آدم مقتدر همیشه زیبا و پخته حرف می زند. عنان و اختیارش را دست عواطف و احساسات نمی دهد تا هر چه به دهانش می آید بگوید. اقتدار را تمرین کنید. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

اعتماد به نفس کودکان بسیار ارزشمند است آن را نادیده نگیرید. فریاد های پی در پی اعتماد به نفس کودک را از بین می‌برد. تمام دنیا به کودکانمان خواهند گفت اشتباهاتشان چیست. آن هم با صدای بلند و به کرات. ما باید اجازه دهیم کودکانمان بدانند که کدامیک از خصلت هایشان پسندیده است. کانال تربیتی نوردیده @nooredideh

پنجشنبه است به یاد آنهایی که دیگر میان ما نیستند و هیچکس نمیتواند جایشان را در قلب ما پر کند نثار روح پدران و مادران آسمانی و همه در گذشتگان بخوانیم فاتحه و صلوات روحشان شاد یادشان گرامی🌷 @nooredideh

به چهره‌ی معصوم فرزندم نگاه ميكنم 🔻گاهي اوقات فراموش مي‌كنم كه چگونه به خداوند التماس ميكردم كه فرزندي سالم به من عطا كند. 🔻گاهي اوقات در اثر خستگي‌هاي روزانه و فشارهاي زندگي، فراموش مي‌كنم كه چه روزها و شب‌هایی به درگاه خداوند اشك مي‌ريختم، كه فرزندي را كه در شكم دارم سالم به مقصد برساند. 🔻گاهی فراموش مي‌كنم فرشته‌اي که در كنارم دارم؛ اگر نبود، همه چيز برايم بي‌مفهوم بود. فراموش مي‌كنم: 🔻بيشتر ببينمش، 🔻بيشتر برايش وقت بگذارم، 🔻بیشتر از او لذت ببرم تا دنبال ایراد گرفتن از او باشم! 🔻كمتر سرش فرياد بكشم، 🔻و كمتر او را مواخذه كنم. خدايا! بار ديگر از درگاهت تقاضا مي‌کنم براي بزرگ كردنش و انسان تربيت كردنش، به من صبر بدهی. بارالها! به من نيرو بده تا چون كوهي محكم در كنارش باشم و به من توانايي بده تا با او دوست باشم. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

