eitaa logo
نقد و بررسی آیین زرتشت و باستان گرایی
621 دنبال‌کننده
672 عکس
366 ویدیو
43 فایل
امیرالمؤمنین علی علیه السلام: هرگز نمی توانید راه رشد را بیابید، مگر آنکه راه انحراف را هم نشان دهید. ( خطبه ۱۴۷ نهج البلاغه)
مشاهده در ایتا
دانلود
خورشید سپهرِ رهبری پیدا شد احیاگر فقه جعفری پیدا شد تبریک به مهدی (عج) که به عالم امشب رخسار امام عسکری پیدا شد 🌺 ولادت با سعادت امام حسن عسکری علیه السلام مبارک باد 🌺 @nzartosht
🔶شبهه: ریشه عبارت پدر سوخته: وقتی که در زمان یزدگرد عربها به ایران حمله کردند و ایران را فتح کردند، مردم ایران که دارای دین زرتشت بودند را آتش پرست و کافر نامیدند و آنها را مجبور کردند که به دین اسلام روی بیاورند . در این میان گروهی خودشان به دین اسلام گرویدند و گروهی هم از ترس مسلمان شدند ، چون می دیدند که افرادی که مسلمان نشوند را میکشند . اعراب، افرادی را که مسلمان نمی شدند ، مردها و سرپرست خانواده را در آتش میسوزاندند تا دیگران یاغی گری نکنند، و براساس دستورات شریعت اسلام زنان آنها را به کنیزی و بچه ها رابرای نوکری وکلفتی می بردند چراکه آنها را غنیمت جنگی میدانستند. این بچه ها بزرگ شدند و در خانه اعراب کار میکردند و خود اعراب هم بچه هائی هم سن آنها داشته اند، وقتی ازصاحب خانه میپرسیدند که این بچه خودت است (کلفت و نوکرها)، میگفت: ” نه ، این پدر سوخته است ” یعنی بچه ما نیست، نوکر و کلفتی است که پدرش در جریان فتح ایران سوزانده شده است و به این نوکر و کلفت ها میگفته اند : “پدر سوخته ” . منبع : لغت نامه دهخدا 🔷 پاسخ: 1️⃣ باز هم یک داستان بافی دیگر برای تقابل و و یا به عبارت بهتر، و . چنین مطلبی در لغت‌نامه دهخدا بیان نشده است و در دیگر لغت‌نامه‌ها نیز این اصطلاح وجود ندارد [1]. 2️⃣ پدرسوخته" دشنامی است که مجازاً در تداول عامیانه به مردم خبیث و بدسرشت گویند. - در مصر باستان اگر کسی از کسی پولی وام می‌گرفت و بدهکار می‌شد ضمانت بدهی جسد مومیایی پدرش بود و اگر نمی‌پرداخت طلبکار حق داشت مومیایی پدر را بسوزاند. به این دلیل کسی که از نظر مالی بدهکار و ورشکست بود، پدرسوخته نامیده می‌شد. کم کم این اصطلاح به سایر ممالک و ایران هم رسید.» - نقل دیگری هم هست که: کسی (پدری) که سوخته شده باشد، ولی این سوختگی از آتش یا گرما نیست، بلکه سوخته (باخته یا بازنده) در یک بازی یا یک مبارزه ورزشی مانند کشتی است. پدرسوخته به فرزندی گفته می‌شود که پدر او در بازی یا مبارزه‌ای ورزشی بازنده شده باشد. [2] 3️⃣ در کتابهای دینی اسلام، اثری از این سبک برخورد در مقابله با دشمنان اسلام وجود ندارد. [۳] و[۴]👌 همچنین ادعای اجبار به پذیرش دین اسلام مطلب درستی نیست، چون در سبک اسلامی اجبار به دین اسلام نیست و در مواجهه با افراد غیر مسلمان، در ابتدا اسلام ارائه می‌شد، در صورتی که اسلام را قبول نمی‌کردند، در مرحله بعد جزیه بود. [۵] بارها به این ادعای دروغ پاسخ داده شده است. 4️⃣ در کتاب تاریخ ایران پس از اسلام نوشته زرین‌کوب و در کتاب تاریخ زرتشتیان از جمله نوشته شهمردان، هیچ مطلبی در مورد سوزاندن زرتشتیان در آتش بیان نشده است. مشخص نیست که این فردی که این مطلب را به لغت نامه دهخدا منتسب کرده، از کجای تاریخ این مطلب را به دست