بسم الرحمن الرحيم
🔸افشای اسرار مردم
عيب پوشي مردم
آیتاللهالعظمی شبیری زنجانی :
❖ مرحوم آیتالله حاج سید احمد زنجانی در کتاب #اربعینیات دربارۀ حفظ حرمت #مؤمن و خودداری از #افشای امور پنهانی و #اسرار مردم مینویسد:
📝... أبوبَرْزه گفت: «حضرت رسول با ما نماز خواند و بعد تند برگشت و دست خود را به در مسجد نهاد و بعد به آواز بلندش ندا کرد که ای جماعتی که ایمان با زبان آورده و به دلش ایمان خالص نرسیده! عورات مؤمنین را تتبّع نکنید؛ (یعنی اسراری را که پنهان دارند، جستجو از آنها نکنید) چون هر کسی که عورات مؤمنین را تتبّع کند، خداوند نیز عورت [لغزش و زشتی رفتار] او را تتبّع میکند و هر کسی که خدا، عورتش را تتبّع کند، رسوایش میکند، ولو در توی خانهاش باشد.» محاسن/1/104
مراد از عورات در حدیث شریف، امور پنهانی و اسرار نهانی است که نمیخواهند مردم به آنها اطّلاع یابند. خداوند هم ستّار العیوب و سِرّپوش است. رأفتش اقتضا کرده که به پیغمبر امر فرموده که نهی از جستجو کردنِ اسرار نماید. این است که شدیداً نهی فرمود.
و در حدیث دیگر فرمود که «هر کس کار زشتی را بشنود و آن را افشاء و پراکنده کند، او مثل همان کسی است که آن کار زشت را مرتکب شده باشد.» الفقیه/4/15
❖ــــــــــــــ❖
و در حدیث دیگر، از حضرت رسول روایت شده که فرمود: «در مدینه، طایفهای بودند که دارای عیوب بودند. چون از عیوب مردم ساکت شدند، خداوند نیز مردم را از عیوب آنها ساکت گردانید تا اینکه مُردند، در حالتی که نزد مردم عیوبدار نبودند و - به عکس این- در مدینه طایفهای بودند که دارای عیوب نبودند. چون از عیوب مردم سخن گفتند، خداوند عیوبی از آنها اظهار کرد که همیشه با آن معروف بودند، تا اینکه مُردند.» أمالی طوسی؛44
پس اگر کسی عیب تو را جستجو کرده، پیش مردم فاش کند، چهقدر تو از او بدت میآید و تنفّر از او میکنی! اکنون تو نیز اگر سرّ کسی را فاش و عیب او را آشکار کنی، از خودت هم بدت آید. پس، پیرامون این کار برنگرد تا خداوند نیز پرده از روی کار تو برندارد.»
خداوند ما را از فضاحت و رسوایی دنیا و آخرت حفظ کند.
📚 أربعینیات، ص302 (اربعین چهارم، ح38)
#آتش_به_اختیار
#سراج
🔰 ۲۵اصل اخلاقی در زندگی حضرت محمد(ص)
۱.هر که را میدید مبادرت به سلام میکرد و کسی در سلام بر او سبقت نگرفت.
۲. با مردم چنان معاشرت میکرد که هر کس گمان میکرد عزیزترین فرد نزد آن حضرت است.
۳. هرگاه با کسی هم صحبت میشد به سخنان او خوب گوش فرا می داد.
۴. هرگز با کسی جدل و منازعه نمیکرد.
۵. هرگز کسی را حقیر نمیشمرد.
۶. در مجلس جای خاصی را به خود اختصاص نمیداد و از آن نهی میکرد.
۷. هرکه عذر میآورد عذر او را قبول میکرد.
۸. اگر از کسی خطایی صادر میگشت آن را نقل نمیکرد.
۹. چون سخن ناصواب از کسی میشنید. نمیفرمود: «چرا فلانی چنین گفت» بلکه میفرمود «بعضی مردم را چه میشود که چنین میگویند؟».
۱۰. بر جسارت دیگران صبر مینمود و بدی را به نیکی جزا می داد.
۱۱. با نیکی به شروران دل آنان را به دست میآورد و مجذوب خود میکرد.
۱۲. از دشمنان خود در هنگام مریضی با نهایت احترام عیادت میکرد.
۱۳. با فقرا زیاد نشست و برخاست میکرد و با آنان هم غذا میشد.
۱۴. از بیماران عیادت میکرد؛ اگرچه دور افتادهترین نقطهٔ مدینه بود.
۱۵. احدی از محضر او ناامید نبود و میفرمود: برسانید به من حاجت کسی را که نمیتواند حاجتش را به من برساند.
۱۶. بیش از همه صلهٔ رحم به جا میآورد.
۱۷. هرگز کسی از اطرافیان و بستگان خود را نفرین نمیکرد.
۱۸. هدیه را قبول میکرد؛ هرچند به اندازهٔ یک جرعه شیر بود.
۱۹. هرگز جواب رد به درخواست کسی نداد، مگر آنکه برای معصیت باشد.
۲۰. سراغ اصحاب خود را میگرفت و همواره جویای حال آنان میشد.
۲۱. همواره متبسم بود و در عین حال خوف زیادی از خدا داشت.
۲۲. اگر در حال نماز بود و کسی پیش او میآمد نمازش را کوتاه میکرد.
۲۳. اگر در حال نماز بود و کودکی گریه میکرد نمازش را کوتاه میکرد.
۲۴. وفادارترین مردم به عهد و پیمان بود.
۲۵. درباره کسانی که به او ظلم می کردند طلب هدایت می کرد.
📚همنام گل های بهاری
#آتش_به_اختیار
📣📣📣 در سراسر کشور
#آتش_به_اختیار
#ارسالی_مخاطبین
📄نصب پوسترهای #نهــی_روزه خواری، درب مغازه های خوراکی فروشی
شما هم دست به کار بشید.✌️
#ماهرمضان
#بیتفاوتنباشیم