🎥بزرگترین ارثیه‌ی #امام_صادق علیه‌السلام برای ما @omranko

🎥 آنقدر در نقل روایات امانتدار بود که #شیخ_صدوق نام گرفت 📆 ۱۵ اردیبهشت روز بزرگداشت "شیخ صدوق" دانشمند شهیر شیعه ✍️ ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابَوَیْه قمی(۹۲۳-۹۹۱ م) (۳۰۶-۳۸۱ق) معروف به شیخ صَدوُق و اِبنِ بابَوَیْه از علمای علم حدیث شیعه است. معروفترین اثر او من لایحضر الفقیه یک مجموعه از احادیث در مورد احکام (فرعی) دین است که یکی از کتابهای چهارگانهٔ شیعه است. @omranko

هزار طائفه آمد هزار مکتب رفت و مانْد شیعه که "قال الامام صادق" داشت:))🖤 #شهادت_امام_جعفر_صادق #الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج @omranko

🔳 #شهادت_امام_جعفر_صادق(ع) 🌴یه داغی روی قلبم هست 🌴دلی خون سینه ای چاکه 🎙 #مهدی_رسولی @omranko

🎥 آدرسی که امام صادق(ع) برای نجات مومنان می‌داد #شهادت_امام_جعفر_صادق @omranko

✍ علامه طباطبایی امام جعفربن محمد (صادق) فرزندامام پنجم كه در سال ۸۳ هجرى متولد و در سال ۱۴۸ هجرى به تحريك منصور خليفه عباسى مسموم و شهيد شده است. اصول كافى، ج۱، ص۴۷۲ در عهد امامت امام ششم در اثر انقلابات كشورهاى اسلامى و خصوصاً قيامى كه مسوّده براى برانداختن خلافت بنى اميه كرده بودند و جنگ‏هاى خونينى كه منجر به سقوط خلافت و انقراض بنى‏اميه گرديد و در اثر آنها زمينه خوبى كه امام پنجم در ۲۰ سال زمان امامت خود با نشر حقايق اسلامى و معارف اهل بيت مهيا كرده بود، براى امام ششم امكانات بيشتر و محيط مناسب‏ترى براى نشر تعاليم دينى پيدا شد. آن حضرت تا اواخر زمان امامت خود كه مصادف با آخر خلافت بنى‏اميه و اول خلافت بنى‏عباس بود از فرصت استفاده نموده به نشر تعاليم دينى پرداخت و شخصيت‏هاى علمى بسيارى در فنون مختلفه عقلى و نقلى مانند «زراره» و «محمد ابن‏مسلم» و «مؤمن طاق» و «هشام بن حكم» و «ابان بن تغلب» و «هشام بن سالم» و «حريز» و «هشام كلبى نسابه» و «جابر بن حيان صوفى» و غير ايشان را پرورش داد حتى عده‏اى از رجال علمى اهل سنت نيز مانند «سفيان ثورى» و «ابوحنيفه» رئيس مذهب حنفيه و «قاضى سكونى» و «قاضى ابوالبخترى» و غير ايشان افتخار شاگردی اش را پيدا كردند (معروف است كه از مجلس درس و حوزه تعليم امام ششم چهار هزار نفر محدث و دانشمند بيرون آمده است). ارشاد مفيد، ص۲۵۴ آن حضرت با طبقات مختلف بحث‏ها مى‏كرد و با ملل و نحل گوناگون مناظره‏ها مى‏نمود. صدها كتاب در ضبط احاديث و بيانات علمى آن حضرت تأليف شد كه به نام «اصول» ناميده مى‏شود. امام صادق عليه السلام به شاگردان خود دستور داده بود درس‏هاى او را بنويسند و نوشته‏ها و كتاب‏هاى خود را حفظ كنند. مى‏فرمود: زمانى مى‏آيد كه هرج و مرج مى‏شود و بسيارى از آثار از بين مى‏رود، آن وقت به اين كتاب‏ها و نوشته‏ها احتياج پيدا مى‏كنيد و اين كتاب‏ها، يگانه مرجع علمى و دينى مسلمانان خواهند شد. و لذا شاگردان آن حضرت، با خود دوات و قلم مى‏آوردند و در مجلس درس، هر چه مى‏شنيدند مى‏نوشتند. احاديثى كه از صادقين يعنى از امام پنجم و ششم رسیده است، از مجموع احاديثى كه از پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و ده امام ديگر ضبط شده است، بيشتر است. سخنان بزرگ و راهنمايى ارزنده‏اش ديوار جهل و نادانى را فرو ريخت و آيين واقعى حضرت محمد صلى الله عليه و آله را از نو طرح ريزى كرد. بدين مناسبت او را پايه گذار و مؤسس فقه «شيعه» مى‏دانند و مذهب فقهى شيعه، بعدها به نام او «فقه جعفرى» خوانده شد. ولى دراواخر عهد خود دچار منصور خليفه عباسى شد وتحت مراقبت و محدوديت شديد درآمد منصور آزارها و شكنجه‏ها و كشتارهاى بى‏رحمانه‏اى در حق سادات علويين روا ديد كه از بنى اميه با آن همه سنگدلى و بيباكى سرنزده بود. به دستور وى آنان را دسته دسته مى‏گرفتند و در قعر زندان‏هاى تاريك با شكنجه و آزار به زندگى شان خاتمه مى‏دادند و جمعى را گردن مى‏زدند و گروهى را زنده زير خاك مى‏كردند و جمعى را در پى ساختمان‏ها يا ميان ديوارها گذاشته رويشان بنا مى‏كردند. منصور دستور جلب امام ششم را از مدينه صادر كرد (امام ششم پيش از آن نيز يك‏بار به امر سفاح خليفه عباسى به عراق و پيش از آن نيز در حضور امام پنجم به امر هشام خليفه اموى به دمشق جلب شده بود). مدتى امام را زير نظر گرفتند و بارها عزم كشتن آن حضرت را نموده و هتك‏ها كرد ولى بالاخره اجازه مراجعه به مدينه را داده و امام به مدينه مراجعت فرمود و بقيه عمر را با تقيه شديد و نسبتاً با عزلت و گوشه نشينى برگزار مى‏كرد تا به دسيسه منصور مسموم و شهيد شد. فصول المهمه، ص۲۱۲ ایشان در قبرستان بقيع مدينه مدفون است. منصور پس از آن‏كه خبر شهادت امام ششم را دريافت داشت به والى مدينه نوشت كه به عنوان تفقد بازماندگان، به خانه امام برود و وصيت نامه آن حضرت را خواسته و بخواند وكسى را كه وصى امام معرفى شده فى المجلس گردن بزند و البته مقصود منصور از جريان اين دستور اين بود كه به مسئله امامت خاتمه دهد و زمزمه تشيع را به كلى خاموش كند ولى برخلاف توطئه وى وقتى‏كه والى مدينه طبق دستور، وصيت‏نامه را خواند ديد امام پنج نفر را براى وصايت تعيين فرموده. خود خليفه و والى مدينه و عبدالله افطح فرزند بزرگ و موسى بن جعفر فرزند كوچك آن حضرت و حميده و به اين ترتيب تدبير منصور نقش بر آب شد. اصول كافى، ج۱، ص۳۱۰ 📚 گلچينى از معارف تشيع؛ ص۱۶۴ 📚 تعاليم اسلام؛ ص۱۷۵ 📚 شيعه در اسلام؛ ص۱۸۳ @omranko