یکی از راه‌های استقلال کودکان تصمیم‌گیری است به کودک خود اجازه تصمیم‌گيرى بدهید. مسلما والدین بايد محدوديت‌هايی را برای فرزند خود قائل شوند، اما بعضی وقت‌ها بهتر است اجازه دهيد كه زمام كار در دست كودک باشد و تصمیماتی را هر چند مضحک و کوچک بگیرند، حتی اگر او تصميم‌های عجيب و غريب بگيرد. مثلا اگر می‌خواهد كه در وسط تابستان، پالتو یا کلاه زمستانی بپوشد، به او اجازه دهيد كه اين كار را بكند، پس از مدتی گرمش می‌شود و می‌فهمد كه پوشيدن یک لباس نازک در اين فصل، مناسب‌تر است. اگر شما اجازه دهيد كه او خودش به اين نتيجه برسد، به او امكان يادگيری و رشد داده‌ايد. @nooredideh

فرزندانم بازیهای خشنی باهم می کنند. تحمل چنین رفتاری را ندارم و معمولا سرشان داد می زنم. 🌱خیلی خوب است که فرزندانتان این قدر پرانرژی هستند؛ اما مشکل اصلی، محل بازی است. وقتی می بینید بچه ها فعالیت فیزیکی دارند، آنها را بیرون ببرید و یا اتاقی امن برای فعالیتهای پرجنب و جوش آنها در نظر بگیرید. 🌱قوانینی برای این بازیها تعیین کنید. مثلا هر دو کودک باید موافق بازی باشند. هیچ کدام از آنها نباید با صورت دیگری تماس داشته باشد، هیچ وسیله ای به عنوان سلاح نباید بکار گرفته شود و غیره. 🌱کلمه رمزی را تعیین کنید که معنای آن "ایست" باشد و اگر هر یک از بچه ها مشکلی داشت‌، از آن استفاده کند و یا اگر شما متوجه شدید بازی به دعوا تبدیل شده و در جریان نادرستی پیش می رود، آن را به کار ببرید و بچه ها را به فعالیت دیگری مشغول کنید. 🌱اگر چیزی شکست یا به کسی آسیبی رسید، هر دو کودک را به طور مساوی مسئول بدانید و نگذارید یکی از آنها تقصیر را به گردن دیگری بیندازد. @nooredideh

چگونه خوب گوش کردن را در کودکان تقویت کنیم؟ 🎈هنگام صحبت کردن، تن و ریتم صدای تان را تغییر دهید و یکنواخت صحبت نکنید. 🎈خواسته ها و پیام های خویش را ساده و کوتاه بیان کنید. 🎈در یک زمان، فقط یک یا دو درخواست از کودک تان داشته باشید. 🎈سعی کنید خواسته هایتان را به صورت رسا و همراه با احترام و محبت بیان کنید. 🎈کودکان را عادت دهیم که از رادیو، یا ابزارهای صوتی بیشتر از تلویزیون استفاده کنند . 🔻خواندن یک کتاب داستان کوتاه، ودرخواست خلاصه گویی یا بازگویی داستان، تاثیر زیادی در تقویت مهارت گوش دادن کودکان دارد. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

✅ آیت‌الله حائری شیرازی(ره): 🔴 پدر چه کند تا مربی خوبی برای‌ فرزند خود باشد؟ 💠 شرط اول این است که دل همسرش را به دست بیاورد. این سنگ اول تربیت اولاد است. 💠 هر کس توانست همسر خودش را قانع کند به اینکه خدمت‌گزار اوست، به او عشق می‌ورزد و برای سعادت او آرزوی توفیق دارد؛ آن وقت است که می‌تواند نقشۀ تربیتی فرزندان خودش را ترسیم کند. 💠 هر جا پدری در تربیت موفق نشد، مشکل در عدم همکاری با مادر بود! @nooredideh

