eitaa logo
نوحه سرایان سنتی مشهد مقدس
10.3هزار دنبال‌کننده
342 عکس
7 ویدیو
1.8هزار فایل
ارائه دهنده: نوحه_ذکر_دم بازاری_پاره دم_اشعار_سرود مدیریت: رئوف (مشهدالرضا ع) ۰٩٣٨٣۰٧۰۰٣٢ ارتباط با ادمین @A_Rauof
مشاهده در ایتا
دانلود
کسی که راه به باغ تو چون نسیم گرفته‌ست صراط را ز همین راه مستقیم گرفته‌ست تو از عشیره یٔ عشقی، تو از قبیله ی قبله که عطر، مرقدت از جنّت‌النعیم گرفته‌ست گدای کوی تو امروزه نیستم من و، دانی سرم به خاک درت، اُنس از قدیم گرفته‌ست همیشه سفره ی دل باز کرده‌ام به حضورت که فیض باز شدن غنچه از نسیم گرفته‌ست همیشه عبد حقیر است در برابر معبود به جز تو کی سِمَت عبد، با عظیم گرفته‌ست بر این بهشت مجسّم قَسَم که زائر صحنت به کف براتِ نجاتِ خود از جحیم گرفته‌ست مَلَک غبار، ز قبر تو تا نَرُفته نرَفته در این مقام، فلک خویش را مقیم گرفته‌ست چگونه چشم کرم زین حرم نداشته باشم؟ که هر کبوتر تو ذکر «یا کریم» گرفته‌ست کسی که زائر تو شد، حسین را شده زائر که رنگ و بو حرم تو، از آن حریم گرفته‌ست @nohe_sonnati
از بوستان فاطمه، عطر و شمیم داشت با دوستان فاطمه، لطف عمیم داشت خواندند اهل معرفت او را «نگین ری» با آن كه نام و شهرت«عبدالعظیم» داشت از شهربند رنج و غم، آزاد می‌شود هر كس كه پاس بندگی آن حریم داشت این یاس گلشن«حسن»، این عاشق «حسین» با مهر و عشق و عاطفه عهدی قدیم داشت گل‌واژه ی حدیث از آ‌ن لعل جان‌فزا عطر بهار وحی و صفای نسیم داشت از محضر سه حجّت معصوم فیض برد یعنی كه ره به چشمه ی فوز عظیم داشت مثل كبوتران حرم‌خانه ی «رضا» روحی در آستان ولایت مقیم داشت شاگرد پاک‌باخته ی مكتب «جواد» دستی پر از كرامت و طبعی كریم داشت از پرتو هدایت«هادی» اهل بیت راهی به آستان خدای رحیم داشت ایمان خویش را به امامش ارائه كرد با آن‌كه جان روشن و قلب سلیم داشت... طور تجلّی سه امام هُمام را او درک كرده بود و مقام كلیم داشت شب تا به صبح شعر «شفق» را مرور كرد مرغ سحر كه زمزمه ی «یا كریم» داشت @nohe_sonnati
از فیض این حرم چقَدَر با صفاست ری سر منشأ تلألو نور خداست ری فرموده اند شعبه ای از کربلاست ری اصلا بگو نگین سلیمان ماست ری مبهوت این سخاوت و لطف و کریمی ام با این وجود حضرت عبدالعظیمی ام بوی بهشت کرب و بلا دارد این حریم دل‌های انبیا به سرای تو شد مقیم مشهد هوای مکه و حج دارد از قدیم شد کربلای ما فقرا سیدالکریم از لحظه ای که عالم و آدم شده درست بار کرامت حَسنی روی دوش توست بیگانه ایم با همه ای آشنای ما شاید گرفت در حرمت ربنای ما کاری بکن به جان عزیزت برای ما ارباب پس چه شد سفر کربلای ما آقا نظر کنید که همسایه آمده دریای لطف نوکر بی مایه آمده وقتی دلم میان حرم پُر ز آه شد ناگه بساط گریه‌ی من رو به راه شد اشکی چکید، نذر غریبیِ شاه شد در پیش چشم من همه جا قتلگاه شد خواهر به گریه خسته و بدحال آمده با مادرش حوالی گودال آمده شمر لعین و تیغ برهنه سرِ حسین در لا به لای آن نفس آخرِ حسین تازه سنان مست رسیده برِ حسین سر را برید و پا نشد از پیکرِ حسین تا آن لعین ز پیکر آقا بلند شد دیگر صدای گریه‌ی زهرا بلند شد @nohe_sonnati
