🔶حضرت آیت الله العظمی علی آقا صافی گلپایگانی(ره) می فرمود: از زمانی که من تکلیف شدم یک مرتبه نماز شبم ترک نشد، یک ساعت قبل از اذان صبح از خواب بلند شده و نماز شب می خواندند و تلاوت قرآن داشتند و از خوف خدا گریه می کردند و آنقدر اشک می ریختند که گریه های بلند بلند می کردند. به نماز جماعت اهمیت می دادند در سال سه یا چهار ماه به گلپایگان می رفتند و منبر داشتند که اکثر متدینین و صالحین شهر در نماز جماعت ایشان شرکت می کردند.
.
🔶ایشان با این که عالم دینی بودند منبر و تبلیغ را ترک نکردند، حتی چند شب قبل از رحلت شان در شب عاشورا و شب یازدهم ماه محرم در مسجد گلپایگان شرکت و برای مردم صحبت کردند که دو سه روز بعد از آن روز بود که مریضی شان شدت پیدا کرد و به دیار باقی شتافتند.
.
🔶این مرجع فقید تا آخر عمر خود، انسان زاهد و قانع بودند شاید می توانستند به وسایل گوناگونی وضع زندگی و منزل شان بهتر از اینها باشد اما آن قدر ساده زندگی می کردند که هر کس در منزل ایشان حضور پیدا می کرد تعجب می کرد.
.
🔶خدمت به مردم در زندگی ایشان جلوه داشت، عالمی که بتوان نام برد که هم مرجع و هم با مردم باشد ایشان بودند که وظیفه خودشان را به بهترین وجه انجام می دادند. وقتی فقرا یا اشخاصی برای انجام کارهایی به ایشان مراجعه می کردند با حالتی که انبساط خاطر داشتند مشکلات مردم را حل می کردند.
.
🔶 #آیت_الله_العظمی_بهجت(ره) علاقه شدیدی به ایشان داشتند؛ در وصیت نامه ای که داشتند و به ظاهر شفاهی نیز بود، وصیت کرده بودند که بعد از من مقلدین به آیت الله العظمی علی صافی گلپایگانی مراجعه کنند.
.
🔶حضرت #آیت_الله_علی_صافی_گلپایگانی(ره) به خاطر این که خودشان اهل دنیا نبودند، از شهرت کناره گیری می کردند و مردم کمتر ایشان را می شناختند، اما بین علما بویژه آیت الله العظمی بهجت(ره) شناخته شده بودند. ایشان به عنوان یک روحانی شایسته که به درس و بحث شان می رسید معروف بود، مرجعیت شان مسلم بود و حتی از زمان #آقای_بروجردی(ره) مجتهد بودند.
@olamaorafa
🔵 پاسخ آیت‌الله بهجت(ره) به یک شبهه فراگیر
🔴 چرا بعضی‌ها آسوده‌تر از ما زندگی می‌کنند و کمتر رنج می‌کشند؟
#آیت_الله_العظمی_بهجت(ره):
🔸فقرا در کمبودها و فقر و ناداری باید صبر و شکیبایی داشته باشند و بدانند که آنها هم از نعمت‌های دیگری برخوردارند که اغنیا برخوردار نیستند.
🔸ثروتمندان بلاها و ابتلائات و گرفتاری‌هایی دارند که مستضعفان و محرومان ندارند. طاووس را می‌بینی، پایش را هم ببین!
🔸خوبی و خوشیِ عیش، تنها به زیادی وسایل راحتی نیست؛ راحتی درونی و رفاه و خوشی و آرامش دل، به داشتن وسایل رفاه و راحتی نیست، بلکه چه‌بسا وسایل رفاه، اسباب نگرانی و ناراحتی و اضطراب درونی را فراهم کنند.
🔸در کلمات امیرالمؤمنین(ع) آمده است: «أَلْمَصائِبُ بِالسوِیةِ مَقْسُومَةٌ بَینَ الْبَرِیةِ» (الدعوات، ص۲۸۸) گرفتاری‌ها به‌صورت مساوی و یکسان میان مردم تقسیم شده است.
🔻در محضر بهجت، ج۱، ص۶۸، نکته۹۹
https://eitaa.com/olamaorafa