#اعتماد_به_نفس واقعی مخرب، زیربنای جرم است قبلاً نیز به درک مظلوم به عنوان زیربنای جرم اشاره کرده بودیم پس حالا می گوییم اول درک مظلوم و دوم اعتماد به نفس بالا به ترتیب زیربنای جرم و تخریب کننده هستند. افراد مجرم عزت نفس پایین دارند و یا اصلاً ندارند و خودشان را آدم درست و خوبی نمی دانند. کسی که اعتماد به نفس سازنده ی واقعی دارد خودش را نقد می کند، درک مسئول دارد و چون نقدپذیر است تعامل اجتماعی خوبی دارد که ما به این افراد می گوییم رشد اجتماعی خوبی دارند و در تعامل با انسان ها هستند. چرا ما این قدر از آدم های دیگر می رنجیم و دلخور می شویم؟ قبول دارید که یکی از مشکلات ما در ارتباطات بین فردی همین مورد است؟ از هم می رنجیم چون از نقد خوشمان نمی آید، از اتفاقات تفسیر می کنیم؛ ما دوست داریم عیب ها را ببینیم و به روی طرف بیاوریم، دیگران هم دوست ندارند که عیب هایشان را بگوییم و به رویشان بیاوریم. ولی کسی که اعتماد به نفس واقعی دارد با این مسئله مشکلی ندارد چون خودش پیشاپیش نقد می کند و تفکیک کار از وجود را کاملاً می شناسد، درک مسئول دارد و سپاسگزار و شاد است. حالت دیگر اعتماد به نفس، اعتماد به نفس غیرواقعی است. ظاهر این شخص نشان می دهد که خیلی اعتماد به نفس دارد یعنی اعتماد به نفس سطحی که عمق ندارد و غیرواقعی است  و همان خودپنداره ی کاذب است که قبلاً صحبت کردیم.  متأسفانه بچه هایمان را به سمت این اعتماد به نفس داریم سوق می دهیم. این افراد دو دسته اند: یک دسته خودپنداره ی کاذب مثبت دارند و دسته ی دیگر خودپنداره ی کاذب منفی دارند. نتیجه ی خودپنداره کاذب مثبت، خودشیفتگی است و نتیجه ی خودپنداره کاذب منفی، احساس حقارت است. در عمل هردو دسته رفتاری مشابه رفتار فردی با اعتماد به نفس واقعی از خودشان نشان می دهند. خودشیفته ها متکبر هستند، درک مظلوم از خود دارند، کسی را قبول ندارند؛ این مسئله در بچه ها درحال افزایش است. بچه ها وقتی کنار هم قرار می گیرند طبق قانون هستی اصلاً خودشان را نمی بینند و با هم قاطی می شوند، برایشان مهم نیست که این ها کی هستند. اگر در جمع بچه ها، بچه ای خودش را کنار می کشد دچار حالت خودشیفتگی است و در این کودک تکبر شکل گرفته؛ در حالی که یکی از اصول زندگی، فروتنی است. خودپنداره های کاذب منفی، احساس گناه دارند و درک مقصر از خود دارند. هردو حالت چه منفی و چه مثبت ادعای انجام کار دارند و نه نمی گویند. خودشیفته ها فکر می کنند که بلدند، دقت کنید بحث توانستن نیست بلکه بحث بلد بودن است.خودشیفته ها ادعا دارند که «من بلدم!». منفی ها احساس گناه دارند و می خواهند جلب رضایت دیگران به خصوص والدینشان را بکنند و از دیگران دائم شکایت دارند. (ادامه دارد) #شخصیت {قسمت70} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

۹۰ تا ٩٥ درصد والدین باخشونت، تحکم و فریاد با اشتباهات فرزندانشان برخورد می‌کنند این والدین نمی‌دانند که برخی اشتباهات کودکان خطاهای رشدست و دلیل آن ندانستن است ونه ناسازگاری کودک Join @nooredideh

به کودکان خود کمک کنید تا احساسات خود را درک کنند. کودکان نیاز دارند احساساتشان مورد پذیرش و احترام قرار بگیرد. بعنوان مثال 👇 1. شما می توانید با توجه و آرامش کامل به حرف های کودک گوش دهید. 2. شما می‌توانید احساسات کودک‌تان را با کلمه‌ای تایید کنید. "آه. راستی! متوجه هستم." 3. شما می‌توانید به احساسات آنها نامی بدهید. "به نظرم این کار بی‌نتیجه است" 4.شما می توانید آرزوهای آنان را به طور خیالی برآورده کنید. "کاشکی میتونستم همین حالا یک عروسک بزرگ برات حاضر کنم" #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

تنبیه کنیم؟‌ دقت کنید‌ در تمام این حرف‌ها یه نتیجه آنی مهمه و یه نتیجه بلندمدت. برای ما هر دو مهم هست. نه همین ده دقیقه پیش رو... ‌ @nooredideh https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4