صبح صادق که می‌دمد، دل من سر خوش از باده ی حضور شود از تماشای جلوه‌زار پگاه مثل آیینه غرق نور شود نغمه ی آسمانی توحید می‌شود در فضا طنین‌انداز می‌پرد باز پلک دل که: خدا کرده درهای آسمان را باز می‌وزد از مناره عطر اذان سمتِ این بارگاه نورانی دل من با فرشتگان خدا می‌پرد در فضای روحانی به نماز ایستاده مُلک و مَلَک اقتدا می‌کنم به حضرت او جانم از شوق دوست سرشار است دلم از گرمی محبّت او آسمان و زمین به گاه قنوت با من «أمّن یجیب» می‌خواند فارغ از خویش و فارغ از عالم دل من از حبیب می‌خواند بیشتر از همیشه صحن و رواق از شمیم حبیب سرشار است حرمش بوی کربلا دارد بس‌که از عطر سیب سرشار است رنگ و بوی حسین را دارد فطرت پاک او اگر حسنی‌ست از فروزنده گوهرش پیدا‌ست که تبار عقیق او یمنی‌ست... در مدارش به گردش آورده‌ست آفتاب وِلا سه اختر را قدر او، حُرمت دگر بخشید «حمزه» و «طاهر» و «مطهّر» را از سه خورشید، نور می‌گیرد حرم با شکوه این وادی حجّت هشتم و امام نهم وز عنایات حضرت هادی طائر پر شکسته ی ‌دل من شده عمری کبوتر حرمش مهرش از جان ما مبادا دور وز دل ما جدا مباد غمش @nohe_sonnati
دوبیتی هم وارثِ دستانِ کریمِ حسنی هم جلوه ای از فیضِ قدیمِ حسنی در صحن تو تسبیح ملائک این است یا سیدی، یا عبد العظیمِ حسنی ▪️ ای صحن تو جنة النعيم ادرکنی تا عرش صراط مستقیم ادرکنی در صحن پُر از کرامتت میگویم یا حضرت سید الکریم ادرکنی @nohe_sonnati
از روز ازل تا به ابد یار کریمیم دیوانه ی عشقیم گرفتار کریمیم هر چیز که در نیّتمان بود به ما داد انگار نه انگار بدهکار کریمیم ما هرچه که داریم عطای حسنی هاست تا لطف خدا هست هوادار کریمیم وقتی شب جمعه شب الطاف حسین است ما منتظر رحمت بسیار کریمیم شهر ری ما شعبه ی شش گوشه ی مولاست در کرب و بلاییم که زوار کریمیم صدشکر که در کوچه ی بن بست حوائج همسایه ی دیوار به دیوار کریمیم او ابن کریم است همیشه کرمش هست فرزند مدینه ست ولیکن حرمش هست @nohe_sonnati
با گنبدت قشنگ شده آسمان ما کهف حصین توست همیشه امان ما مهمان شهر ما شدی و میزبان ما یا سید الکریم فدای تو جان ما دارالسلام سوختن ما شدی بس است اصلا همین که هم وطن ما شدی بس است صحنت بهشت ما شد و جنت نشین شدیم ما سنگ های خاره کنارت نگین شدیم هفته به هفته راهی این سرزمین شدیم از لطف آن چنانی تو این چنین شدیم که سائل و غلام حسینیم تا ابد بی تاب صبح و شام حسینیم تا ابد اوقات شرعی تو ز اوقات کربلاست ساعات تو تداعی ساعات کربلاست خیری که داده ای تو ز خیرات کربلاست یعنی مقام تو ز مقامات کربلاست سرمست از این شراب پیاپی شدیم ما چون کربلایی سفر ری شدیم ما این جا کسی برای سرت خنجری نبرد عمامه و عبای تو را لشکری نبرد نامردی از سر حرمت معجری نبرد از دست و پای دختر تو زیوری نبرد از خیمه ی تو آتش و دودی هوا نرفت یک سم اسب هم روی جسم شما نرفت @nohe_sonnati
پایین شهر ما پدر ما نشسته است پایین که نه بروی سر ما نشسته است پایین نشسته کعبه ما را بنا کند در ری ضریح کرب و بلا را بنا کند تا حشر حلقه های ضریحش دخیل ماست این جا وکیل حضرت هادی وکیل ماست با هر رواق هدیه به ما کرده طور را دستش سپرده ایم گره های کور را هر صبح در برابر این شاه با خضوع خورشید ما ز جانب ری می کند طلوع دستم به این ضریح پر از توشه می شود این چارگوش جلوه ی شش گوشه می شود تا چشم ما به حلقه ی این در همیشه هست لطف بزرگزاده به نوکر همیشه هست جبریل هم به گنبد او بال و پر زده زهرا به این حریم چه شب ها که سر زده عمریست ساخته به گداخانه ی پلِ کریم هستیم دست بوس تو یا سید الکریم @nohe_sonnati
