كودك نيازمند مهر والدين است نه دلسوزی آنها... هر چقدر توان داريد به کودک مهر بورزيد ولي دلسوزي نكنيد چرا كه دلسوزي مانع رشد كودك مي شود. مثلاً اگر كودك شما قادر باشد خودش غذا بخورد ولي شما به او غذا بدهيد دلسوزي كرده ايد، كودك شما بايد بداند كه با گريه كردن نمي تواند به خواسته هايش برسد و اگر شما به درخواست او که با گريه است، توجه كنيد دلسوزی كرده ايد. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 join @nooredideh

چرا کودکان به حرف والدین بی اعتنایی می کنند و به اصطلاح "کر" می شوند؟ 🔻عوامل سبب ساز: ۱. والدینی که زیاد حرف می زنند! والدینی که مرتب به فرزندانشان امر ونهی می کنند، و بکن! نکن! های مکرر دارند. 👈 برای کاهش این وضعیت تمرین کنید و حرف های خود را در طول روز بشمارید. چند حرف غیرضروری میان شما با فرزندتان رد و بدل می شود؟! ۲. والدینی که حرف می زنند، ولی اگر کودک بی اعتنایی کرد پیامد طبیعی یا منطقی خاصی برای آن وجود ندارد.‌ (منظور تنبیه نیست.) ۳. کودک ‌می داند که والدینش تکرار خواهند کرد، پس لازم نیست او به حرف آنها گوش کند. به یاد داشته باشید: اگر حرف اول مفید نبود، حرف دوم مضر است! @nooredideh

پدر و مادری که محبت می کند و احترام می گذارد، اعتماد فرزندان را جلب می کند.با حرف زدن نمی توان اعتماد را جلب کرد. ✅ وقتی شما اعتماد را جلب کردید، می توانید دلیل محدودیت و حساسیت را به فرزندتان بگویید و به آنها آگاهی و آموزش دهید. اگر شما این کار را بکنید، برای فرزندتان یک مصونیت ویژه ای ایجاد کرده اید 💟 @nooredideh_nojavan 👈