آورده است. [۶] و [۷] 📚 پی‌نوشت: [۱] لغت نامه معین و چند لغت نامه دیگر [۲] لغت نامه دهخدا [۳] سید محمد حسین طباطبایی، کتاب اصول عقاید صفحه ۲۴۷ تا ۲۵۲ [۴] محمد ابراهیم آیتی، تاریخ پیامبر اسلام، دانشگاه تهران، سال انتشار ۱۳۷۸ [۵] مری به ویس، زرتشتیان باورها و آداب دینی آنها، بخش تاریخ پس از فتح ایران، ترجمه عسکر بهرامی، ۱۳۹۱ [۶] عبد الحسین زرین کوب، دو قرن سکوت، چاپ نهم، انتشارات سخن، ۱۳۷۸ [۷] رشید شهمردان، تاریخ زرتشتیان پس از ساسانیان، انتشارات راستی، سال ۱۳۶۰ http://www.adyannet.com/news/16125 http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7
13.34M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔺 در مدرسه شریعتی تهران چه می‌گذرد؟😳 👈دلیل فعّالیت چنین مدرسه‌ای در تهران پس از گذشت 40 سال از پیروزی انقلاب اسلامی فعلاض بماند؛ امّا چرا لیدر اصلاح‌طلبان در یک پست بالای آموزشی، باید پیوندی عمیق با متولّیان این مدرسه داشته باشد و از اقدامات ضدّ تبلیغی آنها علیه جمهوری اسلامی ایران، ابراز خرسندی کند؟🤔 @nzartosht
🔴شبهه: ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺗﻮﻟﺪ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺑﯿﮕﻨﺎﻩ ﻣﺎﯾﻪ ﻧﻨﮓ ﻋﺮﺏ ﻫﺎ ﺑﻮﺩ ! ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺧﺘﺮﮐﺎﻥ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﻪ ﻃﻮﻝ ﻧﻤﯽ ﺍﻧﺠﺎﻣﯿﺪ... ﻧﯿﺎﮐﺎﻥ ﭘﺎﮐﻤﺎﻥ ، ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﺷﺐ ﺳﺎﻝ ﺭﺍ ، ﺷﺐ ﺗﻮﻟﺪ ﻣﯿﻨﻮ ( ﺍﻟﻬﻪ ﺯﻥ ) ﻭ ﻣﯿﺘﺮﺍ ( ﺍﻟﻬﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ) ﺭﺍ ﺑﻨﺎﻡ ﯾﻠﺪﺍ ﻧﺎﻡ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ, ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺷﺎﺩﯼ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﯾﻠﺪﺍ، ﯾﺎﺩﮔﺎﺭ ﻧﺎﻡ ﻭﻃﻦ ﻭ ﻋﺮﻭﺱ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ، ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﺳﺖ. ﻣﻬﺮبانان ... ﯾﻠﺪﺍیتان پيشاپيش ﻣﺒﺎﺭﮎ.... 🔵پاسخ: در پاسخ به این ادعاها باید گفت: 💠 - اولا اینکه که تمام عرب ها دخترانشان را ننگ میدانستند حرف غلطی است. چرا که اگر اینگونه بود دیگر نسلی نداشتند. ضمن آنکه اسلام با این عقیده جاهلی به شدت مقابله کرد. اما درباره جایگاه زن در ایران باستان، تبلیغات باستان گرایان، همواره با دروغ و اغراق آمیخته است. شواهد تاریخی بیان می کنند که اغلب زنان در ایران باستان، جایگاهی هم تراز بردگان داشته است. در لوحه های گنجینه هخامنشی که به زبان فارسی باستان است (در تخت جمشید)، سخن از تعیین دستمزد کسانی که کار می کنند، به میان می آید: مزد یک پیشه ور مرد، یک کارگر زن و مزد یک کودک. باید اذعان کنیم که در سراسر تاریخ ایران پیش از اسلام، زن همواره به سایه تاریکِ تاریخ رانده شده است. 🌚 در عهد هخامنشی و در عصر پارتیان اشکانی، گاه ما شاه دختی را می بینیم که لَختی سیمای مظلومانه خود را نشان می دهد تنها برای اینکه «وجه المصالحه» دو دشمن قرار بگیرد و به ازدواجی اجباری با دشمن تن در بدهد. (1) 💠 - یلدا واژه‌ای سریانی به معنای "تولد و زایش" است. یعنی این کلمه از یک زبان سامی (به نام زبان سریانی) و منشأ آن در بین‌النهرین بوده است. [2] و لذا این واژه ابداً ریشه آریایی ندارد. 