برخی که از شراب شهادت چشیده‌اند در این حریم دل زِ منیّت بریده‌اند تنها نه ما، به فضل خدا، خاندان‌تان ایل و تبارمان همگی را خریده‌اند مردم شنیده‌اند کریمی چنان حسن ما دیده‌ایم آن چه که مردم شنیده‌اند مهمان لطف دائم این خانواده‌اند آن ها که در حیاط شما آرمیده‌اند با یک سلام، درد دلم می شود تمام گویا که از بهشت به ما جان دمیده‌اند آن ها که پای شان نرسیده‌ست کربلا شش گوشه را میان همین صحن دیده‌اند بیهوده نیست نام شما سیدالکریم در این حرم چقدر به حاجت رسیده‌اند.... @nohe_sonnati
این جا دیار و مرقد مـَردی کـریم است این جا مزار حضرت عبدالعظیم است اين «آستان» از بس كه والا و رفیع است هم کربلای عاشقان و هم بقیع است لطف خدا بوده که ری بر ما وطن شد سهم دل این عاشقان عشق حسن شد روز ازل تقدیر ما شد عشق نامت تو شاه مُلک دل شدی ما هم غلامت دنیای ما لبریز از فیض دم توست در دست ما تا روز محشر پرچم توست نامت همیشه عزت این مردمان است این افتخار مردم ری در جهان است تنها نه رى را داده اى سوداى مستى پشت و پناه مردم تهران تو هستى هـر کس که زائر شد به تو از غم رها شد مهمان تو مهمان شاه کربلا شد کرب و بلا گفتم دلم لرزید یا رب گودال یادم آمد و غم‌های زینب آقا اجازه هست تا روضه بخوانم ای کاش با این روضه ها زنده نمانم آقا شنیدم تشنه لب از حال رفتی اما شبیه جدتان گودال رفتی؟ کی مثل اربـابـم تنت در خون کشیدند یا کِـی سـرت را بـا لـب عطشان بریدند روز عزای تو اگر دل پُر محن شد... کِی تیر باران پیکرت مثل حسن شد @nohe_sonnati
مشهد نشد، قم هم نشد، قسمت شد این جا امشب هر آن کس آمده، دعوت شد این جا سید شدی، آقا شدی، من هم گدایت بر ما ز پا افتادگان نعمت شد این جا از بس حریمت بوی شهر کربلا داشت قائم‌مقام دوم جنت شد این جا جسم تو را پای "درخت سیب" بردند یعنی که با کرب و بلا قسمت شد این جا من زائر قبرک کمن زار حسینا بر اهل تهران مایه‌ی رحمت شد این جا شب‌های جمعه با نوای عرشی یار منزلگه سینه‌زن هیئت شد این جا وقتی تو از نسل کریم اهل بیتی گل‌دسته‌هایت مایه‌ی حیرت شد این جا @nohe_sonnati
قبله ی عالمین مُلک ری است خونبهای حسین مُلک ری است قطعه ای از فدک ، همین ارض است عرض بدر و حنین ملک ری است چون که محشر به پا شود، به یقین شاهد نشأتین ملک ری است سرزمینی که در دلش پنهان هست نورِ دو عین ملک ری است کوی عبدالعظیم کوی خداست همچو کوی حسین ملک ری است حرم سیدالکریم این جاست خانه ی زینبین ملک ری است مأمنِ نسلِ موسیِ جعفر شرحی از کاظمین ملک ری است از جماران سخن نمی گویم عشق پیر خمین ملک ری است در تأسّی به شور عاشورا شاهد شور و شین ملک ری است مرکزِ دانش و علوم و حدیث مظهر زیب و زِین ملک ری است مُلک ری کربلای ایران است حرمش قبله گاه تهران است قبله گاه حسینیون این جاست این دیار آشنای آل عباست هم نظرگاه حضرت زینب هم قدمگاه حضرت زهراست از خراسان گرفته تا قم و ری جای جایش حریم پاکِ رضاست جاده ها دارد از بهشتِ برین رفت و آمد در این حرم زیباست حاجت از سیدالکریم بخواه زان که بابُ الحوائج دل هاست نزد ارباب آبرو دارد کم مخواهی! که صاحبِ امضاست هرکه خواهد به کربلا برود ضامنِ برگِ سبزِ کرب و بلاست هست اینک هزار و اندی سال... حضرتش مَحرمِ دلِ شهداست چه بلاها که دور کرده ز ما فتنه ها را مقابل، این آقاست آن چه پیروزی