ادامه تنبیه ۳۰ ثانیه ای اگر در تنبیه 30 ثانیه ای کودک سرش را پایین انداخت و احساس شرمندگی کرد چه کار کنیم؟ استاد سلطانی: شما به نگاه کردن ادامه بدهید و آماده باشید تا سرش را بالا کرد، شما را ببیند، اگر شما در انتقال پیام چشمی خوب عمل کنید کودک کاملاً تمام احساس شما را خواهد گرفت. همه جای بدن ما دروغ می گوید غیر از چشمان. ما خاصیت نگاه را نمی دانیم و با آن آشنا نیستیم. لبخندها و زبان و حرکات بدن ممکن است دروغ بگویند ولی چشم ها و نگاه ها هرگز. بچه ها چشم و نگاه را خوب می شناسند و حتی احساس پشت آن را می شناسند، خطا هم نمی کنند. پس از نگاه استفاده کنید. بعد از نگاه 30 ثانیه ای برگردید به حالت طبیعی. حاضرین: یعنی دیگه عصبانی نباشیم؟ عصبانی که از اول نباید باشید. اصلاً اگر شما عصبانی باشید این کار را نمی توانید انجام دهید. در عصبانیت اصلاً بچه هایتان را تنبیه نکنید چون نمی توانید تنبیه صحیح را انجام دهید. وقتی در حالت عصبانیت هستیم اختیار ما دست احساساتمان است نه دست خودمان. پس برمی گردیم به حالت طبیعی کاملاً آگاهانه و با انتخاب خودمان. حالا دو تا کار مهم باید انجام دهیم: 1 – #پیام_محبت و صمیمیت به کودک می فرستیم. یک پیام غیر کلامی. ببینید چه علامت یا کار به خصوصی بین شما و فرزندتان هست وقتی که به هم پیام محبت می فرستید، مثلاً بعضی لپ می کشند، بعضی دماغشو می گیرند و ... این مرحله ترمیم است. چون بعد از سی ثانیه تنبیه تمام شده و بعد از تنبیه حتماً باید پانسمان و مداوا باشد. در هر صورت بچه یک آسیبی در تنبیه دیده و حتماً باید ترمیم شود. حتی تنبیه در همین حد نیز به بچه آسیب وارد می کند. و در این مرحله به بچه می فهمانیم که دوستت دارم و رابطه ی من و تو برقرار است. این ناراحتی من برای کارت بود نه برای وجودت. کارت منو اذیت کرد، خودت نه . یک پیام شادمانی ردوبدل می کنیم تا کودک مطمئن شود پدر یا مادر از دست او ناراحت نشده اند و این درک را از خودش داشته باشد که کارم بد بود، خودم بد نیستم. تأکید می کنم که این مسئله اصلاًرا به زبان نیاورید و یا خیلی خیلی کم استفاده کنید. 2- #پیام_شخصیتی – بستگی به سن و زمان و موقعیت کودک دارد. مثلاً میگیم تو که به بابا کمک می کنی و میری روزنامه می خری، این قدر بابا رو دوست داری چرا شیرینی بابا رو خوردی؟ کودک از این تنبیه سالم بیرون می آید. این درک را از خودش پیدا می کند که من رو دوست دارند، احساس بد نسبت به خودش پیدا نخواهد کرد. کودک با خودش بررسی می کند که من که دوست داشتنی هستم و برای خانواده ام اهمیت دارم چرا این کار را کردم؟ این حالت، احساس گناه صحیح است. این حالت وجدان اخلاقی را در کودک شکل می دهد و این همان کاری است که کودک را درون کنترل می کند. کودک قدرت پیدا می کند که با خودش بررسی کند، « من شخصیت دارم، من دوست داشتنی هستم، چرا این کار رو کردم؟ » و همیشه در یادش می ماند؛ اگر دوباره خواست شیرینی بخورد یادش می افتد که مال کسی است و ارزش ها را نباید زیر پا بگذارد. باز هم تأکید می کنم این تنبیه فقط در حوزه ی ارزش ها است؛ در حوزه ی مهارت ها تنبیه نداریم. کودک بشقاب شیرینی را می برد که تعارف کند، بشقاب کج می شود و می افتد زمین! این جا حوزه ی مهارت ها است پس حوزه ی تنبیه و سرزنش نیست بچه باید فرصت داشته باشد که اشتباه کند و با همراهی بزرگترها اشتباهش را جبران کند. حوزه ی ارزش هم مثل زمانی که فرزند ما در یک مهمانی یا پارک کودک دیگری را می زند! همان جا این تنبیه را اجرا کنید، کودک را به یک جای خلوت ببرید، چرا زدی؟ چرا این کار رو کردی؟ بعد پیام محبت و بعد پیام شخصیت: تو که بچه ها رو دوست داری همیشه بازی با بچه هارو دوست داری .... اگر کارتان را درست انجام دهید حتی فقط با یک نگاه هم می توانید او را تنبیه کنید. (ادامه دارد...) #نشست_تنبیه {قسمت16} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

امام صادق علیه السلام: 🔻چشمهایت را جز از روی دلسوزی و مهربانی با پدر و مادر خیره مکن 🔻وصدایت را بلندتر از آنها نکن 🔻دستهایت را بالای دستهای آنها مبر 🔻جلوتر از آنان راه مرو. Join @nooredideh

درک عمومیت را جدی بگیرید. بچه ها باید بتوانند دو نفری یا چند نفری از یک وسیله استفاده کنند و با هم‌تعامل کنند. به آنها بگویید که یا باهم صحبت‌کنند و از طریق صحبت وسیله را بگیرند یا نوبتی بازی کنند یا باهم همزمان از اسباب بازی استفاده کنند. انحصار طلبی و زیاده خواهی در بزرگسالان از کودکی و‌نوع تربیتشان نشات میگیرد. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