سادگی را توضیح دادم حال می رویم سراغ نکته ی بعد با موضوع عمومی و خصوصی بودن که دنباله ی همان بحث «خاص بودن» است.  ما وقتی همه چیز را برای فرزندانمان خاص می کنیم مثل اتاق مخصوص، میز و اسباب بازی خاص، این حالت آرام آرام باعث منزوی شدن و تنها شدن کودک می شود. بچه ها را باید به سمت عمومی شدن سوق بدهیم، یعنی اتاق ها مال همه است مثل آشپزخانه که مال همه هست و یا فضاهای مثل حمام و دستشویی هر وقت کسی داخل آن بود در آن زمان خصوصی می شود و بعد نفر بعدی.  🔹تفکر باهم بودن از خانواده باید شروع شود و بعد به اجتماع برسد. بچه ها در پارک بازی کنند، من به همین دلیل همیشه خانه ی بازی را توصیه می کنم. خانه ی بازی یعنی جایی که همه ی بچه ها می توانند بروند، مهد کودک حالت عمومی ندارد چون بالاخره یک عده خاص می روند که عضو آن جا هستند اما در خانه ی بازی همه می توانند بیایند. بچه ها به طبیعت و فضاهای عمومی بسیار باید بروند. «مال من» باید تبدیل شود به «مال ما» تا تبدیل شود به «مال او». تا زمانی که در فضای منیت و «من» قرار داریم و به سمت «ما» نرویم، هیچ وقت به سمت «او» بودن نمی رویم. مال او، یعنی امانت.  بچه ها به خصوص دخترها حس مالکیت قوی دارند و در کل حس غریزه ی مالکیت در انسان بسیار قوی است و باید باشد اما اگر این حس به تعادل نرسد تبدیل می شود به مال من و منیت. یکی از علائمی که نشان دهنده ی قوی بودن حس مالکیت در خانم ها است، دعوای تاریخی بین عروس و مادر شوهر است که ریشه ی آن برمی گردد به حس مالکیتی که خانم ها دارند و دعوا سر عروسکی است به نام پسر یا همسر؛ آقایان یا این حس را ندارند یا خیلی کمتر از خانم ها دارند؛ مادر شوهر میگه 25 سال زحمت پسرم رو کشیدم پس مال منه و عروس هم میگه نخیر عقدش کردم پس مال منه و هر طرف میکشه سمت خودش و هیچ کس متوجه نیست که این عروسک در حال نصف شدن است ولی هر دو طرف می کشند. ریشه ی این اختلاف تاریخی در یک تفکر مالکیت است که در خانم ها قوی تر است. غریزه ی مالکیت برای بقاء زندگی لازم است اما باید با کمک معنویت کنترل و هماهنگ شود. مال من باید تبدیل شود به مال ما و مال ما تبدیل شود به مال او. بچه ها باید به فضاهای عمومی برده شوند. دور هم جمع شوید و فضاهای عمومی را تقویت کنید که بچه ها بتوانند عمومی بودن را تمرین کنند و آرام آرام خاص بودن را کنار بگذارید. سی سال پیش که در لندن زندگی می کردم، رخت شورخانه سر خیابان بود، نمی دانم که هنوز هم هست یا نه؟ مردم لباسهایشان را می آوردند و سکه می انداختند و می شستند و می رفتند و کسی اصلاً نیاز به ماشین لباسشویی را حس نمی کرد. من حالا حتماً توصیه به این کار نمی کنم اما خیلی از کارها را می شود عمومی کرد و ما سابقه ی عمومی بودن را در ایران خیلی داریم مثل هیئت ها و عزاداری ها همه نشانه ی عمومی بودن ملت ما است. در جمع و عمومی بودن ارزش های همکاری، همیاری و همدلی مطرح است. خاص بودن انسان را تنها می کند پس بچه ها را به این سمت نبریم. (ادامه دارد...) #کودک_و_تفکراقتصادی {قسمت42} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

⁉️ فرزندم شب امتحانیه! چیکار کنم؟! ♻️بعضی بچه ها زمان محورند بعضی بچه ها توان محور...🤔 ✍ زمان محورها وقتی در فشار زمان قرار می‌گیرند دچار #فشار_عصبی می‌شوند و دیگر #درس را نمی‌فهمند. اما توان محورها، وقتی در فشار قرار می‌گیرند، توانشان بیشتر می‌شود. توان محورها اگر وقت اضافی دارند، نباید به آنها دائم تذکر داد که برو درست را بخوان! بلکه باید او را #تشویق کرد تا فعالیت‌های جسمی دیگر انجام دهد. معمولاً این دسته افراد، #برون‌گرا هستند و دارای #اعتمادبه‌نفس بالا، ریسک‌پذیر، شاد و عجول. ❗️اما زمان محورها معمولاً #درونگرا هستند. حساس، دارای اعتمادبه‌نفس پایین اما #مسئولیت‌پذیر. در یک خانه اگر دو بچه وجود داشته باشد، بچه اول اگر درونگرا باشد، بچه دوم برونگرا می‌شود. بنابراین نباید بچه‌ها را با هم مقایسه کنیم، چون ویژگی‌هایشان با هم متفاوت است. @nooredideh

🔻حال بد از کجا می‌آد؟ . یه وقتایی هم هست حین صحبت از حال بد، می‌شنویم که می‌گن «نمی‌دونم چم شده، نمی‌دونم چرا حالم بده، اعصابم انگار خورده ولی نمی‌دونم از چی» یعنی اون آدم علت حال بدش رو نمی‌دونه. پرخاشگری می‌کنه ولی نمی‌دونه چرا، یا مثلاً تو فلان موقعیت مضطرب شده اما علتش براش مشخص نیست. یکی از مهم‌ترین کارهای درمانگر همینه که به آدم کمک کنه مسیر ایجاد یک رفتار نادرست یا یک حال بد رو ردیابی کنه . واقعیت اینه هیچ رفتاری بی‌علت نیست. پشت هر رفتاری (مثل دوری از جمع) یه حال و احساس بد هست که باید شناسایی بشه، پشت اون احساس بد یه فکرهایی هست که باید ردش رو گرفت و بعد مسیر ترمیم و اصلاح رو هم طی یک پیوستاری پیش گرفت. امام علی یه حدیث دارن با همین مضمون «درک‌ها و فهم‌ها پیشوای اندیشه‌هاست. اندیشه‌ها امام دل‌هاست.دل‌ها ائمه‌ی حواس است و حواس پیشوای اندام و اعضا است» https://eitaa.com/maryamkheiri1370

