روش را عوض کنید... جزء مردمی شده‌ام که فقط طلبکارم... ولی خداوند این کشور را برای مردمی از عذاب و بلا حفظ کرده است که اینگونه‌اند... قلبی، زبانی و عملی... و برخی برای اینکه در این کشور فقط آزرده شده‌اند، قصد داردند رأی ندهند... ✍️مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

برخی حال و احوالات، تغییر تحولات، شکستن‌ها و از نوع ساخته شدن‌ها را فقط ما خارج رفته‌ها درک می‌کنیم...😭 فرایندی که این دختر خانم طی کرده برای خیلی از خارج رفته‌ها آشناس... #خارج_درمانی که گفتم بخشی از آن چنین تحولات و تجاربی است. نمی‌دانم بگویم چند نفر را شخصا تا امروز دیدم و با ایشان گفتگو کردم که بعد از دور زدن در خارج، نگاهشان به همه چیز زیر و رو شده است... بر خلاف بسیاری که وحشت دارند از رفتن جوانان به خارج از کشور، تصور می‌کنم این سیرو فی الارض‌ها برای بسیاری نجات بخش است... بسیاری از تصورات و حسرت‌های کاذب که درمان می‌شود هیچ...، جهان‌بینی انسان به شکلی تغییر می‌کند که واقع بینی و حقیقت بینی ناگزیر داستان است... گاهی شاید سیاهی حقیقی را باید تجربه کنیم تا بفهمیم آنچه در کشور خود سیاهی می‌دیدیم چیزی شبیه شوخی بود و معنای نور و احتیاج به نور اینگونه در قلب انسان طلوع می‌کند... خیلی دوست دارم شرایطی فراهم شود و کنار هم جمع شویم و کمی راحت‌تر از آنچه بر ما گذشته بگوییم... هر کدام از ما داستانی داریم که قابلیت دارد یک کتاب خواندنی شود... ✍️مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

بی‌طرف، برای انتخاب یک مرد اجرایی در اندازه کشوری و بین المللی، و بر اساس محض صحبت‌های دو نامزد در مناظرات، به نظر می‌رسد بین این دو کاندید، آقای دکتر سعید جلیلی فرد اصلح باشند. به نظر منطقی نیست طبق این چکیده فهرست، از سر لجبازی، یا وعده‌سازی، یا بی‌خبری، یا جناح بازی، یا حزب‌گرایی، رأیی غیر این درنظر گرفت. اما در نهایت وظیفه همه ما اصل رأی دادن و مشارکت در انتخابات است. اصل واکنش داشتن و ابراز وجود است. اصل حرکت بجای سکون است. ✍️مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

امداد‌های غیبی «امدادهای غیبی» نام یکی از کتب علامه شهید مرتضی مطهری است. در این کتاب خواندنی توضیح می‌دهد که خداوند یاری ویژه‌ای دارد برای کسانی که دین او را یاری می‌کنند. از یکی از این افرادی که تجربه شبیه مرگ داشته و برگشته می‌شنیدم که می‌گفت: در چند صحنه بسیار مهم که به خداوند شکایت برده که خدایا چرا کمک نمی‌کنی؟ چرا یاری نمی‌رسانی؟ به او خیل میلیون‌ها ملک را نشان داده‌اند که آماده کمک هستند اما کسی حقیقتا از آنان کمک نمی‌خواهد! نیت کارشان رضای خدا نیست و برای نفس خودشان می‌جنگند و اساسا کمکی از صمیم قلب از خداوند نمی‌خواهند... به نظر می‌رسد باید از صمیم قلب و با بند بند وجود از خداوند برای نجات و سربلندی و تعالی ایران عزیزمان که بودنش و ماندنش یادگار هزاران هزار خون بر زمین ریخته بهترین جوانان این مرز و بوم است، در خواست کمک و امداد نماییم. خدایا هرکس حق می‌گوید و حق می‌خواهد و برای رضای تو در حال تلاش است را یاری کن. خدایا نیت‌ها را برای خودت خالص کن و ما را هدایت و محافظت کن. خدایا یاری‌مان کن... ✍️مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

نام کانال، برگرفته از کلام مردی است که گفت: «هر زمان پرچم لااله الا الله را در انتهای افق نصب کردی، می‌تونی استراحت کنی». وقتی در فرانسه تصمیم گرفتم کانال بزنم و از تجارب و مشاهداتم بنویسم، چنین عنوانی به ذهن خطور کرد. وقتی به چشم دیدم سرعت و نفوذ دین مبین اسلام را در جای جای دنیا... داستانش را قبلاً چندبار در کانال گفته‌ام. «برای آرمان بر حقت، جهانی بیندیش» هم شعار نویسنده کانال شد، وقتی دید باید برای آمدن کسی تلاش کرد که نامش منجی عالم بشریت است نه فقط ایران. ما یک وظیفه در این دنیا بیشتر نداریم. برپایی حکومت جهانی خدا. و در هر شرایطی قرار بگیریم. تلخ و شیرین، تلاش می‌کنیم زمینه‌ساز برپایی این حکومت باشیم. که امثال #حاج_احمد_متوسلیان، در سخت‌ترین زمان، مقتدر، مقدمه‌اش را با نثار جسم و جان خود نوشتند که روزی که گذشت، روز جاویدالاثر شدنشان بود... ✍️مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