تربیت فرزند از زراعت آسانتر است. والدین هم نقش زارع و دهقان را دارند امّا به یک معنا خیلی آسانتر. زارع باید سه کار بکند: هم باید زمین را شخم بزند و آماده کند، هم بذر را بپاشد، هم آبیاری کند. بعد بنشیند دستش را روی هم بگذارد ببیند ثمری می گیرد یا نه. ولی در مورد تربیت طفل لازم نیست دو کارِ اوّل را بکنی، چون از نظر زمین، زمینِ آن طفل آماده است، هیچ شخم زدن نمیخواهد. بذر هم لازم نیست تو بپاشی، بذر آن را خدا پاشیده است. تمام اموری که از دیدگاه عقل ما خوب است یا بد است، همه اینها را میداند. امّا به صورت بالقوّه است، استعداد است. تو فقط این را در طفل به فعلیّت برسان. یعنی اینکه تو فقط باید آبیاری بکنی. زمین آماده است، نِشا را خدا کاشته است، بذر را پاشیده است. تو میتوانی خیانت نکنی؟!! [حاج آقا مجتبی تهرانی]

با بچه‌ها مستقیم و بدون کنایه حرف بزنیم 🔸به جای: اتاقت بوی گند گرفته 🔹 بگیم: باید اتاقت رو تمیز کنی 🔸به جای: کلاغه بهم گفته تو دیروز یه دروغی به من گفتی 🔹بگیم: سارا، فهمیدم دیروز درباره شکلات خواهرت بهم دروغ گفتی، لطفا به من راستش رو بگو 🔸 به جای: خوش به حال خاله زهرات، بچه‌هاش خیلی حرف گوش کن هستن 🔹 بگیم: یه دقیقه حواست به من باشه عزیزم! تا ۱۰ دقیقه دیگه باید تمام اسباب بازی‌هات رو جمع کنی 🔸به جای: خیلی بدم میاد وقتی یکی بهم می‌چسبه 🔹بگیم: بذار ۵ دقیقه تنها بمونم، باشه؟ @nooredideh

بسم الله الرحمن الرحیم مادری می‌گفت دوست داشتم بیشتر برای خودم وقت بگذارم ، دوست دارم روزه بگیرم ، بیشتر قرآن بخوانم و بیشتر با خودم خلوت کنم، بخاطر بچه ها نمی توانم. انکار نمی کنم گاهی همه ما به سکوت و خلوت احتیاج داریم. خوب است اگر کمک کنیم این فرصت برای همه فراهم شود. اما سوالی ذهنم را مشغول کرده! آیا هدف تمام عبادات قرب به خدا نیست؟ یعنی ما قرار است عبادت را برای رضای خودمان انجام دهیم یا خدا؟ من عارف و سالک نیستم، اما شنیده ام در سیر و سلوک از مهمترین مسائل، گذشت از نفس و مبارزه با نفس است. مادری که مثل همه انسان ها دوست دارد سبک بار باشد اما چند ماه بار سنگین ( وهن علی وهن) و امانت مهمی را با خود حمل می کند، سختی به نفس خود می دهد، آیا مبارزه با نفس نکرده؟ مادری که مثل همه انسان ها تمایل به خوابیدن در شب دارد اما به خاطر فرزند خود بی خوابی می کشد آیا با نفس خود به چالش نیفتاده؟ مادری که آماده به خدمت و آماده به رکاب در خدمت بنده ای از بندگان خدا روزها را سپری می کند و هرزمان که او نیاز دارد، حضور پیدا می کند آیا از نفس خود نگذشته؟! مادری که همگام با رشد فرزندش، خودش هم دارد رشد می کند، تربیت می شود آیا در حال سیر و سلوک نیست؟ خدا از ما روزه خواست برای اینکه نفس سرکش را مهار و در خدمت خود درآوریم. حالا اگر بارداری یا فرزند شیرخوار داری و دلت برای روزه گرفتن لک زده بدان که مهار این نفس به وسیله عبور از تمایلات خود و رسیدن به رضای خداست. اگر رضای خدا در چیز دیگری است، رضای تو هم در آن باشد و یادت باشد که عبادت را برای خدا قرار است داشته باشیم نه برای رضایت خودمان... مادری شروع یک سیر و سلوک عارفانه است. همانجا که واسطه خلقت می شوی، همانجا که واسطه رزق می شوی، همانجا که واسطه رشد می شوی... و این شروع یک بحث جذاب و قابل تامل است. #خانواده_چند_فرزن #روزه_بارداری #روزه_شیردهی #روزه https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167

