eitaa logo
سدرة المنتهی
107 دنبال‌کننده
822 عکس
669 ویدیو
37 فایل
کانون نورالثقلین مدرسه علمیه فاطمیه ارتباط با ما: @Fatemiyeh_k
مشاهده در ایتا
دانلود
🌱حدیث هجدهم در روایات متعدد از ائمه معصومین و از جمله از حضرت امیرمؤمنان علیه السلام درباره این آیه شریفه«وَ لَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلى‏ أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ لَيَقُولُنَّ ما يَحْبِسُه‏»(هود/8)(و اگر عذاب را تا هنگام معینی (به دست افراد معدودی) تأخیر اندازیم گویند: چه چیزی عذاب را بازداشته است؟) آمده که فرمود: « امّت معدوده اصحاب حضرت قائم علیه السلام اند؛ آن سیصد و ده و اندی». 📚تفسیر قمی، ج1، ص323؛ روضه کافی، ص313، ح487؛ تفسیر عیاشی، ج2، ص140 ✍آری روزی امام زمان علیه السلام و اصحابش همچون عذابی بر سر طاغوت ها فرود می آیند و تا آن زمان ، به اینها مهلت بازگشت داده شده است.
🌱حدیث نوزدهم امام صادق علیه السلام درباره فرموده خداوند :« َ لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلى‏ رُكْنٍ شَدِيدٍ »(هود/80)(ای کاش در برابر شما قدرتی داشتم یاتکیه گاه و پشتیبان محکمی در اختیارم بود) فرمود: «یعنی نیروی حضرت قائم علیه السلام و رکن شدید (تکیه گاه استوار) 313 تن یاران اویند». 📚تفسیرعیاشی،ج2،ص157و156 [هود،ح55]کمال الدین ج2، ص673 ✍آری این آرزوی حضرت لوط بود که نیروی قائم علیه السلام را آرزو کند و یاران او که هر کدام برابر با چهل مرد جنگی هستند.
🌱حدیث بیستم مردی به محضر حضرت امیر مؤمنان شرفیاب شد و از طولانی شدن دولت جور و ستم به آن حضرت شِکوه برد. امیر المؤمنین علیه السلام به او فرمود: به خدا سوگند آنچه آرزویش را دارید نخواهد شد تا اینکه باطل جویان هلاک شوند و جاهلان از میان بروند و متقّیان که اندکند در امان گردند و (این پس از آن است که کار سخت می شود) تا جایی که احدی از شما جای پایی برای خود نخواهد یافت و تا آنجا که شما در نظر مردم از مردار در چشم صاحبش نیز بی ارزش تر خواهید شد و همانطور که شما در آن حالید، ناگهان یاری خدا و پیروزی بیاید و این است معنی فرموده خداوند عزّ و جلّ در کتابش« حَتَّى إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوا جاءَهُمْ نَصْرُنا»(یوسف/110)(تا آنگاه که رسولان (از پیروزی ظاهری بر کفار یا ایمان آوردن آنها) مأیوس شدند و دانستند (مردمان) به آنان دروغ گفته اند (در آن حال) یاری ما به سراغشان آمد). 📚دلائل الامامه، ص471، ح462.
🌱حدیث بیست و یکم «وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ»(ابراهیم/5)(و روزهای خداوند را به یادشان آور. [چرا] كه حتماً در آن (يادآورى‏ها) براى هر بسيار شكيباى بسيار سپاسگزار، نشانه‏هاى (عبرت آموزى) است.) ♦️در سه روایت از صادقین علیهما سلام است که فرمودند: ایام الله سه روز است: روز قیام حضرت قائم علیه السلام، روز رجعت و روز قیامت. 📚خصال، ص108؛ معانی الاخبار، ص365و366؛ مختصر البصائر، ص18.