💠 - به عقیده ایرانیان باستان، این شب، شب تولد میترا (مهر) بوده است. اما بنا بر متنِ اَوِستا، «میترا» که نام دیگر آن، مِهر است، [3] اصلاً یک الهه بانو نیست! بلکه مذکّر (نرینه) است. در اوستا: اَشی یشت (اَرت یشت)، بند ۱۶ آمده است که میترا (مهر) برادر ایزد اَشی است و در نتیجه میترا 👈 پسر اهورامزدا است. [4] همچنین در مهر یَشتِ اَوِستا که در ستایشِ ایزد مهر (میترا) است، دائماً از ضمایر مذکّر برای او استفاده شده است. - يافته‌های باستان‌شناسی نيز گويای اين است كه «ميترا» در باور ايرانيان، مانند باور يونانيان و روميان، جنس مذكر داشت. از جمله در نقش‌برجسته «اردشير دوم» در طاق بستان كرمانشاه، تصوير ميترا (مهر) به صورت مَردی كه هاله‌ی نور (اشعه نور) دور سرش وجود دارد، در «سمت چپ» نگاره ديده می‌شود.[5] https://upload.wikimedia.org/wikipedia/fa/8/82/Ardeshir_dovom_sasani.jpg 💠💠 پس اولاً «یلدا» واژه‌ای آریایی نیست و در ثانیاً ایزد «میترا» ابداً الهه بانو نبوده، بلکه به صورت مذکر (مرد) است. و الهه و بانو و زن نامیدنش نشانه کم سوادی گوینده است. و ثانیا جایگاه زن در ایران پیش از اسلام، آنی نبوده که به دروغ تبلیغ می کنند. التماس مطالعه 😊 📝 پی‌نوشت: [۱]. زن در ایران باستان، هدایت اللّه علوی (تهران، هیرمند، 1377)، ص12 [۲].حسن عمید، فرهنگ فارسی (فرهنگ عمید)،‌ تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۸۷. برگه ۱۲۲۲-۱۲۲۳ همچنین بنگرید به لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه یلدا، و نیز بنگرید به فرهنگ معین، ذیل واژه یلدا. [۳].جهانگیر اوشیدری، دانشنامه مزدیسنا، تهران: نشر مرکز، ۱۳۸۹، ص ۴۴۱-۴۴۲. [۴] اوستا، ترجمه دکتر ج. دوستخواه، تهران: انتشارات مروارید، ۱۳۹۱. ج ۱، ص ۴۷۱. Ashi Yasht (Hymn to Ashi), translation by James Darmesteter, Sacred Books of the East, American Edition, 1898, Chapter 16 Avestan text based on edition of Karl F.‎ Geldner, Avesta, the Sacred Books of the Parsis, Stuttgart, 1896 [5]. آرتور كرستين سن، ايران در زمان ساسانيان‏، ترجمه رشيد ياسمى‏، تهران: نشر دنياي كتاب، ۱۳۶۸، برگه ۲۱۱ http://l1l.ir/rqu http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7
شب یلدا.mp3
1.39M
پیرامون شب یلدا... سخنانی کمتر شنیده شده درباره ریشه‌ی تاریخی شب یلدا- پژوهشگر تاریخ و فرهنگ ایران باستان استاد رستمی http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7
🔹شنیدین که قراره سلبریتی ها و شاخ های مجازی و لاکچری ها امسال هزینه جشن شب یلداشونو واسه کمک به سیل زدگان اهواز و کارون اختصاص بدن!؟ 🔹منم نشنیدم! اینا فقط موقع محرم که میشه درد مردم پیدا میکنن! http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7
تاریخ ایران و سنتهای الهی نظر مقام معظم رهبری در صفحه توئیتری منتسب به دفتر حفظ و نشر آثار ایشان. http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7
