زمانی که فرزندانمان کوچک اند، نسبت به رفتار های اشتباه آنها صبرمان بیشتر است و در کنار خنده هایش، اشک هایش را هم تاب می آوریم، در کنار تمیزی و عطر و بویش، کثیفی و بوی تعفن کهنه یا پوشکش را تحمل می کنیم و در کنار سلامت و شادابی اش، بر بیماری و ناخوشی او صبر می نماییم و... اما وقتی بزرگ تر می شود، به جای اینکه صبرمان بیشتر شود برعکس اندک میشود و دیگر آن ها را بر نمی تابیم. وقتی مرتکب اشتباه می شوند با تندی به آن ها می تازیم و سرزنش و توبیخشان می کنیم، در حالی که وقتی کوچک بودند و روی لباسمان خرابکاری می کردند در عین ناراحتی می خندیدیم و بعد از تمیز کردنش، لپش را محکم بوسیده و نوازشش می کردیم. چرا با بزرگ شدن آن ها صبر ما کمتر می شود؟ علت آن است که وقتی کوچک اند تقریبا همه ی اشتباهات آن ها را غیر عمد و سهوی می دانیم و مقصر قلمدادشان نمی کنیم، ولی از سنی که زبان باز می کنند کم کم بیشتر اشتباهاتشان را عمدی و اختیاری می دانیم و زمانی که به نوجوانی می رسند، تمام رفتار هایشان را برنامه ریزی شده و عمدی تلقی میکنیم و بر آن ها برچسب توطئه گر و حیله گر می زنیم. خطای ما در این است که رشد عقل را در فرزندانمان دلیل بر این می دانیم که آن ها نباید خطایی مرتکب شوند و مانند فرشته ها پاک و بی عیب باشند #چگونه‌به‌فرزندان‌خود‌آموزش‌ندهیم؟ Join @nooredideh

عدم وابستگی را در کودک تقویت کنید ⚠️همه کار را برای کودک انجام ندهید، بلکه به او اجازه دهید که از خودش مواظبت کند؛ مگر این که در خواست کمک کند. 🔹و نیز هنگامی به او کمک کنید که واقعا نمیتواند کاری که میخواهد را انجام دهد. به جای کمک بی مورد او را تشویق کنید که خودش کار را انجام دهد. 🔹فراموش نکنید که کودک را برای تلاشهایش به ویژه برای موفقیتش تحسین کنید و هرگز خود را در برابر کودکتان، به این دلیل که در انجام کارش موفق نشده، عصبانی یا ناراحت نشان ندهید. @nooredideh

چرا فرزندم شاد نیست؟ بدرفتاری با فرزند، طرد کردن او و غافل شدن از او گرچه خیلی شایع هستند ولی دلیل اصلی عدم شادی خانواده ها نیستند. بخش اعظم شاد نبودن خانواده ها حاصل عملکرد پدر و مادرهای خوش نیتی است که فرزندان خود را مجبور می کنند کاری را که دوست ندارند انجام بدهند. و فرزندان به خصوص نوجوان ترها برای دستیابی و رسیدن به آزادی در برابر تلاش های پدر و مادرشان مقاومت می کنند. سال ها بعد این اختلاف و تعارض بار دیگر نمایان می شود و آن وقتی است که کودکان دیروز، پدر و مادر سالخورده خود را به کارهایی وامی دارند که دوست ندارند انجام بدهند؛ مثل رانندگی نکردن، نقل مکان به خانه آنها و یا رفتن به خانه سالمندان. چیزی که این تعارضات و اختلاف ها را وخیم تر می کند این است که پدر و مادرها و فرزندان همیشه در دنیای کیفی(تصوری که از همان ابتدا از یکدیگر در ذهن خود شکل داده اند) یکدیگر باقی می مانند. من جواب خوبی برای والدین سالخورده ندارم؛ شاید مسئله آنها بی جواب باشد. ولی هر چه سالمندان و فرزندان در زمانی که سالمندان هنوز روی پای خود ایستاده اند بهتر با هم کنار بیایند، این مشکل دیرتر پیش می آید. اصل بدیهی نظریه انتخاب در فرزندپروری این است که اگر می خواهی فرزندت شاد، موفق و با تو صمیمی باشد، کاری نکن که فاصله بین تو و او زیاد شود. معنای این اصل بدیهی آن است که اگر می خواهید فرزندانتان با شما صمیمی بمانند از آنها انتقاد نکنید و آنها را تهدید، تحقیر، تنبیه یا تطمیع نکنید. هر چقدر سعی در کنترل کردن دیگران داشته باشید فاصله شما با آنها بیشتر می شود. "کتاب نظریه انتخاب. اثر ویلیام گلاسر" #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

مولاتی یا فاطمه.. اُمّاه #حسین_دارابی | عضوشوید 👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0

🔴 آموزش عملی تواضع و انتقادپذیری توسط والدین در روایت داریم که ««رَحِمَ اللهُ مَنْ اَهْدَی اِلَیَّ عُیُوبی»»؛ خدا رحمت کند کسی را که عیب مرا به من #هدیه کند؛ اگر کسی می‌خواهد برای من گل بیاورد، گل او این باشد که بگوید: آقا! من این نکته را در زندگی شما دیده‌ام؛ این عیب را می‌خواهم بگویم. اگر شما می‌خواهید به امام جمعه‌تان هدیه بدهید، بگویید: این مدت ما آمدیم صحبت‌های تو را گوش کردیم و حالا می‌خواهیم گلی برایت بفرستیم. آقا! این صحبتت این اشکال را دارد یا صحبت‌هایت برای ما کمی سنگین است یا سطحش پایین است. این بهترین هدیه است. اینکه شعار بدهند: «صل علی محمد...»، هدیه نیست. اینکه انسان را کمک کنند، هدیه است. اینکه عیب کسی را به او بگویند، خدمت است؛ چون فردای قیامت، انسان از چه کسی تشکر می‌کند؟ از کسی که تعریفش کرده یا از کسی که عیبش را برطرف کرده؟ به بچه‌هایتان بگویید: اگر عیب مرا به من بگویید، من به شما دعا می‌کنم. این می‌شود تواضع؛ این می‌شود دوری از تکبر؛ این می‌شود دروازۀ بهشت، نه اینکه انسان در خانه بگوید: من بابا هستم؛ من بزرگ‌تر هستم؛ من ارشد هستم؛ هرچه من می‌گویم، باید بشود؛ بچه غلط می‌کند به من حرفی بزند! منبع: آیت‌‌الله حائری شیرازی، کتاب راه رشد، جلد چهارم، صفحه ١٣۴ #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4

بهترین وضعیت درسن ۱-۳ سالگی، بیگاري کشیدن از بچه ها است. اصلاً نترسیدو دلتان نسوزد. به بچه هادرخانه کار بسپرید و ببینید که چقدر نسبت به خودشان احساس خوبی پیدا می کنند. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

امروز با فردی که در حال عبور در پیاده رو بود برخورد کردم اووه! معذرت میخوام. من هم معذرت میخوام. دقت نکردم ... ما خیلی مؤدب بودیم من و این غریبه خداحافظی کردیم و به راهمان ادامه دادیم کمی بعد از آنروز، در حال پختن شام بودم فرزندم خیلی آرام کنارم ایستاد همین که برگشتم به او خوردم و تقریبا انداختمش با اخم گفتم: " اه ! از سر راه برو کنار – چرا تو دست و پامی" قلب کوچکش شکست و رفت نفهمیدم که چقدر تند حرف زدم وقتی توی رختخوابم بیدار بودم صدای درونم گفت: وقتی با یک غریبه برخورد میکنی، آداب معمول را رعایت میکنی اما با بچه ای که دوستش داری بد رفتار میکنی... در خانه با آنهایی که دوستشان داری چطور رفتار می کنی؟! آیا میدانستید که اگر فردا نباشيد شرکتی که در آن کار میکنید به آسانی درظرف یک روز برای شما جانشینی می آورد؟ اما خانواده ای که به جا میگذارید تا آخر عمر فقدان شما را احساس خواهد کرد. و به این فکر کنید که ما گاهی خود را وقف کارها و سرگرمی های متفاوتی می کنیم به جای خانواده مان ..... چه سرمایه گذاری ناعادلانه ای @nooredideh

یه روز برفی با پدر😍 @nooredideh

هرچه کانون خانواده گرم‌تر باشد بچه‌ها با اعتماد به نفس بیشتری تربیت شده، وبرای والدین ارزش بیشتری قائل هستند و در ضمن فرصت بیشتری برای رشد و شکوفایی دارند. Join @nooredideh

⁉️با پافشاری بچه ها برای پوشیدن یک لباس خاص چه رفتاری مناسب است؟ 🔹بچه می خواهد با لباس نامناسب به مهمانی بیاید،شما پدر و‌مادر عزیز در این شرایط چکار می کنید؟ ⬅️ در اینجا به او حق انتخاب می‌دهیم؛ یعنی بین دو لباس منتخب پدر و مادر یکی را انتخاب کند، اگر بچه بر روی پوشیدن یک لباس اصرار داشت حق انتخاب را به او می‌دهیم، ولی در کنارش می‌گوییم اگر یکی از این دو لباس را بپوشی بعد از مهمانی می توانیم چند دقیقه به پارک برویم، چون این لباسها مناسب‌تر است ولی لباس انتخابی تو دیگر برای پارک رفتن مناسب نیست. 🔸 با این روش هم انتخاب کردن را به فرزندمان آموزش داده‌ایم و هم او را در مسیر درست هدایت کرده‌ایم، همچنین او را برای انتخاب مجبور نکرده ایم.

حضرت آقا: در تربیت فرزندانم مدیون کتابهای این مرد هستم... برای اطلاعات بیشتر مطلب رو بخونید

⭕️ ارتباط کلامی رکن بسیار مهم پایداری یک رابطه است؛ فرقی نمی‌کند این ارتباطِ والد و فرزندی باشد، یا ارتباطِ یار با یار. ❎ وقتی با هم صحبت نمی‌کنیم یا کم و بد صحبت می‌کنیم، از فرزند و یا یارمان فرصت بروز و ابراز احساسات و هیجاناتش را می‌گیریم، به مرور او عادت می‌کند احساساتش را در خودش حبس کند. 👈 این حجم احساسات ابراز نشده و این حجم احساسات نادیده، او را بیقرار و کم تحمل می‌کند. 🔺 یک فرزند بیقرار، یک یار بیقرار، ناخودآگاه کل رابطه را پرتنش می‌کند. ✅ نیاز به دیده و شنیده شدنِ یارتان را نادیده نگیرید @nooredideh