🌱حدیث بیست و سوم از امام صادق علیه السلام درباره این گفتار خداوند « قالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِي إِلى‏ يَوْمِ يُبْعَثُونَ * قالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ * إِلى‏ يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ » (حجر38-36)(پروردگارا پس مرا تا روزی که خلایق برانگیخته شوند مهلت ده خداوند فرمود: البته تو از مهلت داده شدگانی تا به روز و هنگام معیّن و معلوم). سؤال شد که آن چه روزی خواهد بود؟ امام فرمود: « ای وهب گمان می کنی آن روزی است که خداوند مردمان را برمی انگیزد؟! [خیر] خداوند او را تا روزی مهلت داد که خدای عز و جل قیام کننده ما را برانگیزد. [موی] پیشانی او را می گیرد و وی را گردن می زند. آن (روز) روز وقت معلوم است». 📚دلائل الامامه:ص453، ح430
🌱حدیث بیست و چهارم ♦️امام صادق علیه السلام فرمود: نخستین کسی که با قائم علیه السلام بیعت می کند جبرئیل است که به صورت پرنده ی سپیدی نازل می شود و با آن حضرت بیعت می کند. سپس یک پای بر بیت الله الحرام و پای دیگر بر بیت المقدس می گذارد. آنگاه با صدای فصیح بلیغی – که خلایق می شنوند- فریاد خواهد زد:« أَتى‏ أَمْرُ اللَّهِ فَلا تَسْتَعْجِلُوه‏»(نحل/1)(امر الهی آمد! پس در آن شتاب نورزید). ♦️در حدیث دیگر امام صادق فرمود: آن امر ماست که خداوند عز و جل فرموده است. پس در آن عجله نشود. خداوند آن را با سه سپاه تأیید می فرماید: فرشتگان و مؤمنان و رعب. خروج آن حضرت نیز همچون خروج رسول خدا صلی الله علیه و آله خواهد بود و آن فرموده خداوند است«كَما أَخْرَجَكَ رَبُّكَ مِنْ بَيْتِكَ بِالْحَقِّ وَ إِنَّ فَرِيقاً مِنَ الْمُؤْمِنِينَ لَكارِهُون‏»(انفال/5)(همچنان که خداوند تو را به حق (و برای إعلای کلمه توحید)از خانه ات بیرون ساخت و گروهی از مؤمنان آن را ناپسند داشتند). ♦️در حدیث دیگری بعد از قرائت آیه اول سوره نحل امام فرمود: آنگاه حضرت قائم علیه السلام حاضر می شود و در مقام ابراهیم دو رکعت نماز می گزارد سپس در حالی که اصحابش 313 تن هستند در پیرامونش باشند می رود. در میان آنان کسانی هستند که شبانه از بستر خود هجرت می کنند. پس بیرون می روند و با آنان سنگ مخصوصی است که چون آن را افکنند از زمین گیاه می روید. 📚کمال الدین، ج2، ص671 باب58 ح18؛ کتاب الغیبه، ص243 باب 13 ح43؛ دلائل الامامه، ص472، ح464.
🌱حدیث بیست و پنجم ابوبصیر از امام صادق علیه السلام سؤال پرسید درباره گفتار خدای تعالی« وَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمانِهِمْ لا يَبْعَثُ اللَّهُ مَنْ يَمُوتُ بَلى‏ وَعْداً عَلَيْهِ حَقًّا وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ »(نحل/38)(و آنان با مبالغه و تأکید به خداوند سوگند یاد کنند که خداوند هرگز کسی را که بمیرد زنده نخواهد کرد بلی البته وعده الهی حق است ولیکن بیشتر مردمان نمی دانند). امام فرمود: ای ابوبصیر هنگامی که قائم ما به پاخیزد خداوند گروهی از شیعیان ما را برای او برانگیزد و زنده کند که بند شمشیرهاشان بر روی شانه هاست. [آماده پیکار و گوش به فرمانند] چون این خبر به قومی از شیعیان ما که نمرده باشند برسد، به یکدیگر گویند فلانی و فلانی و فلانی از قبرهایشان برانگیخته شدند و با قائم علیه السلام اند. این سخن به گوش گروهی از دشمنان ما برسد. آنها گویند: ای شیعیان! چقدر دروغ گویید! این دولت و حکومت شماست و شما دروغ می گویید! نه والله اینها که شما می گویید زنده نشده اند و زنده نخواهند شد تا روز قیامت. این است که خداوند گفتار آنها را حکایت کرده و فرموده:( و آنان با مبالغه و تأکید به خداوند سوگند یاد کنند که خداوند هرگز کسی را که بمیرد زنده نخواهد کرد). 📚روضه کافی ص51-50 ،ح14.
