#مسابقه_هفتگی #یکشنبه #حکمت_امیر_ع * قِیمَهُ کُلِّ إمرئٍ ما یُحْسِنُهُ (نهج‌البلاغه، حکمت 81) قیمت هر کس به اندازه کاری است که آن را نیکو انجام می‌دهد مسلما در دنیا هر چیز با توجه به توانایی‌هایی که دارد مورد ارزش‌گذاری و قیمت‌گذاری قرار می‌گیرد. انسان به عنوان اشرف مخلوقات، جایگاه خاصی در دنیا دارد و تعیین جایگاه و منزلت انسان در نظام هستی از نکات قابل توجه است. بی تردید انسان در سایه بهره‌مندی از عقل، هوش و درایت جایگاه ممتاز و ویژه‌ای دارد و اگر شخصی به گوهر وجودی خویش پی ببرد و آن را به درستی بشناسد، اعمال و رفتار خود را با آن تطبیق می‌دهد و کارهایش را به نیکویی انجام می‌دهد و مسلّم است که چنین شخصی قیمت پیدا می‌کند. گاهی انسان سزشار از علوم و فنون مختلف است، ولی در عرصه عمل، ضعیف عمل می‌کند یا به دانسته‌های خود عمل نمی‌کند؛ چنین دانشی هیچ قیمتی ندارد. پس دانش و آگاهی هر چند ارزشمند و تعالی‌بخش است ولی اگر به وادی عمل نرسد به درد نمی‌خورد. 1. هر چیز با توجه به چه قیمت گذاری می‌شود؟ 2. انسان با بهره‌مندی از چه چیزی جایگاه ویژه‌ای می‌یابد؟ 3. اگر شخصی به گوهر وجودی خود پی ببرد چه می‌کند؟ #گوهر_وجود #نهج_البلاغه #مسابقه_اول افق_ولایت🌥⛅️🌤☀️ @Ofogh_Velayat

#مسابقه_هفتگی #حکمت_امیر_ع #هفته_دوم * هَلَكَ امْرُؤٌ لَمْ يَعْرِفْ قَدْرَهُ (نهج‌البلاغه، حکمت 149) تباه گشت هر كه قدر و منزلت خود را نشناخت. انسان، تجلیگاه آیات حق و خلاصه عالم وجود است. وقتی خدا انسان را آفرید و از روح خویشتن در وی دمید، از خود به عنوان احسن الخالقین (نیکوترین آفرینندگان) یاد کرد. شخصیت انسان فرراتر از شکم، شهوت، پست، منصب، مقام و اسارت در دام پر فریب دنیا است. انحراف به چپ و راست یا خارج شدن از صراط مستقیم با هر بها و بهانه‌ای که باشد موجب عقب ماندن از صعود انسان به کمال انسانی است. هنگامی که یک فرد یا یک جامعه، از امکانات و استعدادهای خود شناخت صحیحی ندارد، از نظر معرفتی و عملی نمی‌تواند از روی محاسبه منطقی با خویشتن رفتار کند؛ از این رو هدف‌گیری‌هایش بی اساس است و در نتیجه، اعمال او مبهم و تحت تاثیر عوامل مختلف قرار خواهد گرفت. اگر جریان حیات فرد یا جامعه به این منوال باشد، نابودی و اضمحلال آن حتمی است؛ اگر چه نمود و صورتی از زندگی داشته باشد. 1. وقتی خدا انسان را آفرید از چه بر او دمید و چه گفت؟ 2. خارج شدن از صراط مستقیم موجب چه می‌شود؟ 3. چه زمانی نمی‌توان محاسبه منطقی داشت و نتیجه اعمال او چه می‌شود؟ #گوهر_وجود #نهج_البلاغه #درس_دوم افق_ولایت🌥⛅️🌤☀️ @Ofogh_Velayat