کارهای کودک درسه محدوده است 🌱محدوده سبز: کارهای خوب کودک 🌾 محدوده زرد: کارهای نه خوب و نه بد(که اشتباهات کودک درحوزه مهارت رانیزشامل میشود که اشکالی ندارد مهارت ندارد وباید اشتباه کند تا یادبگیرد) 💥محدوده قرمز که آسيب زدن به خود يا ديگران يا تجاوز به حقوق ديگران است ولی متاسفانه اکثر تنبیه های والدین برای کارهای محدوده زرد کودکان است، کارهای اشتباه بی خطر. به کارهای بد اما بی خطر کودکتان بی اعتنایی کنید و به جایش به او کار خوب بیاموزید @nooredideh

جالبه بدونید که کودکان زیر شش سال در دنیای حسی هستند و بعد از این سن تازه شروع به تفکر می کنند. قبل از آن با احساسات خود با دنیا در تماس هستند، مخصوصا قبل از سه سالگی تنها با تقلید از بزرگترها شکل می گیرند. هر چه ما بگوییم باور می کنند پس چیزی بگویید و عمل کنید که حس خوبی به آنها بدهد و عزت نفس آنها را بالا ببرید . مثلا وقتی با کسی تلفنی صحبت می کنید یکی از خوبی های فرزند خود را با لحنی زیبا بیان کنید، فکر نکنید او حواسش جای دیگری است، کودک شما تمام مدت با ذره بین گفتار و اعمال شما را زیر نظر دارد ! این بیان غیر مستقیم به کودک حس خوبی می دهد باور می کند مهم است و شما دائم در فکر او هستید حتی موقع صحبت با دیگری باز هم حرف اوست. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

هر خانه اي كه در آن دختر باشد، هر روز دوازده بركت و رحمت از آسمان ارزاني اش ميشود و زيارت فرشتگان ازآن خانه قطع نمی گردد "پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله" میلاد حضرت معصومه "س"و روز دختر مبارک🌹 @nooredideh

تا به این جا راجع به دو حیطه ی تولید و مصرف توضیح دادیم حالا وارد حیطه ی «مهارت های اقتصادی» می شویم در این جا قدری با الفبای اقتصاد آشنا می شویم تا بچه ها هم یاد بگیرند. مهارت های اقتصادی یعنی افزایش میزان رضایت از زندگی با کنترل انتظارات یا خواسته ها. ما به این تعریف مهارت اقتصادی یا هوش اقتصادی و یا عقل معاش می گوییم که چگونه می توانیم با همین درآمد با کنترل انتظارات میزان رضایت از زندگی را افزایش بدهیم؟ خانواده ی مولد و مصرف کننده را به یاد دارید که در جلسه ی اول گفتم؟ خانواده ی مصرف کننده همیشه ناراضی است و این نارضایتی ها جمع می شود و نارضایتی جامعه را دامن می زند و یواش یواش نارضایتی می شود یک هنجار و باز هم یواش یواش آنقدر راه را بیراهه می رویم که نارضایتی را انگیزه ی حرکت می کنیم که البته حرکت های مخرب. کسی که مهارتهای اقتصادی را فراگرفته باشد درست عمل می کند که موجب افزایش رضایت از زندگی شود. اولین نکته در مهارت های اقتصادی، برنامه ریزی مالی بر پایه ی درآمدها و نیاز ها است. حتی من می خواهم بگم که جدای از این تعریف، برنامه ریزی بر پایه ی درآمد، نه نیاز؛ چون ما می توانیم هرچه قدر می خواهیم از راه حلال و مشروع پول درآوریم اما اجازه نداریم هرچه قدر خواستیم خرج کنیم. ما چه نیازهایی داریم؟ و چگونه می توانیم به این نیازها با ساده ترین وجه جواب بدهیم؟ لازمه ی پاسخ به این سؤال ها «شناخت»، یکی از همان چهار معیار است(قبلا توضیح داده شد) .  کودک ما چی لازم دارد؟ لازم دارد که با پدر و مادرش بازی کند، باشه یک روز تعطیل ناهار را می بریم پارک که با هم بخوریم و بازی کنیم این کار همان قدر لذت دارد که مسافرت لذت دارد. نیازها را با ساده ترین وجه چگونه می توان جواب داد؟ برای پاسخ این سؤال باید ارزش ها را بدانیم، کارکردها را بشناسیم و ببینیم که از کدام و چه امکانی می توانیم استفاده کنیم. (ادامه دارد...) #کودک_و_تفکراقتصادی {قسمت43} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده