🔸الإمامُ الباقرُ عليه السلام :و اللّه ِ ،ما يَنْجو مِن الذَّنْبِ إلاّ مَن أقَرَّ بهِ 🔹امام باقر عليه السلام :به خدا سوگند تنها آن كس از گناه مى رهد كه به آن ( در پیشگاه خدا ) اعتراف كند. 📖بحارالانوار جلد۶ صفحه۵۶ #حدیث @nouruddin_ir

اللهم عجل لولیک فرج... @nouruddin_ir

ای خُنُک جانی که عیبِ خویش دید! هر که عیبی گفت، آن بر خود خرید 📌از مهم‌ترین توصیه‌های اولیای دین این است که به جای عیب‌جویی از دیگران شایسته است در جستجوی عیوب خود باشیم و در زدودن و اصلاح آنها بکوشیم: يَا أَيُّهَا النَّاسُ، طُوبَى لِمَنْ شَغَلَهُ عَيْبُهُ عَنْ عُيُوبِ النَّاسِ؛ (نهج البلاغه، خ۱۷۶) اى مردم خوشا به حال كسى كه عيب‌شناسى نفس، او را از عيب‌جويى ديگران باز دارد. @nouruddin_ir

مشاجره و نزاع نور باطن انسان را خاموش می کند. حتی اگر حق با تو بود، در امور جزئی مشاجره نکن، چون کدورت و تاریکی باطن و قلب می آورد. @nouruddin_ir

دست‌یابی به موفقیت برای هرکس با حمایت از دیگری میسر می‌گردد. که امیرالمؤمنین علیه السلام در فرمایشی از خود بر آن تاکید کرده‌اند: «هرکس می‌خواهد ثمره موفقیت‌هایش را برداشت کند، باید برادر خود را یاری کن.» @nouruddin_ir

«دل غریب من از گردش زمانه گرفت به یاد غربت زهرا شبی بهانه گرفت شبانه بغض گلوگیر من كنار بقیع شكست و دیده ز دل اشك دانه‌دانه گرفت كنار پنجره‌ها دیدگان پُر اَشكم سراغ مدفن پنهان و بی‌نشانه گرفت نشان شعله و درد و نوای زهرا را توان هنوز ز دیوار و بام خانه گرفت مصیبتی‌ست علی را كه پیش چشمانش عدو امید دلش را به تازیانه گرفت چه گفت فاطمه كانگونه با تأثّر و غم علی مراسم تدفین او شبانه گرفت فراق فاطمه را بوتراب باور كرد دمی كه چوبۀ تابوت را به شانه گرفت» غزلی از سید فضل‌الله قدسی در رثای حضرت فاطمه‌ی زهرا سلام الله علیها @nouruddin_ir

آیه‌ای انسان‌ساز، پرمعنا و تأمل‌‌برانگیز! مَا يَفْعَلُ اللَّهُ بِعَذَابِكُمْ إِنْ شَكَرْتُمْ وَآمَنْتُمْ وَكَانَ اللَّهُ شَاكِرًا عَلِيمًا (نساء، ۱۴۷) خدا چه نيازى به مجازات شما دارد اگر شكرگزارى كنيد (و نعمتها را بجا مصرف نماييد) و ايمان آوريد؛ خدا شكرگزار و آگاه است. 🔸ای کاش همه ما در کار خود، در قضاوت‌های خود، در تحلیل‌های خود تأمل کنیم، ممکن است برخی از گرفتارها و عذاب‌های مادی و معنوی، فردی و اجتماعی و سیاسی و بین‌المللی ما معلول غفلت از نعمت شکر‌گزاری باشد! ممکن است نتیجه قدرناشناسی‌ها از زحمات و تلاش‌های مدیران و خادمان مخلص باشد! 🔻باید صدای خدا را شنید. باید در آیات انسان‌ساز و جامعه‌ساز قرآن بیشتر تأمل کرد. مفهوم این آیه را دقت کنید؛ چقدر قاطعانه سنت الهی را بیان می‌کند: «اگر شکرگزار نعمت‌ها نباشید، خداوند شما را عذاب خواهد کرد» @nouruddin_ir

