✍ درد دلی با برادران همشهری ام.... من یک خانم هستم در کل ایام عید نوروز فقط دقایقی آن هم در روز چهارم سال جدید پدر و مادرم را دیدم امسال هنوز یک شب هم افطار را در کنار همسرم نبوده ام این روزها خیلی به من سخت گذشت هم جسمم خسته است و ناتوان شده هم روحم... روزها میدوم و شبها خواب آشفته میبینم این چند روزه یک شب هم خواب راحت نداشته ام اخر مگر توان یک زن چقدر است!! منی که مراقبه میکردم با نامحرم زیاد حرف نزنم این چند روزه انگار به اندازه همه سالهای مراقبه ام در میان نامحرمان بودم 😭 چه نامحرمهایی که چشم در چشم به من فحش دادند چه نگاههایی که به من شد چه جسارتهایی 😭 از شدت اضطراب این روزها قلبم درد میگرفت گویا هر شب باید میترسیدم از اینکه مبادا در جواب تذکرم برای حفظ حجاب ؛ دعوایی به پا شود مردی به من تعرض کند و‌ تا خانه نگران بودم که نکند تعقیبم کنند نکند...😰 در بین این همه خستگی نمیفهمیدم مگر جهاد تبیین فقط بر من خانم واجب است چرا بین این همه غرفه های کار فرهنگی در بین تمام مراکز تفریحی غرفه ای برای اقایان نمیبینم⁉️ چرا برای تذکر به بی عفتیها به ندرت مردی میبینم ⁉️ مگر شهر ما مرد ندارد که من باید به میدان بروم⁉️😭 مگر نهی از منکر بر همه واجب نیست 😭 مگر مردان شهرم نمیبینند این همه بی حیایی را در ماه خدا و‌ در شهر دارالعباده شان ⁉️ مگر غیرتشان را چه کرده اند که ‌اینچنین در سکوتند⁉️ روزهای سخت و طاقت فرسای ما که گذشت اما خواستم بگویم باز هم روز امتحان میرسد شما را به جان مولا این بار همه بیایید در میدان ؛ باز ما را تنها نگذارید...😔 #خواهران‌فعال‌فرهنگی‌ #نوروز‌۱۴۰۲