الى الله سفره الى الله به سوی خدا، سفر به سوی خدا حسیناه بدمنه حسیناه ای حسین تو در خونمان جاری هستی مشیناه دربک مشیناه قدم گذاشتیم؛ در راه تو قدم گذاشتیم! الى الله الى الله به سوی خدا، به سوی خدا القارات السبعه ضجت در قاره های هفتگانه غوغا به پا شد والکربلاء حسین حجت و به زیارت کربلای حسین شتافتند! الى الله الى الله به سوی خدا، به سوی خدا شراع السفینه.. یمشی بینه.. الکربله راح بادبان کشتی ما را به سوی کربلا می برد اعله باب المدینه.. سر لگینه.. ملتقى ارواح بر دروازه شهر رازی یافتیم؛ میعادگاه جان ها را ألنه الکره الارضیه.. منو اهل العزوبیه از جهانیان پرسیدیم اهل جود و کرم کیستند؟ الزیاره الاربعینیه.. تگول الشاهد زیارت اربعین شهادت می دهد عراق حسین مد سفره.. من الموصل الى البصره که عراقِ حسین از موصل تا بصره سفره خدمت گشود لحد ماتوصل الحضره.. عراقک واحد از لحظه حرکت تا رسیدن به بارگاه مقدس، عراقِ تو یکپارچه است الحسین جننه الحسین.. عناوین حبنه عناوین حسین؛حسین ما را مجنون کرد ... علمداران؛ عشقمان آن علمدارانند مجانین اعقل مجانین.. بالحسین دیوانه ایم؛ عاقل ترین دیوانگانِ حسین

زمینه (کاخ ستم می‌لرزد) 🎥 مراسم عزاداری شب سوم ماه صفر 🗓  یک‌شنبه ۲۹ مرداد ۱۴۰۲ 🎙 مداح: #حاج_محمود_کریمی 📍 #هیأت_رایةالعباس (علیه‌السّلام) 🏷 #حضرت_زینب

اگر ای دوست تو را عقده ی عالم به گلوست داستان تو و غم صحبت سنگ است و سبوست آستان بوس حرم باش و بپرس از در دوست این حسین کیست که عالم همه دیوانه ی اوست این چه شمعی است که جان ها همه پروانه ی اوست دل هر کس که حسینی ست ز خود بی خبر است کشته ی عشق حسین از همه کس زنده تر است بس که آن جلوه ی توحید مرا در نظر است هر کجا می نگرم نور رخش جلوه گر است هر کجا می گذرم جلوه ی مستانه ی اوست هر خدا جوی تمسک به ولایش دارد هر گرفتار غمی سر به هوایش دارد هر سری آرزوی بوسه پایش دارد هر دلی میل سوی کرب و بلایش دارد ما ندانیم چه سِرّی ست که در خانه ی اوست

این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست

گرچه ندیده دیده ام چهره ی دلربای تو دل به درون سینه ام پر زند از برای تو دیده به هم چو مینهم، در نظرم عیان شود قامت دلربای تو، خنده ی آشنای تو جام جهان نمای تو، لعل سخن سرا بود لعل سخن سرا بود، جام جهان نمای تو طفل یتیم و این همه، نام و مقام و مرتبت یک تن و یک جهان سخن در صفت و ثنای تو جان همه فدای تو، جان همه فدای تو جان همه فدای تو، جان همه فدای تو باز دوباره همسفر، سوی مدینه آرزوست تا که ز کام دل زنم بوسه به خاک پای تو ای جان همه فدای تو، جان همه فدای تو جان همه فدای تو، جان همه فدای تو گرچه ندیده دیده ام چهره ی دل گشای تو دل به درون سینه ام پر زند از هوای تو

حیّ علی‌ الصلاة محرابم رویت ...