خانه تان طوری باشد که محیطی دوستانه و امن برای اکتشاف بچه ها باشد. شنیدن همیشگی اصطلاحاتی مثل ” بهش دست نزن” و ” ازش دور شو” می تواند باعث از بین رفتن استقلال شود. هر چه قدر خانه ی شما برای بازی و اکتشاف بچه ها امن تر باشد کمتر نه می گویید. و هر چه قدر کمتر به او نه بگویید به طور چشمگیری کشمکش های بین شما و او کاهش می یابد. کودکی که در خانه آزاد است کمتر لجبازی میکند و همکاری بهتری با والدینش خواهد داشت!

هر فرماندار کشوری ابتدا یک نوزاد بوده... هر ساختمانی ابتدا فقط یک طرح روی کاغذ بوده... مهم نیست دیروز کجا بودی !؟ مهم اینه که چقدر تلاش می کنی. هر کس در زندگی خود یک کوه اورست دارد که سرانجام یک روز باید به آن صعود کند...! زمین خوردی!؟ عیبی ندارد؛ برخیز...! نگذار زمین به جاذبه اش ببالد... سر به دو زانوی غم فرو مبر،سرت را بالا بگیر... قدرت دستانی که به سویت دراز شده از یاد برده‌ای؟ کوله بارت ریخت!؟ عیبی ندارد... سبک باشی راحتتر اوج میگیری... زندگی عالیست پس عاشق زندگیت باش... @nooredideh

طبیعت کودک اقتضا می کند که قبل از بزرگ شدن "کودک" باشد پس بگذارید کودک در کودکی خود پخته شود. بگذارید کودک در بازی های بی هدف (لعب) غرق شود تا در بزرگسالی به جدی ترین فعالیت ها بپردازد بگذارید کودک شیطنت بیش ازحد نشان دهد تا در بزرگسالی به حلم پایدار برسد. بگذارید کودک از استدلال عقل و دیوار منطق به دور باشد و در دنیای خیال پرواز کند تا در بزرگسالی عقلش نیرومند شود و ذهنش گسترش یابد. بگذارید گستره ی هوش شهودی در کودکی ریشه دواند تا در بزرگسالی با عرفان و اشراق زندگی خود را معنا بخشد. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

اگر یک روز سخت و پرمشغله را پشت سر گذاشته اید، لطفا تلافی آن را سر بچه ها در نیاورید. همه ما در زندگی روزهای سخت و پرکار داریم، ولی باید آرامش خود را حفظ و راهی برای کاهش خستگی روزانه پیدا کنیم. سعی کنید وقتی کنار افراد خانواده بویژه کودکان هستید، شاد و پرانرژی باشید، زیرا بچه ها پدر و مادر شاد و پرانرژی می خواهند، نه پدر و مادر خسته و عصبی. این نکته مهم است، زمانی که فرزندتان با شما صحبت می کند مدام کلام او را قطع نکنید، چراکه احساس می کند تمایلی به شنیدن حرف هایش ندارید، لذا از حرف زدن با شما دلسرد می شود. همیشه سعی کنید صبور باشید و به حرف فرزندتان بدقت گوش کنید، زیرا این گونه به او می فهمانید، آن قدر برایش ارزش و احترام قائلید که حاضرید تمام حرف هایش را بشنوید. با این روش می توانید متوجه مشکلات ریز و درشت فرزندتان بشوید و بموقع به او کمک کنید. به اهداف و احساساتش احترام بگذارید و همیشه به او بگویید چقدر دوستش دارید. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

