این👆سرود ابتدایی برنامۀ #لالایی_خدا ست که خیلیا درخواست کردن به تنهایی گذاشته بشه. با تشکر از گروه "نسیم قدر" که زحمت اجرای این تیتراژ رو کشیدن. @lalaiekhoda

هماهنگی بین پدر و مادر؛ عامل تربیّت فرزند شما، هم‌ دست راست دارید و هم ‌دست چپ، اگر این دو به‌صورت مستقل تصمیم میگرفتند، شما دیگر با این دو دست نمیتوانستید کاری را انجام بدهید. اما چون این دو دست خود تصمیم گیرنده نیستند، بلکه مغز و اراده انسان است که بر دست راست و چپ حکومت میکند و اوست که تصمیم میگیرد، لذا دست‌ها باهم همکاری میکنند و هماهنگ‌اند. با یک‌ دست کاغذ میگیرید و با یک‌دست مینویسید. خیّاطها با یک‌دست پارچه را میگیرند، با دست دیگر می‌دوزند. آشپزها با یک‌دست، دیگ را میگیرند، با دست دیگر غذا را به هم میزنند و چون فرمانده یکی است این دودست این‌چنین باهم همکاری میکنند. اگر خدای‌ناکرده در وجود ما دو فرمانده وجود داشت معلوم است که چه اتفاقی میافتاد. حال فرض کنید، اگر پدری نسبت به بچه‌ی خود تندی کند، مثلاً بگوید: چرا این کار را کردی؟ آن‌گاه مادر بگوید: اتفاقاً کار بچه درست بوده و خوب کاری هم کرده است. یا یکی به بچه بگوید: تو خیلی بیادب هستی. دیگری به او بگوید: اتفاقاً تو از همه مؤدبتر هستی. یکی بچه را بزند و دیگری او را نوازش کند. چنین برخوردهایی موجب میشود که بچه بی‌تربیت بار بیاید. وقتی این‌گونه عمل شود، بچه شکایت پدر را به مادر و شکایت مادر را به پدر میبرد و ضمن این‌که بین آن‌ها دعوا راه میاندازد، خود بچه نیز نسبت به پدر و مادر بیاعتقاد و بیاعتنا میشود. [استاد حائری شیرازی] #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

یک بار دیگر کودک شویم معصومانه نگاه کنیم از دروغ بترسیم بی کینه کفش هایمان را به هم قرض دهیم دنیا را با همه..تلخی..زشتی.. نابسامانی. پستی ناهنجاری گاهی شیرین زیبا نقاشی کنیم join @nooredideh

. عامل دومی که باعث می شود بچه ها از فحش استفاده کنند، جلب توجه است. کودك هرکاري می کند مادر نگاهش نمی کند ولی یک دفعه که میگم پدرگُل، همه ي توجه ها میاد طرف من! پس این کلمه براي جلب توجه خوبه! میره وسط مهمونی و مثلاً به مادربزرگش میگه حالا ده نفر بهش توجه می کنند: اه اه بی ادبی نکن، زشته، عیبه، یا همه می خندن! بچه که این حرف ها رو متوجه نمی شه فقط جلب توجه و احساس ها را درك می کنه با خودش میگه عجب کاري کردم ده نفر رو مشغول خودم کردم. بارها گفته ام که بچه هاي زیر شش سال درك انتزاعی ندارند. بچه ها هیچ درکی از بد و خوب و قول و آبرو و غیره ندارند ممکنه که وقتی ما این کلمات را به زبان می آوریم ظاهراً با عکس العمل کودك فکر کنیم که متوجه منظور ما شده اما در واقع کودك متوجه احساس و توجه ما میشه نه مفهوم حرف هاي ما. بچه ي زیر شش سال جز حواس پنجگانه هیچ چیز دیگري ندارد و مفاهیم انتزاعی هم با حواس پنجگانه درك نمی شوند بنابراین در این سن کودك هیچ درکی از این مفاهیم انتزاعی ندارد. وقتی به بچه می گوییم که قول بده دیگه این کاررا نکنی بچه با خودش فکر می کند که من چی باید بدم! اما دراثر فشار تکرار می کنه که باشه قول میدم و می بینه که به به با این حرف من مامان خندید و دفعات دیگه هم تکرار می کنه تا مادر را خوش حال کند. حاصل مراحل فهم و درك و مهارت و فرآیند و واژگان، شناخت است. حاصل شناخت و معرفت، عزت نفس کودك است. و بر پایه ي عزت نفس، اعتماد به نفس است یعنی شخصیت. نکته ي مهمی که در این جا مطرح می شود این است که عزت نفس کودکان برپایه ي اعتماد به نفس والدین شکل می گیرد. والدینی که متزلزل و ضعیف هستند و ایمان به روش خود ندارند و محکم نیستند عزت نفس کودك را تخریب می کنند. متزلزل بودن در مقابل بچه ها به آن ها آسیب می زند. ما همیشه گفتیم که حتی اگر اشتباه عمل کردید باز هم محکم باشید و نترسید چون عزت نفس شخصیت را می سازد. (ادامه دارد...) #رفتارباکودک {قسمت38} [استادسلطانی] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

