چیستی نوآوری اجتماعی #نوآوری، بازتنظیم داشته‌های سابق، برای تامین نیازهای روزآمد است. «نوآوری» هرچند عموما با مفهوم «خلاقیت» قرین است اما بر خلاف آن، همیشه در افق تامین نیازهای فردی و اجتماعی تعریف می‌شود. برخی «تامین نیار» در تعریف نوآوری را به «بهینگی» در نتیجه مقید ساخته و صرفا مواردی را نوآوری می‌شمرند که گونه‌ای بهره‌وری را به‌همراه داشته و پاسخ‌های به‌صرفه‌تری برای نیازهای گذشته، ارائه نماید؛ اما با بسط دیدگاه‌های نوآوری به سویه‌های اجتماعی، «بهینگی» نه شرط نوآوری که گونه‌ای از انواع متعدد آن شمرده می‌شود. این مهم در نوآوری‌های حوزه عمومی که درصدد پاسخ به نیازهای اجتماعی هستند، به‌خوبی آشکار است. نوآوری اجتماعی، نوعی بازتنظیم مشارکتی ساختارها و شیوه‌های اجتماعی موجود در یک قلمروی انسانی خاص قلمداد می‌شود که در صدد تامین نیازهای روزآمد آن قلمرو با مداخله فرهنگی است. در نوآوری اجتماعی، همان‌گونه که فرآیند، صورتی مشارکتی دارد، غایت آن نیز، حل یک مسئله عمومی و تامین منافع عمومی قلمرو مشارکت است. همچنین در نوآوری اجتماعی داشته‌های سابق که مورد بازتنظیم قرار می‌گیرند، ماهیتی انسانی و فرهنگی داشته و مجموعه‌ای از دیدگاه‌ها، شیوه‌ها یا ساختارهای اجتماعی هستند که بازتنطیم آن‌ها منجر به حل کمی یا کیفی مسائل خواهد شد. از این رو نوآوری‌های اجتماعی در سویه‌های مختلف، حاوی تغییرات خرد و کلان فرهنگی هستند. البته این سخن نافی این معنا نخواهد بود که برخی از بازتنظیم‌های اجتماعی به وساطت ابزارهای مادی صورت می‌گیرند. —————- ستاد نوآوری اجتمای حوزه های علمیه 🌐https://eitaa.com/joinchat/24556339