غذای محلی کشاورزی و تولید غذا حیطه ایست که نه تنها محلی‌سازی در آن مطلوب است، بلکه در واقع ضروری است، اگر فاصله بین تولید کننده و مصرف کننده را کوتاه کنید، هزینه‌های حمل و نقل غذا، انتشار آلودگی و وابستگی به نفت را کاهش می‌دهید؛ پولتان را مستقیماً به اقتصاد محلی برمی‌گردانید؛ جایی که به شدت به این پول نیازمند است، در اقتصاد محلی غذا، مصرف کننده‌ها اغلب کمتر هزینه می‌کنند و در عین حال درآمد کشاورزان افزایش می‌یابد. در کنار این، سیستم‌های غذای محلی به صورت موثری به محیط زیست سود می‌رسانند. مجموعه کاملی از جنبش‌های مربوط به غذا در حال ظهورند: بازارهای کشاورزی، تعاونی‌های مصرف کننده – تولید کننده، کشاورزی مورد حمایت اجتماعی، حیاط‌های مدرسه قابل برداشت خوراکی غذای آرام Slow Food (در مقابل فست‌فود)، کشاورزی پایدار و باغ‌های شهری. معمولاً مناقشه‌ای مطرح است که اگر ما و غرب محلی‌سازی کنیم، جهان سوم را از یک بازار صادراتی مهم محروم خواهیم کرد، با این حال واقعیت بسیار متفاوت است، این ایده که کاهش فقر در جنوب وابسته به دسترسی بازارهای شمالی است، فرزند جهانی‌سازی است، ما منابع محدودی داریم؛ همانطور که زمین‌های محدود، منابع آب محدود و منابع انرژی محدودی داریم و اگر لازم باشد با استفاده از این زمین، آب و انرژی یک کاهوی اضافه برای خانه‌ای در بریتانیا تولید کنیم، می‌توانیم مطمئن باشیم که در حال دزدیدن از برنج و گندم هندی‌ها هستیم؛ در حال دزدیدن از آب هندوستان هستیم، در واقع وضعیتی را ایجاد می‌کنیم که در آن به کشورهای جهان سوم و جنوب قحطی و خشکسالی صادر می‌کنیم. طرفداران جهانی‌سازی استدلال می‌کنند که بر روی یک سیاره پرجمعیت تنها مزارع صنعتی در مقیاس بزرگ می‌تواند دنیا را سیر کنند، پژوهش ما نشان داده است که مزارع کوچک دارای تنوع زیستی که از ورودی‌های اکولوژیک استفاده می‌کنند، در مقایسه با مزارع تک کشتی‌ صنعتی، سه تا پنج برابر غذای بیشتری تولید می‌کنند. پ ن : مطلب درج شده در یک سایت علیه جهانی سازی اقتصاد از نگاه گروه های طرفدار محیط زیست https://eitaa.com/ommat_Dream

این روز ها که حرف از افزایش حقوق است دو سه نکته عرض کنم ... اولاً که طبیعیه من هم مثل هر ادم منطقی طرفدار افزایش حقوقم ، اما افزایش حقوق واقعاً یک مسکن است برای یک وضعیت معیوب و در شرایط اورژانسی ... اما موضع اصلی باید برچیدن رابطه کاگر و کارفرما باشد که ترجمه ارباب و رعیت یا ارباب و برده در دوره مدرن است که سرمایه داری یکه تاز ان شده . حرف از افزایش حقوق حرف از حداقلیات است ، دوستی فرمودند اینها حداقلیات را نمیشود در گوششان کرد انوقت حرف از ایده های ماهوی چگونه میتوان زد ... اتفاقا عجب حرف نزن هایی هستیم ما ، که نمیتوانیم ایده های بزرگ و ارمانی خودمان را تبدیل به رویای اجتماعی کنیم . انقدر دم از حداقل ها زدیم که گرفتار ادم های حداقلی شده ایم که به همان حداقل ها هم تن نمیدهند . وقتی رویای اجتماعی شکل میگیرد که صدایی متفاوت برای اینده متفاوت و بزرگ بلند شود تا بقیه احساس کنند این اینده بزرگ ارزش جنگیدن دارد ، انوقت میبینید که در یک فرایند تحول اجتماعی کوتاه مدت افرادی برای ساختن ان رویا پا به عرصه سیاست میگذارند . دعوا بر سر حقوق کارگر و گرفتن حق او که هیچ وقت در هیچ جای دنیا به طور کامل احقاق نشد ، حداقل صدو پنجاه سال است که داغ است اما اگر چهارچوب ها و قواعد را بر هم نزنیم هرگز حل نمیشود حتی اگر انقلابات کاگری کنید . ✍️ مهدی اخلاقی https://eitaa.com/ommat_Dream