الحمدلله که ایرانم! هرچند شور و شوق و میل به او و حماسه‌اش، در جهان در حال گسترش است. اما همچنان مردم ایران با فاصله زیاد در سکوی برتر جهانی ایستاده‌اند. سرمایه حسینی، چیزی است که در هیچ جای جهان مثل و مانندی ندارد. ظرفیتی است که همه را در خود جای می‌دهد و قدرتی است که همه مظاهر عزت را در انسان می‌سازد و حفظ می‌کند. و این خلأ واضحی است که همه انسان‌های آزاده جهان در حال درک و کشف آن هستند. هِق هِق روضه‌اش، حَق حَقِ توحید ماست زندگی با حسین، حال خوش جبهه‌هاست ملت حسینی، به حاج قاسم قسم راه قدس شریف، از گذر کربلاست... ✍️🏴🚩مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

واقعیت امروز دنیا چیست؟ سالها با فیلم و سریال ها و تبلیغات هالیوودی، تصوراتی تخیلی فانتزی از دنیای خارج از ایران و وضعیت زندگی مردمان آن داشتیم و یا با کسانی مواجه بودیم که یک فامیل خوشبخت در خارج از ایران دارند که آنجا را از بهشت هم برتر توصیف می کنند و البته این سالهای اخیر هم به آن اضافه شد که، شبکه های ماهواره ای و اینترنتی فارسی زبانی روی کار آمدند که مدام از قوت های خارج از ایران و ضعف های داخل ایران اخبار متنوع به مردم ایران مخابره می کنند. اما تجربه زندگی در خارج از کشور، گفتگو با مردم و مهاجرین این سرزمین ها، دنبال کردن اخبار داخلی شان و بخصوص و بخصوص خواندن کتاب هایشان که به دور از غرض ورزی اول برای مردمان سرزمین خود نوشته اند و بعد به دست ما ترجمه شده اند، دو چیز را برایم روشن کرد: اول اینکه دنیا آن مدینه فاضله ای نیست که مدت مدیدی بر سر مردم ما زدند و دوم اینکه بسیاری از معضلات همین امروز کشور ما که به شکلی مخابره می شود که انگار فقط سرزمین ما به آن مبتلاست، معضل روز کشورهای بسیاری است، بخصوص آن به ظاهر پیشرفته و توسعه یافته هایش. و در بسیاری موارد بخصوص در امور بشری، وضع در این سرزمین ها تلخ تر، پیچیده تر و ناامید کننده تر است. جدیدا در حال خواندن کتابی هستم از کیت مرفی بنام « راه و رسم گوش دادن»؛ نویسنده که می خواهد توضیح دهد که متاسفانه ضعف امروز بشری خوب نشنیدن حرف و نظر و نیاز هم است، در بخشی به ناگزیر مثال هایی می آورد که برای مردمان آن سرزمین ملموس باشد. و در این میان بخشی از آن وضعیت سیاستمداران آمریکا و انگلیس و ... است. تلاش می کنم در چند بخش قسمت هایی از این کتاب را که مرتبط با وضعیت فعلی آمریکا و انگلیسی، سبک نادرست نظرسنجی های مردمی و نحوه انتخاباتشان است بیاورم. این مطالب کمک می کند که اولا تصور نکنید دیگر در دنیا جهان اول و دوم و سومی در بسیاری از رفتارها و اقدامات و اعمال معنا دارد و دوم اینکه بسیاری از مشکلات را طبیعت این عصر و زمان بدانید و بجای سرزنش های تمام نشدنی داخلی، با دید جهانی و با ایمان و عمل صالح که بسیاری از بخش های دنیا از آن بی بهره اند، با استفاده از سرمایه های مادی و معنوی و همت و تلاش افراد خالص، برای رفع و دفع و حل این مشکلات از جهان امروز پیشی بگیریم. و البته با مستندات موجود این پیشی گرفتن خیلی وقت است که آغاز شده است و همین به قدری آنان را ترسانده است که با همه ترفندهای نظامی و سیاسی و اقتصادی و فکری فرهنگی و اجتماعی و حتی دینی، به جنگ یک اندیشه و مکتب و دین و آیین آمده اند. همچنین همه شواهد می گوید که هرچند در مسیر رشد، رنج و سختی هم وجود دارد، اما خبر خوب این است که این نمودار رشد، صعودی است و نزدیک به قله بودن واقعیت دارد. بخصوص که بسیاری از سرزمین های پرهیاهوی این کره خاکی، هر روز از آنجایی که قله می نامیدند در حال نزول و سقوط هستند... ✍️🚩مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

