! این شما و این عید غدیر. سفری، تفریحی، گردشی می‌خواهی ببری، بگو این مال عید غدیرت است! اگر هم تابستان می‌بری بگو، قولش را عید غدیر به شما دادم. قول‌هایی که می‌خواهید به آن‌ها بدهید، عید غدیر بدهید. هدایایتان و وعده‌هایتان را بگذارید در این روز تا این‌ها با عید #غدیر جوش بخورند." #شیعه

🔴 درباره #مهمونی_ده_کیلومتری 🔹همه حکومت‌ها، چه پادشاهی و سلطنتی، چه جمهوری و دموکراسی، برای فرهنگ، سرگرمی، نشاط و شادی و برای ارزش‌های مورد نظر خودشان، برنامه‌ریزی می‌کنند. از سیاستگذاری و قانون‌گذاری گرفته تا اجرا و هزینه مالی و مادی‌. هیچ حکومتی نسبت به فرهنگ بی‌تفاوت نیست. 🔸در آمریکا برای برگزاری #جشن_هالووین، سالانه(۳۱ اکتبر) مبالغ بسیار بالایی هزینه می‌شود. فقط در سال ۲۰۲۰ بیش از ۸ میلیارد دلار هزینه اقلام و خوراکی‌های جشن هالووین شده. به دلار ۴۰ هزارتومنی می‌شود بیش از ۳۰۰ هزار میلیارد تومان! در سایر کشورها هم میتوانید مصادیقی پیدا کنید. 🔻اما درباره برنامه‌های دینی و مذهبی در ایران، به نظر حقیر، همیشه دو گروه در تجزیه و تحلیل این اتفاقات و برنامه‌ها دچار خطا و اشتباه می‌‌شوند و این خطای در تحلیل را مبنای تصمیم گیری و طراحی خود قرار می دهند. 1️⃣ گروه اول که شلوغی و پرجمعیتی مناسک و برنامه‌ها را حمایت و تایید سیاست‌های نظام و عملکرد مسئولین می‌دانند و آن را حاصل موفقیت برنامه‌های فرهنگی نظام معرفی می‌کنند و شلوغی این برنامه‌ها را بعنوان رضایت از سیاست‌ها و عملکردها جا می‌زنند و تعریف شان از گرایش و سلیقه مردم همین است. با همین نگاه خوش بینانه از شناخت و تحلیل وضعیت دقیق جامعه جا می مانند. 2️⃣ گروه دوم که اساساً مخالف ترویج دین و مناسک دینی و ورود حاکمیت به این عرصه اند. دلیل اصلی مخالفت‌شان هم این نکته است که ترویج مناسک دینی را تقویت نظام می‌دانند و از نظرشان خالی شدن مساجد و برنامه‌های مذهبی یعنی شکست نظام سیاسی و سیاست‌های آن. لذا با هر حربه‌ای و به هر شکلی، بدنبال تضعیف روحیه مذهبی و مناسک دینی هستند تا به زعم خود نظام را تضعیف کنند. با برنامه های شلوغ محرم و عاشورا و اربعین مخالفند، با شادی در غدیر هم مخالفند. بزرگداشت #غدیر را مناسک سازی می دانند در حالیکه غدیر جزو شعائر و مناسک اصلی شیعه است و چیز جدیدی نیست! 🔹ترویج ارزش‌های دینی و انسانی و تعظیم شعائر و مناسک و نمادهای دینی، یکی از وظایف حاکمیت دینی است. در این مسئله هیچ شکی نیست. درباره برنامه #روز_غدیر بصورت پیاده‌روی که یکی دوسالی است قالب جدیدی پیدا کرده، اصل، بزرگداشت خودِ غدیر و عید ولایت حضرت امیرالمومنین(ع) و حکومت دینی است. 🔸مناسک شیعه اصیل، نسبت به مسائل جامعه، بی‌تفاوت نیست. مناسک شیعه بی‌روح و خنثی نیست. غدیر اثبات حکومت علوی و دینی است. ریشه جمهوری اسلامی در غدیر است. مگر جمهوری اسلامی می‌تواند نسبت به غدیر و عاشورا بی‌تفاوت باشد؟ جمهوری اسلامی، حکومت غیردینی نیست که وظیفه‌ای نداشته باشد! 🔹اما درباره اجرا و محتوای ارائه شده و چگونگی کار میتوان بحث کرد، می‌توان نقد کرد. مسئولین امر باید به این مدل نقدها توجه کنند. بهترین مدل اجرای برنامه های فرهنگی و دینی این است که هماهنگی ها و پشتیبانی کلی، سیستمی باشد ولی اجرا و هزینه‌کردهای داخلی را به ده ها و صدها هزار مسجد و موکب و خود مردم واگذار کرد. نمی شود در اقتصاد و بهداشت و درمان، به خصوصی سازی پایبند بود ولی در فرهنگ از ظرفیت های مردمی استفاده نکرد! 🔸هزینه از بیت‌المال برای تهیه ی غذا و خوراکی و غیره خیلی باید محتاطانه و با دقت باشد. بهتر است به مردم واگذار شود. اگر هزینه‌ها سیستمی باشد غالباً نظارت در این مسائل کم است و اسراف و فساد بهمراه دارد. فضای اربعین و هزینه کردهای مردمی در عراق را ببینید. البته دستگاه ها هم وظایفی دارند. 🔹میتوان به مدیریت ترافیک نقد کرد که البته تهران همیشه ترافیک داشته؛ اما کاهش تبعات ترافیکی، درهنگام اجرای این برنامه‌ها، اولویت و وظیفه است.مگر می‌شود دستگاه‌های مربوطه بگویند همینی که هست باید تحمل کنید! خیر؛ آنها وظیفه ذاتی دارند بگونه‌ای مدیریت کنند که مردم آزار و اذیت نشوند. 🔸و سایر نقدها به جزئیات و چگونگی اجرا. به اینکه اغلب غرفه‌ها چیزی برای ارائه به مردم و محتوا نداشتند بجز خورد و خوراک و اصوات بلند! این نقدها برای اصلاح برنامه‌ها نیاز است. اما درباره اصل کار و این حرکت و بزرگداشت غدیر و وظایف دولت و شهرداری‌ها، نباید تشکیک کرد. 🔹هم باید به کمیت فکر کرد هم به محتوا و کیفیت. کار نمایشی چشم‌پُرکن ولی بی‌محتوا، سود چندانی ندارد. باید از ظرفیت‌های مردمی در این زمینه ها استفاده کرد‌. صدها سال است که هزینه مراسمات عزا و شادی اهل بیت را مردم پرداخت می‌کنند. عاشقانه و بدون چشم‌داشت. 🔸در پایان باید از دست اندرکاران و طراحان و مجریان این برنامه ها تشکر کرد. بالاخره قالب جدید و نوپا و جذابی است و برای رفع نقاط ضعف هم باید صبوری کرد. ان شاءالله انتقادات دلسوزانه را هم بپذیرند و برای بعدها این نقاط ضعف اصلاح شود.