☑️ برای امثال من که با دلار چهل و چند هزاری هم می آیند... ✍حسین نصیری پور 🔹بخشی از این که در دهه پنجم انقلاب، هنوز به برخی از آرمان ها نرسیده ایم و در دامنه متوقف شده ایم، به این خاطر است که با برخی #انقلابیون_خسته مواجِهیم که یا از آرمان هایی چون عدالت و آزادی دست برداشته اند؛ و یا با استقرار در پست های مهم، بعضا خودشان تیشه به ریشه این آرمان ها زده اند. 🔹برای من، حضور در راهپیمایی ۲۲ بهمن، بیش از آنکه راهپیمایی حمایت از نظام باشد، راهپیمایی اعتراض علیه همین سیاستگذارانِ فراموش کننده #آرمان_های_انقلاب_۵۷ است؛ بیش از آنکه به قصد کوفتن بر دهان استکبار باشد، به نیت تجدید عهد و یادآوری آرمان هایی است که کرور کرور شهید برای استقرارشان خون داده اند. 🔹اینکه هرسال بگویند مردم با وجود گله ها و شکایت هایشان، باز هم آمدند، حرف چندان دقیقی نیست. مردم بیش از آنکه با اسم حمایت بیایند، به امید می آیند. به امید همان آرمان های عدالت و استقلال و آزادی می آیند؛ به امید اینکه آن ارزش هایی که به امید استقرارشان انقلاب کردند، روزی در جامعه جاری و ساری بشود...؛ و چه خوب گفته اند قدیمی ترها که "آدمی به امید زنده است." 🔘نیشتَر | یادداشت های حسین نصیری پور نیشتَر را در ایتا دنبال کنید: https://eitaa.com/nish_tar