#استوری_محرم بچه بودم که مادرم.... 🌴🏴💢🏴🌴

💠 دعای فرج ‎«الهی عظم البلا» با صدای محسن فرهمند اگر یک دقیقه برا امام زمانت وقت داری بخون🙏 بسم الله الرحمن الرحيم اِلـهي عَظُمَ الْبَلاءُ ، وَبَرِحَ الْخَفاءُ ، وَانْكَشَفَ الْغِطاءُ ، وَانْقَطَعَ الرَّجاءُ وَضاقَتِ الاْرْضُ ، وَمُنِعَتِ السَّماءُ واَنْتَ الْمُسْتَعانُ ، وَاِلَيْكَ الْمُشْتَكى ، وَعَلَيْكَ الْمُعَوَّلُ فِي الشِّدَّةِ والرَّخاءِ ؛ اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد ، اُولِي الاْمْرِ الَّذينَ فَرَضْتَ عَلَيْنا طاعَتَهُمْ ، وَعَرَّفْتَنا بِذلِكَ مَنْزِلَتَهُم فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً قَريباً كَلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ ؛ يا مُحَمَّدُ يا عَلِيُّ يا عَلِيُّ يا مُحَمَّدُ اِكْفِياني فَاِنَّكُما كافِيانِ ، وَانْصُراني فَاِنَّكُما ناصِرانِ ؛ يا مَوْلانا يا صاحِبَ الزَّمانِ ؛ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ ، اَدْرِكْني اَدْرِكْني اَدْرِكْني السّاعَةَ السّاعَةَ السّاعَةَ ، الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَل يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ ،بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِهِ الطّاهِرينَ 💛 دعای سلامتی 💛 اَللّـهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلى آبائِه في هذِهِ السَّاعَةِ وَفي كُلِّ ساعَة وَلِيّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَليلاً وَعَيْنا حَتّى تُسْكِنَهُ اَرْضَكَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طویلا أللَّھُمَ عجِلْ لِوَلیِڪْ الْفَرَج 🌴💎❄️🌹❄️💎🌴

🌴🏴🌴🏴🌴

خدای من تو خوب میدانی که تقویم دلم تمام اعیاد، شهادت ها، وفات ها و روزهای خوب را بر حسب تقویم ماه های قمری تنظیم کرده! پس کمک کن که در این شب های پیش رو با ثارالله شروع کنم و حسینی باشم! خدایا کمک کن که در این ایام سوگواری اباعبدالله الحسین آن غایب از نظر را نرنجانم و در رکابش سربازی کنم! خدای مهربانم توفیق مهربانی کردن را به من ارزانی دار تا همچون آن ۱۴ ستاره عصمت و طهارت بی منت مهربان باشم و ببخشم! خدای عزیزم در این شب های عزیز به حق خون به ناحق ریخته ی ۷۲ پروانه ی دشت کربلا یاری گر همه در راه حق باش! دوستدار همیشگی ات بنده ی کوچکت فرا رسیدن ایام سوگواری آقا اباعبدالله الحسین علیه السلام تسلیت باد ان شاء الله حاجت روا بشید وبه زودی زیارت ارباب قسمت تون بشه شب بخیر یاحق

یا غریب مدینه: سلام بر شه مظلوم عالم. سلام بر دل های شوریده از عشق حسین (ع). سلام بر نواهای دل انگیز یا حسین (ع). سلام بر سینه های سوخته از عشق حسین (ع). سلام بر لبِ تشنه ی حسین (ع)، که تشنه ی آب نبود، تشنه ی لبیک بود. سلام بر شبی که حسین (ع) وداع کرد با آن هایی که مرگ را واهمه داشتند. سلام بر عزاداران حسین (ع) که راه او، هم عزادار می خواهد و هم پیرو. و ما عزای حسین (ع) را برای لبیک به ندای «هل من ناصر ینصُرُنی» ابا عبدالله است که برپا می کنیم. جوشش خون حسین (ع) در نینوا شیعیانت را به خروش می آورد. مرگ سرخ تو آینده ی سیاه بشریّت را، عاشقانت را، شیعیانت را سفید کرد. تو زاده ی عشقی، و خوب هم هنر خوب زیستن را و خوب مردن را به عاشقانت آموختی. رستگاری دو عالم را در عشق به تو یافتیم و این عشق ما را از تن دادن به هر ذلتی دور می دارد. حداقلش همین است که محرمت، عاشورایت و پرچم های سیاه و سرخ که می آید، وداع می کنیم با هر چه پلیدی است که ما را گرفتار خود کرده است. محرم فرصتی است از عشق او سیراب شویم، رذالت ها را کناری بگذاریم، چند صباحی آدمیت را تجربه کنیم که تو خواهان آن بودی. و تو هر سال که محرم می شود، زنده می شوی تا همان فریاد را سر دهی که آیا کسی هست مرا یاری کند؟ و آنگاه که ظهر عاشورا می رسد نظاره می کنی که لبیک گویان کم شده اند یا زیاد؟! و باز شهید می شوی تا دل خون تو، دل های جا مانده از قافله را بسوزاند... شیعه ی حسین(ع) بودن را اگر می خواهیم، باید آن گونه زندگی کردن و این گونه مرگ را برگزینیم. به این آگاهی که رسیدیم همه ی روزها عاشورا ست و همه ی زمین ها کربلاست. حسینی زیستن، حسینی به دیدار معبود و معشوق شتافتن، راهش همین است. رسم دنیاست. همیشه حق عاشق این بوده است. این عاشق کشی تا قیام منتقم پا برجاست. حسین همیشه تاریخ را سیراب کرد. این سیراب شدن از برای همه نیست بلکه: "عشق" می خواهد و لــبـیــک... 🌴🏴🌴🏴🌴