🌱حدیث بیست و ششم امام صادق علیه السلام درباره گفتار خدای تعالی«وَ قَضَيْنا إِلى‏ بَنِي إِسْرائِيلَ فِي الْكِتابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الْأَرْضِ مَرَّتَيْن‏»(اسراء/6-4)(و به بنی اسرائیل در کتاب (تورات) خبر دادیم که البته شما دوبار در زمین فساد بزرگی خواهید کرد) فرمود: « یکی کشتن علی بن ابی طالب علیه السلام و دوم (ضربت یا نیزه زدن یا طعنه زدن) به امام حسن علیه السلام است. « وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِيراً »(و تسلط و سرکشی سخت ظالمانه ای خواهید داشت) فرمود کشته شدن حسین علیه السلام است. «فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما»(پس هرگاه نوبت نخستین انتقام فرا رسد) یعنی پس چون موعد یاری گرفتن و خونخواهی برای حسین علیه السلام فرا رسد «بَعَثْنا عَلَيْكُمْ عِباداً لَنا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّيار»(بندگان سخت جنگجوی خویش را بر شما برانگیزیم تا آنجا که درون خانه هایتان را نیز جستجو کنند) آنان قومی اند که خداوند آنان را پیش از قیام حضرت قائم علیه السلام برانگیزد که هیچ مسئول خونی از آل محمد صلی الله علیهم اجمعین باقی نگذارند جز اینکه او را بکشند «وَ كانَ وَعْداً مَفْعُولا»(و این وعده انجام شدنی و قطعی است) یعنی آمدن حضرت قائم علیه السلام. «ثُمَّ رَدَدْنا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَيْهِم‏»(سپس بار دیگر شما را بر آنان سلطه دهیم) خروج امام حسین علیه السلام با هفتاد تن از اصحابش(درزمان رجعت) در حالی که کلاه خودهای زریّن دو رو بر سر دارند و اعلام کنندگانی به مردم برسانند: این حسین است که خارج شده است؛ تا آنجا که مؤمنان درباره او هیچ شک و تردیدی نکنند و بدانند که او دجّال نیست و این درحالی است که حجّت قائم علیه السلام در میان شماست... حدیث ادامه دارد. 📚روضه کافی ص206، ح250.
🌱حدیث بیست و هفتم امام صادق علیه السلام درباره گفتار خدای تعالی«ِّ وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِيِّهِ سُلْطاناً فَلا يُسْرِفْ فِي الْقَتْلِ إِنَّهُ كانَ مَنْصُوراً»(إسراء/33)(و هر آنکه مظلوم کشته شود البته که ما برای ولی او تسلط (و حق قصاص) قرار دادیم. پس در کشتن اسزاف نکند که او یاری شده است). فرمود: آن (یاری شده) قائم آل محمد علیهم السلام است. خروج می کند و به (انتقام) خون حسین علیه السلام (دشمنان را) می کشد پس اگر اهل زمین را به قتل رساند مسرف نخواهد بود این که فرموده«فَلا يُسْرِفْ فِي الْقَتْل‏»(پس در کشتن اسراف نکند) یعنی کاری انجام نمی دهد که به سبب آن اسراف کرده باشد. به خدا سوگند ذراری و نوادگان کشندگان حسین علیه السلام را به سبب کارهای پدرانشان به قتل می رساند. در توضیح این مطلب امام رضا علیه السلام می فرماید: ذراری کشندگان حسین علیه السلام به کرده پدرانشان راضی اند و به آن جنایات افتخار می کنند و هرکس به کاری راضی باشد همچون کسی است که آن را انجام داده است و اگر مردی در مشرق کشته شود و مرد دیگری در مغرب به کشته شدنش راضی باشد آنکه راضی است نزد خداوند شریک قاتل خواهد بود پس وقتی حضرت خروج کند به دلیل آنکه از کردار پدرانشان راضی هستند از آنها انتقام خواهد گرفت. 📚کامل الزیارات، ص61و62، باب18، ح5؛ عیون اخبار الرضا، ج1، ص558و559، باب28، ح5.