اگر كودكي سختي را تجربه كرده ايد ، دليل نمي شود با سهل گيري و ايجاد شرايط فرزند سالاري ، به رشد شخصيت فرزندتان آسيب بزنيد . بچه ها ، براي پر كردن خلاء هاي ما به دنيا نيامده اند ... join @nooredideh

وقتی بچه داره روی مبل میپره نگید "نپر" چون قطعا بیشتر میپره داد نزنید جیغ نکشید تهدید نکنید به جاش فقط بگید مامان میای نقاشی بکشیم بابایی میای کمکم کنی فلان کارو ‌بکنیم دکتراسلامی join @nooredideh

وقتي فرزندتان از انجام كاري لذت ميبرد، دستور دادن شما براي توقف كار بي نتيجه خواهد بود. مثلا وقتی کودک در حال بازی رایانه ای یا تماشای تلویزیون است؛ اگر مادر بیست بار هم بگوید: _ بسه دیگه _ پاشو دیگه _ درس هات مونده _ چشم هات آسیب می بینه _ بیام خاموشش کنم و... ولی کودک حاضر نیست، ادامه ندهد و لذتش را متوقف کند. پس بهتر است به جای این حرف ها یا تهدیدها به او پیشنهاد یک جایگزین جذاب بدهید، یا به او زمان اتمام بدهید. مثلا بگویید: بیا با هم کیک بپزیم. بریم فوتبال بازی کنیم. وقتی عقربه بزرگ ساعت به عدد سه رسید، تلویزیون را خاموش کن. بریم با رنگ انگشتی روی دیوار حمام نقاشی کنیم. بسته به علایق فرزندتان جایگزین در نظر بگیرید و مدام تذکر ندهید. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 join @nooredideh

کودکان بدون آرزو نسازید!! اطراف فرزندتان را مملو از وسیله و اسباب بازی نکنید! فرزندانتان را به کودکانی بدون آرزو تبدیل نکنید، غالبا در مواقعی برایش اسباب بازی بخرید که خودش درخواست و آرزوی وسیله را کرد و مدت زمانی برای به دست آوردن آن اسباب بازی انتظار کشید. هرگز فراموش نکنید این یکی از اصول تربیت فرزند شاد با روحیه سالم است. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

ازمن انتظارداری در بزرگسالی برای خودم تصمیم بگیرم، مستقل باشم و پای انتخاب‌هایم بایستم، اما در کودکی مرا مطیع، تسلیم و منعطف می‌خواهی. فکر کنم باید در موردش حرف بزنیم! Join @nooredideh

#لالایی_خدا 9 #سوره_بقره آیات 27 - 29 #محسن_عباسی_ولدی روزهای زوج، ساعت ۹شب با تشکر از گروه "نسیم قدر" که زحمت اجرای تیتراژ این برنامه رو کشیدن. @lalaiekhoda