🔹دیروز یکی از انبوه‌سازان باسابقه کشور تماس گرفت و ار حقیر گلایه کرد که چرا در برنامه ثریا، انبوه‌سازی را نقد کرده‌ام. فرمود نقد انبوه‌سازی مثل این است که کارخانه‌‌سازی را نقد کنیم؛ آیا کارخانه‌سازی بد است؟! خیلی صریح و شفاف پاسخ دادم که بله!! 🔹برادران و خواهران گرامی، اگر می‌گوییم که مردمی‌سازی رمز تحقق تمدن نوین اسلامی است بایستی تعارف را کنار بگذاریم و مواضعمان را هرچند خوشایند برخی از سرمایه‌داران و ذینفعان نباشد شفاف بگوییم. از منظر تمدن اسلامی، هرنوع صنعت بزرگ مقیاس که لازمه‌اش کارگری و اجیر شدن اکثریت برای اقلیت باشد مطلوبیت ندارد (به جز برخی استثنائاتی که گریزی از آنها نباشد). به جایش آنچه مطلوب است، توسعه کارگاه‌ها و کسب و کارهای خُرد است تا مردم به جای آنکه مواجب بگیر عده‌ای سرمایه‌دار باشند و کارگریِ آنها را بکنند، آقای خودشان باشند و برای خودشان کار کنند. اگر انبوه تسهیلاتی که با رانتهای مختلفِ اصحاب ثروت و قدرت، به مگا کارخانه‌ها و صنایع بزرگ تزریق شده است (که دقیقا در راستای مفهوم انباشت سرمایه و اصول نظام سرمایه‌داری است) به کارگاه‌ها و کسب و کارهای خُرد تزریق شده بود اکنون به مراتب وضعیت اقتصادی عادلانه‌تری داشتیم. 🔹اما آیا لزوما این به معنای تحجّر و بازگشت به قرون گذشته است؟! خیر، هنر حاکمیت این است که بتواند بدون تصدی‌گری، اما با تکمیل زنجیره ارزشِ این کسب و کارهای خُرد، همان محصول نهایی مگا کارخانه‌ها را با شکستن انحصار و با راهبرد مردمی‌سازی به دست بیاورد. این همان تجربه‌ای است که برخی کشورهای دیگر، حتی در تولید محصولات خاصی نظیر خودرو نیز با موفقیت به آن مبادرت کرده‌اند. 🔹پی‌نوشت: در تکمیل عرایض فوق، به این جملات آیت الله جوادی آملی عنایت بفرمایید: "ملت را با شغل و کارگری و با مزدوری اداره کردن مکروه است؛ هرگز دین نمی‌خواهد ملت مزدور باشد... مکروه است انسان مزدور باشد، هر کس باید برای خود کار کند" (۱۳۹۳/۲/۱۸). این همان چیزی است که رهبر معظم انقلاب نبز با بیان دیگری بر آن تاکید دارند: "تمدّن اسلامی، جز با حضور مردم، جز با توجّه و مبادرت مردم امکان‌پذیر نیست. باید مردم بخواهند، مردم بیایند، مردم اقدام کنند" (۱۴۰۲/۱۰/۲۶). می‌دانم که چنین یادداشتهایی خوشایند سرمایه‌دارانی همچون انبوه‌سازان (که راهبرد آنها دقیقا در تقابل با مردمی‌سازی است) نیست اما قاعدتا از حقیر انتظار می‌رود تا مدافع حقوق مردم باشم و نه مجیزگوی سرمایه‌داران و انبوه‌سازان. #تمدن_اسلامی #مردمی_سازی 🔸بلد طیب/کانال رسمی دکتر منان رئیسی https://eitaa.com/baladetayyeb

