یک چهار صفر دو ، هفتم شهریورماه. میدان شهرداری رشت.

گذشتن و رفتن پیوسته.

گفتی بسوز در غمِ من ؛ ای به روی چشم.

یک چهار صفر دو ، هشتم شهریورماه. رشت ، کتابفروشی کاسپین.

تو را شجریان خوانده، پور ناظری نواخته، مولانا سروده، فرشچیان کشیده، و شاملو نوشته است. جز این ها باقیِ هنرمندان جهان، در وصفِ تو عاجز مانده‌اند... - جلیلی.

دنیایِ نمایشنامه‌ها ؛

که زندگی دو سه نخ کام است.

"همه را مدیون توام... زمانی که تو را ملاقات کردم ویران شده بودم. تو مرا ساختی، دستم را گرفتی و بلند کردی. من هم تو را مثل یک تکه نان بوسیدم، روی پیشانی‌ام گذاشتم و عزیز و مقدس دانستمت. و عشق پدیدار شد، عشق". - جمال ثریا - نامه به زحل

“لا تغرب احداً رآک وطنا” غریب مدار کسی که تورا وطن دیده.