بخشی از کتاب کیت مرفی با عنوان «راه و رسم گوش دادن» قسمت اول (حتما قبلش پست قبلی را بخوانید) «مضحکه جلسات استماع کنگره ایالات متحده آمریکا را در نظر بگیرید که در آنها با وضعیت اظهار فضل، نکوهش، انتقاد و سرزنش کردن سناتورها و نمایندگان یا پریدنشان وسط حرف هر بخت برگشته‌ای که قبل از آن ها حرف می‌زند، خیلی از استماع خبری نیست. رایج ترین و برجسته ترین مشخصه جلسات استماع کنگره که از رونوشت هایش پیداست، همهمه‌ای است که نشان می دهد همه در حال بحث کردن با هم اند و رونویس کننده یا نگارنده مباحث نمی تواند از حرف‌های هیچ کدام سر در بیاورد. به همین ترتیب، استیضاح نخست وزیر، که استیضاح هفتگی اعضای پارلمان از نخست وزیر انگلستان است، بیشتر از گوش دادن، به تئاتر کابوکی شباهت دارد. پرحرفی به حدی افراطی شده است که بیشتر اعضای دیگر در این جلسات شرکت نمی کنند. جان برکو در سمت رئیس مجلس عوام به بی‌بی‌سی گفت: «به گمانم این مشکلی واقعی است. شماری از نمایندگان مجربی که خجالتی نیستند و ابدا آدم‌های حساسی نیستند می‌گویند: «آنقدر بد است که نمی خواهم بیایم، نمی خواهم همراهی کنم، از این وضعیت خجالت می کشم.» بخشی از علت جاروجنجال سیاسی مداوم و تفرقه، هم در ایالات متحده آمریکا و هر خارج از آن، لاف زنی است، به طوری که مردم بیش از پیش فاصله و نرسیدن صدایشان به گوش صاحبان قدرت را احساس می‌کنند. آن احساسات موجه به نظر می رسد، زیرا رهبران سیاسی، رسانه و طبقات مرفه جامعه از نارضایتی‌ای که با نتایج انتخابات آشکار شد، حیرت زده شدند، به ویژه پیروزی ترامپ در سال 2016 در انتخابات ریاست جمهوری و رای انگلستان به خروج از اتحادیه اروپا در همان سال. رای دهندگان با پرتاب نارنجک انتخاباتی مقابله به مثل کردند تا توجه رهبران خود را جلب کنند. کمتر کسی این وقایع را پیش بینی می کرد. معلوم شد که نظرسنجی عمومی جایگزین بدی برای گوش دادن حقیقی به مردم در جوامعشان، درک واقعیت زندگی روزمره شان و ارزش های موثر در تصمیماتشان است. اگر پیش بینی کنندگان سیاسی با دقت، جدیت و صمیمیت بیشتری گوش داده بودند، نتایج انتخابات کمتر موجب حیرت می شد. اطلاعات بدست آمده از نمونه های استثنائی (یعنی کسانی که به شماره های ناشناسی که روی صفحه موبایلشان ظاهر می شود جواب می‌دهند و آن هایی که صادقانه سوال های مامور نظرسنجی را پاسخ می دهند) گمراه کننده بود. پوشش رسانه ای نیز که برای سنجش نظرهای عمومی شدیدا به رسانه های اجتماعی متکی بود همین گونه بود. با این حال، فعالیت در رسانه های اجتماعی و نظرسنجی همچنان ملاکی برای تعیین طرز تفکر «مردم واقعی» است. امروزه، عادی است که روزنامه نگاران و خبرنگاران مطبوعات و تلویزیون به جای بیرون رفتن و شنیدن صحبت هایی که از زبان مردم واقعی نقل می شود، با سهولت و دسترسی ظاهرا گسترده فیس بوک و توئیتر وسوسه بشوند و از آن‌ها گزارش هایشان را نقل کنند. مشاهده چیزهایی که در رسانه های اجتماعی باب می شود یا انجام نظرسنجی‌های آنلاین که کارآمد و داده محور تلقی می‌شوند تا حد زیادی شیوه گوش دادن رسانه، سیاستمداران، لابی گران، فعالان حوزه های مختلف و صاحبان شرکت ها را در قرن بیست و یکم ترسیم می‌کند. اما در اینکه فعالیت رسانه های اجتماعی انعکاس گسترده ای از جامعه است، می توان تردید کرد... ادامه دارد... ✍️🚩مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance