#فرهنگ_مهدویت۲۱ شناخت یهود چرا تفضیل بنی‌اسرائیل؟ در قرآن کریم بیش از همه اقوام دیگر از بنی‌اسرائیل سخن گفته شده، چنانکه نام حضرت موسی(علیه‌السلام) بیش از دیگر پیامبران برده شده است. آیات بسیاری از نعمت‌های مختلف نازل شده بر این قوم سخن گفته است. فضل در قرآن به دو معنا به کار رفته: ۱_ برتری ۲_ عطیه، احسان و لطف. الراغب الاصفهانی در مفردات در این مورد می‌گوید: «هر عطیه‌ای که بر عطا‌کننده ضروری و لازم نیست؛ بلکه از روی لطف و کرم این برتری را عطا می‌کند ، فضل گویند». احسان و رحمتی را که خداوند بر بندگان می‌کند از این نوع است. فضل به معنای برتری، شامل دو نوع است: ۱_فضل به معنای برتری معنوی: در آیه ۵۵ سوره اسرا، خداوند فضیلت ذاتی و برتری استعدادهای بعضی از انبیا را بر بعضی دیگر متذکر شده است. ۲_ برتری مادی که برتری از حیث مال و روزی را مطرح کرده است. آیه ۷۱ سوره نحل اولین آیه در مورد نعمت‌هایی که خداوند به بنی اسرائیل داده است آیه ۴۷سوره بقره است. «ای بنی‌اسرائیل! نعمتی که بر شما ارزانی داشتم و شما را بر جهانیان برتری دادن، به یاد بیاورید». سبب برتری بنی اسرائیل در این آیه چیست و منظور از عالمیان چه کسانی هستند؟ برخی از مفسران برتری بنی‌اسرائیل را به سبب برخورداری آنان از نعمت‌های الهی می‌دانند و درباره عالمین منظور جمع بسیاری از مردم است. دومین آیه در مورد برتری بنی اسرائیل آیه ۲۰ سوره مائده است: «موسی به قوم خود گفت: ای قوم من! نعمتی را که خدا بر شما ارزانی داشته است ، یاد کنید که از میان شما پیامبران و پادشاهان پدید آورد و به شما چیزی عنایت کرد که بر هیچ یک از مردم جهان عنایت نکرده است». علامه طباطبایی در مورد این آیه می‌فرماید: «چون این همه معجزه و برهانهای روشن به قوم‌های دیگر داده نشده است، پس مراد از جهانیان، تمامی مردم تا زمان حضرت موسی(علیه‌السلام) است». چرا خداوند این همه نعمت به بنی‌اسرائیل عطا کرد؟ یا آنان دارای برتری ذاتی بودند؟ به آیه سوم توجه کنیم. سومین آیه، آیات ۳۰ تا ۳۳ سوره دخان است که خداوند می‌فرماید: «ما بنی اسرائیل را از عذاب خوارکننده رهانیدیم؛ از فرعون برتری‌جوی و گزاف‌کار و از روی علم بر اهل جهانیان برگزیدیم و آیاتی به آنها عطا کردیم که در آن امتحانی آشکار بود». بنابراین برگزیده شدن بنی‌اسرائیل به منظور آزمایش آنها بوده است. حضرت موسی (علیه السلام) در وعده‌ای که برای رهایی به بنی اسرائیل می‌دهد می‌فرماید: «امید است پروردگارتان دشمن شما را نابود کند و شما را در این سرزمین، جانشین آنان سازد تا ببیند شما چگونه عمل می‌کنید». بدین ترتیب از ابتدا حضرت موسی(علیه‌السلام) جانشینی آنان را به جای مصریان و دیگر اقوام، تنها آزمون آنان بوده است». مؤلف 🖋 چمن‌خواه #ادامه_دارد۱ @noonvalghalam1

#فرهنگ_مهدویت۲۳ شناخت یهود چرا تفضیل بنی‌اسرائیل؟ نعمت‌های معنوی بعثت پیامبران فراوان از میان ایشان یکی از نعمت‌های بزرگ خداوند بر جوامع بشری این است که از میان خودشان پیامبری برای هدایت آنان برگزیند تا مردم بهتر و زودتر به صداقت او در دعوی نبوت پی ببرند و دعوتش را بپذیرند. خداوند در آیه (۷۰ سوره مائده) می‌فرماید: "ما از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم و پیامبرانی بر ایشان فرستادیم" در آیه ۲۰ سوره همان سوره می‌فرماید: " و آنگاه موسی(علیه‌السّلام) به قوم خود گفت: ای قوم من! نعمتی که خدا به شما ارزانی داشته است، یاد کنید که از میان شما پیامبرانی پدید آورد..." ارسال کتاب‌ هدایت برای آنان یکی دیگر نعمت‌های بزرگ خداوند، ارسال کتاب‌های آسمانی همچون تورات، زبور و انجیل. تورات با صفات هدایت، فرقان، اندرز برای خردمندان، بصیرت دهنده، رحمت، روشنایی‌بخش و مفصّل در قرآن کریم توصیف شده است. پذیرش توبه و شمول رحمت الهی بر آنها با وجود نقض میثاق بنی اسرائیل با وجود آنکه با خدا پیمان بستند که نافرمانی نکنند پیمان شکستند و از اطاعت دستورات تورات سرپیچی کردند. ولی فضل خداوند شامل آنها شد و توفیق توبه یافتند و خداوند توبه آنها را پذیرفت. "ولی بعد از آن فرمان سرباز زدید و اگر فضل ورحمت خداوند نبود، از زیانکاران می‌بودید". نمونه دیگر، گوساله پرستی بنی اسرائیل است. آنان با وجود آنکه عهد بسته بودند که کفر نورزند در غیاب حضرت موسی(علیه‌السلام) گوساله پرست شدند؛ ولی پس از ندامت، خداوند راه توبه را به آنها نشان داد و توبه‌ی ایشان را پذیرفت.(۱۵۳ سوره نساء) مولف🖋چمن‌خواه #ادامه_دارد۳ @noonvalghalam1

خداوند حضرت موسی(علیه‌السلام) را از گوساله پرستی بنی اسرائیل آگاه کرد او با تاسف درونی و غضب شدید به نزد بنی‌اسرائیل بازگشت و آنها را از عواقب کارشان ترساند. این آیات به خوبی نشان می‌دهد که دل‌های بنی اسرائیل آنقدر به عبادت گوساله متمایل شده بود؛ که نصایح حضرت موسی(علیه‌السلام) را فراموش کردند، معجزات و آیات و نعمت‌های خدا را نادیده گرفتند و حتی نزدیک بود دست خود را به خون پیامبر آلوده کنند (آیات ۱۴۸ و ۱۴۹ و ۱۵۰ الاعراف). مؤلف🖋چمن‌خواه #ادامه_دارد۴ @noonvalghalam1

#فرهنگ_مهدویت۲۵ شناخت یهود۴ علل مغضوب شدن قوم یهود (۱. عهدشکنی و نقض میثاق و ۲. گرایش به طاغوت) در #فرهنگ_مهدویت۲۴ مطالعه بفرمایید. ۳. عصیان و نافرمانی ماده دوازدهم از میثاق خداوند با بنی اسرائیل التزام به پیروی از احکام و دستورات تورات بود و ماده چهاردهم یاری رساندن به رسولان؛ ولی بنی اسرائیل این دو پیمان را نادیده گرفتند و از فرمان خدا و رسولان سرپیچی کردند. [تمرد در برابر فرمان خداوند یک نمونه از تمرد یهودیان در برابر فرمان خداوند، داستان کشتن گاو است که در آیات ۶۷ الی ۷۱ سوره بقره در مورد آن گفته شده است. جوان بنی اسرائیلی که یکی از نزدیکان خود را می‌کشد. بین طرفین دعوا بر سر تعیین قاتل اختلاف در می‌افتد و طرفین دعوا برای حکمیت نزد حضرت موسی(علیه‌السلام) رفتند و حضرت موسی از خداوند کمک خواست. خداوند دستور ذبح گاوی را صادر کرد؛ ولی بنی اسرائیل به جای فرمان بردن، خطاب به حضرت موسی گفتند: «آیا ما را مسخره می‌کنی» و با این سخن به حضرت موسی به احترامی کردند. بنی اسرائیل بهانه‌جو، تسلیم امر خداوند نشدند و از جنس، رنگ، سن و سایر مشخصات گاو سوال ‌کردند. در آخر که مشخصات گاو برایشان روشن شد، گفتند: «الان حق را آشکار ساختی». گویی تاکنون حضرت موسی سخن حق نمی‌گفت. [تمرد دربرابر فرمان پیامبر الف: سرپیچی از ولایت ولی برگزیده دشمن نیرومندی بر بنی اسرائیل مسلط شده و فرزندانشان را به اسیری برده بود. اشراف آنها از پیامبرشان خواستند تا فرمانده‌ای معین کند که در سایه رهبری او با دشمن جهاد نمایند. خداوند پادشاهی را برای آنها تعیین و جهاد برای انسان واجب کرد. ولی بسیاری از آنها به این دلیل که خود را برتر از طالوت می‌دانستند، پادشاهی او را نپذیرفتند. داستان انتخاب طالوت و نبرد او با جالوت در آیات «۲۴۶ الی ۲۴۸ سوره بقره» آمده است. ب: تمرد از داخل شدن به سرزمین مقدس وقتی قوم موسی (علیه السلام) از مصر خارج شدند. خداوند به آنها وعده داد که آنها را در سرزمین شامات اسکان دهد و بنی اسرائیل آن سرزمین را «مواعید» نامیدند. حضرت موسی دستور جهاد داد تا با مردم زورمند در آن سرزمین جهاد کنند و آنان طبق آیات ۲۱ الی ۲۴ سوره‌ی مائده، فرمان پیامبرشان را اطاعت نکردند و با سخنان توام با استهزاء و بی‌احترامی به پیامبر گفتند: «تو با پروردگارت برو و جنگ کن ما اینجا منتظر می‌مانیم». این جملات نشانگر نهایت جهل و نادانی آنها نسبت به قدرت خدا و نیز انکار صداقت موسی است حضرت موسی آنها را نفرین کرد و خداوند آن سرزمین را ۴۰ سال بر آنها حرام و سرگردانی چهل ساله را بر آنها مرر نمود و آنان را فاسق نامید. «آیات ۲۵ و ۲۶ مائده» 🖋 مولف چمن‌خواه #ادامه_دارد۵ @noonvalghalam1