از تاب رفت و طشت طلب کرد و ناله کرد و آن طشت را ز خون جگر باغ لاله کرد خونی که خورده در همه عمر از گلو بریخت خود را تهی زخون دل چند ساله کرد نبود عجب که خون جگر، گر شدش بجام عمریش روزگار همین در پیاله کرد نتوان نوشت قصه درد و مصیبتش ور می توان ز غصه هزاران رساله کرد زینب درید معجر و آه از جگر کشید کلثوم زد به سینه و از درد ناله کرد هر خواهری که بود روان کرد سیل خون هر دختری که بود پریشان کُلاله کرد یا رب به اهل بیت ندانم چه سان گذشت آن روز شد عیان که رسول از جهان گذشت

وقتی از خاک تو شفا برسد گرنگاهی کنی چه ها برسد به نوا میرسانی اش قطعا بی نوا گر به نینوا برسد رحمت واسعه بغل وا کن تا غریبه به آشنا برسد ما ز دست فراق خسته شدیم یک نفرهم به داد ما برسد دست ما را بگیرتا بلکه پاى ما هم به کربلا برسد لحظه ی احتضار منتظریم قدمت روی چشم ها برسد فطرس از قصد در عذاب افتاد قصدش این بود به شما برسد تا حسینی شدن بسی راه است میوه ی کال مانده تا برسد زخم های تو تشنه ی اشک اند گریه کردم به تو دوا برسد همه، شب های جمعه منتظرند به حرم صاحب عزا برسد ذکر میگفتی و سنان نگذاشت تا به گوش همه صدا برسد * ** با خودش میبَرَد مرا حتما پدر امشب اگر خرابه رسد نان خود را نخورد خواهرتو تا به طفلان تو غذا برسد

رحمت واسعه ی حی تعالاست حسین سایه ی رحمت او بر سر دنیاست حسین . ما همه عبد خدا ، اوست اباعبدالله ما عبیدیم ، همه سرور و مولاست حسین . زینت دوش نبی ، نور دو چشمان علی ضربان دل صدیقه ی کبراست حسین . تا دم آخر خود فکر گنهکاران بود ایهاالناس ببینید چه آقاست حسین . همه ی خواسته‌ اش بود که دستی گیرد ورنه از دست کسی آب نمی‌ خواست حسین . چون پدر داغ پسر دید ، خودش می‌ میرد کشتنش نیزه و شمشیر نمی‌ خواست حسین

رخصت

به سمت دریا تو میکشونی دارم میام نه تو میرسونی میون خیمه ت تو مینشونیم به سمت‌ دریا تو میکشونی دارم میام نه تو میرسونی میون خیمه ت تو مینشونیم بی اراده میزنم دلو به جاده میبینم عاشق تر از من چه زیاده چه زیاده مثل آتیشه قلب عالم از حرارت زیر و رو میشه میسوزونه این قیامت ظلم و از ریشه این همه مهمون سر به صحراها گذاشتن بی سر و سامون لیلی عالم تویی با این همه مجنون این همه مجنون به سمت دریا تو میکشونیم دارم میام نه تو میرسونیم میون خیمه ت تو مینشونیم مظلوم حسین غریب حسین عریان حسین عطشان حسین لبیک حسین لبیک حسین لبیک حسین لبیک حسین سرفرازه کربلا مهمون نوازه خاک اینجا برا ماها جانمازه جانمازه کوله بار من پره قلب آدمای هم دیار من همه تو سمت دارن میان کنار من اول عشقه تو مسیر عاشقی هر مرحله عشقه روی قلب و چشم و پاهام تاول عشقه تاول عشقه منم که خاکم تو آسمونی یه ذره ام من تو کهکشونی تو بیکرونی تو مهربونی مظلوم حسین غریب حسین آقا حسین تشنه حسین لبیک حسین لبیک حسین لبیک حسین لبیک حسین سرزمین مادری من همینه کربلات همیشه انگار اربعینه اربعینه از خدا میخوام حالا که منم میون این عزادارم سمت راه دیگه ای راهی نشه پاهام از خدا میخوام تا نفس دارم نگیره اشکو از چشمام مثل اصحابش ازم راضی بشه آقام پر از گناهم تو میپوشونی کجا برم من تویی نشونی نگفته هامو خودت میدونی مظلوم حسین مظلوم حسین عزیز حسین آقا حسین عزیز حسین غریب حسین تشنه حسین زخمی حسین

روضه | هرکس که بر کریم پناهنده می شود 🔊مراسم عزاداری #امام_حسن_مجتبی علیه السلام 📆۲ شهریور ۱۴۰۲ 🎤 مداح #حجت_الاسلام_حائری 🕌 #هیات_انصار_المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف Eitaa.com/ansarolmahdi_aj