این همان چیزیست که من تنبلی میکردم برای نوشتنش

﷽ بدون تعارف با بزرگ مرد ترکمن که تاکنون ۸۰ هزار درخت کاشته است! #عبدالمجیدزیتونلی #انار 🌳 در #نهضت_درخت هم‌راهِ هم باشیم؛ 🇮🇷 https://tree.lc360.ir 🔘 @LC360IR

💢 رد عملی دين توسط علوم موجود اگر كسی می‌خواست يك دين را رد نظری كند و با تطابق صد در صد نيز شبهه را وارد می‌كرد، محال بود بتواند همه را كافر كند! اما علوم موجود با مدل كاربرد و مدل عمل، دين را صد در صد رد می‌كند؛ نه اينكه كالای جانشين بدهد! دين را رد نظری نمی‌كند بلكه رد عملی می‌كند؛ يعنی علوم پايه را درست می‌كند و بر اساس آن، علوم تجربی را پی‌ريزی می‌كند و پس از اينكه علوم تجربی را پی‌ريزی كرد، علوم تجربی، قدرت كارآمدی را در جهت علوم انسانیِ متناسب با خود، تعريفِ مطلوب و ايجاد شرايط می‌كند. در شرايط ايجاد شده بر پايگاه علوم پايه، اعتقادات ملت‌ها قابل تعريف می‌شود و برای تغيير آن برنامه‌ريزی عينی انجام می‌گيرد. پس، در هيچ جا برای ابطال بحث نمی‌شود. بحث نظری نمی‌كنند كه اين اعتقادات شما درست نيست! بلكه می‌گويند اعتقاد آزاد باشد و شما برای ما محترم هستيد. می‌گوييم اگر محترم است، پس نظام پولی بر اساس اين احترام بچرخد. می‌گويند: خير. علم می‌گويد كه چگونه بچرخد و علم می‌گوید نظام پولی بر اساس ربا اداره شود! 🔰 مرحوم استاد سید منیرالدین حسینی الهاشمی ☑️ @AndisheMonir

شرط جالب انصارالله یمن برای آزادی خدمه کشتی گلکسی لیدر #یمن #انصارالله #گلکسی_لیدر 🔻🔻🔻 با اسکرین‌شات همراه شوید @screenshotpersian

چه رشدی در جریان مقاومت دارد اتفاق می افتد...

«فریب بزرگ دستمزد کارگر»! اقتصاد لیبرال علم‌نمایی است که درباره حقوق‌های نجومی مدیران دولتی یا دستمزدهای ده‌ها میلیاردی و فوتبالیست‌ها و حق‌الزحمه‌های چندصدمیلیونی برخی جراحان و کمیسیون‌های سنگین دلالان ساکت است؛ اما هرسال بر سر میزان سرکوب دستمزد کارگران و افت معیشت آنان و اثرات زیان‌بار تورمی افزایش حقوق آنان، تئوری‌پردازی میکند.. علم‌نمایی که بازار را مقدس می‌داند اما هیچ یک از کرامت‌های انسانی را به رسمیت نمی‌شناسد و آن‌قدری که ثروت را می‌پرستد هیچ حق و ارزشی برای کار و هنر انسان و رشد و تعالی و سعادت او قائل نیست. بیزاری و تبری از لیبرالیسم مهم‌ترین پیشران پیشرفت است. ✍سیدامیرحسین حسینی🇮🇷 ✅به افرا بپیوندید: @afra_eco

