#آب_و_برق_مجانی قسمت اول کودک بودم و خیلی از جزئیات خبر نداشتم اما به دلیل جشن و سرور، خیلی از دهه فجر خوشم می‌آمد. هنوز مدرسه هم نمی‌رفتم... پدرم می‌آمد یک نفری در خانه پرچم های کاغذی دهه فجر را که طرح پرچم ایران و تصویر امام خمینی بود روی فرش پخش می کرد و ما باید با کمک مادر این پرچم‌های کوچک کاغذی را با سیریش به طناب می‌چسباندیم تا پدر تمام کوچه را با آن‌ها تزئین کند. گاهی می‌شد که چون زمستان بود و باران یا برف می‌آمد برای اینکه تجربه خراب شدن پرچم‌ها را داشتیم، بنشینیم تک‌تک آن پرچم‌های مثلثی کوچک را مثل کتاب مدرسه، با پلاستیک جلد کنیم تا باد و باران پاره و خرابش نکند. و این کار گاهی چند روز طول می‌کشید... در هر دو محله‌ای که جابجا شدیم در خاطرم مانده که پدر در کوچه روی نردبان بود و من در حالی که حجمی از پرچم‌ها را دور گردن انداخته بودم، محکم نردبان را می گرفتم که نیفتد☺️ عشق می‌کردم از این کارها... یه حسی پدر داشت که بدون اینکه چیزی بگوید به ما منتقل می‌شد. شاید هم گفته، اما من جز تصویر نشاطش و همت و دغدغه اش برای برپایی جشن این دهه و الله اکبر گفتن شب ۲۲ بهمن اش چیزی در خاطرم نمانده. شاید بخاطر همین است که می‌گویند کودک در دوران کودکی فقط با چشم می بیند و اسکن می کند و همان را منعکس می‌کند. حسن و قبح عقلی‌اش خیلی فعال نشده که بخواهی توضیح دهی و استدلال کنی و او هم از این طریق درک کند و عمل کند. پس بهتر است مقابل چشمش فقط کار درست را انجام دهی و همین پایه‌ی تربیتش را محکم شکل می‌دهد. خاطرات بعدی که در حافظه ام مانده دوران تحصیل در مدرسه است. از همان دوره‌ی ابتدایی انگار بخش مدرسه را پدر به عهده من گذاشته باشد. بدون انتخاب مدرسه یا توصیه والدین، همیشه داوطلب تزئین کلاس در این ایام بودم. با همان ژست پدر که خیلی این کار واجب و مهم است و باید برایش جشن گرفت و علائم و نشانه ها و یادش را زنده نگه داشت... اما کم کم که بزرگ شدم، حس کردم همه مثل خودم نیستند. هستند برخی که خیلی انگیزه همراهی ندارند و یا حتی برایشان سوال است که چرا من این همه هیجان و دغدغه و جدیت دارم... ادامه دارد... ✨مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه و هلند @ninfrance

#آب_و_برق_مجانی قسمت دوم اختلاف نظرها را که دیدم، بنا را گذاشتم به مطالعه. خیلی کتاب خواندم، خیلی. می رفتم نمایشگاه کتاب از انتشارات معتبر کتاب می خریدم و میخواندم. از کتب انتشارات اسناد انقلاب اسلامی و نشر آثار امام تا انتشارات روایت فتح و سوره مهر و ... از کتب مستند تا کتبی که به قلم خود مردم و خاطراتشان نوشته شده بود. از تجارب قبل انقلاب و بعد انقلاب. از اهداف و انگیزه ها. هرچه می خواندم ارزش و اهمیت داستان انقلاب اسلامی مردم ایران به یک رهبری خاص را بیشتر می فهمیدم. هرچه می خواندم از تاریخ حداقل دویست سال اخیر، که سراسر افول و وابستگی بوده، اهمیت این قیام متفاوت در کل جهان را بیشتر درک می کردم. کم کم متوجه شدم خیلی ها از سر بی اطلاعی و بی خبری و بی مطالعه بودن و یا بخاطر هجمه عجیب تبلیغات با دیدن نقطه ضعف ها در مسیر مغزشویی و یا بر اساس واقعا بی میل بودن به انسانی و ارزشی زندگی کردن با این انقلاب و این ارزش ها مخالف هستند. همه این ها یک طرف، تجربه زندگی در غرب یک طرف. وقتی حقیقت ماهیت دولت ها و حکومت های غربی را تجربه کردم که همه چیز نمادین و تظاهری و نفاق گونه است. هر روز و هر لحظه به ارزش انقلاب مردم و رهبر ایران و دغدغه حفظ و نگهداریش تا اتصال به انقلاب جهانی مهدی موعود بیشتر پی می بردم. واقعیت انکار ناپذیر دفاع نظام ایران از حق و مظلوم در سراسر جهان و پشتیبانی دول غربی از باطل و ظالم بخاطر حفظ قدرت و ثروت دیگر چیزی نیست که بر کسی پوشیده مانده باشد. اما خب انسان ها در طول تاریخ قدرت انتخاب داشته اند. که بر اساس هوا و امیال نفس یا بی خبری از سر پذیرفتن جهل، از باطل طرفداری کنند یا بر اساس عقل و قلب سلیم از حق. کتابها سطح مردم ما را بالا می برد، ماهواره ها سطح را پایین می کشید... کتابها با مبنای دین اسلام و آیات کتاب آسمانی اش نوشته می شد که : « قومت را از تاریکی های اعتقادی و اخلاقی به طرف نور معرفت و پاکی بیرون بکش و روزهای سرنوشت ساز (ایام الله) را ـ یعنی هر روزی که حق و عدالتی برپا یا ظلم و بدعتی سرکوب می شود. روز ویژه خداست.ـ به آن ها گوشزد کن». و ماهواره ها بر مبنای اندیشه های غربی مادیت به سمت تاریکی فاصله گرفتن از انسانیت. بحث ما هدف اصلی انقلاب با عنوان تربیت و تعالی انسان و برداشتن هر نوع مانع برای تحقق آن بود، بحث رسانه های فارسی زبان چک و چانه زدن بر سر اینکه این انقلاب قرار بوده آب و برق را مجانی کند... ادامه دارد... ✨مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه و هلند @ninfrance