است، اَز او داریم او پناهِ امام و امت ماست مُلک ری کربلای ایران است حرمش قبله گاه تهران است شهر ری جلوه گاهی از کوثر خاک آن از بهشت هم برتر دور باد این وطن ز بد خواهان لعنتِ حق به بد دلان، یکسر گندم ری چه ماجرایی داشت جویِ ری هم نشد نصیبِ عمر عمرِ سعد بد معامله کرد مُلک ری را شنید و شد کافر بهر خوشنودیِ یزید، آورد... پیشِ روی حسین، یک لشکر این همان واقعیتِ تلخ است حبّ دنیا به نیزه آرد سر تشنه لب ، سر بریده شد ، مظلوم خنجرِ کینه خورد بر حنجر آب را هم به خیمه اَش بستند طفلِ شش ماهه، تشنه شد پرپر با که گویم که در برِ ارباب ارباً ارباست شبهِ پیغمیر همه این ها به خاطر ری بود پیشِ چشمِ ز خون ترِ خواهر مُلک ری کربلای ایران است حرمش قبله گاه تهران است کشته ها زیر دست و پا رفتند هیجده سر به نیزه ها رفتند در خیام حرم، پیِ غارت با کف و سوت اشقیا رفتند گوشوارِ یتیم های حسین دستِ دژخیمِ بی حیا رفتند معجر و روسری و چادر ها گه به نی، گاه زیر پا رفتند اهل بیتِ حسین، کَت بسته به اسارت ز کربلا رفتند چون حرم را به قتلگه بردند ناله ها تا خودِ خدا رفتند زیر بارانِ تازیانه ی خصم تا دل کوفه یاس ها رفتند آه، ناموسِ کبریا تا شام با اراذل به صد بلا رفتند وای از مجلسِ حرامی ها آل عصمت ببین کجا رفتند آبروی دیار ما هم رفت ری شکاران، شکارها رفتند ملک ری کربلای ایران است حرمش قبله گاه تهران است راهِ ما راهِ کربلای حسین دلِ ما هست مبتلای حسین درسِ عبرت گرفته شیعه ی او تا قیامت ز ماجرای حسین با یزیدی، مذاکره ممنوع نقشه ی راه، خطبه های حسین با ولیِ فقیه همراهیم این ولایت همان ولای حسین انقلاب، انقلاب اسلامی است نهضت ماست در لوای حسین چشمِ فتنه در آمد از حدَقه با همین پاسدارهای حسین هیئت و مسجد و بسیج و سپاه پیروِ لشکرِ خدای حسین از حرم ، تا سراسرِ عالم بنگر پرچم عزای حسین تا به قدسِ شریف خواهد رفت جِیشِ مهدی، ز كربلای حسین عاقبت با دعای عبدالعظیم ذوالفقار است و خونبهای حسین مُلک ری کربلای ایران است حرمش قبله گاه تهران است @nohe_sonnati
رزق ما جرعه ای از این «مِی» شد مستی ما چُنین پیاپی شد شکر حق با تو عمرمان طی شد قبله‌ی اهل معرفت ری شد تو حسن زاده‌ای کَـرم داری به نیابت از او حـرم داری دست لطف تو بر سـرم آقا خانه زادم در این حـرم آقا تو غـریبـی و دست کم آقا؛ کاش بودم چو محتشم آقا تا که در مِدحت تو بنویسم از غم و غربت تو بنویسم درد تهران دوا شده بـا تو حاجت ما روا شده بـا تو شهر ما با صفا شده بـا تو شهر ری کربلا شده بـا تو نام تو می دهد به ما مستی تو حسین دیار ما هستی جانم آقا فدای نام شما "جامعه" قبله ی کلام شما عقل مانده است در مقام شما حضرت هادی آن امام شما گفته: " انتَ ولـیُّنـا حَـقّـا " چون که بودی بـرای او سقّا نـوه ی حضرت کـریـم شدی در دل شیعیان مقیم شدی چون به حق راه مستقیم شدی عـبـد بودی ولی عظیم شدی شاهی و ما گدای این خوانیم با عنایات تو مسلمانیم نوحه خواندن مقابلت زیباست محضرت هم تراز کرب و بلاست حرمت مأمن حسینی هاست شب جمعه چه روضه ای برپاست با نوای پر از غم زهرا می شود گونه هایمان دریا ملک ری سال‌ها پر از غم بود در دلش لحظه لحظه ماتم بود چهره‌ی او همیشه درهم بود گندمش روضه‌ی مجسم بود بـا عنـایـات حضرت هـادی تو بـه این خاک آبـرو دادی بین حجره غریب افتادی با دلی پُر شکیب افتادی گفتی: اَمَّن یُجیب ... افتادی یاد شیب الخضیب افتادی بر زمین جسم تو رها نشده سرت از پیکرت جدا نشده @nohe_sonnati
