قدیمی ترین عکس گرفته شده از ماه که توسط جان دابلیو.دراپر شیمیدان در ۲۶ مارس ۱۸۴۰ گرفته شد. #ماه 🌔 @nojoom_et

بوستر ۱۴ در حال خروج از آشیانه بوستر (لجند) ۱۲ در پس زمینه 🌔 @nojoom_et

چشم اندازهای خارق العاده ای وجود دارد که طبیعت می تواند ارائه دهد ✨✨✨✨✨✨✨✨ 🌔 @nojoom_et

‏- سحابی Dumbbell، یا M27، توسط شارل مسیه در سال ۱۷۶۴ کشف شد در حالی که او در حال تهیه فهرستی از اجرامی بود که ممکن است با دنباله‌دارها اشتباه گرفته شوند. ‏- در حدود ۶ میلیارد سال دیگر، انتظار میرود که خورشید ما به حالت مشابهی تکامل یابد و به شکل یک سحابی سیاره‌ای درآید زمانی که لایه‌های بیرونی خود را از دست می‌دهد، فرآیندی که در مطالعات تکامل ستاره‌ای شرح داده شده است. ‏- اشکال پیچیده سحابی‌های سیاره‌ای مانند آنچه در M27 دیده می‌شود، همچنان یک راز باقی مانده است، با عواملی مانند سیستم‌های ستاره‌ای دوتایی، بادهای ستاره‌ای و میدان‌های مغناطیسی که ممکن است بر شکل‌گیری آن‌ها تأثیر بگذارند. ‏⁧ 🌔 @nojoom_et

سه ستاره ی معروف کمربند Orion که به راحتی در آسمان قابل شناسایی هستند درواقع بسیار بزرگتر از خورشید هستند. ستاره ی Alnilam حدود ۲۰ برابر قطر خورشید ستاره ی Alnitak حدود ۱۵ برابر و ستاره ی Mintaka حدود ۲ برابر خورشید قطر دارند. 🌔 @nojoom_et

📷 درخشش ماه و زحل در آسمان 🔹امشب در ایران با رخداد نجومی مقارنۀ ماه و زحل مواجه هستیم و ماه و زحل در نزدیک‌ترین فاصله به‌هم قرار دارند. عکس: علیرضا موسوی 🌔 @nojoom_et

کاوشگر خورشیدی «پارکر» ناسا پس از زنده ماندن در نزدیکی خورشید توانست با زمین تماس برقرار کند. این فضاپیما بتازگی توانست نزدیک‌ترین گذر خود از کنار خورشید را ثبت نماید. ‌ این گذر تنها ۶.۱ میلیون کیلومتر از سطح خورشید فاصله داشت و پارکر طی آن از درون تاج خورشید عبور کرد و امکان جمع آوری داده‌های بی‌سابقه در مجاورت یک ستاره را فراهم کرد. ‌ چند میلیون کیلومتر ممکن است فاصله بسیار زیادی به نظر برسد، اما ناسا توضیح می‌دهد که اگر فاصله بین خورشید و زمین به اندازه طول یک زمین فوتبال کوچک شود، کاوشگر خورشیدی پارکر فقط ۳/۵ متر از خورشید فاصله دارد. ‌ صدای بادهای خورشیدی که توسط کاوشگر پارکر ثبت شده، در واقع بازتولید مستقیم صدا نیست، زیرا در فضای بیرونی خلأ هیچ محیطی برای انتقال امواج صوتی وجود ندارد. با این حال، پارکر از ابزارهای علمی پیشرفته‌ای برای اندازه‌گیری میدان‌های مغناطیسی و الکتریکی ناشی از بادهای خورشیدی استفاده می‌کند و سپس این داده‌ها به فرکانس‌های صوتی قابل شنیدن برای انسان ترجمه شده است. ‌ انتظار می‌رود پارکر یک بخش عمده از تصاویر و داده‌های علمی را در اواخر ژانویه و زمانی که به فاصله ایمن از خورشید برسد، به زمین منتقل کند. این کاوشگر برای دو پرواز نزدیک دیگر از کنار خورشید در سال ۲۰۲۵ برنامه‌ریزی شده است. #خورشید 🌔 @nojoom_et

ایستگاه آزمایش B-1/B-2 ناسا یک سازهٔ عمودی با دو موقعیت آزمایشی است که در دههٔ ۱۹۶۰ در مرکز فضایی استنیس (Stennis Space Center) واقع در میسیسیپی ساخته شد. این ایستگاه برای آزمایش‌های استاتیک موتورهای موشک و مراحل مختلف پرتابگرها طراحی شده است. این ایستگاه نقش مهمی در توسعه و تأیید سامانه‌های پیشرانش جدید ایفا می‌کند و به پیشبرد برنامه‌های فضایی آینده کمک می‌نماید. 🌔 @nojoom_et

✨حجابم افتخارم🌱🌱 #حجاب #حاج_قاسم_سلیمانی #شهید @sarbaz_qasem

🔰آشنایی با صورت فلکی اژدها و جبار 📘تهیه شده توسط گروه تولید محتوای قطب کشوری نجوم 📒منبع : کتاب مبانی نجوم تالیف قطب کشوری نجوم 🌔 @nojoom_et

✨نقطه تاریک اسرارآمیز در انسلادوس فضاپیمای کاسینی منظره بالا از سطح انسلادوس، ماه سیاره کیوان را در سال ۲۰۰۸ ثبت کرد. محققان آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا (JPL) در مطالعه جدید، هنگام بررسی تصاویر فضاپیمای کاسینی بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲ متوجه نقطه تاریک غیر معمولی به وسعت نیم مایل در سطح یخی انسلادوس شدند (تصویر بالا سمت چپ) که بنظر می‌رسید محو شده و ۳ سال بعد کاملاً ناپدید شد! اکنون دانشمندان در تلاشند تا دلیل آنرا دریابند. سطح انسلادوس قابل تغییر است؛ اما این نوع ویژگی قبلاً دیده نشده بود و یک معمای جذاب بود. دانشمندان‌ این اطلاعات را از طریق مأموریت‌های Voyager و Cassini نیز بررسی کردند. وویجر۱ در نوامبر ۱۹۸۰ از کنار کیوان و قمرهای آن عبور کرد؛ سپس وویجر۲ در آگوست ۱۹۸۱ عبور دیگری انجام داد. همچنین کاوشگر کاسینی از جولای ۲۰۰۴ تا سپتامبر ۲۰۱۷ اطراف کیوان و قمرهایش می‌چرخید. تیم تحقیقاتی با این هدف که آیا ممکن است این نقطه هنوز در تصاویر وجود داشته باشد، به جستجو پرداختند؛ اما این احتمال منتفی بود، زیرا تصویر سال ۲۰۱۱ با وجود وضوح بالاتر، این نقطه را کوچکتر از تصاویر سال ۲۰۰۹ نشان داد. #ماه_کیوان 🌔 @nojoom_et