eitaa logo
تربیت فرزند نوردیده
84.1هزار دنبال‌کننده
5.5هزار عکس
987 ویدیو
23 فایل
کانال قصه و شعر نوردیده 👇 eitaa.com/joinchat/2079785181Cb3e7c100b0 نظرات و پیشنهادات نوردیده .مشاوره نداریم @nasman تبلیغات @nooredid نوجوان @nooredideh_nojavan کانال مدیر نوردیده حسین دارابی👇 eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم در بحث نقش مادری ، میشه از مادر به عنوان مدیر رشد نام برد که میدونه چجوری کارهای مختلف را به افراد متفاوت واگذار کنه تا خانواده به سمت رشد حرکت کنند . اما نباید فراموش کرد که مادر هم به حمایت و همراهی نیاز دارد. همراهی مادربزرگ ، پرستار ، مهد و غیره امکاناتی هستند در اختیار والدین نه جایگزین اونها. بهترین حامی مادر و پشتیبان مادر، همسرش و پدر بچه ها میتونه باشه. پس نباید از نقش مهم پدر غافل شد. تا الان بیشتر در مورد مادر سخن گفته شده و به نقش مادری پرداخته شده. اما آیا فرزندپروری و تربیت فرزند فقط کار مادره؟مسلما خیر در قران ، بیشتر روی لفظ والدین تاکید شده. اینها رو نباید از هم جدا کرد. ما می‌خواهیم با عنوان خانواده، به موضوع نگاه کنیم و خانواده جایی برای آرامش و رشد همه افراده .حفظ تعادل و اینکه هر کس در هر نقش به اندازه و به جا باشه مسئله مهمیه. نقش والدینی از قبل از ازدواج شروع میشه و حتی بعضی ها میگن از ۲۰ سال قبل. ما طبق تربیتی که داشتیم یکسری اخلاق ، ویژگی هاو ارزش ها داریم که براساس اونها همسر انتخاب می کنیم . و روایت هم می فرماید برای نطفه های تان محل مناسب پیدا کنید. بعد از اون، نقش همسران در تامین امنیت روانی همدیگه، سکینه و آرامش بودن برای همه، همونطور که آیه قرآن می فرماید لتسکنوا الیها... یعنی از قبل از بارداری نقش حمایتی پدر شروع میشه. زن و مرد با آرامش خاطر و حمایت از هم، از یک جایی به بعد زمینه ورود فرزند و فرد جدیدی را به خانواده آماده می‌کنند. اینجا نقش حمایتی پدر، تامین لقمه حلال و ملزومات برای مادر است. آرامش روحی، امنیت روانی، سلامت جسم از مولفه‌های مهم حمایتگری هستند. اوایل بارداری به نسبت تغییراتی که در بدن مادر شکل می‌گیرد ،حالت تهوع، اختلال خواب و تغییرات خلقی پدید می آید. نقش حمایتی پدر در اینجا میتونه به صورتهای مختلف باشه: مثلاً حمایت گرفتن از غذای آماده منزل مادر یا مادر خانم، یا تهیه غذای خانگی از بیرون وانتظار غذای آماده نداشتن و آستین همت رو بالا زدن... بعد از اینکه آقا از سرکار رسید منزل و استراحت کوتاهی داشت،میتونه دست همسرش رو بگیره و یک پیاده روی دو نفره داشته باشند. کار کارمندی که نظم ویژه خودش رو داره، اگر شرایط شغلی آقا به شکلی هست که کمتر در منزل هست، برای مدتی شرایط رو تغییربده تا بتونه بیشتر کنار خانواده اش باشه که این مدت، بیشترین نیاز به حضورش احساس میشه. ادامه دارد. https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167