گاهی مسیر عشق طولانی و باریک است این راه، پر پیچ و خم است و غرق تشکیک است دنیای شهر من اگرچه گاه تاریک است احساس من این است که خورشید نزدیک است هر چند تا خورشید راهی دور را دارم در شهرم اما شعبه ای از نور را دارم با این که از این خاک هستم اهل ایرانم در خانه ام بر خوان آل الله مهمانم عمریست زیر دین سلطان خراسانم در شهر تهران نیز این را خوب می دانم روزی خور لطف حضور یک کریمم من چون میهمان خوان شاه عبدالعظیمم من ما از شراب گندم این خطه مِی داریم از این شراب ناب، مستی ها ز پی داریم دیگر هوای جنت و فردوس، کی داریم؟ وقتی جنانی را نهان در خاک ری داریم درّی ز دریای ولا را در صدف داریم یکجا مدینه، کربلا، مشهد، نجف داریم همسایه! زیر سایه ات عمریست آرامم از کودکی جلد تو و این دانه و دامم با آب سقا خانه هایت تر شده کامم شب های جمعه در حریمت گرم احرامم شب های جمعه روضه دار اهل تهرانی با زائران یا نور یا قدس می خوانی عبدالعظیمی و تو را تعظیم، مرسوم است هر کس که منکر شد تو را از فیض محروم است اوج مقاماتت برای شیعه معلوم است در ذیل اوصاف تو تصدیقات معصوم است با چار معصوم زمانت همنفس بودی بعد از امامانت برای شیعه بس بودی تو کیستی که از سراپایت خدا جاریست در غربت نام تو حسّی آشنا جاریست در گلشن جود تو عطر مجتبی جاریست در هر سلام زائرانت کربلا جاریست ما را به سمت کربلا چشم تو راهی کرد باب محرم را تو بر ما باز خواهی کرد @nohe_sonnati
به نام خدای بزرگ و رحیم سلام خدا بر تو سید کریم حریمت بُود قطعه ای از بهشت شمیم جنان می دهد این شمیم به لطف زیارت در این آستان همه زائر کربلا می شویم دری سوی جنت بُود این حریم سلام علی شاه عبدالعظیم رسیدیم از این حرم تا خدا اجابت شد این جا دعا بارها کشیدند یک جاده سمت بهشت ز معصومه تا تو ز تو تا رضا حرم آمدم با پدر مادرم من از کودکی با توام آشنا ارادت به تو داشتیم از قدیم سلامُ علی شاه عبدالعظیم چه دل ها که دست توسل زدند به دیوان عشقت تغافل زدند چه چشمان خیسی که با التماس به دست کریم شما زُل زدند خدا داند و بس که از این حریم ملائک به عرش خدا پل زدند ملائک به درگاه لطفت مقیم سلامُ علی شاه عبدالعظیم نگاهت ز نوع کریمانه است حرم نیست این جا شفاخانه است گدا دست خالی نرفت از درت که مهمان نوازیت شاهانه است هزاران فرشته در این بارگاه به دور تو در حکم پروانه است سلام خدای علیم وحکیم سلامُ علی شاه عبدالعظیم به میخانه کی وقت مِی می شود؟! که هر لحظه ام با تو طی می شود همه آرزوی من این است و بس بیایم به پابوس ،کی می شود؟ کَمَن زارَ کرب و بلا زائرت بهشت این چنین شهر ری می شود ز کرب و بلا می وزد این نسیم سلامُ علی شاه عبدالعظیم به درگاه جانان خدا را سپاس به بزم کریمان خدا را سپاس به شکرانه ی سه بهشت خدا ری و قم، خراسان، خدا را سپاس خدایی به لطف حضور شما صفا دارد ایران خدارا سپاس که زهرائی وحیدری مذهبیم سلامُ علی شاه عبدالعظیم @nohe_sonnati
