eitaa logo
نقد و بررسی آیین زرتشت و باستان گرایی
630 دنبال‌کننده
676 عکس
375 ویدیو
43 فایل
امیرالمؤمنین علی علیه السلام: هرگز نمی توانید راه رشد را بیابید، مگر آنکه راه انحراف را هم نشان دهید. ( خطبه ۱۴۷ نهج البلاغه)
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴عربها سلام کردن را از ایرانی ها آموختند! 👈بیسوادی مجازی حد و مرز ندارد و از جهالت دیگران اینگونه سواستفاده میکند!!!! 1⃣اولا پیش از حمله_اعراب به ایران ۴۲ بار واژه سلام در قرآن آمده و طبیعتا قرآن قبل از فتح ایران نازل شده است. و سلام از نامهای خداست. 2⃣ثانیا در صدها روایت از پیامبر(ص) و اهل بیت به آغاز سخن گفتن با سلام اشاره گردیده! 3⃣ثالثا واژه سلام ریشه سامی دارد و از زبان عربی وارد فارسی شد، ایرانیان از واژه درود بجای سلام استفاده میکردند. وقتی بیسوادی در کنار عقده گشایی علیه دین قرار گیرد، این چنین ساده لوحانه همه چیز را می پذیرند. http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7
🔴شبهه: ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺗﻮﻟﺪ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺑﯿﮕﻨﺎﻩ ﻣﺎﯾﻪ ﻧﻨﮓ ﻋﺮﺏ ﻫﺎ ﺑﻮﺩ ! ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺧﺘﺮﮐﺎﻥ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﻪ ﻃﻮﻝ ﻧﻤﯽ ﺍﻧﺠﺎﻣﯿﺪ... ﻧﯿﺎﮐﺎﻥ ﭘﺎﮐﻤﺎﻥ ، ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﺷﺐ ﺳﺎﻝ ﺭﺍ ، ﺷﺐ ﺗﻮﻟﺪ ﻣﯿﻨﻮ ( ﺍﻟﻬﻪ ﺯﻥ ) ﻭ ﻣﯿﺘﺮﺍ ( ﺍﻟﻬﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ) ﺭﺍ ﺑﻨﺎﻡ ﯾﻠﺪﺍ ﻧﺎﻡ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ, ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺷﺎﺩﯼ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﯾﻠﺪﺍ، ﯾﺎﺩﮔﺎﺭ ﻧﺎﻡ ﻭﻃﻦ ﻭ ﻋﺮﻭﺱ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ، ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﺳﺖ. ﻣﻬﺮبانان ... ﯾﻠﺪﺍیتان پيشاپيش ﻣﺒﺎﺭﮎ..... *تقدیم به فرزندان آریایی ایران زمین 🔵پاسخ 1⃣زنده به گور کردن دختران، مختص اعراب نبوده، هخامنشیان هم دختران را زنده به گور می کردند. تاریخ هرودوت، کتاب هفتم، بند114 2⃣عرب دختر را ننگ می دانست و اسلام، دختر را زینت و مایه برکت خانه. و کوروش با محارم خود زنا می کرد. و حتی دستمزد زنان، را همچون بردگان می داد. خلاصه فوتیوس از تاریخ کتزیاس، کتاب ۲، بند ۵، ترجمه کامیاب خلیلی 3⃣باید دانست که یلدا واژه‌ای سریانی است یعنی این کلمه از یک زبان سامی (به نام زبان سُریانی) و منشأ آن در بین‌النهرین بوده است و لذا این واژه ابداً ریشه آریایی ندارد. 4⃣ این حق شما بلکه وظیفه شماست که از ما سند بخواهید. سند اینکه واژه یلدا ریشه آریایی ندارد، بلکه ریشه سامی دارد: حسن عمید، فرهنگ فارسی (فرهنگ عمید)،‌ تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر، 1387. برگه 1222-1223. همچنین بنگرید به لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه یلدا، و نیز بنگرید به فرهنگ معین، ذیل واژه یلدا. 5⃣ بنا بر متنِ اَوِستا (کتاب مقدس زرتشتیان)، میترا که نام دیگر آن، مِهر است، اصلاً یک الهه بانو نیست ! بلکه مذکّر (نرینه) است. در اوستا: اَشی یشت (اَرت یشت)، بند 16 آمده است که میترا برادر ایزد اشی است و در نتیجه