برای شنیدن باید گوش داشت فرای این پوست و غضروف حلزونی و چشم داشت فرای این مردمک ها ... خدایا تو را به حق قران کریمت و به حق این ماه عزیز و به حق مروارید درون این صدف ، گوش هایمان را به صداهای ملکوتی شنوا و چشم هایمان بر راه های اسمانی که همه را به ما زمینی های خاک نشین ارزانی داشتی ، بینا بگردان . https://eitaa.com/ommat_Dream

✨خودروهای الکتریکی باعث کاهش مصرف سوخت می‌شوند؟ «اقتصاد جهان در چند دهه آینده، همچنان به سوخت‌های فسیلی متکی خواهد بود. فناوری‌های سبز که در حال حاضر ترویج می‌شوند - آبی، خورشیدی و بادی - هنوز از نظر تجاری مقرون به صرفه نیستند، همچنین این انرژی‌ها توان تامین انرژی مورد نیاز جوامع را در آینده نزدیک ندارند. خودروهای الکتریکی به دلیل نیاز به استخراج و پردازش فلزات و مواد معدنی برای تولید باتری و بدنه آلومینیومی‌شان، انرژی فسیلی فراوانی مصرف می‌کنند. در واقع، این نوع خودروها شش برابر بیشتر از خودروهای معمولی و بنزینی، انرژی فسیلی مصرف می‌کنند. همچنین، باتری های وسایل نقلیه الکتریکی برای شارژ خود به تولید برق مبتنی بر سوخت فسیلی نیاز دارند». برشی از کتاب ارزشمند «پایان جهان، تازه آغاز ماجراست: نقشه فروپاشی جهانی‌سازی» نوشته «پیتر زیهان» The End of the World Is Just the Beginning: Mapping the Collapse of Globalization, Peter Zeihan

یکی از مسائل مهم در جامعه های متراکم مدرن این است که کالاهای عمومی را چه کسی تولید کند و به مردم بدهد. مثل درمان، راه، نیرو و... نظریه اول این بود که دولت خودش تولید کند و مردم از طریق مالیات عمومی یا قبوض عمومی هزینه آن را بدهند. بعد گفتند که اصلا چرا دولت تولید کند؟ بخش خصوصی تولید کند و بخش دولتی فقط #نظارت کند.... معروف ترین نقد به این ایده آخر، همین اتفاقی است که در این کلیپ می بیند. بخش خصوصی کالای عمومی و استراتژیک را مثل فرش زیر پایش، یا آبلیموی توی قفسه مغازه اش، #ملک_طلق خودش می داند! و در دنیای جدید بنگاه دار، خودش #گرگ، است و این بنگاه #شمشیری است در مقابل #شغالی به اسم #دولت! که در اصل یا پاکدست بوده و اهل معامله نبوده و یا رشوه بگیر بوده و شکمش سیر نمی شده که دعوایشان شده! خلاصه بخش خصوصی خیلی گران تر است و قدرت و ثروت را یکجا می بلعد! آنچه به اسم خصوصی سازی نیروگاه ها و کارخانه های عظیم مواد اولیه یا مصارف عمومی می شنوید، در بطن خود این چالش عظیم را دارد. کسانی که در نظام حکمرانی این پیشنهاد را دادند، از اول هم از این مشکل خبرداشتند اما مجریان، وقتی دچار چالش کارمند بی مسئولیت و دغدغه و در نهای رشوه بگیر می شوند، چشمهایشان را می بندند و خصوص سازی (مولد سازی!) را امضا می کنند! نویسنده متن روی فیلم، گفته است که این مشکل #دولت_کوچک است! نه برادر! این یک چرخه ترمیم ناپذیر در زیست جهان مدرن است! نهادسازی برای #انسان_سوداگر و پذیرش این اختلال بزرگ در او، در هیچ کجای دنیا یک درمان درست و حسابی که دست آخر همه طرفین، بصورت اخلاقی، جامعه پذیر بشوند ندارد! 🆔 @social_theory