بخشنده ترین انسان ها اِنَّ اَجوَدَ النّاسِ مَن اَعطی مَن لایَرجوهُ؛ امام حسین علیه السلا فرمودند بخشنده ترین مردم کسی است که به کسی عطا کند که امید بخشش از او ندارد. بحارالانوار، ج44، ص 121 گاهی کسی درخواست می کند و عطا می کنیم. این یک مرتبه از سخاوت است. گاهی پیش از آنکه شخص نیازمند زبان به درخواست بگشاید، حاجت او را می دانیم و عطا می کنیم. این مرتبه ی والاتری از بخشندگی است. همچنین، گاهی کسی به عطای دیگری چشم امید دوخته است و او کمکش می کند. این حدّ معمولی کرم و بزرگواری است. گاهی بی آنکه امید داشته باشد، می بخشد. این سخاوت، برتر و ارزشمندتر است. خداوند متعال، بخشش خود را به همگان می رساند؛ چه کسی که او را بشناسد یا نشناسد و چه از او بخواهد یا نخواهد. سفره ی رزق الهی برای همه گسترده است(دعای ماه رجب: «یا من ارجوه لکل خیر... یا من یعطی من لم یسأله و من لم یعرفه».). این است که خدا را « أجود الأجودین» می نامیم؛ یعنی از همه ی بخشندگان بخشنده تر است. در میان مردم هم بخشنده ترین فرد، کسی است که دامنه ی عطایش چنان گسترده باشد که به آنان هم که از او انتظار بخشش ندارند، برسد مثل باران باشند و ببارند و مثل ابر باشند و سایه گستراند.....منبع: حکمت های حسینی حوادمحدثی

سبزی که دل را طراوت مى بخشد پيامبر صلي الله عليه و آله: لِلاِمامِ الحُسَيْنِ عليه السلام: يا بُنَىَّ كُلِ الكَرَفْسَ، فَاِنَّها بَقْلَةُ الاَنْبياءِ مَغفولٌ عَنْهاوَ هُوَ طَعامُ الخَضِرِ وَ اِلْياسَ وَ الْكَرَفْسُ يَفْتَحُ السُّدَدَ وَ يُذَكِّى الْقَلْبَ وَ يَرِثُ الْحِفْظَ وَيَطْرُدُ الْجُنونَ وَ الْجُذامَ وَ البَرَصَ وَ الْجُبْنَ؛ فرزندم: كرفس بخور، چرا كه كرفس سبزى پيامبران است، از آن غفلت شده، خوراك خضر و الياس عليهم السلام است كرفس گرفتگى رگ ها را باز مى كند، دل را طراوت مى بخشد، حافظه را زياد مى كند و ...ترس را دور مى كند. الفردوس دیلمی ج 5، ص371-370، ح 8468

گاهی علم اخلاق ادم را به جهنم می فرستد