میترا پسر اهورامزدا است. همچنین در مهر یَشتِ اَوِستا که در ستایشِ میترا است، دائماً از ضمایر مذکّر برای او استفاده شده است 6⃣يافته‌های باستان‌شناسی نيز گويای اين است كه ميترا در باور ايرانيان، مانند باور يونانيان و روميان، جنس مذكر داشت از جمله در نقش‌برجسته «اردشير دوم» در طاق بستان كرمانشاه، تصوير ميترا به صورت مَردی كه هاله‌ی نور (اشعه نور) دور سرش وجود دارد، در «سمت چپ» نگاره ديده می‌شود. سند: آرتور كرستين سن، ايران در زمان ساسانيان، ترجمه رشيد ياسمى، تهران: نشر دنياي كتاب، 1368، برگه 211 7⃣ پس اولاً «یلدا» واژه‌ای آریایی نیست و در ثانیاً ایزد «میترا» ابداً الهه بانو نبوده، بلکه به صورت مذکر (نَر) است. قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7
🔷سوالی پیرامون یک ادعا 🔸🔸می‌توان در پس واژه‌ های مادیان 🐎و شتر 🐪و اسب 🐴 که در هات یاد شده گاتاها آمده مفهوم‌‌ های اخلاقی ویژه‌ای را در نظر آورد، از مادیان مفهوم زایندگی و باروری از اسب توان و نیرو (امروزه واحد نیرو در جهان صنعت ، قوه اسب گفته می‌ شود) از شتر بردباری و شکیبایی، و با این برداشت روشن می‌گردد که اشوزرتشت در سرود خود در برابر فراز و نشیب و رویداد های پیرامونش از اهورا مزدا درخواست نیروی باروری و زایندگی اندیشه و توانایی روانی و شکیبایی و منشی می‌کند. آن چه مسلم است آن ست‌ که درخواست پیامبر هیچ گاه از مزدا اهورا درخواست مادیان و شتر و اسب نیست و بلکه چیزهایی است فراتر از این ها که در خور و همانند درون مايه گاتاها باشد. وحیدی . حسین ؛ شناخت زرتشت 👈 سوال: چرا اشوزرتشت مستقیما از واژه ها مناسبتری که به این مضامین ارزشمند بخوره به کار نبرده و از واژه های اسب و شتر و گاو و ... مشابه استفاده کرده؟ 🤔 http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7
🔷سوالی پیرامون یک ادعا 🔸🔸استاد جعفری از اساتید ادبیات و از جمله اوستاپژوهان، گئوش اوروان را « روان جهان زنده » و شبیه به این ترجمه می کند. گاتها ، برگردان دکتر جعفری ، پس از هات 29 👈خب عزیز من گفته گئوش اورون یعنی روان گاو مقدس🐄 دیگه چرا اسرار داری عوضش کنی؟ به خدا نمی چسبه از ما گفتن بود حالا خود دانی برای مطالعه بیشتر: https://www.adyannet.com/fa/news/1329 https://www.adyannet.com/fa/news/26764 https://www.adyannet.com/fa/news/21911 http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7
📝 شواهد باستانی در زمینه تولید و مصرف شراب در هزاره های گمشده میراث فرهنگی باستان‌ ما از ادبیات سرشار و سر مست از شراب است که خود نشان از پیشینه ‌ی آشنایی ایرانیان با شراب و عوالم آن دارد ، شراب از نماد‌های تاریخی‌ و باستانی ایرانی‌ است و ابزار و ادوات و افسانه‌ های مربوط به آن در هنر نگارگری ما نیز جایگاهی‌ ویژه دارد همانگونه که رواج باده و می و ساقی در ادبیات پارسی‌ بر کسی‌ پوشیده نیست اما نکته ای که شاید اشاره به آن جالب توجه باشد گزارش هایی که از میزان مصرف بالا و چگونگی تهیه آن بدست بیگانگان گواهی میدهد. 👤جناب پرویز رجبی در کتاب خود هزاره های گمشده ، جلد سوم ، گزارشی از انبار شاهی که از سازمان های تابع وزیر تشریفات و مسئول اداره کارهای مربوط به تامین مایحتاج دربار بود را ذکر میکند که طبق الواح ایلامی بدست آمده در مورد انباداری کل را به ۵ اداره و یکی از این اداره های پنجگانه مربوط به اداره نوشاک یا شراب و آبجو میباشد ، همچنین آورده است که : اداره نوشاک یا شراب و آبجو ، متاسفانه به سبب مصرف زیاد نوشیدنی ، در انبارداری شاهی در درجه سوم از اهمیت بود ، برای نمونه لوح شماره ۷۲۸ نشان میدهد که در یکی از جشن های نوروز ، ۱۲۳۵ خم شراب ، یعنی ۱۱ هزار و ۸۸۰ لیتر ، به دربار تحویل داده شده است ، که این میزان می توانسته است تمامی گارد را کفایت کند ! لوحی دیگر اشاره می کند که با این شراب ۱۱۲۴ بز و گوسفند در حضور شاه به مصرف رسیده است ، تنها مقداری از شراب مصرفی دربار محصول تاکستان های شاهی بوده و بقیه را سهمیه مالیات تامین می کرده است . جناب رجبی همچنین در مورد اداره ی چهارم انبارداری تخت جمشید که مسئول تهیه میوه ( خشک ) می باشد آورده است که : اداره در تهیه میوه خشک نیز فعال بود ، شاید این اداره تهیه شربت را نیز به عهده داشته است ، در این دوره عصاران زیادی از سوریه و بابل به دربار ایران خوانده می شدند 📚منبع : هزاره های گمشده جلد سوم ( از خشایارشا تا فروپاشی هخامنشیان ) ، دکتر پرویز رجبی ، چاپ اول ، ۱۳۸۱ ، تهران ، صفحات ۳۴۵ - ۲۴۶ نقد زرتشت و باستان گرایی http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
جواب آریایی هایی که عرب هم نمیپرستن به سوال: عید نوروز رو بیشتر دوست داری یا کریسمس رو! جواب یک ارمنی به این سوال خیلی جالبتر هست! و حتی جالبتر اینجاس که حضرت مسیح هم متولد شام هست! http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔻 ☑️ کورش هخامنشی فاتح غزه و لبنان 👈 با وجود اینکه مردم ایران در دوران هخامنشی در فقر_مطلق به سر می‌بردند (yon.ir/adyannet3) اما حکومت_هخامنشی برای فتح غزه (در فلسطین) و لبنان و سوریه و... هزینه بسیار کرد. به نظر شما کورش، افرادی که شعار نه غزه نه لبنان سر می‌دادند را چگونه مجازات می‌کرد؟! ♨️ @nzartosht
🔵نظریات ژان کلنز در باره گاتهای زرتشت(1) 👈زرتشت، خالق و نویسنده گاتها نیست (ص۸)؛ در واقعیت داشتن اصلاحات دینی او تردید وجود دارد (ص۵) و سرایش گاتها کار یک گروه دینی بوده است که از دو مکتب گوناگون برخواسته بوده‌اند (ص۱۰۹ و ۱۱۲)؛ زرتشت نه یک شخصیت تاریخی که یک افسانه است و در گاتها هم نام او همواره با صیغه سوم شخص آمده است (ص۱۱۳)؛ نام پدر زرتشت، پوروشسپ نیست و در گاتها اشاره‌ای به نام او نشده است (ص۱۱۴)؛ مطالعه مزدیسنا، هنگامی به نتایج بسیار دست می‌یابد که خود را از دست وجود بنیانگذار یا پیامبر رها کند، این شخص پیوسته اسباب دردسر بوده و مانعی در راه مطالعات است. او چیزی جز زیان ندارد و محققان را به دنبال نخود سیاه فرستاده است (ص۴۱). http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7
❓ هخامنشیان چگونه با سران فتنه برخورد می‌کردند؟ (5) ✡ در هگمتانه ماد، شخصی به نام فرَوَرتیش دست به آشوب و اغتشاش زد. داریوش هم دستور داد او را بازداشت کردند. سپس بینی، زبان و گوش‌ او را بریدند و بعد هم یک چشمش را از حدقه درآوردند. نهایتاً او را در ملأ عام به دار آویختند تا عبرتی برای سایر اغتشاش‌گران باشد! 📚 منبع: والتر هينتس، داريوش و ايرانيان، ترجمه پرويز رجبی، تهران: نشر ماهی، 1391. ص 315