#حکمت_امیر_ع #مسابقه_حکمت_های_امیر #هفته_سوم * مَنْ كَرُمَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ هَانَتْ عَلَيْهِ شَهْوَتُهُ شَهَوَاتُهُ (نهج‌البلاغه، حکمت 449) کسی که شخصیت خود در نظرش گرامی باشد، شهوت‌ها در نظرش بی اهمیت می‌شود. اگر انسان به عظمت و بزرگی گوهر وجود خود پی ببرد، هیچ‌گاه آن را در منجلاب شهوت‌ها آلوده نخواهد کرد. گذشتن از شهوات کار آسانی نیست؛ همین شهوات هستند که باعث می‌شوند انسان در دام نفس گرفتار شود و تا وقتی انسان به دست نفس و شهوت اسیر و زنجیرهای طولانی شهوات بر گردنش بسته باشد، به هیچ یک از مقامات معنوی و روحانی نائل نمی‌شود. پس هر کس نفس خود را گرامی و ارزشمند بداند، آن را حفظ و حمایت می‌کند و چون شهوات را منافی ارزشمندی خویش می‌یابد به راحتی از شهوات دوری می‌کند و شهوات در چشم او خوار می‌شود. #سوال👇👇👇 1. چه کسی خود را در منجلاب شهوت‌ها آلوده نخواهد کرد؟ 2. چه چیزهایی انسان را در دام نفس می‌اندازند؟ 3. چگونه انسان به راحتی از شهوات دوری می‌کند؟ #گوهر_وجود افق_ولایت🌥⛅️🌤☀️ @Ofogh_Velayat

#حکمت_امیر_ع #مسابقه_هفته_چهارم * أَلَا حُرٌّ يَدَعُ هَذِهِ اللُّمَاظَةَ لِأَهْلِهَا؟ إِنَّهُ لَيْسَ لِأَنْفُسِكُمْ ثَمَنٌ إِلَّا الْجَنَّةَ، فَلَا تَبِيعُوهَا إِلَّا بِهَا (نهج‌البلاغه، حکمت 456) آيا آزاده‌اى نيست كه اين غذاى مانده در دهان را براى آنان كه در خور آن هستند، بيفكند. هر آينه نفس‌هاى شما را بهايى جز بهشت نيست، پس خود را جز به آن بها مفروشيد. در زمان قدیم حر به انسانی گفته می‌شد که صاحب انسانی نداشت و خودش مالک و سرپرست خود بود؛ همچنین «عبد» به انسانی گفته می‌شد که صاحب انسانی داشت و مورد خرید و فروش واقع می‌شد و به مصلحت او عمل می‌کرد. به کسی که تابع هوای نفس و شیطان نیست و در تصمیم‌ها و کارهای خود به نفس شیطانی عمل نمی‌کند نیز حر گفته می‌شود. غلام همت آنم که زیر چرخ کبود ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزاد است حافظ انسان می‌تواند با گوهر ایمان توحیدی و عمل صالح از زیانکاری رهایی پیدا کند و طریق رستگاری در پیش گیرد. به راستی اگر آدمی از گوهر فکر و اندیشه استفاده کند و موقعیت ممتاز خویش را در جهان هستی ارزیابد، به کمتر از بهشت رضایت نخواهد داد. 1. چه کسی حر واقعی محسوب می‌شود؟ 2. عبد چه معنایی دارد؟ 3. چه زمانی انسان به کمتر از بهشت رضایت نخواهد داد؟ #گوهر_وجود #نهج_البلاغه #درس_چهارم افق_ولایت🌥⛅️🌤☀️ @Ofogh_Velayat

#حکمت_امیر_ع #مسابقه_هفته_ششم * نَفَسُ الْمَرْءِ خُطَاهُ إِلَى أَجَلِهِ (نهج‌البلاغه، حکمت ۷۴) نفس‌های آدمی گام‌های او به سوی مرگ است. گریزی از پایان عمر وجود ندارد و مرگ اتفاق خواهد افتاد. عمر آدمی حساب معینی دارد؛ معدود و در مسیر شمارش معکوس پیش می‌رود تا پایان پذیرد. توجه و باور به این مسئله انسان را بر آن می‌دارد که قدر لحظه لحظه عمر خود بداند. اگر به انسانی بگویند تمام عمرت را با چه چیز حاضری مبادله کنی می‌گوید با هیچ چیز ولی ساعات را رایگان از دست می‌دهد. کاشکی قیمت انفاس بدانندی خلق تا دمی چند که مانده است غنیمت شمرند سعدی خردمند، وقت شناس است و از فرصت‌های پیش آمده به درستی استفاده می‌کند؛ میوه نارس را نمی‌چیند. 1. عمر آدمی در چه مسیری می‌رود؟ 2. انسان تمام عمرش را با چه معامله می‌کند؟ 3. خردمند چه ویژگی دارد؟ #فرصت_ها #نهج_البلاغه افق_ولایت🌥⛅️🌤☀️ @Ofogh_Velayat