وقتی انسان آموخت چگونه با رنجهايش تنها بماند و چگونه بر اشتياقش به گريختن چيره شود، آن وقت چيز زيادی نمانده كه ياد نگرفته باشد.
هرگونه احساس خشم و اندوهی كه تجربه میكنيد و هر راه تاريك و مُبهمی كه در آن قدم میگذاريد، ممكن است ترسناك باشد، اما اين تاريكی تاريكی ِ گور نيست، تاريكی ِ رحِم است، تاريكی كه انسان را به تولد دوباره میرساند.
از اين تاريكی نبايد ترسيد چرا كه هر انسانی كه با خود در صلح است و قدرتمند، و شما اثر و انرژی آن را تحسين میكنيد، روزی در اين تاريكی بوده و از آن عبور كرده است.
هيچ انسانی بدون عبور از اين تاريكی نمیتواند تجربه تولد دوباره را داشته باشد.
✍ #آلبر_كامو
📚@nevisandeshoo