🔴شایعه "ناﻡ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺟﻐﺪ . ﺁﯾﺎ ﺗﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﻴﺪﻭﻧﺴﺘﻴﻦ ﻧﺎﻡ ﺟﻐﺪ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﺁﯾﺎ ﻭﺍﻗﻌﺎً ﺟﻐﺪ ﺷﻮﻡ ﻫﺴﺖ؟ ﺩﺭ ﻣﺘﻦ ﻫﺎﯼ ﮐﻬﻦ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺟﻐﺪ ﺭﺍ " ﻫﻮ ﻣﻮﺭﻭ " ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﺪﻧﺪ . ﯾﻌﻨﯽ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺩﺍﻧﺎ . ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎﯼ ﻗﺼﻪ ﻧﯿﺰ ﺍﯾﻦ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻋﯿﻨﮏ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺑﻘﯿﻪ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ﭘﻨﺪ ﻭ ﺍﻧﺪﺭﺯ ﻣﯿﺪﻫﺪ . ﺍﻣﺎ ﺷﻮﻣﯽ ﺟﻐﺪ، ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﺑﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﻫﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩ؛ ﻏﺬﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﭘﺮﻧﺪﻩ، ﺳﻮﺳﻤﺎﺭ، ﻣﺎﺭ، ﻣﺎﺭﻣﻮﻟﮏ ﻭ ﻣﻮﺵ ﺑﻮﺩ، ﯾﻌﻨﯽ ﻏﺬﺍﯼ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ؛ ﭘﺲ ﺍﻋﺮﺍﺏ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺍﯼ ﺷﻮﻡ ﻣﯿﺪﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻭمیدانند. ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻭﺳﺘﺎ ﺍﺯ ﺟﻐﺪ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ " ﺍﺷﻮﺯﺷﺖ " ﯾﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﯾﻌﻨﯽ : ﻓﺮﺍﺭﯼ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺩﯾﻮﻫﺎ ﻭ ﭘﻠﯿﺪﯾﻬﺎ ﻭ ﺯﺷﺘﯿﻬﺎ " 🔵پاسخ 1. عبارت "نام اصلی جغد" اساسا غلط است؛ چراکه در لغت نامه های فارسی بالغ بر بیست مترادف برای "جغد" یافت می شود. http://yon.ir/owlmeans 2. اسلام پندار بی‌اساس و فراگیر فال بد و نحوست را برای ایام، اشیاء، حیوانات و... را مذمت كرده و منشأ آن را نادانی بشر می‌داند. قرآن، فال بد هر كس را از خود او و بازتاب گناهانش می داند. http://yon.ir/Nahss 3. خرافاتهایی در برخی اعراب پیش از اسلام بود که روح فرد مرده به صورت جغدی بر قبرش شیون می کند، یا اگر کسی درپی خونخواهی مقتول نباشد، جغدی تا انتقام گرفته شود بر سر قبر مقتول از عطش فریاد می کشد! که پیامبر(ص) آنان را از این خرافات نهی می کردند. http://yon.ir/joghdarab 4. فرهنگهای گوناگون جهان جغد را بدیمن یا خوش یمن و دارای صفات مثبت و منفی دانسته اند و این موضوع منحصر به ایرانیان یا اعراب نیست! http://yon.ir/joghdjahan 5. ویژگی های خاص جغد مانند شبگردی، صدای خاص، چرخش سر، چشمهای درشت جلوی سر، سکونت در خرابه ها و... موجب پیدایش انواع خرافات در ملل مختلف بوده است. عجیب آنجاست که نویسنده شایعه در قرن ۲۱ جغد را دانا و حکیم می خواند! 6. همه اعراب خزندگان را نمی خوردند، بلکه برخی صحراگردان که منابع غذایی محدودی داشتند از آن استفاده می کردند. اسلام خوردن آنها را نهی کرده و روایات متعددی در این خصوص وجود دارد. http://yon.ir/lizardmeat قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7
