هیچ گاه امید کسی را نا امید نکن ، شاید امید تنها دارایی او باشد #ابوریحان خانه یکی از بزرگان شهر میهمان بود. از اندرونی خانه، صدای میزبان را می شنید که در حال اندرز و نصیحت است شخصی به او می‌گفت هر روز نقشی بر دکان خود افزون کنم و #گلدانی خوشبوتر از پیش ، جلوی او بگذارم بلکه عشقم از آنجا گذرد و به زندگیم باز آید میزبان به او گفت که عمر کوتاه‌ست و عقل تعلل را درست نمیداند آن زن اگر تو را می خواست حتما پس از سالها باز میگشت پس یقین دان، دل در گروی مردی دیگر دارد و تو باید به فکر آینده خویش باشی سه روز بعد وقتی ابوریحان در حال خداحافظی از دوست خود بود خبر آوردند همان بنده خدا که نصیحتش نمودید بر #بستر مرگ افتاده و سه روز است هیچ نخورده میزبان قصد پوشیدن لباس کرد برای دیدار آن مرد ، ابوریحان دستش را گرفت و گفت نَفَسی که سردی را بر گرمای #امید میدمد مرگ را به بالین او فرستاده . میزبان سر خود را خم کرد و سکوت کرد ابوریحان شخصا به دیدار مرد رفت و با سخن‌های زیبا گرمای امید را به او بخشید و آن مرد هم دوباره آب نوشید. بزرگی میگفت هیچگاه امید کسی را نا امید نکن ، شاید امید تنها دارایی او باشد به جمع ما بپیوندید http://eitaa.com/joinchat/345899012Cfc1b7bcd50