معمولا در خانواده هایی که چند فرزند دارند پذیرش نوزاد جدید ، عضو جدید خانواده و کودک جدید راحت تر صورت میگیره. بچه هایی که تک هستند ، تک فرزند یا تک نوه یا تعداد محدود هستند ، ممکنه ورورد نوزاد جدید بیشتر اذیتشون کنه . شاید چون تا قبل از این کانون همه توجهات بودند و همه چیز در انحصار اون ها بوده. همه چیز از جمله توجه پدر ، مادر ، پدربزرگ و مادر بزرگ و اطرافیان... بنابراین پذیرش یک عضو جدید براشون سخت تره و بیشتر انحصار گرا هستند . البته این مسأله هم مثل باقی مسائل مطلق نیست ولی عمومیت زیادی داره. اما در خانواده های پر جمعیت ، چون از اول همه چیز مشترک بوده ، بچه ها پذیرش بیشتری نسبت به ورود عضو جدید و نوزاد جدید دارند و به تبع اون حسادت و حساسیت کمتری هم دارند. در این خانواده ها معمولا مشارکت و تعامل بین بچه ها بهتره و رشد فردی و اجتماعی بهتر شکل میگیره. موافقید؟ https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167
بسم الله الرحمن الرحیم مادر می تواند آینه تمام نمای خداوند در زمین باشد، قرار است انسان که اشرف مخلوقات است، تمرین کند و در این زمان کوتاه که در دنیا هست خود را هر چه بیشتر شبیه خالقش کند. خداوند به مادر، این امکان را داد تا واسطه خلق شود، تا واسطه مهر شود. تا واسطه رزق شود. در هیچ جای دیگر شبیه اینجا ندیدم که فردی شخص دیگری را بیشتر از خودش دوست داشته باشد و در محبت ورزیدن به او ناخودآگاه خودش را کنار بزند . انسانی که حتی فضولات بدن خویش برایش ناخوشایند است، با عشق فرزند خود را می شوید، می بوید و با عشق به او شیر می دهد و مراقبت می کند. بحث فدا شدن و فناشدن مادر و زن نیست. درست است، غریزه مادری فعال است حتی در حیوانات. اما حیوانات فقط در رشد مادی فرزند خود می توانند دخیل باشند و این انسان است که می تواند در رشد معنوی فرزند خود وارد شود. سلوک مادری اینجا معنا می گیرد ، همینجا که مادر برای تربیت فرزندش ، متوجه می شود اول باید به خود بپردازد و پرداختن به خود، از الفبای سلوک است. خداوند در وجود همه انسان ها استعداد رشد و کمال را قرار داده اما گاهی بعضی موقعیت ها بستر مناسب تری برای بروز استعداد ها می شوند. نگاه ما به ارزش هاست... در نظام ارزشی ما حتی محبت و رسیدگی به نبات و حیوان هم جایگاه دارد چه برسد به انسان. در نظام ارزشی ما و در مراحل سیر و سلوک ، گذشتن از خود برای رضای خدا و خالص شدن برای خدا قدم مهمی است... همانجا که بدون مزد و منت به بنده ای خدمت میکنی، همانجا که دلت برای کمک به دیگری می تپد، همانجا در حال قدم برداشتن در مسیر رضای خدا هستی... حالا در موقعیتی قرار گرفتی که هر روز و هر لحظه فرصت تمرین داری... راه دور نرو... 🌹فرزندان تو همان بنده های خدا هستند🌹 https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167
مامان بچه‌ها از کجا میان؟! مادر: [مکث، خوب گوش دادن] تو چی فکر می‌کنی؟(اگر کودک این‌جا مثلا گفت به نظر من چون من دلم داداش خواسته، خدا یه داداش برام فرستاده و امثالهم و برای خودش قانع‌کننده بود، ما بحث رو ادامه نمی‌دیم و با گفتن "چه جالب. چه فکر جالبی! آره شاید اینجوری بوده." مکالمه رو تموم می‌کنیم. و کودک هم احتمالا می‌ره پی بازی! اما ممکنه مکالمه ادامه پیدا کنه.) کودک: نمی‌دونم! تو بگو مادر: از شکم مامان‌شون! همین! مامان بچه‌ها چجوری غذا می‌خورند؟! مادر: تو چی فکر می‌کنی؟ و مثلا مامان‌ها هرچی می‌خورند به بچه‌های تو دلشون هم می‌رسه. هرچقدر فاصله بچه‌ها کمتر باشه کمتر از این سوالات پیش میاد براشون. بچه‌های شما چه سوال هایی پرسیدند و چجوری جواب دادین؟! https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167
خواهر و برادرها رقبای طبیعی همدیگر هستند. با وجود تمام مراقبتها حساسیت‌ها و رعایت ها نمی توان انکار کرد که خواهر برادرها رقبای طبیعی همدیگر هستند. پررنگ ترین چالش خانواده‌های چند فرزندی ست. چالشی که با مدیریت صحیح و ورود به جا می توان تا حدود زیادی آن را کاهش داد. بنا بر قول معروف ما سه نوع سبک فرزندپروری داریم: مستبدانه یا سخت‌گیرانه که مبتنی بر کنترل گری شدید است. سهل گیرانه که مبتنی بر آزادی بیش از حد است. و مقتدرانه که در آن تعادل بین آزادی و کنترل وجود دارد .سبکی که در آن تعادل بین لطافت و اقتدار وجود دارد. در مورد روابط بچه‌ها نیز می‌توان همین سه دسته را در نظر گرفت: دسته ای که اعتقاد دارند بچه ها حق ندارند با همدیگر دعوا کنند و اجازه بروز هیچ احساس ناخوشایندی به فرزندان داده نمی‌شود.( چه معنی داره دعوا!) دسته‌ای که می‌گویند هر چقدر دوست دارید باهم دعوا کنید و اجازه شکستن حریم‌ها در آن صادر می شود .(بچه همینه!) و دسته ای که می پذیرند خواهر برادرها رقبای طبیعی همدیگر هستند اما روابط آنها قابل مدیریت است. فرزندانشان در بروز احساسات (در چهارچوب ارزش‌ها) آزادهستند و والدین به بهبود روابط و حل مسائل آنان کمک می کنند. شما جزو کدام دسته هستید؟! 👇 https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167
بسم الله الرحمن الرحیم مادری می‌گفت دوست داشتم بیشتر برای خودم وقت بگذارم ، دوست دارم روزه بگیرم ، بیشتر قرآن بخوانم و بیشتر با خودم خلوت کنم، بخاطر بچه ها نمی توانم. انکار نمی کنم گاهی همه ما به سکوت و خلوت احتیاج داریم. خوب است اگر کمک کنیم این فرصت برای همه فراهم شود. اما سوالی ذهنم را مشغول کرده! آیا هدف تمام عبادات قرب به خدا نیست؟ یعنی ما قرار است عبادت را برای رضای خودمان انجام دهیم یا خدا؟ من عارف و سالک نیستم، اما شنیده ام در سیر و سلوک از مهمترین مسائل، گذشت از نفس و مبارزه با نفس است. مادری که مثل همه انسان ها دوست دارد سبک بار باشد اما چند ماه بار سنگین ( وهن علی وهن) و امانت مهمی را با خود حمل می کند، سختی به نفس خود می دهد، آیا مبارزه با نفس نکرده؟ مادری که مثل همه انسان ها تمایل به خوابیدن در شب دارد اما به خاطر فرزند خود بی خوابی می کشد آیا با نفس خود به چالش نیفتاده؟ مادری که آماده به خدمت و آماده به رکاب در خدمت بنده ای از بندگان خدا روزها را سپری می کند و هرزمان که او نیاز دارد، حضور پیدا می کند آیا از نفس خود نگذشته؟! مادری که همگام با رشد فرزندش، خودش هم دارد رشد می کند، تربیت می شود آیا در حال سیر و سلوک نیست؟ خدا از ما روزه خواست برای اینکه نفس سرکش را مهار و در خدمت خود درآوریم. حالا اگر بارداری یا فرزند شیرخوار داری و دلت برای روزه گرفتن لک زده بدان که مهار این نفس به وسیله عبور از تمایلات خود و رسیدن به رضای خداست. اگر رضای خدا در چیز دیگری است، رضای تو هم در آن باشد و یادت باشد که عبادت را برای خدا قرار است داشته باشیم نه برای رضایت خودمان... مادری شروع یک سیر و سلوک عارفانه است. همانجا که واسطه خلقت می شوی، همانجا که واسطه رزق می شوی، همانجا که واسطه رشد می شوی... و این شروع یک بحث جذاب و قابل تامل است. https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167
مادر می تواند آینه تمام نمای خداوند در زمین باشد، قرار است انسان که اشرف مخلوقات است، تمرین کند و در این زمان کوتاه که در دنیا هست خود را هر چه بیشتر شبیه خالقش کند. خداوند به مادر، این امکان را داد تا واسطه خلق شود، تا واسطه مهر شود. تا واسطه رزق شود. در هیچ جای دیگر شبیه اینجا ندیدم که فردی شخص دیگری را بیشتر از خودش دوست داشته باشد و در محبت ورزیدن به او ناخودآگاه خودش را کنار بزند . انسانی که حتی فضولات بدن خویش برایش ناخوشایند است، با عشق فرزند خود را می شوید، می بوید و با عشق به او شیر می دهد و مراقبت می کند. بحث فدا شدن و فناشدن مادر و زن نیست. درست است، غریزه مادری فعال است حتی در حیوانات. اما حیوانات فقط در رشد مادی فرزند خود می توانند دخیل باشند و این انسان است که می تواند در رشد معنوی فرزند خود وارد شود. سلوک مادری اینجا معنا می گیرد ، همینجا که مادر برای تربیت فرزندش ، متوجه می شود اول باید به خود بپردازد و پرداختن به خود، از الفبای سلوک است. خداوند در وجود همه انسان ها استعداد رشد و کمال را قرار داده اما گاهی بعضی موقعیت ها بستر مناسب تری برای بروز استعداد ها می شوند. نگاه ما به ارزش هاست... در نظام ارزشی ما حتی محبت و رسیدگی به نبات و حیوان هم جایگاه دارد چه برسد به انسان. در نظام ارزشی ما و در مراحل سیر و سلوک ، گذشتن از خود برای رضای خدا و خالص شدن برای خدا قدم مهمی است... همانجا که بدون مزد و منت به بنده ای خدمت میکنی، همانجا که دلت برای کمک به دیگری می تپد، همانجا در حال قدم برداشتن در مسیر رضای خدا هستی... حالا در موقعیتی قرار گرفتی که هر روز و هر لحظه فرصت تمرین داری... راه دور نرو... 🌹فرزندان تو همان بنده های خدا هستند🌹 https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167
برخی از والدین از دعوای کودکانشان می‌ترسند و فکر می‌کنند خواهر و برادر‌ها همیشه باید در صلح و صفا باشند؛ دعوای کودکان را نشانه‌ای از ضعف تربیتی و عدم موفقیت خانواده می‌دانند. اما کافیست به کودکی خود نگاهی بیندازید و تمام دعواهایی که با خواهر برادرهای خود داشتید را به یاد آورید و اینکه چند دقیقه یا چند ساعت بعد در صلح بودید. پس جای نگرانی در این مورد نیست و کودکان می‌توانند خود از اختلافاتشان گذر کنند. دعوای کودکان در واقع زمینه‌ای است تا از حق خود دفاع کنند، با نظرات و سلائق مختلف برخورد داشته باشند، بدانند هنگام پیش آمدن اختلاف چگونه باید رفتار کنند و به نحوی هنگام ورود به جامعه آماده‌تر باشند. https://eitaa.com/khanevadechandfarzandi