یکی از توصیه‌های مهم قرآن این است که پیش و بیش از آنکه دغدغه هدایت یا ضلالت دیگران را داشته باشیم، باید مراقب گفتار و رفتار و عملکرد خودمان باشیم. متاسفانه بسیاری از افراد وضعیتی برعکس دارند. دائماً در جستجوی عیوب دیگران‌اند و غافل از خویشتن! يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لَا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (مائده، ۱۰۵) «ای کسانی که ایمان آورده‌اید! مراقب خود باشید! اگر شما هدایت یافته‌اید، گمراهی کسانی که گمراه شده‌اند، به شما زیانی نمی‌رساند. بازگشت همه شما به سوی خداست؛ و شما را از آنچه عمل می‌کردید، آگاه می‌سازد» امیرمؤمنان علیه السلام: يَا أَيُّهَا النَّاسُ، طُوبَى لِمَنْ شَغَلَهُ عَيْبُهُ عَنْ عُيُوبِ النَّاسِ؛ (نهج البلاغه،‌خطبه۱۷۶) «اى مردم خوشا كسى كه پرداختن به عيب خويش وى را از عيب ديگران بازدارد.» سعدی در گلستان در باب اخلاق درویشان می‌گوید: یاد دارم که در ایام طُفولیّت مُتَعَبِّد بودمی و شب‌خیز و مُوْلَعِ زهد و پرهیز. شبی در خدمتِ پدر، رَحْمَةُ اللهِ عَلَیْهِ، نشسته بودم و همه شب دیده بر هم نبسته و مُصْحَفِ عزیز بر کنار گرفته و طایفه‌ای گردِ ما خفته. پدر را گفتم: از اینان یکی سر بر نمی‌دارد که دوگانه‌ای بگزارد. چنان خوابِ غفلت برده‌اند که گویی نخفته‌اند که مرده‌اند. گفت: جانِ پدر! تو نیز اگر بخفتی به از آن که در پوستینِ خلق افتی. "نبیند مدّعی جز خویشتن را که دارد پرده‌ی پندار در پیش گرت چشمِ خدابینی ببخشند نبینی هیچ‌کس عاجزتر از خویش" @nouruddin_ir

📌اعجاز سکوت در بسیاری از موارد سکوت، بهترین واکنش دربرابر افراد تندخو، بداخلاق، خشن، بی‌منطق و بی‌ادب است! 🔻قرآن کریم می‌فرماید یکی از ویژگی‌های مهم «عباد الرحمن» این است که: «إِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا» و هنگامی که جاهلان آنها را مخاطب سازند (و سخنان نابخردانه گویند)، به آنها سلام می‌گویند (و با بی‌اعتنایی و بزرگواری می‌گذرند). 🔸سعدی در گلستان(باب چهارم، در فواید خاموشی) می‌گوید: «جالینوس ابلهی را دید؛ دست در گریبان دانشمندی زده و بی‌حرمتی همی‌ کرد. گفت: اگر این [دانشمند] نادان نبودی، کارِ وی با نادانان بدینجا نرسیدی. @nouruddin_ir