🌱حدیث بیست و هشتم حضرت ابوالحسن موسی بن جعفر علیه السلام فرمود: از پدرم درباره فرموده خدای تعالی«فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحابُ الصِّراطِ السَّوِيِّ وَ مَنِ اهْتَدى‏»(طه/135)(پس به زودی خواهید دانست که کدامیک اهل راه راستیم (ما یا شما) و چه کسی هدایت شده است). پرسیدم. فرمود: راه[میانه] همان قائم علیه السلام است و هدایت آن است که کسی به طاعت او رهنمون گردد و مانند این است در کتاب خدای عزوجل «وَ إِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً ثُمَّ اهْتَدى‏»(طه/82)(به راستی که من بر کسی که توبه کند و ایمان آورد و عمل صالح انجام دهد سپس هدایت شود بسیار آمرزنده ام) فرمود: (یعنی) به سوی ولایت ما(هدایت شود). 📚 تأویل الایات الظاهره، ج1، ص323، ح26.
🌱حدیث بیست و نهم «الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَ لِلَّهِ عاقِبَةُ الْأُمُور»(حج/41)(کسانی که اگر در زمین به آنان توانایی دهیم نماز را به پای دارند و زکات (به مستحقان) بخشند و به معروف امر و از منکر نهی کنند و عاقبت کارها به دست خداوند است). از امام ابوجعفر باقر علیه السلام برایمان حدیث آورد که آن حضرت درباره این آیه شریفه فرمود: این[آیه] برای آل محمد است؛ مهدی علیه السلام واصحاب او. خداوند متعال مشارق و مغارب زمین را به تصرف آنها درآورد و دین را آشکار سازد و خداوند متعال به وسیله او و یارانش بدعت ها و باطل را ازبین می برد همچنان که سفیهان حق را میرانده باشند تا جایی که اثری از ظلم دیده نشود و امر به معروف و نهی از منکر خواهند نمود«وَ لِلَّهِ عاقِبَةُ الْأُمُور»(و آخر کارها به دست خداست). 📚تأويل الایات الظاهره، ج۱، ۳۴۴_۳۴۳
🌱حدیث سی ام. (آخرین حدیث این مجموعه از اول قرآن تا سوره نمل) امام صادق علیه السلام فرمود: هرگاه قائم علیه السلام خروج کند به مسجد الحرام داخل می گردد. پس رو به قبله به مقام پشت می کند سپس دو رکعت نماز می گزارد. آنگاه به پا می خیزد و می گوید: ای مردم! من نزدیک ترینِ مردمان به آدم علیه السلام ام. ای مردم! من نزدیک ترین مردمان به ابراهیم علیه السلام ام. ای مردم! من نزدیک ترین مردمان به اسماعیل علیه السلام ام. ای مردم! من نزدیک ترین مردمان به محمد صلی الله علیه و آله ام. سپس دست هایش را به سوی آسمان برمی دارد و دعا و تضرّع می کند تا اینکه به رو درمی افتد و این است (معنی) فرموده خداوند عز و جل« أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ وَ يَجْعَلُكُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ قَلِيلاً ما تَذَكَّرُون‏»(نمل/62)(یا کیست آن که دعای مضطرّ را به اجابت رساند و رنج و غم را برطرف سازد و شما را جانشینان زمین قرار دهد؟ آیا خدایی جز خدای یکتا هست؟! اندکی از شما متذکّر این حقیقت می شوید!). 📚تأویل الایات الظاهره، ج1، ص403-402، ح5