🔶شبهه میدانستید ایرانیان نزدیک به ۸۰ جشن در سال داشتند؟ میدانستید در آئین نیاکانمان گریه، سخت نکوهش شده؟ میدانستید ایرانیان، سیاه پوشیدن را اهریمنی میدانستند؟ میدانستید موسیقی و رقص نزد ایرانیان عبادت بوده؟ همه ما میتوانیم یک فردوسی باشیم، پس بیاییم فرهنگ پاک نیاکانمان را دوباره زنده کنیم. 🔷پاسخ 1️⃣ در زرتشتی، دعا و نيايش خوانده می‌شد.[۱] همانگونه که واژه «جشن» هم از ریشه «یزشن/یسن» به معنی نیایش و مراسم پرستش است.[۲] آن‌هم دعاهایی که هیچ جذابیتی برای طبع سالم ندارد. که نمونه بارز این دعاها را می‌توان در ستایش روان (گئوش اوروان) دید که از ادعیه و نیایش‌های مشهور اوستایی (گاتهایی) است.[۳] به هر روی، بعضاً رقص و ساز و نیز در این مراسم به کار می‌رود، ولی جشن در ادبیات زرتشتی لزوماً به معنی رقص و شادی نبوده، بلکه به مطلقِ مراسمِ نیایش، جشن گفته می‌شود. مثلاً در ايران باستان، حتی مجلس ختم (پرسه) هم "جشن" نامیده می‌شد.[۴] عجیب‌تر اینکه شرکت در برخی از این (مراسم‌های پرستش) اجباری بود! و مردم مجبور بودند که کارهایشان را تعطیل و در این جشن‌ها شرکت کنند.[۵] 2️⃣اوستا را كه بخوانيم و نیز را، موارد بسیاری از رنج و آه و مردمان ایرانی را می‌شنویم. نه فقط انسان‌ها، بلکه ایزدان نیز از غم و اندوه و رنج، تهی نبودند.[۶] آنچه مشخص است در ایران باستان سختی ها و رنج‌های فراوان در کنار و نداری وجود داشته، مردم زحمت‌کش و رنجدیده همواره می‌بایستی حاصل دست‌رنج خود را به اربابان می‌دادند تا دردی بر دردهای ملت و لذتی بر سرخوشی‌های درباریان افزوده شود. مردم از سر فقر و فلاکت در جنگ‌ها به دنبال سواره نظام حرکت می‌کردند تا اجساد كشته‌شدگان را برهنه كنند و سربازان را خدمت نمايند، تا از این رهگذر اندکی از ابتدایی‌ترین نیازهای خود را تأمین کنند.[۷] در متن پهلوی یادگار زریران (Yatkar-i-Zariran) آمده است که گشتاسپ مؤمن زرتشتی، در جنگ‌ها، برای حفظ تاج و تخت خود، حتی از کودکان ده ساله هم استفاده می‌کرد و اگر این کودکان به جنگ نمی‌آمدند، حکم اعدام برایشان صادر می‌شد.[۸] این رنج‌های بشری را نباید نادیده گرفت. 3️⃣نکته‌ای شگفت انگیز آنجاست که "برخی" پادشاهان ، در صورت نیاز و برای تأمین اهداف خود، سرزمین‌های ایرانی را به همراه مردمان ساکن آن به حکومت روم و... می‌فروختند.[۹] آیا این رنج نیست؟ مردم ایران به قدری از دست شاهان و در رنج و عذاب بودند، که وقتی سپاه عرب به ایران رسید، اکثریت ایرانیان حاضر نشدند از حکومت ساسانی و آیین زرتشتی دفاع کنند و بخش اعظم سرزمین‌های ایرانی بدون جنگ فتح شد.[۱۰] حتی هنگامی که بعد از دو قرن حکومت به سلسله‌های ایرانی (همچون طاهریان و سامانیان و صفاریان و آل بویه و...) رسید، آنان هیچ تلاشی برای بازگشتن به آیین‌های دینی قبل از اسلام نکردند. بلکه همچنان مروّج شریعت اسلام بودند. همین امور نشانگر این است که ادعای و و خوشبختی مردم ایران در عصر باستان و و اندوه دائمی مردم در عصر اسلامی، دروغ است. 4️⃣ اسلام هم و هم را جزئی از طبیعت انسان می‌داند (سوره نجم، آیه ۴۳) که به زندگی آدمی تعادل می‌بخشد و البته دانش بشری نیز اثبات کرده است که «گریستن» فواید جسمی و روانی بسیار زیادی دارد. لیکن زرتشتیگری با پی‌گرفتن یک روش به شدت با گریه و گریستن مخالفت کرده است. حتی در ، مادر حق ندارد در غم از دست دادنِ فرزند خود اشک بریزد.[۱۱] و مسلماً چنین رویه‌ای موجب نابودی و انحطاط ذهن و روان آدمی است، و می‌بینیم که اسلام (برخلاف زرتشتیگری) اعتدال را پیش گرفته است. حتی قرآن، شادی و نشاط قلبی را از نشانه‌های اهل بهشت می‌داند.[۱۲] و همچنین از نشانه‌های در دنیا، خشنودی و خوشحالی از فضل خداست.[۱۳] http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7
📚منابع: [۱]. بنگرید به: Encyclopædia Iranica, Mary Boyce, GĀHĀNBĀR, Iranicaonline.org: February 2, 2012, Vol.‎ X, Fasc.‎ 3, pp.‎ 254-256 Encyclopædia Iranica, Werner Sundermann, FESTIVALS ii, Iranicaonline.org: January 26, 2012, Vol.‎ IX, Fasc.‎ 5, pp.‎ 546-550 [۲]. مری بویس، جشن‌های زرتشتیان، مترجم رضا دستجردی، نشریه چیستا، اردیبهشت و خرداد ۱۳۸۸، شماره ۲۵۸-۲۵۹، ص ۴ ابراهیم پورداود، یسنا، تهران: انتشارت اساطیر، ۱۳۸۷، ج ۱ ص ۲۳ [۳]. بنگرید به «گئوش اوروان و زرتشت ، نمادی از فلسفه ی مزدیسنا http://www.adyannet.com/news/1329» [۴]. موبد کورش نیکنام، مقاله «بازتاب حكمت ايرانی در جشن‌های تابستانی»، تارنمای شخصی کورش نیکنام، استاد پورداود: «یسنا به معنی ستایش و پرستش است، به طور عموم و از این لغت، مطلق آنچه داخل عبادت است از نذر و قربانی و مدیحه و غیره اراده کنند». (پورداود، همان، ج ۱ ص ۲۳). [۵]. مری بویس، جشن‌های زرتشتیان، مترجم رضا دستجردی، نشریه چیستا، اردیبهشت و خرداد ۱۳۸۸، شماره ۲۵۸-۲۵۹، ص ۴-۵ [۶]. بنگرید به «شکست خوردن ایزد اهورایی از اهریمن و پرخاشگری پس از شکست http://www.adyannet.com/news/1145»، «کارنامه‌ی ایزدِ مهر http://www.adyannet.com/news/12994» بنگرید به «سرِ بى‏‌گناهان بـُـريدن چرا http://www.adyannet.com/news/10993؟»، «سرهای بریده شده ، نمونه‌ای از کردار نیک... http://www.adyannet.com/news/10981»، «بریدن اعضای بدن مجرمین، در اسلام یا زرتشتی‌گری؟ http://www.adyannet.com/news/12028»، «زنده پوست کندن انسان‌ها در آیین زرتشت پاک http://www.adyannet.com/news/11037»، «قتل عام مردم بلوچستان به دست انوشیروان http://www.adyannet.com/news/1438»، «قتل عام مردم گیلان و دیلمان به دستور انوشیروان http://www.adyannet.com/news/1644» و... [۷]. آرتور کریستین سن، ایران در زمان ساسانیان، ترجمه رشید یاسمی، انتشارات دنیای کتاب، تهران ۱۳۶۸، ص ۴۸۹ [۸]. جاماسب جی دستور منوچهر جی جاماسب آسانا، متون پهلوی، گزارش سعید عریان، کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، تهران، ۱۳۷۱، ص ۵۱، بند ۲۴-۲۵ [۹]. پروكوپيوس، جنگ‏‌هاى ايران و روم‏، ترجمه: محمد سعيدى‏، انتشارات علمى و فرهنگى‏،چاپ چهارم، تهران‏ ۱۳۸۲، ص ۱۰۶ ؛ سرپرسى سايكس، تاريخ ايران‏، ترجمه سيد محمد تقى فخر داعى گيلانى‏، انتشارات افسون‏، چاپ هفتم، تهران ۱۳۸۰، ج ‏۱، ص ۶۲۴-۶۲۳؛ آرتور كرستين سن، ايران در زمان ساسانيان‏، ترجمه: رشيد ياسمى‏،، ناشر: دنياى كتاب‏، چاپ ششم، تهران‏ ۱۳۶۸، ص ۳۲۷- ۳۲۶ [۱۰]. بنگرید به مجموعه مقالات پیرامون فتح ایران http://www.adyannet.com/category/82 ۱۱]. بنگرید به «آیین زرتشتی و ممنوعیت گریستن در عزای عزیزان http://www.adyannet.com/news/13596» [۱۲]. سوره آل‏‌عمران، آیه ۱۷۰ [۱۳]. سوره یونس، آیه ۵۸ http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7