📌«یا سخن دانسته گو ای مرد عاقل یا خموش» یکی از شرایط داشتن یک زندگی درست آن است که فقط در مورد مسائلی سخن بگوییم که از آنها «آگاهی» داریم. آن هم «آگاهی کافی و مطمئن»؛ و هرگز درباره اشخاص، افعال، تصمیمات یا مسائلی که از آنها آگاهی درستی نداریم، داوری نکنیم. قرآن به ما دستور می‌دهد که هرگز با اطلاعات و داده‌های ناقص یا بر اساس سوء‌ظن، به داوری دیگران نپردازیم؛ حتی اگر معلوم شود که داوری ما بر اساس داده‌های نامطمئن، درست از آب درآمده باشد. وَ لا تَقْفُ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ كُلُّ أُولئِكَ كانَ عَنْهُ مَسْؤُلا (اسراء، ۳۶) از آنچه به آن آگاهی نداری، پیروی مکن، چرا که گوش و چشم و دل، همه مسؤولند. رهبر فرزانه انقلاب ذیل همین آیه می‌فرماید: «اگر چنانچه ما چیزی را به کسی نسبت بدهیم که در او نیست، خب این می‌شود تهمت. اگر چنانچه چیزی را بگوئیم که به آن علم نداریم؛ مثلاً یک شایعه است - یک نفری یک حرفی را از قول یکی نقل می‌کند، ما هم همان را دوباره تکرار می‌کنیم - خب، این کمک کردن به شایعه است، این شایعه‌پردازی است؛ قول به غیر علم است. قول به غیر علم، خود قولش هم اشکال دارد، عمل کردن به آن امر غیرمعلوم و بدون علم هم اشکال دارد؛ «وَ لا تَقْفُ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ». «لا تَقْفُ»، یعنی چیزی را که علم به آن نداری، دنبال نکن، دنبال نرو. دنبال کردن، هم در زمینه‌ی عمل هست، هم در زمینه‌ی گفتار هست.(۱۶ مرداد، ۱۳۹۱) از نظر فقهی هم کسانی که قول غیر علم می‌گویند یا شایعه‌سازی می‌کنند و یا با پخش شایعه‌ها به شایعه‌سازان کمک می‌کنند، از عدالت ساقط‌اند؛ نه شهادت آنان پذیرفته است و نه می‌توان نماز را به امامت آنان اقامه کرد. امیرمؤمنان علیه السلام می‌فرماید: لَيْسَ مِنَ الْعَدْلِ الْقَضَاءُ عَلَى الثِّقَةِ بِالظَّن؛ داوری، با تکیه بر گمان، عادلانه نیست. @nouruddin_ir

حکیمی را پرسیدند: چندین درخت ناموَر که خدای عزوجل آفریده است و برومند، هیچ یک را آزاد نخوانده‌اند مگر سرو را که ثمره‌ای ندارد، در این چه حکمت است؟ گفت: هر درختی را ثمره‌ای معین است که به وقتی معلوم به وجود آن تازه آید و گاهی به عدم آن پژمرده شود و سرو را هیچ از این نیست و همه وقتی خوش است و این است صفت آزادگان. بر آنچه می‌گذرد دل منه که دجله بسی پس از خلیفه بخواهد گذشت در بغداد گرت ز دست برآید چو نخل باش کریم ورت ز دست نیاید چو سرو باش آزاد @nouruddin_ir

📌حرمت پیش‌داوری و قضاوت پیش‌هنگام از بدترین آفات در روابط اجتماعی، به ویژه در جامعه ایمانی، قضاوت‌های پیش‌‌داورانه و داوری‌های زودهنگام درباره شخصیت، گفتار یا رفتار دیگران است. یکی از آثار بسیار مخرب و گناه‌آلود این رذیله اخلاقی، به‌هم ریختگی روابط اجتماعی و ایجاد حالت بدبینی نسبت به برادران ایمانی است. به همین دلیل، اولیای دین فراوان از این موضوع نهی کرده‌اند و تأکید کرده‌اند: اولاً، هرگز به شایعات گوش ندهید و آنها را اشاعه ندهید؛ ثانیاً، تا از چیزی مطمئن نشده‌اید و به آن «علم» پیدا نکرده‌اید، آن را بازگو نکنید و بر اساس آن عمل نکنید؛ و ثالثاً، در اموری که به آبرو و اعتبار یک انسان مؤمن مربوط می‌شود، همواره تلاش کنید کار او و گفتار و رفتار او را حمل بر صحت و درستی کنید. امیرمؤمنان علیه السلام می‌فرماید:‏ ضَعْ أَمْرَ أَخِيكَ عَلَى أَحْسَنِهِ؛ حَتَّى يَأْتِيَكَ مَا يَغْلِبُكَ مِنْهُ‏ وَ لَا تَظُنَّنَّ بِكَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَخِيكَ سُوءاً وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِي الْخَيْرِ مَحْمِلًا امور برادرت را به بهترين وجه آن تفسير كن تا زمانى كه كارى از او سر زند كه راه توجيه را بر تو ببندد؛ و هيچگاه به سخنى كه از دهان برادرت بيرون آيد، تا وقتى که می‌توانی براى آن توجيهی داشته باشی، گمان بد مبَر. @nouruddin_ir