✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «مُدرس، مجاهدی شکست‌ناپذیر» روز چهارشنبه، ١۴٠٠/٠٩/١۰ مناسبت روز: امروز سالروز شهادت آيت‌الله سيد حسن مدرس (ره) و روز مجلس است، لذا ضمن گرامیداشت مقام علم و عمل، سخن امروز را با سلام و صلوات به روح پرفتوح این عالِمِ عامِل، آغاز می‌نمائیم؛ بی‌شک فقيه مجاهد و عالم پرهيزگار آيت‌الله مدرس (ره) يكی از چهره‎های درخشان تاريخ تشيع بشمار می‎رود كه زندگی و اخلاق و رفتار و جهت‌گيری‎های سياسی و اجتماعی ایشان، می‎تواند برای علماء، سیاستمداران و مخصوصاً نمایندگان مجلس شورای اسلامی، نمونه و الگوی کاملی باشد؛ شهید مدرس در سنين جوانی به مقام رفيعِ اجتهاد رسيد و از لحاظ علمی و فقهی، مجتهدی جامع الشرائط، صاحب فتوا و شايسته تقليد بود، هر چند که تا پایان عمر حاضر به چاپ رساله عملیه خود نشد! (يادنامه شهيد مدرس، ص ٧۴) او همان‌گونه بود كه می‌گفت و همانطور می‌گفت كه می‌بود! لذا کلام و سیره‌ی ایشان در بقیه تأثیر می‌گذاشت؛ مدرس، پارسایی پايدار و عالمی ثابت‌قدم بود كه لحظه‌ای با استبداد و استعمار سازش نكرد و در تمامی مدت عمر شریفش، ساده زيستن، تواضع، قناعت و به دور بودن از هرگونه رفاه‌طلبی را شيوه زندگی خويش ساخت! چنانچه تمام چیزی که پس از ترور ایشان باقی مانده بود: «یک جلد قرآن، یک قالیچه کهنه، یک صندلی، یک عینک، یک عصای چوبی، یک حوله حمام، یک سجاده نماز و یک پیراهن کرباس ایرانی و تعدادی کتاب» بود!  او از همان ابتدای نمایندگی مجلس، امر ساده‌زیستی را عملاً به همه آموخت! چنانچه عبدالعلی باقی در صفحه ۳۲ کتابِ «مدرس مجاهدی شکست‌ناپذیر» نقل می‌کند: وقتی شهید مدرس برای نمایندگی مجلس از اصفهان به تهران عزیمت نمود، دو خانه به ایشان پیشنهاد شد، یکی دو اتاقه با اجاره ماهی «سی ریال» و دیگری سه اتاقه با اجاره ماهی «سی‌وپنج ریال»؛ و ایشان، منزل دو اتاقه را انتخاب کردند؛ از آیت‌الله مدرس سؤال شد، آیا نماینده مجلس، مبلغ پنج ریالِ ناچیز، صرفه‌جویی می‌کند!؟ او جواب می‌دهد: «بلی، آنچه استقلال و آزادی و عقیده را از بین می‌برد، احتیاج است! من نمی‌خواهم محتاج کسی باشم! باید برنامه زندگیم را طوری تنظیم کنم که محتاج به کسی نشوم، تا این زبانِ تند و تیزم آزاد باشد! «میلسپو» مستشار مالی امریکا در ایران در کتاب خود با عنوان «کار امریکا در ایران» درباره شهید مدرس چنین نوشته: «مشخص‌ترین چهره و رهبر روحانیون در مجلس ایران، مدرس است که به عنوان نایب رئیس اول مجلس، انتخاب شده؛ شهرت مدرس، بیشتر در این است که برای پول ارزشی قائل نیست! او در خانه ساده‌ای زندگی می‌کند که جز یک قالیچه، تعدادی کتاب و یک صندلی، چیز دیگری در آن وجود ندارد! لباس روحانیون را می‌پوشد و مردی عالم است؛ در ملاقات با او محال است کسی تحت تأثیر سادگی و هوش و قدرت رهبری او قرار نگیرد...» (مدرس و سیاست‌گذاری عمومی، مرکز اسناد، ص ۱۳۲) امام خمینی (ره) که در جوانی، مدرّس را درک کرده بودند، درباره او می‌فرمایند: «او [رضا خان] با مرحوم مدرس روزگاری گذراند و فهمید که با هیچ چیز نمی‌توان او را قانع کرد؛ نه با تطمیع، نه با تهدید!» (کشف‌الاسرار، ص٩) آیت‌الله سید فخرالدین جزایری از همراهان آیت‌الله مدرس نیز، درباره تلاش‌های رضاخان برای تطمیع ایشان به ملاقات سرلشگر خدایار می‌پردازد که او به شهید مدرس گفت: «رضا شاه میل دارد که باب مراوده را با شما باز کند و به هر طریق که شما بپسندید با شما روابط حسنه داشته باشد و هر امری را که در امور مملکت بفرمایید اطاعت خواهند کرد! ضمناً مبلغ «صد هزار تومان» فرستاده‌اند که نزد شما باشد و به هر مصرفی که صلاح بدانید برسانید!» مدرس (که در آن زمان، کل حقوق نمایندگی او در مجلس «سی تومان» بود!) با رد درخواست رضا شاه، گفت: «... این پول‌ها را ببرید که اگر اینجا بماند کُلِ آن به مصرف نابودی رضاخان خواهد رسید!» (مدرس، مجاهدی شکست‌ناپذیر، ص۱۴۰) ✍️ سرانجام، این عالمِ مجاهد که در تمام عمر با عزمی راسخ چون كوهی استوار در مقابل نَفْسِ خود و ستمگران عصر به مقابله برخاسته، و بارها در طول زندگی، به زندان افتاده و مورد سوءقصد واقع شده بود؛ در سال ۱۳۰۷ توسط رضا شاه به ربذه‌ی خواف و سپس به کاشمر تبعيد شد و بالاخره در سال ۱۳۱۶ وی را در كُنج عُزلت و غريبی، مسموم و سپس در هنگام نماز، به‌وسیله عمامه خودشان، ایشان را خفه نموده و به شهادت رساندند. ✍️ روحش شاد و نام و یادش همواره گرامی و جاودان باد.

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «قیام پانزدهم خرداد به حمایت از امام امت» روز یکشنبه، ١۴٠١/٠٣/١۵ ✍️ مناسبت روز: امروز سالروز قیام خونین مردم قهرمان ایران در ١۵ خرداد سال ١٣۴٢ است که جرقه بزرگترین انقلاب جهان معاصر و «معجزه قرن» شد؛ لذا ضمن گرامیداشت این روز بزرگ، سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند شهدای ١۵ خرداد و امام شهیدان آغاز می‌نمائیم؛ در روز گذشته از امام امت، و از ایمان و اصالت، علم و تقوا، و ارتباط عمیق ایشان با خداوند متعال و همچنین ارتباط صادقانه و صمیمانه امام با توده مردم، سخن گفتیم و امروز به مناسبت قیام بزرگ ١۵ خرداد از یکی دیگر از ویژگی‌های خمینی کبیر (ره) سخن خواهیم گفت؛ یکی دیگر از خصوصیات امام امت، «روحیه شهادت‌طلبی و جهاد در راه خدا» بود، که این روحیه، ریشه در بینش اعتقادی و تربیتی حضرت امام (ره) داشت؛ امام، مبارزات خود با حکومت ستم‌شاهی را، از اوایل نوجوانی، آغاز و سپس به موازات اوضاع و احوال سیاسی و اجتماعی ‌ایران و جوامع اسلامی، به صورت علنی ادامه دادند، تا اینکه در سال ١٣۴٠ شمسی در ماجرای لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی، که به موجب آن، شرط مسلمان بودن و سوگند به قرآن کریم، تغییر داده شد! به همراه برخی از علمای بزرگ قم و تهران، دست به اعتراضات همه جانبه زدند که منجر به عقب‌نشینی شاه در این ماجرا گردید؛ اما امام امت، مبارزه خود در برابر «انقلاب سفید شاه» را ادامه دادند و بالاخره پس از سخنرانی آتشین ایشان در سیزدهم خرداد ١٣۴٢ و دستگیری امام، قیام سراسری ملت‌ بزرگ ایران در پانزدهم خرداد همان سال آغاز شد که در این مجال به شرحی کوتاه از این حماسه تاریخی می‌پردازیم؛ ✍️ ماه محرم سال ۱۳۴۲ شمسی فرا رسید و امام (ره) در عصر عاشورا، در مدرسه فیضیه در نطق تاریخی خویش با صدای بلند، خطاب به شاه هشدار دادند: «ای جناب شاه! من به تو نصیحت می‌کنم، دست‌بردار از این کارها، آقا، اغفال می‌کنند تو را! من میل ندارم که یک روز اگر بخواهند تو بروی، همه شکر کنند... اگر دیکته می‌دهند دستت، و می‌گویند بخوان، در اطرافش فکر کن.... نصیحت مرا بشنو... ربط مابین شاه و اسرائیل چیست که سازمان امنیت می‌گوید از اسرائیل حرف نزنید... مگر شاه اسرائیلی است؟!» شاه پس از این سخنان آتشین، بلافاصله فرمان دستگیری امام را صادر کرد و در سحرگاه پانزده خرداد ۴۲، صدها کماندوی اعزامی از تهران، منزل حضرت ‌امام را محاصره کرده و ایشان را در حالی‌که مشغول نماز شب بودند، دستگیر و سراسیمه به زندانی در تهران منتقل نمودند؛ صبح همان روز، خبر دستگیری امام از قم به تهران، مشهد، شیراز و دیگر شهرهای ایران رسید و مردم تمامی این شهرها قیام کرده و به خیابان‌ها ریختند؛ شاه که انتظار چنین عکس‌العمل و قیام بزرگی را نداشت، دیوانه‌وار فرمان کشتار عمومی را صادر کرد و بالاخره با به خاک و خون کشیدن حدود ١۵ هزار نفر در روز ۱۵ خرداد ۴۲، قیام خونین مردم ایران، ظاهراً خاموش شد‌؛ هرچند که شاه پس از چند ماه با فشار روزافزون مردم و علماء و از ترس قیام دوباره، در شامگاه ۱۸ فروردین سال ۱۳۴۳، مجبور به آزادی امام شد؛ که این موضوع، شادمانی فراگیر مردم در سراسر شهرهای کشور را به دنبال داشت؛ اما این پایان مبارزه امام امت نبود و خمینی کبیر در کمتر از دو ماه پس از آزادی در اولین سالگرد قیام ۱۵خرداد در سال ۱۳۴۳ با صدور بیانیه مشترک با دیگر مراجع تقلید، این روز را به عنوان روز عزای عمومی معرفی نمودند و سپس درآبان ماه ۱۳۴۳، بار دیگر دست به افشاگری بر علیه حکومت زده و به شدت به تصویب پیمان وین «کاپیتولاسیون» اعتراض نموده و فرمودند: «عزت ما پایکوب شد، عظمت ایران از بین رفت، عظمت ارتش ایران را پایکوب کردند؛ قانونی را به مجلس بردند که در آن، ما را ملحق کردند به پیمان وین... که تمام مستشاران نظامی آمریکا با خانواده‌هایشان...با خدمه‌شان... از هر جنایتی که در ایران بکنند، مصون هستند! ملت ایران را از سگ‌های آمریکا، پست‌تر کردند... اگر شاه ایران، یک سگ آمریکایی را زیر بگیرد، مؤاخذه می‌کنند؛ اما چنانچه یک آشپز آمریکایی، شاه ایران را زیر بگیرد... هیچ‌کس حق تعرض ندارد...» شاه بار دیگر با دستپاچگی تمام، دستور دستگیری امام را صادر کرد و در سحرگاه ۱۳ آبان ۱۳۴۳، ایشان را تحت‌الحفظ مأمورین امنیتی و نظامی به ترکیه تبعید نمود و این‌بار نیز با ایجاد فضای خفقان در کشور، مجدداً موج اعتراضات مردم را خاموش نمود؛ ✍️ اما بند و تبعید هم، پایان مبارزه حق‌طلبانه خمینی کبیر نبود و امام با شجاعت و ایمان راسخ به وعده الهی و با ایجاد اتحاد و همدلی در بین ملت مسلمان ایران، بالاخره در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ به کشور بازگشتند و به حکومت ٢۵٠٠ ساله شاهنشاهی در ایران پایان دادند.