خودزنی اقتصادی در تقابل میدان و دیپلماسی
👇👇
در بحبوحه جنگ میان کشورهای جبهه مقاومت و رژیم اشغالگر قدس و آمریکا، جمهوری اسلامی ایران نقش مهمی در حمایت از جبهه مقاومت دارد. در این میان شرط لازم برای موفقیت این حمایت وجود هماهنگی میان سه بعد میدان، دیپلماسی خارجی و اقتصاد داخلی است. خوشبختانه با تغییر رویکرد در زمان شهید رییسی و امیرعبداللهیان، میان میدان و دیپلماسی هماهنگی بسیار خوبی به‌وجود آمد و این هماهنگی همچنان ادامه دارد. اما ضلع سوم یعنی اقتصاد هنوز نه با میدان هماهنگ است و نه با دیپلماسی. سیاستگذاران اقتصادی کشور گویی در جزیره ای جدا از میدان و دیپلماسی زندگی می‌کنند. خروجی این نگاه سبب شده تا اقتصاد در تقابل با میدان و دیپلماسی باشد. مهم‌ترین سرباز آمریکا در اقتصاد ایران دلار است. هدف دشمن این است که با کاهش ارزش پول ملی، اقتصاد کشور را تضعیف نماید. از یک سو سیاست‌های ارزی دولت سبب شده تا بخش عمده ای از کالاهای مشمول ارز 28500 را حذف و ارز آن ها را تبدیل به ارز نیمایی و اشخاص کند. و از این مسیر اقلام اساسی زندگی مردم با افزایش قیمت بین 35 تا 50 درصد مواجه شوند. از سوی دیگر ارز نیمایی نیز با بهانه #رانت دائما در حال افزایش است به‌گونه ای که ارز نیمایی که ابتدای سال حدود 40 هزار تومان بود به حدود 47500 افزایش پیدا کرده است. افزایش ارز نیمایی از چند مسیر منجر به افزایش هزینه های تولید و در نتیجه افزایش قیمت ها میشود
1. افزایش مستقیم هزینه واردات: از آنجا که حدود 80 درصد واردات کشور مواد اولیه وکالاهای واسطه ای است که در فرایند تولید قرار می‌گیرند، افزایش نرخ ارز مستقیما منجر به افزایش هزینه تولید و در نتیجه افزایش تورم می شود. این حالت زمان بدتر می شود که کالاهای مشمول ارز نیمایی نیز کاهش و به ارز اشخاص که حدود 57 هزار تومان است تغییر پیدا کند که خود باعث تورم شدید در بخش تولید می شود.
2. افزایش قیمت مواد اولیه تولید شده در داخل: از آنجا که تقریبا همهٔ مواداولیه تولید داخل(از سیمان و میلگرد و آلومینیوم گرفته تا مواد پتروشیمی..) در #بورس_کالا با فرمول قیمت جهانی ضربدر نرخ دلار نیما عرضه می شود، با هر بار افزایش نرخ ارز نیما توسط بانک مرکزی، نه تنها کالاهای وارداتی بلکه قیمت مواداولیهٔ داخل نیز افزایش یافته و باعث تورم در تولید کالاهای داخلی میشود. این فرمول سبب شده تا در یک ساختار ظاهرا قانونی کشور خود با دست خود به تقویت سرباز آمریکا (دلار) در اقتصاد ایران کمک نماید.
3. افزایش قیمت نفت: تا قبل از سال 86 هر گونه افزایش جهانی قیمت نفت به نفع اقتصاد کشور بود. اما بعد از سال 86 و با تغییر رابطه میان شرکت نفت و پالایشگاه ها و فروش نفت به قیمت جهانی و همچنین خرید فراورده های نفتی به قیمت جهانی توسط دولت، سبب شده تا هر گونه افزایش جهانی قیمت نفت، در عمل به ضرر اقتصاد کشور و همچنین منجر به افزایش ناترازی بخش انرژی و کسری بودجه دولت شود. در عمل افزایش قیمت نفت که می تواند باعث تقویت اقتصاد کشور، جبهه مقاومت و تضعیف آمریکا شود، با قانونمند کردن فروش نفت به قیمت جهانی در داخل، باعث خودزنی اقتصادی و تضعیف اقتصاد در داخل شده است.
#خودکشی-اقتصادی
🖌🖌امید ایزانلو
https://eitaa.com/omidizanlo