🔷گاثای زرتشت 1 گاتها/ گاثا بخش‌های پراکنده و منفصلی در کتاب اوستا و منسوب به زرتشت است. این بخش‌ها در سده نوزدهم میلادی و با پژوهش‌های پیگیرانه اوستاشناسان اروپایی شناسایی شد و از دل اوستا استخراج گردید. گاثا اسم مؤنثی است که معنای سرود یا سرودخوانی را می‌دهد و در متون سانسکریت نیز به همین معنا کاربرد دارد. گاتها سخن منظوم و شعرگونه‌ای است که ظاهراً به هنگام مراسم دینیِ پیروان مَـزْدَیَـسْـنا/ مزداپرستان و به شکل گروهی اجرا و همسُرایی می‌شده است. این دین با بهدینی مزدیسنا یا زرتشتی که در زمان ساسانیان به وجود آمد، تفاوت دارد. محتوای گاتها با دیگر بخش‌های اوستا تفاوت‌های قابل ملاحظه‌ای دارد و نام‌های امشاسپندان در آن منحصراً به عنوان اسم معنا آمده‌اند و دلالت بر شخصیتی مینوی نمی‌کنند. بسیاری از پژوهشگران بر این باورند که سرودهای منظوم گاتها- همچون گلستان سعدی- در میان بخش‌های منثوری جای داشته‌اند که آن بخش‌ها به مرور زمان از میان رفته‌اند. سرایش گاتها به موجب اشاره‌ای در بند هشتم یسنای ۵۷ منسوب به زرتشت است. اما گروهی از اوستاشناسان و از جمله ژان کلنز در این انتساب تردید دارند و آنرا محصول سرایندگان و مکاتب گوناگون می‌دانند. چرا که شانزده بار یادکرد از نام زرتشت در گاتها، نه در حالت اول شخص مفرد که در حالت سوم شخص غایب یا حاضر بوده است. در گاتها هیچگونه اشاره و یادکردی از یک نام جغرافیایی وجود ندارد؛ اما به احتمال زیاد زبان گاتها و مکان سرایش آن در شرق ایران و در سرزمین سیستان/ زابلستان و یا در بلخ باستانی (مزار شریف امروزی) در شمال افغانستان (آریانای باستان) بوده است. شهری که به موجب شاهنامه فردوسی پایتخت گشتاسپ و دین‌پذیری او نیز بوده است. گاتها در پنج فصل با نام‌های سپسین «اَهـونَـوَئیتی‌گاتها»، «اوشْـتَـوَئیتی‌گاتها»، «سْـپِـنـتـامَـنْـیـو‌گاتها»، «وُهـوخْـشَـثْـراگاتها» و «وَهـیـشْـتـوئیشْـتی‌گاتها»، و در ۱۷ بخش (هائیتی/ هات/ ها)، ۲۳۸ بند (وَچَـسْـتَـشْـتی/ وَچَـسْـت)، ۸۹۶ بیت (اَفْـسْـمَـن/ پَـتْـمـان/ گاس) و ۵۵۶۰ واژه سروده شده و از نظر زبان و نگارش، کهن‌ترین بخش اوستای موجود است. گاتها یک کتاب مستقل نیست و هویت مستقلی نیز ندارد؛ بلکه سرودهایی است که در دل هفتاد و دو هات یسنای اوستا پراکنده هستند. هفده بخش گاتها را عموماً شامل هات‌های ۲۸، ۲۹، ۳۰، ۳۱، ۳۲، ۳۳، ۳۴، ۴۳، ۴۴، ۴۵، ۴۶، ۴۷، ۴۸، ۴۹، ۵۰، ۵۱ و ۵۳ یسنا می‌دانند (شروو هات‌های ۳۲ و ۴۹ و برخی بندها را در جزو گاثا نیاورده، اما بند ۱ از هات ۵۴ را بخشی از گاثا دانسته است). دلیل پراکنش گاتها در دل یسنا دانسته نیست. اما با توجه به تحریف‌ها و دستکاری‌های موبدان زرتشتی ساسانی در یادمان‌های فرهنگی و مکتوب باستانی، می‌توان گمان داد که این کار به منظور حذف و نابودی بخش‌هایی از گاتها و جایگزین کردن آنها با محتویات جدیدتر که مطابق با خواست موبدان بوده باشد، روی داده است. غیرمرتبط بودن سرودهای گاتها و حتی بسیاری از بندهای یک سرود با یکدیگر و وجود انفصال و خلأ محتوایی در میان آنها، چنین احتمالی را قوت می‌بخشد. زبان گاتها که با زبان اوستای نو تفاوت‌هایی دارد، حتی برای مؤلفان متون پهلوی نیز به درستی فهم‌پذیر نبوده است. فردریش اشپیگل از نخستین پژوهشگرانی بود که در سال ۱۸۶۷ و در کتاب «دستور زبان باختری باستان» به تفصیل در مورد لهجه گاتها و تفاوت آن با دیگر بخش‌های اوستا روشنگری کرد. 📚گاثای زرتشت، مرادی غیاث ابادی، رضا http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7