#شرح_نهج_البلاغه 📹آيت الله العظمی جوادی آملی: «تَمَسَّكْ بِحَبْلِ الْقُرْآنِ‏»؛اصرار خود قرآن و اصرار اهل بيت(سلام الله عليهم اجمعين) است که قرآن، حبلِ آويخته است؛ يعنی انزال و تنزيلی که خدا درباره قرآن بيان کرده، با انزال و تنزيلِ باران و برف و تگرگ فرق‌ های #عميقی دارد. باران را خدا نازل کرده، برف را و تگرگ را نازل می‌کند، به نحو انداختنِ روی زمين است و به اصطلاح، تجافی است؛ اما قرآن را در شب قدر نازل کرده است، به معنای آويختن است، نه انداختن.قرآن را به زمين نينداخت، قرآن را مثل حبل و طنابِ مستحکم به زمين آويخت که «أَحَدُ طَرَفَيهِ بِيَدِ اللهِ سُبحَانَهُ وَ تَعَالي وَ الطَرَفُ الآخَرُ بَأَيدِيکُم».اين طناب را آويخت، فرمود يک طرف آن به دست خود خداست و طرف ديگر آن به دست شماست.دو تا فايده دارد: يکی مانع افتادنِ انسان است؛ ديگری فايده صعود انسان است که «اقْرَأْ وَ ارْقَهْ»؛بتواند بخواند و بالا برود و به «قربةً إلی الله» بار يابد...» درس اخلاق ۹۶/٩/٩