چه سایه سار پر از لطف و رحمتی داری به جمع سایه نشینان عنایتی داری غبار تربت تو با دم مسیح یکی است عجب دوای عجیبی چه تربتی داری در آن جمال علی وار و نور زهرایی عجب شکوه و جلالی چه هیبتی داری به عشق تو همه عالم شده حسینیه چقدر مجلس روضه، چه هیئتی داری بدونِ اینکه عتابم کنی، عطا کردی چقدر خوب و کریمی چه عادتی داری چقدر بنده نوازی چقدر آقایی! چقدر حضرت آقا شبیه زهرایی!‏ ‏ کبوتر دل من پر زده به سوی حرم مگر که اوج بگیرد دوباره روی حرم خدا کند که بیایم دوباره پابوس ات خدا کند که نمیرم در آرزوی حرم اگرچه خیر ندیدی تمام عمر ز من وجود من زده لطمه به آبروی حرم تو را دوباره قسم می دهم به عبّاست تصدّقیِ سرِ حضرتِ عموی حرم بده اجازه شبی باز زائرت باشم و روی خاک بیفتم به روبروی حرم منم که خاک توام دلبر ثریّایی تویی در اوج که آقا شبیه زهرایی خوشا به حال کسی که دلش مجاور توست خوشا به حال کسی که هميشه زائر توست خوشا به حال کسی که ميان صحراها هميشه خانه به دوشت شده عشاير توست خوشا به حال کسی که به عشق تو زنده است نفس نفس زدنش هم فقط به خاطر توست محمد ناصری ‏#نوحه #امام_حسین علیه السلام #کربلا #اسلام_میرزایی #محمد_ناصری‏ @nohematn