هر کجا که ذکر خیرت هست و از تو یادی اَست می نشینم با ادب! این عادتِ اجدادی اَست خسته از کنج قفس پر می کشم تا شهر ری سخت ویران و خرابم؛ حاجتم آبادی اَست این حرم جایِ کبوتر دارد عمری یاکریم چون کرَم داری و کارَت دادنِ آزادی اَست حضرتِ عبدالعظیم و سیّدِ اهل کرم عاشقت هستم! وَ این احساس مادرزادی اَست خیره بر صحنت شدم آتش گرفتم! چون بقیع بی حرم مانده ست و این غربت چه غیرِعادی اَست مرقدت شد کربلای ثانی و جانِ حسین سر به راهم کن! ببخش آقا اگر ایرادی اَست مُهر تأییدی گرفتی از امامِ عصر خود این جوابِ هر سلامی که به دستش دادی اَست رفتی و در وصف شأن تو همین کافیست که... داغدارِ ماتمت مولا امامِ هادی اَست! @nohe_sonnati
دوبیتی با نور تو راه مستقیمی داریم در صحن تو جنةالنعیمی داریم دلتنگ کریم اهل‌بیتیم ولی صد شکر که سَیّدالکریمی داریم @nohe_sonnati
در سخن روحِ تازه می خواهم از حسن جان اجازه می خواهم لب گذارم به پنچه هایِ ضریح صحبت از تو کنم نگارِ ملیح السلام ای امیرِ این وادی عاشقی را تو یادمان دادی ای بلندای عشق قامت تو ای سلام خدا به ساحت تو خاک بوس سیادت تو زمین جایگاهت ولی به عرش برین آسمانی‌ترین مسافر خاک قدر و شأن تو کی شود ادراک ای ذراریِ حضرت زهرا بنده ی با ارادتِ زهرا افتخارت همین بس ای والا باشی از نسلِ سیدالنُّجبا بس که بودی تو فاطمه سیرت مصطفایی منش، علی صولت در سماوات چون ستاره شدی تو اباالقاسمی دوباره شدی ذکر تحلیل با تکانِ لبت چشمه ی نور در نماز شبت ای هدایت گر هدایت‌ها راویِ صادقِ روایت‌ها بس که در عشق مستدامی تو دست بوس چهار امامی تو اعتقادت ز بس که بنیادی است صله‌اش لطفِ حضرت هادی است بهر تحسین‌تان بگفت آقا انت انت ولیّنا حقا ... تو صفابخش دین و آیینی عزتِ سرزمین باکینی آبرودار خاک مایی تو صاحب ملک خون بهایی تو ملکِ ری از تو آبرو دارد پای تو هستِ خویش بگذارد بس که در رتبه ات عظیمی تو حضرتِ سیدالکریمی تو قبله ی خاک ما شده حرمت چشم امید ماست بر کرمت ای قرار دل هوایی من مرهم زخم کربلایی من ای به دل دادگان تو نورعین ای نگار همیشه شکل حسین کویِ تو رنگی از خدا دارد خاک تو بویِ کربلا دارد ای فرستاده ی رسول الله جانب خونبهای ثارالله تویی آن یار بی قرین دلم هر شب جمعه همنشین دلم با علی عهد عشق بستی تو سفره‌دار کمیل هستی تو @nohe_sonnati
تا نهادی پای خود بر چشم ما، عبدالعظیم دیده ها بینا شد از نور خدا، عبدالعظیم هر زمانی که گره افتاد در کار کسی آمد و پیش تو شد حاجت روا، عبدالعظیم سفره داری ارث از جدت کریمت برده ای عطر نانت یادگار مجتبی، عبدالعظیم اُسوه های علم؛ خاکِ راهِ زوارت شدند خاک پای زائرانت توتیا، عبدالعظیم هر کجا رفتم نجف؛ مشهد؛ مدینه؛ کربلا روی لب دادم سلامی بر شما عبدالعظیم اهل تهران هر شب و هر روز مهمان تواند سفره دار روضه های هل اتی عبدالعظیم کربلا را با خودت تا شهر ری آورده ای وَه چه نزدیک است با تو کربلا، عبدالعظیم مجتبایی هستی اما مادرت در پیش تو ضربه ی سیلی نخورد از بی حیا، عبدالعظیم زائر تو، زائر شاه شهیدان شد ولی... مانده آیا پیکرت بر خاک ها؟! عبدالعظیم @nohe_sonnati
در کنارت می شود احساس بوی کربلا در تو پنهان ست آن سرّ مگوی کربلا هر کسی پابوسی ات آمد به تهران، باطنا راه خود را کج نموده او به سوی کربلا صحن زیبایَت به لطف روضه های بی ریا آبرویی کسب کرد از آبروی کربلا هر کسی از آب سقا خانه هایَت می خورد ناگزیراً می کند یاد عموی کربلا اهل ری از برکت دست شما نوشیده اند باده ی ناب نجف را از سبوی کربلا زندگی ات یاد داده بر تمام عاشقان راه انسان ساختن با خلق و خوی کربلا @nohe_sonnati
