🦋🦋 شعر سهراب چه کسی می داند؟ که تو در پیله ی تنهایی خود ،تنهایی چه کسی می داند؟ که تو در حسرت یک روزنه در فردایی پیله ات را بگشا... تو به اندازه ی پروانه شدن زیبایی از صدای گذر آب چنان فهمیدم تندتر از آب روان، عمر گران می گذرد زندگی را نفسی ،ارزش غم خوردن نیست آرزویم این است آنقدر سیر بخندی که ندانی غم چیست.... به چه می اندیشی؟ نگرانی بیجاست.. عشق اینجا وخدا هم اینجاست.. لحظه ها را دریاب.🌱🌱🌱 #سهراب_سپهری #شعر https://eitaa.com/neroly1402 ☘☘☘

دلخوشم با نفسی حبه قندی ،چایی صحبت اهل دلی فارغ از همهمه ی دنیایی دل خوشی ها کم نیست دیده ها نابیناست.... #سهراب_سپهری https://eitaa.com/neroly1402 🪴🪴🪴