💠 ارزش ادب ادبی ناچیز محضر حضرت موسی که باعث هدایت و شهادت ساحران فرعون گشت. قرآنی که معمولا به جزئیات اشاره ندارد، در اینجا به اظهار ادب این ساحران می پردازد: قَالُوا يَا مُوسَىٰ إِمَّا أَنْ تُلْقِيَ وَإِمَّا أَنْ نَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقَىٰ (ساحران) گفتند: «ای موسی! آیا تو اول (عصای خود را) می‌افکنی، یا ما کسانی باشیم که اول بیفکنیم؟!» و مولوی از این ادب چنین یاد کرده است: لیک موسی را مقدّم داشتند ساحران ، او را مکرّم داشتند ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

می دانید که چرا آسمان غرق ستاره ها است؟ و چرا خورشید و ماه دارد و پر فروغ است؟ چون آسمان را اگر نیک بنگرید، گویی به سمت جایی خَم شده است و او با این کار اظهار تواضع و ادب می کند. از ادب پرنور گشته‌ست این فلک @normah

🟣 هرگاه بدكار ستوده شود، عرش بلرزد و پروردگار به خشم آيد. إذا مُدِحَ الفاجِرُ اهتَزَّ العَرشُ و غَضِبَ الرَّبُّ و مولوی می گوید: می‌بلرزد عرش از مدح شقی بدگمان گردد ز مدحش متقی ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _______

🟣 ... و چنانچه منظورت بخشندگی خالق است، پس او چه عطا کند و چه دریغ ورزد [در هر دو صورت] بخشنده است؛ زیرا اگر عطایت فرماید، آنچه از تو نیست به تو بخشیده، و چنانچه از تو باز دارد، آنچه از تو نیست دریغ داشته است. وَ إِنْ كُنْتَ تَعْنِي الْخَالِقَ فَهُوَ الْجَوَادُ إِنْ أَعْطَى وَ هُوَ الْجَوَادُ إِنْ مَنَعَ لِأَنَّهُ إِنْ أَعْطَاكَ أَعْطَاكَ مَا لَيْسَ لَكَ وَ إِنْ مَنَعَكَ مَنَعَكَ مَا لَيْسَ لَكَ کسی را که شاه او را بکشد، نیک بخت است آن کسی را کش چنین شاهی کشد سوی بخت و بهترین جاهی کشد زیرا جان او را ستانده است تا به او صد جان دیگر بدهد نیم جان بستاند و صد جان دهد آنچ در وهمت نیاید آن دهد ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 📍پيامبر اسلام (ص) روزى از دخترش پرسيد: فاطمه ! چه در خواستى و حاجتى دارى ؟ هم اكنون فرشته وحى در كنار من است و از طرف خدا پيام آورده است تا هر چه بخواهى تحقق پذيرد. فاطمه (سلام الله عليها) پاسخ داد: «شغلنى عن مسئلته لذة خدمته لا حاجة لى غير النظر الى وجهه الكريم» لذتى كه از خدمت حضرت حق مى برم، من را از هر خواهشى بازداشته است. حاجتى به جز اين ندارم كه پيوسته ناظر جمال زيبا و والاى خداوند باشم. ┄┅═✾ ✾═┅┄┈ 📍سعدی حکایت می آورد از سلطان محمود که روزی عزم سفر می کند و در این راه صندوق جواهرات بیرون می ریزد و سپس سلطان محمود به غلامان اشاره می دارد که هر کسی می تواند از این جواهرات بهره مند شود و از این رو غلامان شتابان مشغول جمع آوری جواهرات برای خود شدند؛ اما غافل از آنکه سلطان محمود از آنجا دور شد و تنها یک غلام بنام ایاز به دنبال سلطان محمود راه افتاد و سلطان به او گفت: نگه کرد کای دلبر پیچ پیچ ز یغما چه آورده‌ای؟ گفت هیچ از آن جواهرات که به زمین ریخت، چه چیزی را به همراه خود آوردی؟ و ایاز گفت: هیچ چیزی از آن جواهرات برنگرفتم من اندر قفای تو می‌تاختم ز خدمت به نعمت نپرداختم چرا که من بخاطر اینکه نعمتی از تو دریافت کنم به تو خدمت نکرده ام. و سعدی در انتهاء گریز به این حکایت می زند و می گوید: گرت قربتی هست در بارگاه به خلعت مشو غافل از پادشاه خلاف طریقت بود کاولیا تمنا کنند از خدا جز خدا ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

💠 بنده دیگران مباش 📍امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: «وَ لاتَكُنْ عَبْدَ غَيْرِكَ وَ قَدْ جَعَلَكَ اللّهُ حُرّاً» بنده دیگری‌ مباش که خداوند تو را آزاد قرار داده است. و چون احسانی از دیگران قبول کنی گویا بنده ی آنان شده ای: «الإِنسانُ عَبدُ الإِحسَان‌‏» پس سعی کن در رزق و احسان بین تو و خداوند فاصله ای نباشد: «وَ اِنِ اسْتَطَعْتَ اَنْ لايَكُونَ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ اللّهِ ذُو نِعْمَة فَافْعَ» و اگر هم نیاز به خلق پیدا کردید از خدا بخواهید تا شما را از اشرار و بدان خلقت بی نیاز کند؛ چرا که هیچ مومنی از برادر مومن خود بی نیاز نیست: «قالَ يَوْماً رَجُلٌ عِنْدَهُ اللَّهُمَّ أَغْنِنَا عَنْ جَمِيعِ خَلْقِك فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ(ع)لَا تَقُلْ هَكَذَا وَ لَكِنْ قُلِ اللَّهُمَّ أَغْنِنَا عَنْ شِرَارِ خَلْقِكَ فَإِنَّ الْمُؤْمِنَ لَا يَسْتَغْنِي عَنْ أَخِيهِ» ┈┄┅═✾ ✾═┅┄┈ 📍سعدی می گوید: یکی را ز مردان روشن ضمیر امیر ختن داد طاقی حریر امیر منطقه ی خُتَن(چین) یک طاقه ای از پارچه حریر به یکی از مردان صاحب دل و روشن دل داد. ز شادی چو گلبرگ خندان شکفت نپوشید و دستش ببوسید و گفت: وقتی که این صاحب دل کرامت و بخشش امیر دید، حریر را بگرفت و صورتش مانند غنچه که شکفته می شد باز و خندان شد؛ ولی این حریر را دوباره برگرداند و دست پادشاه را بوسید چون دست بخشنده را باید بوسید. چه خوب است تشریف میر ختن وز او خوب تر خرقهٔ خویشتن و این صاحب دل گفت: این جامه که اهدایی پادشاه ختن است بسیار زیبا و گران بها است؛ ولی نیکوتر از جامه ی پادشاه ختن، لباسی است که بر تن دارم که درست است کهنه و پاره است ولی برایم بهتر است. گر آزاده‌ای بر زمین خسب و بس مکن بهر قالی زمین بوس کس سعدی از این حکایت گریز می زند و می گوید: اگر آزاد مردی از من سعدی بشنو که در همین زمینی و حصیری که داری دراز بکش و بخواب و بخاطر یک فرش به پای کسی نیفت! ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________