چگونه مشارکت را ترتیب بدهیم؟ مشارکت نیاز به یک نگاه کلی نگر دارد. نگاه کلی نگر نگاهی است که مجموعه را می بیند. بچه ها این گونه می بینند و جزئی نگر نیستند. نگاه کلی نگر یک نگاه سیستماتیک است و نگاه جزئی نگر نگاه مکانیکی است. در نگاه جزئی نگر به اجزا توجه می کنیم و در نگاه کلی نگر مجموعه را می بینیم. کار بچه ها بازي است و کار والدین به خصوص مادر کارِ خانه است. مشارکت یعنی زندگی را تبدیل به بازي کنید. وقتی زندگی تبدیل به بازي شود کار بچه هم که بازي است خودبخود مشارکت انجام شده است و هم بچه ها در کار والدین مشارکت کرده اند و هم والدین در کار بچه ها. در نگاه جزئی نگر بچه ها بازیشان را می کنند و آدم بزرگ ها کارهاي دیگري می کنند، من به عنوان بزرگتر می روم در بازي بچه ها شرکت می کنم ولی بچه ها اصلاً نباید به کار من وارد شوند! واقعیت این است که زندگی یک بازي است. همه ي کارهاي روزمره را به بازي تبدیل کنید. بازي کار به خصوصی نیست بلکه هرکاري که براي شادي و نشاط انجام می دهیم بازي است. کارهاي روزمره را به بازي تبدیل کنید و بچه ها را دعوت به بازي کنید، وقتی ما زندگی را تبدیل به بازي می کنیم کودك وارد بازي ما می شود. معناي مشارکت وارد شدن نیست. به یاد داشته باشید که در بازي بچه ها مشارکت کنید وارد بازي آن ها نشوید. فعالیت هاي خانه را به صورت بازي انجام دهید. دو چیز بازي بچه ها را محدود می کند: 1- خطر جانی براي خودشان و دیگران 2- ایجاد اشکال جدي در محیط. به غیر از این دو حالت می توانید به بچه ها کار بدهید، بهم ریختگی موردي ندارد فقط اشکال جدي ایجاد نشود، خطري هم تهدیدش نکند. بچه ها عاشق بیگاري هستند مثل بردن وسایل سفره، شستن ظرف، بازي با پوست سیب زمینی و غیره، هنگام کار با کودك حرف بزنید توضیح و فهمیدن کودك منظورمان نیست بلکه منظور فقط شنیدن کودك و تقویت شنوایی او است، می خواهیم کتلت درست کنیم حالا سیب زمین رو رنده می کنیم، دوتا تخم مرغ می شکنیم تق تق چه صدایی میده! از فریزر گوشت بیاریم، پوست سیب زمینی ها را در اختیار بچه قرار بدهید و حتی اگر خطري نداشت کمی سیب زمینی رنده کند یا با رنده هاي سیب زمینی بازي کند. اگر بچه ها به شما اعتماد کنند و مطمئن باشند که مامان همیشه اجازه ي این کار را به من می دهد، با شما همکاري خواهند کرد و به حرف هاي شما گوش خواهند کرد، حالا کتلت رو هم می زنیم و نمک می ریزیم و همین طور که کار می کنیم براي کودك حرف هم می زنیم تا هم فرآیند را کودك ببیند و متوجه شود و فهم و ادراك او تقویت می شود و هم خزانه ي واژگان او بیشتر می شود و بچه در مسیر رشد قرار می گیرد. (ادامه دارد...) #رفتارباکودک {قسمت39} [استادسلطانی] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

در هنگان غذا خوردن کودک جلوی تلویزیون مغز نمیتواند همزمان با تماشای تلویزیون به مقدار غذا توجه کافی داشته باشد و این باعث زیاد و کم خوردن و در نتیجه چاقی یا لاغری می شود #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 join @nooredideh