آدم هایی که #اعتماد_به_نفس پایین دارند و خودشان را کوچک می بینند اتفاقاً کارهای خیلی بزرگی می کنند، ریسک های وحشتناکی می کنند،؛ بسیاری از کسانی که در ریسک ها نابود می شوند این افراد هستند چون می خواهند به خصوص به پدر و مادر و نزدیکان ثابت کنند که بلدم و می توانم. برای اثبات «من می توانم» همه کاری می کنند، گاهی هم خیلی موفق می شوند و جلو می روند ولی یک جایی وسط کار زمین می خورند. این حالت در کسی که ترس دارد هم صادق است. چون روی  دیگر سکه ی ترس، تهور است. تهور شجاعت نیست، ترس است و ترس وقتی از یک حدی بالا می رود تبدیل به تهور می شود. خودشیفته ها یا خودپنداره کاذب مثبت دائماً از دیگران شکایت دارند و درکشان از خودشان این است که من بلدم، می تونم، ولی نمی ذارن "مادرم، پدرم، همسرم و...." دائم مانع جلوی راه من هست برای همین من نمیتونم؛ درک مظلوم همیشه شکایت می کند. حاضرین: میشه که فردی از هردو حالت داشته باشد؟ پاسخ: بله همه ی این مسائل یک طیف هستند و میشه که مطلق از هردو حالت نباشد. خودپنداره های کاذب مثبت همیشه طلبکارند و خودپنداره های کاذب منفی همیشه بدهکارند. حال در خودتان پیدا کنید که طلبکار هستید یا بدهکار؟ فراموش نکنید با درک مسئول، خودمان را نگاه کنیم و مسئولانه نقد کنیم. بچه های ما همیشه طلبکار هستند به سنین بالاتر که رسیدند بدهکار می شوند و خودشان را وقف دیگران به خصوص پدر و مادر می کنند مثل پسر اولی ها و دختر اولی ها که این مسئله در آن ها بیشتر اتفاق می افتد. مواظب باشید بچه هایتان با اعتماد به نفس واقعی بزرگ شوند نه با اعتماد به نفس غیرواقعی و کاذب چه ازنوع مثبت و چه از نوع منفی، چون هردو حالت به یکجا می رسند و قربانی ایجاد می کنند. افرادی که اعتماد به نفس کاذب دارند هیچ وقت به احساس رضایت و رضایتمندی نمی رسند چون رضایتمندی را از حوزه ی عزت نفس و اصل و اصول  نمی خواهند بلکه از حوزه ی اهمیت ها و مهارت ها می خواهند به دست آورند. در صورتی که اهمیت حوزه ی موفقیت است و موفقیت هیچ وقت به ما عزت نفس نمی دهد امکان ندارد. رضایت را باید از حوزه ی اصل بگیریم فردی که نمی تواند از اصل بگیرد در حوزه ی اهمیت ها ریسک می کند. (ادامه دارد...) #شخصیت {قسمت71} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

بازی زبان کودک و نوجوان است برای ارتباط بهتر با فرزندتان باید این زبان را آموخت. کودک در بازی، احساسات خود و ابهام های خود رابیان می کند. کودک در بازی هیجان های مثبت و منفی اش را تخلیه می کند . زبان بازی با کودک و نوجوان را یاد بگیرید و به کار ببندید . تحقیقات نشان می‌دهد روش‌های خاص پدرها برای بازی کردن با فرزندان، باعث می‌شود بچه‌ها بهتر یاد بگیرند، اعتماد به ‌نفس و استقلال بالاتری پیدا کنند. Join‌‌‌‌‌‌‌‌‌ @nooredideh

وقتی فرزند شما مورد بی توجهی قرار می گیرد سعی می کند از طریق منفی کاری و لجبازی توجه دیگران را به خود جلب کند. مثلا جلوی تلویزیون می ایستد، هنگام صحبت کردن دیگران داد و بیداد می کند و موقع غذا خوردن از سر سفره بلند می شود. والدین هنگام مشاهده ی چنین رفتارهایی با بحث های طولانی، خواهش و یا حتی تنبیه به رفتار منفی کودک توجه می کنند و بدین ترتیب به تدریج کودک می آموزد که برای کسب توجه دست به این رفتارها بزند. @nooredideh

وقتی که یک طبقه‌ای مرفه شد و وسایل برایش فراهم شد و بچه‌اش را هم که تربیت می‌کند همین طور نازپرورده تربیت می‌کند، این سبب می‌شود که اصلا این نژاد منقرض شود 📚 بردگی در اسلام - ص 55 استاد مطهری @nooredideh