مهم نيست چقدر اشتباه كرديد يا چقدر موفق نبوديد حتي اگه يك قدم بسوي كمال برداشتيد، امروز را جشن بگيريد فرزندتان را در آغوش بگيريد واز خدایی که به شما لذت پدري و مادري را چشانده تشكر كنيد. @nooredideh

کودکان زیر شش سال در دنیای حسی هستند و بعد از این سن تازه شروع به تفکر می کنند. قبل از آن با احساسات خود با دنیا در تماس هستند، مخصوصا قبل از سه سالگی تنها با تقلید از بزرگترها شکل می گیرند. هر چه ما بگوییم باور می کنند پس چیزی بگویید و عمل کنید که حس خوبی به آنها بدهد و عزت نفس آنها را بالا ببرید . مثلا وقتی با کسی تلفنی صحبت می کنید یکی از خوبی های فرزند خود را با لحنی زیبا بیان کنید، فکر نکنید او حواسش جای دیگری است، کودک شما تمام مدت با ذره بین گفتار و اعمال شما را زیر نظر دارد ! این بیان غیر مستقیم به کودک حس خوبی می دهد باور می کند مهم است و شما دائم در فکر او هستید حتی موقع صحبت با دیگری باز هم حرف اوست. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

کودک به محض بالا رفتن صدای پدر و مادر دچار "احساس نا امنی" میشه. دعوای والدین برای کودک به عنوان "خطری برای مادر" تلقی میشه و کودک و فرزند ما به شکل وسواس گونه ای هراسان و نگران مادر میشه، اما نمی تونه هیچ واکنشی نشون بده. بنابراین یکی از حقوق مسلم کودک، نیاز او به تامین امنیت مادر است. اعتماد به تداوم تامین امنیت مادر برای تامین امنیت روانی کودک بسیار مهمه... #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 @nooredideh

بچه‌هایی که در مورد موفقیت‌ها و شکست والدین خود می‌دانند، راحت‌تر می‌توانند استرس خود را کنترل کنند و انعطاف‌پذیرتر هستند. بنابراین اگر می‌خواهید فرزندانتان کنترل استرس را یاد بگیرند به جای پنهان کردن همه چیز به آنان بیاموزید که وقتی مشکلی وجود دارد خانواده چطور از پس آن برمی‌آید. به آنها بیاموزید موفقیت حاصل زحمت همه اعضای خانواده است و شادی حاصل از آن به همه تعلق دارد. @niktarbiat

متاسفانه مطيع بودن در فرهنگ ما حسن اخلاق است. به همين دليل كودك حرف گوش كن و مودب را كودك خوب مى نامند. اما در حقيقت اين كودكان، مضطرب وحشتزده و خجالتی هستند. محتاط بودن، محافظه كار بودن، مودب بودن كودك نشانه نگران بودن كودك است و كودك ياد ميگيرد مثل چشم زندگى كند. يعنى همه را ببيند مراقب همه باشد اما تصورى از وجود خود نداشته باشد. Join @nooredideh

بسم الله الرحمن الرحیم مادر می تواند آینه تمام نمای خداوند در زمین باشد، قرار است انسان که اشرف مخلوقات است، تمرین کند و در این زمان کوتاه که در دنیا هست خود را هر چه بیشتر شبیه خالقش کند. خداوند به مادر، این امکان را داد تا واسطه خلق شود، تا واسطه مهر شود. تا واسطه رزق شود. در هیچ جای دیگر شبیه اینجا ندیدم که فردی شخص دیگری را بیشتر از خودش دوست داشته باشد و در محبت ورزیدن به او ناخودآگاه خودش را کنار بزند . انسانی که حتی فضولات بدن خویش برایش ناخوشایند است، با عشق فرزند خود را می شوید، می بوید و با عشق به او شیر می دهد و مراقبت می کند. بحث فدا شدن و فناشدن مادر و زن نیست. درست است، غریزه مادری فعال است حتی در حیوانات. اما حیوانات فقط در رشد مادی فرزند خود می توانند دخیل باشند و این انسان است که می تواند در رشد معنوی فرزند خود وارد شود. سلوک مادری اینجا معنا می گیرد ، همینجا که مادر برای تربیت فرزندش ، متوجه می شود اول باید به خود بپردازد و پرداختن به خود، از الفبای سلوک است. خداوند در وجود همه انسان ها استعداد رشد و کمال را قرار داده اما گاهی بعضی موقعیت ها بستر مناسب تری برای بروز استعداد ها می شوند. نگاه ما به ارزش هاست... در نظام ارزشی ما حتی محبت و رسیدگی به نبات و حیوان هم جایگاه دارد چه برسد به انسان. در نظام ارزشی ما و در مراحل سیر و سلوک ، گذشتن از خود برای رضای خدا و خالص شدن برای خدا قدم مهمی است... همانجا که بدون مزد و منت به بنده ای خدمت میکنی، همانجا که دلت برای کمک به دیگری می تپد، همانجا در حال قدم برداشتن در مسیر رضای خدا هستی... حالا در موقعیتی قرار گرفتی که هر روز و هر لحظه فرصت تمرین داری... راه دور نرو... 🌹فرزندان تو همان بنده های خدا هستند🌹 #سلوک_مادری #خانواده_چند_فرزندی https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167

يكى از اشتباهات والدين كودكان نوپا اين است كه در مراحل رشد كودكشان دخالت ميكنند. بعنوان مثال مكيدن انگشت، پرت كردن وسايل، كثيف كارى هنگام خوردن، دست زدن به وسايل منزل و جيغ زدن كارى طبيعى براى كودكان زير دوسال است، كه باید با درايت والدين به مرحله ايى گذرا تبدیل شود. اما زمانى كه والدين به جنگ رفتار طبيعي فرزندشان ميروند، نه تنها آن رفتار را تقويت ميكنند بلكه رابطه خود را با فرزندشان تبديل به لجبازى ميكنند. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