دوبیتی یا علی گفتیم اگر اذن زیارت داده شد.... با همین یک یا علی کار سفر آماده شد حجِّ ما شد مشهد و کرب و بلامان شهر ری حق و الانصاف کار ما فقیران ساده شد @nohe_sonnati
الا کرامت و احسان دو سائل کرمت هماره اهل سماوات زائر حرمت بهشت قرب خدا خطّه‌ی ری از قدمت هزار قافله دل در حریم محترمت گل ریاض محمّد سلیل پاک بتول یگانه نجل کریمِ کریمِ آل رسول تو هم عظیمی و هم بنده‌ی خدای عظیم که در جلال ملقّب شدی به عبدالعظیم برند خیل بزرگان به حضرتت تعظیم هزار جان جهانت به خاک ره تقدیم وجود توست از سر تا به پا تمام، حسن سلام بر تو و بر جدّ تو امام حسن الا به یاری دین‌دار تو به شانه‌ی تو نه خاک ری دل اهل ری آشیانه‌ی تو درود بر تو بر خاندان و خانه‌ی تو سلام بر تو و خدّام آستانه‌ی تو ثنای تو همه گفتند و ماند ناگفته ولیِّ حقّ به تو اَنت ولیُّنا گفته تو کز جمال به خلقت فروغ بخشیدی چه روی داد که در شهر ری درخشیدی چه شد که چشم ز شهر مدینه پوشیدی چو خون به پیکر علم و کمال جوشیدی زهی سعادت اهل ری و عنایت تو تو عرشی استی و این فرش شد ولایت تو به تو هماره ز عبّاسیان رسید آزار که بود بار غمت همچو کوه بر دل زار به کوه و دشت شدی مخفیانه راه سپار مصائب تو فزون و مناقبت بسیار گذشت روز و شب و هفته و مه و سالت که در حدیقه‌ی ری شد نزول اجلالت کجاست دولت عبّاسیان و قدرتشان چه زود رفت زکف اقتدار و شوکتشان قصورشان همه گردید گور ذلّتشان نماند هیچ به جز لعن و طعن و نفرتشان در آتش غضب حیِّ سرمدند همه ذلیل عزّت آل محمّدند همه دلا بیا شرف و عزّت عظیم ببین حدود فاصله‌ی جنّت و جحیم ببین به شهر ری حرم سیّد الکریم ببین جلال و مجد شرف را در این حریم ببین فرشتگان خدا روز و شب کنند اعلام به قبّه و حرم سیّد الکریم سلام سلام بر تو و علم حدیث و گفتارت سلام بر سخن و بر لب گهربارت سلام بر حرم و آستان و زوّارت سلام بر نفس روح‌بخش و آثارت به خاک کوی تو ای فخر عالمین سلام به زائرت که بود زائر حسین سلام تو در تمام محافل چراغ انجمنی تو در ریاض ادب سروناز هر چمنی تو نجل بوالحسن و نور دیده‌ی حسنی تو کیستی ولی اولیای ذوالمننی به درگه تو ملایک برند روی رجا عزیز فاطمه! دامان ری کجا تو کجا؟ تو باب رحمت حقّ را به خلق بگشادی تو سایه بر سر این مرز و بوم بنهادی تو نور بودی و در دیده‌ی ری افتادی تو از صفای قدم آبرو به ری دادی از آن زمان که شد این خاک پاک مدفن تو دمد به پیکر ری جان تازه از تن تو سلام بر فقهایی که در جوار تواند به خاک خفته و در سایه‌ی مزار تواند هزار قافله دل راهی دیار تواند خوش آن گروه که پیوسته در کنار تواند به دوستی شما ازدحام ما اینجاست صفا و مروه و رکن و مقام ما اینجاست خدا ز مهر تو ما را جدا نگرداند به کوی غیر تو ما را رها نگرداند مرا به هجر شما مبتلا نگرداند اسیر سلسله‌ی این بلا نگرداند دعا کنید اسیر غم شما باشم به هر کجا که روم «میثم» شما باشم @nohe_sonnati
میل پرواز در پرم دارم شوق رفتن به یک‌حرم دارم کاش می‌شد که من پیاده کنم ایده‌هایی که در سرم دارم بی‌دلیل است نا امیدی من حضرت صاحب کرم دارم چه نیازی به این و آن تا که حضرت عشق در برم دارم مادرم گفته نوکرت باشم هرچه دارم ز مادرم دارم عمر من پیش پای تو طی شد قبله ی من حوالی ری شد شکر همسایه‌ی شما هستم زائر صحن با صفا هستم هر شب جمعه با طنین کمیل بنده‌ی درگاه خدا هستم من مدینه نرفته‌ام اما زائر پور مجتبی هستم تو به ما عزت و بها دادی با وجود تو پر بها هستم حرمت مثل صحن ارباب است جزو زوار کربلا هستم سفره‌داری کریم دارم من شاه عبدالعظیم دارم من صحن دل گشته باز طوفانی شهر ری شد دوباره بارانی کاش می‌شد که خادمت باشم در حریمت شوم نگهبانی هر چه داریم از شما داریم یکه‌تاز مسیر عرفانی بعد توس و پس از قم و شیراز چارمین نور ناب ایرانی و چنین گفت حضرت آقا: قبله‌ی مردمان تهرانی سیدی پرچم شما بالاست جده‌ات شخص حضرت زهراست حاجتم را روا نما آقا رزق من را عطا نما آقا تو صدا کن فقط مرا سائل من صدا می‌کنم تو را آقا دست من نیست می‌رسم وقتی.. به حرم می‌شوم رها آقا سه شب مسلمیه‌ی هر سال حرمت وعده‌گاه ما آقا خواهش این گدا فقط این است یک شب جمعه کربلا آقا حق همسایگی ادا کردی تو مرا بنده خدا کردی نشده قسمت شما غربت تو ندیدی میان ما غربت به خودش تا ابد نخواهد دید کمی این صحن با صفا غربت همه‌جان‌ها فدای جد شما که شده سهم مجتبی غربت نه ضریحی نه گنبد و حرمی قسمت او شده چرا غربت؟ دست در دست مادرش بود و ... سهم او بین کوچه‌ها غربت ناگهان دید مادرش افتاد جلوی دیده‌ی ترش افتاد @nohe_sonnati
یا ذَالکِرامةِ والنِّعَم، سیدالکریم آیینه دارِ لطف و کرم، سیدالکریم عبدالعظیم هستی و در وصف شأن تو باید که محتشم بشَوم سیدالکریم در مستجاب کردنِ حاجات سال هاست هستی همیشه پیش قدم سیدالکریم هرکس که زائرت شده گفته ست با یقین بُرد از دلم چه غصّه و غم سیدالکریم این است از علائمِ سائل پذیری ات هم سیدالرّحیمی و هم سیدالکریم مشهد شده ست حجّ فقیران و باز هم؛ شد کربلایِ قومِ عجم سیدالکریم امشب شبی، امام حسن خوانده در بقیع ای صاحب ضریح و حرم سیدالکریم همناله با امامِ دهم اشک ریختی در روضه های مشک و علَم سیدالکریم! @nohe_sonnati
شُکرِ لِلَّه، شهرِ ما را آبرویی دیگر است قبله ی تهران، نمادِ کربلای دلبر است حضرت عبدالعظیم از دودمان مجتباست طاهرِ زین العِباد از خاندان حیدر است وادیِ طور است این جا، بوی موسی می دهد حمزةِ بنِ موسیِ جعفر، ز نسل جعفر است چارده معصوم را این جا زیارت می کنیم گوشه گوشه مُلک ری، یک بضعه از پیغمبر است آری از قم تا خراسان هست یکسر مُلک ری از فدک دارد نشان، این خاک خاک کوثر است نهضت موسی بن جعفر این فدک را پس گرفت زین سبب ایران اسلامی، ولایت گستر است مُلک ری ایران اسلامیست، سلطانش رضاست بیمه ی سلطان علی موسی الرضا این کشور است توس، قم، ری، شاچراغ، این جاست سرتاسر حرم گلشنِ این خِطّه را صدها شهیدِ بی سر است در دفاعِ از حریمِ اهل بیت مصطفی هر زمان آماده ی اعزام، چندین لشکر است ما برای فتح قدس از کربلا صف می کشیم جملگی آماده ایم و امر، امر رهبر است عالمی در آتش، این جا در امان فاطمه ست این دیار اصلاً به یُمنِ روضه هایش برتر است با گناه ماست درهای بلا وا می شود ورنه در این مملکت، پرچم سرِ هر سردر است خیمه ی اربابِ بی سر، هر طرف باشد به پا روضه ی گودال در این خیمه ها سرتاسر است اشک ها در این ولایت، کار باران می کنند اشک ما هر روز و شب، همراه اشک مادر است هر شب جمعه ندا آید حسین من چه شد جای مادر هر شب جمعه کنار پیکر است از پریشانیِ زینب، ذکرِ این یک جمله بس بر گلوی پاره پاره بوسه های خواهر است لحظه ی سختِ اسیری رفتنِ زینب رسید دست بر سر، بر لبش أمَّن یُجیبُ المُضطَر است @nohe_sonnati