چگونگی ایجاد اعتماد به نفس و عزت نفس. اولین مسئله: عزت نفس و اعتماد به نفس در فضای عمل و تجربه به دست می آید نه در فضای نصیحت و بحث کلامی. توی کلاس ها و کتاب ها یاد می گیریم که بگیم "عزیزم من تو رو دوست دارم، کارت را دوست ندارم" بعد دائم کلیشه ای این جملات را تحویل بچه هایمان می دهیم از بچه ی یکساله گرفته تا 20ساله دائم می گیم خودت را دوست دارم ولی کارت را دوست ندارم بعد هم انتظار داریم که من دائم بهش می گم خودتو دوست دارم ولی اصلاً درست بشو نیست. چون این موضوع یعنی تفکیک کار از وجود، صرف در گفتار اصلاً فایده ندارد. اعتماد به نفس و عزت نفس در فضای عمل و تجربه به دست می آید و حاصل تجربه ی کودک و والدینش است. در بحث خودپنداره هم اشاره کردم که: عمل کودک - واکنش والدین. کودک کاری انجام می دهد مثلاً لیوانی را می شکند، والدین چه واکنشی نشان می دهند؟ واکنش و احساسِ پشت آن از طرف والدین، بسیار مهم است نه کلامی که به زبان می آورند. مادر وقتی می بیند کودکش لیوان را شکسته چون در کلاس ها تفکیک کار از وجود را یاد گرفته در ظاهر و در کلام می گوید که: شکست فدای سرت بیا عزیزم یک لیوان پلاستیکی بهت میدم برو تمرین کن ولی در دلش آشوب است و زمین و زمان را فحش می دهد که ای وای لیوان شکست ، وای چی کار کنم و حالا کی میخواد این هارو جمع کنه یا عجب بچه ی بی عرضه ای، خبر ندارد که بچه گول نمی خورد و از چشمان مادر و احساس او همه چیز را می خواند. (ادامه دارد...) #شخصیت {قسمت72} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

مراقب همنشینان فرزند خود باشید @nooredideh

شنونده خوبی برای سخنان فرزندت باش بادقت به فرزند خود گوش کنید حرف او را قطع نکنید. در مقابل او حالت تهاجمی و پرخاشگرانه نگیرید. مدام به او طعنه نزنید. و یکسره نصیحت نکنید . @nooredideh

ام البنین یعنی عباس داشته باشی و بگویی از حسین چه خبر؟.. السلام علیک یا ام البنین🖤 @nooredideh

اضطراب را ریشه کن کنید اضطراب در کودکان در دوره ­هایی در طی رشد قابل انتظار هستند و این حالتها طبیعی در نظر گرفته می­شوند. (برای مثال روز اول مدرسه) برخی کودکان ممکن است از کمرویی بیش از اندازه و یا دشواری در تطابق با موقعیت جدید در رنج باشند. با رفتار مناسب در مقابل کودکان خود اضطراب را در آن ها ریشه کن کنید. از جمله عواملی که در افزایش اضطراب کودکان تاثیر دارد: 1- اختلافات پدر و مادر 2- دیدن فیلم‌های ترسناک 3- تحقیر و سرزنش کودک 4- تهدید به تنبیه بدنی 5- بی‌توجهی به کودک به هنگام تولد نوزاد جدید @nooredideh

راهکارهای برای کاهش #لجبازی کودک ۱-تکرار بیش ازحدتوصیه، کودک را لجباز می کند. ۲- بجای توصیه‌های دستوری از توصیه‌های خبری استفاده کنید. ۳-خواسته‌های موجه کودک را پاسخ دهید. ۴- به کودکانتان توجه بیشتری داشته باشید. ۵- سرزنش کردن بیش ازحدکودک، او را لجبازتر می‌کند ۶- به فرزندانتان حق انتخاب دهید. @nooredideh

بذارید بچه ها مشکلشون رو خودشون حل کنند تو دعواهاشون دخالت نکنید😄 @nooredideh

این قدر با بچه ها بحث کلامی نکنید. من خیلی دیدم که بچه ی دوساله را می نشانند روی صندلی و یا میگن برو توی اتاقت چند دقیقه به کارهات فکر کن ببین این کارهای تو درسته؟ بعد بیا. خوب بچه ها هم خیلی عالی می توانند بگن که مامان من رفتم و فکر کردم واقعاً کارهای من اصولی نبود من معذرت می خوام، مادر هم خوشحال می شود و می خندد، کودک هم خوشحال می شود که آخ جون مامان خندید! نمی دونم چی گفتم ولی خوش حال شد و بعد کودک دوباره و دوباره و دوباره کارهایش را تکرار می کند که در این جا دیگر مادر به فهم و شعور کودک شک می کند نه به رفتار خودش. در صورتی که کودک نمی داند و تنها چیزی که می داند و می شناسد احساس والدین به خصوص مادر است. متأسفانه در متون ترجمه ای خیلی اشاره شده به این که با بچه ها صحبت کنید و توضیح بدهید و از این طرف هم ما در کلاس ها می گوییم که توضیح ندهید و بحث نکنید بالاخره والدین می مانند که چی کار کنند؟ با بچه مان حرف بزنیم یا نزنیم؟ ما با بچه هایمان حتماً حتماً باید حرف بزنیم . گفتگو کنیم و سوال و جواب بپرسیم اما در حوزه ی عمل نه در حوزه ی نظر. حوزه ی عمل حوزه ای است که حواس پنجگانه در ان دخیل است و احتیاج به درک انتزاعی ندارد. برای این که در مفهوم درک انتزاعی با هم هماهنگ باشیم از شما می خواهم که 2 را به من نشان دهید. حاضرین با انگشت و خودکار و نوشتن و هر وسیله ای دیگری سعی کردند 2 را نشان بدهند اما استاد گفتند که امکان ندارد بتوانید 2 را نشان بدهید چون دو یک مفهوم ریاضی است و مفاهیم ریاضی انتزاعی هستند یعنی جواب را باید از درونشان استخراج کرد. مفاهیم انتزاعی با حواس پنجگانه درک نمی شوند. کودک زیر 6 سال درک انتزاعی ندارد. خوب دو را که نتوانستید نشان بدهید لطفاً آبرو را به من نشان بدهید. چه قدر به بچه هایمان می گوییم که آبروی منو ریختی! مادری می گفت: به فرزندم گفتم آبروی منو ریختی، در جوابم گفت: کجا ریختم همه جا که خشکه!!!!!!؛ قول را به من نشان بدهید، چه قدر به بچه هایمان می گوییم: قول بده به من، مگه تو به من قول نداده بودی؟ بچه هم با خودش می گوید: کورشم اگه من به تو چیزی داده باشم. خوب و بد را به من نشان بدهید! این ها همه مفاهیم انتزاعی هستند. درک مفاهیم انتزاعی از 7 سالگی شروع می شود و در 18 سالگی کامل می شود که همین جا بگویم که درک انتزاعی ما بزگسالان در حد بسیار پایین است. (ادامه دارد...) #شخصیت {قسمت73} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

وظیفه شما تربیت کودک نخبه نیست! امروزه بسیاری از والدین تمام تلاش خود را می‌کنند تا کودکشان نخبه و به اصطلاح موفق شود. غافل از این که وظیفه والدین تربیت کودک نخبه نیست بلکه تربیت کودک شاد و راضی است. کودکی که توان حل مشکلات روزمره را داشته باشد، توان ارتباط موثر با همسالان را داشته باشد، از همان چیزی که دارد لذت ببرد و به دیگران حسادت نکند، موفق‌ترین کودک است. مراقب ایجاد رقابت های ناسالم باشید... @nooredideh

مرحله ی کنترل توانایی بیشترین پیام تأیید را کودک باید در یک تا سه سال بگیرد و متأسفانه در فرهنگ آموزش و پرورش ما بیشترین پیام عدم تأیید را در این مرحله به کودک می دهیم. چه قدر به بچه ها می گیم که نکن عزیزم، دست نزن، ببین تو نمی تونی! آب می خوای خودم بهت می دم. و این عدم تأیید را خیلی وقت ها در کمال مهربانی و بدون خشونت انجام می دهیم. می ریزی، کثیف می کنی، جیز میشی، چه قدر به بچه ها میگیم که نکن، نمی تونی، می ریزی و اصلاً امکان نداره که به بچه ها این فرصت را بدهیم که تجربه کند و بگوییم که تو می تونی. @nooredideh

