#نوحه17 #شب_سوم_محرم #حضرت‌رقیه_عزاداری #سنگین #تک_ضرب ای صاحب درد و آه مستدام گویا هستی بین خرابه ی شام اشکت شد جاری دل بی قراری یاصاحب الزّمان آجرک الله.... * می بینی عمّه ات ،آن لاله ی پاک دارد در خرابه ، بالشی از خاک از بس دیده غم دارد قدّ خم یاصاحب الزّمان آجرک الله.... * شده مویش سپید از داغ بسیار در کوچه های شام او دیده آزار با دست بسته سرش شکسته یاصاحب الزّمان آجرک الله.... * از بس بابای خود را دائم خوانده قلب عمّه ها را خیلی سوزانده بهانه گیر است از هجرش سیر است یاصاحب الزّمان آجرک الله.... * بهر تسلّایش ،دشمن نامرد سر بابایش را برایش آورد چگونه دیده سر بریده یاصاحب الزّمان آجرک الله.... * گفت ای باباجانم، ای نور دیده چه کسی حنجر تو را بریده دیدم من تو را روی نیزه ها یاصاحب الزّمان آجرک الله.... * سر بابایش را گرفت در آغوش دیدند که لاله ی ارباب شد خاموش با حالی پردرد رقیّه دق کرد یاصاحب الزّمان آجرک الله... *** شاعر: ️علی مهدوی نسب