🔶شبهه
میدانستید ایرانیان نزدیک به ۸۰ جشن در سال داشتند؟
میدانستید در آئین نیاکانمان گریه، سخت نکوهش شده؟
میدانستید ایرانیان، سیاه پوشیدن را اهریمنی میدانستند؟
میدانستید موسیقی و رقص نزد ایرانیان عبادت بوده؟
همه ما میتوانیم یک فردوسی باشیم،
پس بیاییم فرهنگ پاک نیاکانمان را دوباره زنده کنیم.
🔷پاسخ
1️⃣ در #مراسم_دينی زرتشتی، دعا و نيايش خوانده میشد.[۱]
همانگونه که واژه «جشن» هم از ریشه «یزشن/یسن» به معنی نیایش و مراسم پرستش است.[۲]
آنهم دعاهایی که هیچ جذابیتی برای طبع سالم ندارد. که نمونه بارز این دعاها را میتوان در ستایش روان #گاو_مقدس (گئوش اوروان) دید که از ادعیه و نیایشهای مشهور اوستایی (گاتهایی) است.[۳]
به هر روی، بعضاً رقص و ساز و #دهل نیز در این مراسم به کار میرود، ولی جشن در ادبیات زرتشتی لزوماً به معنی رقص و شادی نبوده، بلکه به مطلقِ مراسمِ نیایش، جشن گفته میشود. مثلاً در ايران باستان، حتی مجلس ختم (پرسه) هم "جشن" نامیده میشد.[۴]
عجیبتر اینکه شرکت در برخی از این #جشنها (مراسمهای پرستش) اجباری بود! و مردم مجبور بودند که کارهایشان را تعطیل و در این جشنها شرکت کنند.[۵]
2️⃣اوستا را كه بخوانيم و نیز #شاهنامه را، موارد بسیاری از رنج و آه و #ناله مردمان ایرانی را میشنویم.
نه فقط انسانها، بلکه ایزدان نیز از غم و اندوه و رنج، تهی نبودند.[۶]
آنچه مشخص است در ایران باستان سختی ها و رنجهای فراوان در کنار #فقر و نداری وجود داشته، مردم زحمتکش و رنجدیده همواره میبایستی حاصل دسترنج خود را به اربابان میدادند تا دردی بر دردهای ملت و لذتی بر سرخوشیهای درباریان افزوده شود.
مردم از سر فقر و فلاکت در جنگها به دنبال سواره نظام حرکت میکردند تا اجساد كشتهشدگان را برهنه كنند و سربازان را خدمت نمايند، تا از این رهگذر اندکی از ابتداییترین نیازهای خود را تأمین کنند.[۷]
در متن پهلوی یادگار زریران (Yatkar-i-Zariran) آمده است که گشتاسپ مؤمن زرتشتی، در جنگها، برای حفظ تاج و تخت خود، حتی از کودکان ده ساله هم استفاده میکرد و اگر این کودکان به جنگ نمیآمدند، حکم اعدام برایشان صادر میشد.[۸] این رنجهای بشری را نباید نادیده گرفت.
3️⃣نکتهای شگفت انگیز آنجاست که "برخی" پادشاهان #ایران_باستان، در صورت نیاز و برای تأمین اهداف خود، سرزمینهای ایرانی را به همراه مردمان ساکن آن به حکومت روم و... میفروختند.[۹]
آیا این رنج نیست؟
مردم ایران به قدری از دست شاهان و #موبدان در رنج و عذاب بودند، که وقتی سپاه عرب به ایران رسید، اکثریت ایرانیان حاضر نشدند از حکومت ساسانی و آیین زرتشتی دفاع کنند و بخش اعظم سرزمینهای ایرانی بدون جنگ فتح شد.[۱۰]
حتی هنگامی که بعد از دو قرن حکومت به سلسلههای ایرانی (همچون طاهریان و سامانیان و صفاریان و آل بویه و...) رسید، آنان هیچ تلاشی برای بازگشتن به آیینهای دینی قبل از اسلام نکردند. بلکه همچنان مروّج شریعت اسلام بودند.
همین امور نشانگر این است که ادعای #رقص و #شادی و خوشبختی مردم ایران در عصر باستان و #غم و اندوه دائمی مردم در عصر اسلامی، دروغ است.
4️⃣ اسلام هم #خنده و هم #گریه را جزئی از طبیعت انسان میداند (سوره نجم، آیه ۴۳) که به زندگی آدمی تعادل میبخشد و البته دانش بشری نیز اثبات کرده است که «گریستن» فواید جسمی و روانی بسیار زیادی دارد.
لیکن زرتشتیگری با پیگرفتن یک روش #افراطگریانه به شدت با گریه و گریستن مخالفت کرده است.
حتی در #منابع_زرتشتی، مادر حق ندارد در غم از دست دادنِ فرزند خود اشک بریزد.[۱۱]
و مسلماً چنین رویهای موجب نابودی و انحطاط ذهن و روان آدمی است، و میبینیم که اسلام (برخلاف زرتشتیگری) اعتدال را پیش گرفته است.
حتی قرآن، شادی و نشاط قلبی را از نشانههای اهل بهشت میداند.[۱۲]
و همچنین از نشانههای #مؤمن در دنیا، خشنودی و خوشحالی از فضل خداست.[۱۳]
http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7
🔻
فردوسی در شاهنامه: زنان ایران باستان، پوشیده رو بودند. چهرهی خود را از دیگران میپوشاندند.
در تصویر ببینید:
مقایسه جالب بین حقیقت و دروغ!
#روز_مادر #روز_زن #مادر #اسپندارمذگان #تاریخ #شاهنامه #حجاب #محجبه #چادر
@ir_bastan
@nzartosht
هدایت شده از باستان نامه
3.95M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔻
خاطره حاج آقا پناهیان از تخت جمشید
#تخت_جمشید #پارسه #پرسپولیس #هخامنشیان #کیانیان #پیشدادیان #شاهنامه #فردوسی #باستان_شناسی #حجاب #من_چادری_ام #چادر #چهارشنبه_های_سفید #مسیح_علی_نژاد #حجاب_اجباری #چادر_نماز
@ir_bastan
842K حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
#شاهنامه
▪️ فردوسی در راه اهل بیت، سختی کشید، اما دست از دامن اهل بیت نکشید
احمد بن عمر سمرقندی (مشهور به نظامی عروضی) ادیب اهل سنت که نزدیک به عصر فردوسی میزیست، میگوید: فردوسی شیعه بود، به همین سبب از سوی غزنویان مورد آزار قرار گرفت.
📚 نظامی عروضی، چهار مقاله، تصحیح محمد قزوینی، به کوشش محمد معین، تهران، ارمغان، ص ۷۶-۷۹، ۸۱.
🌾 باستاننامه:
@nzartosht