بچه‌های کند دست پرورده والدینی هستند که همیشه عجله دارند گاه بدون آن که بدانیم به فرزندمان اضطراب و استرس وارد می کنیم و در انتها از بیقراری او متعجب می شویم : ◻️ « زود باش كار دارم»، ◻️ «زود بگو باید برم» ◻️ «بدو دیرم شده» و...استرس را در جان كودك می نشاند. 📌 این وظیفه والدين است كه زمان را طوری تنظیم كنید كه مجبور به عجله كردن نباشند . @nooredideh

تربیت فرزند از زراعت آسانتر است. والدین هم نقش زارع و دهقان را دارند امّا به یک معنا خیلی آسانتر. زارع باید سه کار بکند: هم باید زمین را شخم بزند و آماده کند، هم بذر را بپاشد، هم آبیاری کند. بعد بنشیند دستش را روی هم بگذارد ببیند ثمری می گیرد یا نه. ولی در مورد تربیت طفل لازم نیست دو کارِ اوّل را بکنی، چون از نظر زمین، زمینِ آن طفل آماده است، هیچ شخم زدن نمیخواهد. بذر هم لازم نیست تو بپاشی، بذر آن را خدا پاشیده است. تمام اموری که از دیدگاه عقل ما خوب است یا بد است، همه اینها را میداند. امّا به صورت بالقوّه است، استعداد است. تو فقط این را در طفل به فعلیّت برسان. یعنی اینکه تو فقط باید آبیاری بکنی. زمین آماده است، نِشا را خدا کاشته است، بذر را پاشیده است. تو میتوانی خیانت نکنی؟!! [حاج آقا مجتبی تهرانی] join @nooredideh

علت این که ادبیات را خوب نمی فهمیم  این است که درک انتزاعی ما پایین است. وقتی درک انتزاعی پایین باشد زبان سمبلیک را درک نخواهیم کرد و به همین دلیل ما با ادبیات میانه ی خوبی نداریم چون ادبیات ما سمبلیک است. و ما اصلاً ذهن سمبل شناسی ندارم. ما فقط چیزهایی را می شناسیم که می بینیم مثلاً وقتی می گوییم رستم فکر می کنیم که رستم حتماً باید پهلوان باشد و وقتی می گوییم رستم مظهر قدرت است، اصلاً برایمان بی معنی می شود. چون درک انتزاعی خیلی پایینی داریم و توان درک زبان سمبلیک را نداریم و سمبل ها را نیز نمی شناسیم. بچه های زیر 7 سال درک انتزاعی ندارند بنابراین وقتی با کودک گفتگو می کنیم باید راجع به عینیتی که وجود دارد، کاری که در حال حاضر کرده نه چند روز پیش، چیزی ساخته و .... راجع به همان صحبت کنیم ولی ما می نشینیم با بچه هایمان راجع به علوم صحبت می کنیم، پیدایش باران و منشأ ابر و غیره و دائم توضیح می دهیم و بچه هم که هیچ چیزی دم دستش نیست که لمس کند تا درکش کند. بهترین کار برای این که درک انتزاعی کودک بالا برود این است که در رشد او دخالت نکنیم و کاری به کار کودک نداشته باشیم و اجازه بدهیم که طبیعت و نظام آفرینش کار خودش را انجام دهد. وقتی برای زیر 6 سال سراغ یاددادن مفاهیم می رویم  در حقیقت این نظم را برهم زده ایم که در مبحث شناخت مفصل صحبت خواهیم کرد. اما الآن بدانید که با کودک راجع به حسی که دارد، کاری کرده چه منفی چه مثبت و راجع به چیزهایی که برای او ملموس است و حضور دارد، صحبت کنیم نه در مورد مواردی که در گذشته اتفاق افتاده یا در آینده اتفاق خواهد افتاد. در لحظه باشید چون بچه ها در لحظه ی اکنون زندگی می کنند. (ادامه دارد...) #شخصیت {قسمت74} [مباحث کودک متعادل] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده