1️⃣ 🔘 مقصد نهایی 🔹 دلنشین ترین و پیچیده ترین وجه از مباحث معرفتی، #معرفت خداوند متعال است؛ همان که غایت سیر و سلوک و مقصود اصلی از آفرینش موجودات شناخته می شود. 🔹 به فرموده خداوند متعال، آسمان ها و زمین بیهوده آفریده نشده است: «و آسمان ها و زمین و آنچه را در میان آنهاست، بیهوده نیافریدیم...» خداوند در آیة دیگری می فرماید: «ما جنّ و انسان را خلق نکردیم؛ مگر برای #عبادت.» از امام باقر(ع) روایت شده است که درباره این آیه فرمودند: «برای آنکه او را بشناسند.» 🔹 #پرسش و #پرستش، ذاتی وجود آدمی است و خداوند به همین منظور، همه وسایل لازم آن را از نظر تکوین و تشریع برای انسان فراهم ساخته است. در واقع، دعوت انبیای الهی و مضامین کتب آسمانی، هم سو با سرشت و طلب جان آدمی است. 🔹 به همین سبب، آنکه خلاف مأموریت و مقصد تعریف شده توسط سازنده و خالق عالم و آدم عمل کند، ناگزیر، اثرات سوء وضعی تکوینی و تشریعی این سرپیچی را تجربه خواهد کرد. عذاب الهی و کیفر قیامتی، نتیجه ناگزیر این سرپیچی است. 📚 تلخیص کتاب « #معرفت_امام » اثر #اسماعیل_شفیعی_سروستانی از مجموعه #حریم_یار @mouood_org

3️⃣ 🔘سیر اکمالی 🔹 کمال در اصطلاح، به معنای به فعلیت رسیدن تمامی استعدادهای نهفته در یک موجود است و از دیدگاه #قرآن، #کمال نهایی انسان با رسیدن به هدف نهایی خلقت و تحقق اهدافی که انسان به سبب آن خلق شده، محقق می شود. 🔹 در نگرش توحیدی، هر یک از موجودات ساکن عالم امکان، بر مداری مستقر و بر آن سیر می کند و هر موجود، حسب وسعت وجودی اش، موجود فرادست خود را در مرتبه والاتر، قبله گاه خویش ساخته و نسبت به او میل و کشش دارد. 🔹 همین نیز نهایت سیر و سفر کمالی آن موجود را تعریف می کند و تنها آدمی است که برای سیر و سفر اکمالی اش، حدی متصور نمی توان شد: رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند. 🔹 به فعلیت رسیدن همه استعدادهای حسی ظاهری و حواس باطنی، مزین شدن به صفات عالی وجودی، همچون علم، حیات و قدرت، خلاصی از فقر و ذلت و اتصاف به صفاتی مقابل آن و سیر و سفر در مراتب عالی روحی و معنوی، جملگی وجوهی از کمالاتی است که انسان می تواند بدان ها دسترسی پیدا کند. 📚 تلخیص کتاب « #معرفت_امام» اثر #اسماعیل_شفیعی_سروستانی از مجموعه #حریم_یار

5️⃣ 🔘 انواع معرفت 🔹 معرفت به اسم؛ اولین گام در #معرفت امام: شناسایی نام، لقب و کنیه، آشنایی با اسم لفظی و مندرجات شناسنامه ای و حتی پی بردن به برخی ویژگی های ظاهری، سطحی ترین مرتبه شناخت درباره هر شخص به حساب می آید. 🔹 معرفت به صفت؛ دومین گام در معرفت امام: معرفت به اوصاف، توانایی، تخصص و پاره ای کمالات باطنی و اخلاقی، مرتبه والاتری از شناخت درباره هر شخص به حساب می آید. چنانچه این درجه از معرفت می توانست باعث تبعیت و فرمانبرداری مردم از امام شود، هیچ یک از ائمه(ع) در عصر و زمان خود منزوی نشده، بی پناه و تنها نمی ماندند. 🔹 آنچه که مردانی را واداشت تا در رکاب امام حسین(ع)، در عین آگاهی کامل از سرانجام #مرگ بمانند، شناخت آنان از دو مرتبه یادشده از موقعیت خَلقی و خُلقی #اهل_بیت(ع) نبود. ناگزیر باید موضوع را در مراتبی دیگر و معرفتی متفاوت جست وجو کرد. این مرتبه از معرفت، معطوف به مقامات باطنی امام است. مرتبه ای که برای همگان مکشوف نمی شود؛ مگر یارانی خاص. 📚 تلخیص کتاب « #معرفت_امام» اثر #اسماعیل_شفیعی_سروستانی از مجموعه #حریم_یار @mouood_org