تنبیه سه شرط دارد: 🔸شرط اول : از صبح تا شب راه نیفتید و دائم بچه را صدا کنید و این مراسم تنبیه را اجرا کنید و کارمان بشه چشم غره رفتن به بچه و اصل کار را بی اثر کنیم فقط در حوزه ارزشها تنبیه میکنیم و اجازه داریم که تنبیه کنیم، حوزه ی مهارت ها تنبیه ندارد، مجازات و جزا دارد که در ادامه خواهم گفت. 🔸شرط دوم، پدر و مادری می توانند این تنبیه را اجرا کنند و درست انجام بدهند که شاد باشند. وقتی در سی ثانیه اخم می کنیم و خودمان را ناراحت نشان می دهیم طبیعتاً اختلاف سطح به وجود می آید. مادری که از صبح تا شب جیغ می زند و داد میزنه و غر می زنه، این سی ثانیه هم روی این همه ترش رویی ها. در این سی ثانیه فقط مدلش فرق می کند. کودک در این حالت معیار نمی گیرد. بلکه کودکی معیار می گیرد که مرتب از پدر و مادرش احساس خوب می گیرد و لذت می برد و رشد می کند، حالا یک لحظه می بیند که وای حالت ها فرق کرده و وارد منطقه ی قرمز شده، متوجه اوضاع می شود و با خودش عهد می کند که دیگه وارد این منطقه نمی شم آخ اخ این منطقه برق داشت من دیگه این کار رو نمی کنم!!!!! حالا اگر مادر عصبی باشه و صبح تا شب در حال غر زدن باشه و پدر دائم در حال بد اخلاقی و دعوا باشه فایده ای نداره و تکرار مرتب عصبانیت و تنبیه و دعوا اثرش را از دست می دهد. 🔸شرط سوم در حیطه ی مهارت مدیریت می کنیم. اجازه دهید که بچه ها اشتباه کنند و بعد جزای اشتباهشان را دریافت کنند. یاد بگیرند که این اتفاق که افتاد نتیجه ی کار خودم بوده اشکالی هم نداره می توانم یاد بگیرم و تجربه کنم برای رشدم. ما به این حالت «جزا» می گوییم. 6 تا شکلات خریدیم و سپردیم که 2تا رو صبح بخور، 2تا رو ظهر و 2تارو عصر؛ کودک هم خوشش می آید و همه اش را با هم می خورد! شما می آیید و می بینید چه کار باید کنید؟ شکلات هارو خوردی؟ نوش جونت. کودک می ره، ظهر میاد میگه مامان شکلات می خوام، مادر باید بگه خوردی دیگه؛ کودک چونه می زنه که صبح خوردم الآن می خوام. مادر: خوب خودت خواستی! در این جا کودک انتخاب کرده و تصمیم گرفته که همه ی شکلات ها رو با هم بخوره، تأییدش می کنیم، سرزنش این جا جایی نداره، مادر: خوردی کلی هم کیف کردی ها، الآن دیگه نمیشه تو همشو صبح خوردی، این جا است که شما باید مقاومت داشته باشید و عصبی نشوید چون ممکن است که کودک پافشاری کند و روی اعصاب شما غلتک بزند حالا این وظیفه ی شما است که محکم بایستید، جانم می خوای گریه کنی باشه عزیزم گریه کن، درک احساس می کنیم، جایگزین می دهیم ولی شکلات نمی دهیم. مادر: شکلات ظهرت را خوردی نوش جونت حالا فردا یادت باشه که دیگه نخوری. اگر شما کم بیاورید و کم حوصلگی کنید و به کودک شکلات دهید می فهمه که آهان هرجا که گیر کردم یک کم داد می زنم و گریه می کنم و جیغ می کشم و فحش می دم و ... حرفمو به کرسی می نشونم. پس هر کاری کرد شما مقاومت کنید. کار نسیه هم نکنید و بگید بیا این شکلات رو بگیر نگه دار برای فردا. اصلاً از این کارها نکنید. بچه شروع می کنه به حرفهای قلمبه و سلمبه زدن مثل الهی بمیرم تو راحت بشی مامان بد مادر: خدا نکنه قربون قدوبالات برم. پس الهی تو بمیری من راحت بشم، مادر: باشه بعداً صحبت می کنیم. اگه منو دوست داری بده وگرنه جیغ می زنم ها، مادر: باشه عزیزم بیا بریم پارکینگ هر چه قدر دلت می خواد جیغ بزن و گریه کن..... همراه کودک هستیم از خط خارج نمی شویم به خشونت هم متوسل نمی شویم تا کودک یاد بگیرد که تصمیم گرفته باید پای تصمیم خودش بایستد. در این صورت است که درک مسئول پیدا می کند. (ادامه دارد...) #نشست_تنبیه {قسمت17} [مباحث کودک متعادل] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

اگر میخواهید کودکتان را به دنیایی بسپارید که در آن به خود و دیگران احترام بگذارد.... باید به او احترام بگذارید و این کار عملی نیست مگر اینکه شما قبل از آن به احساسات او احترام بگذارید. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

پدر و مادر در طول روز با مشكلات زيادي سر و كله ميزنند و مانند يك بالغ و عاقل رفتار ميكنند، با دیگران درعين عصبانيت لبخند ميزنند، در عين خستگي وظايف خود را انجام ميدهند، اما به فرزند خود كه ميرسند تازه به ياد حق و حقوق از دست رفته، خستگى ها يا عصبانيت خود مي افتند. گاهى كودكان تبديل به كيسه بوكس والدين خود ميشوند، گاهى ما بزرگسالان ديوارى كوتاه تر از ديوار بى پناهى كودكان پيدا نميكنيم. آنها كه زورى ندارند، نه ما را ترك ميكنند نه از ما شكايت ميكنند نه ما را تنبيه ميكنند، آنها محتاج ما هستند، اين ما هستيم كه طلبكار آنها هستيم. و از كودكان انتظار داريم "تو ديگه شروع نكن، حوصله ندارم، ساكت" #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh