💠 #قصه_سی_و_شش: 💎 #بازنده: ⏺#قسمت_آخر: ✍ادریس نبی(ع) لبخند تلخی زد و به پادشاه فرمود: ⁉️ آیا همچنان می پنداری تو را در برابر قدرت لایزال خداوند قدرتی بود؟! آیا می پنداری خداوند در این بیست سال! در حال نقشه کشیدن برای سرنگونی تو بود؟! آیا نمی توانست تو را در یک آن به گونه ای نابود سازد که گویی هرگز در این عالم نبوده ای؟! 👑پادشاه:این سوال را بارها از خود پرسیده ام! چرا چنین نکرد؟!چرا به تیری از غیب من و لشگریانم را گرفتار نساخت؟! 🗯ادریس(ع):یک بار دیگر به چهره ی این مردم نگاه کن. همین مردمی که ایشان را مفلوک و ترسو خواندی! 💭سپس رو به مردم کرد و فرمود: ای مردم! روزی که شما توبه کردید و من حاضر به بخشیدن شما نشدم، خداوند روزی مرا که پیامبر او بودم قطع کرد تا به میان شما برگردم و درد و رنجتان را ببینم! 👑شما به جایی رسیدید که خداوند به خاطر شما روزی پیامبرش را قطع می کند،و این مرد که خود را شاهنشاه و خداوندگار شما می دانست،به جایی رسید که در برابر چشمان شما به زانو درآمده و منتظر دستور و حکم شماست. کسی که خود و پدرانشان را خدا می خواند، در فرآهم آوردن لقمه نانی فرو ماند و در برابر شما نه شکوتی دارد و نه عزتی! آری! خداوند این بیست سال فرصت را نه به این مرد، که به شما مردم داده بود. 🗯سپس درنگی کرد و فرمود: ای یاران! عمر این مرد روزی به پایان خواهد رسید، اما بدانید این آخرین خدایی نخواهد بود که پای بر این عالم میگذارد، این خدایان پوشالی و حقیر می آیند و می روند، یکی به ثروت خود می بالد و دیگر به لشگریان خود، یکی به هوش و زکاوتش می نازد و دیگری به اجداد خود. 🔹سپس رو به شاه کرد و گفت: اما بدانید که این خدایان رنگارنگ چیزی نیستند جز تلنگری برای شما، تا به چشم سر بر باد رفتن شکوه و جلال ایشان را ببینید و بدانید، عزت و شکوه در دست خدای یکتاست و تنها راه رستگاری راه بندگیست. 🔸اینک گوارا باد بر شما این رحمت، درود خداوند و ملائکه بر شما که رستگار شدید. 🔹ادریس نبی(ع) دستان خود را به سوی آسمان دراز کرد: اندکی بعد آسمان با لایه ی ضخیمی از ابر پوشانده شده بود و قطرات باران غبار سالهای محنت را از صورت یاران ادریس(ع) می زدود. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

🌸🍃🌸🍃 #قصه_سی_و_شش: #نبرد_خدایان: 3️⃣ #قسمت_سوم: ✍️کاخ در سکوتی مرگبار فرو رفته بود. نگاه هراسان حاضران بین ادریس نبی(ع) و پادشاه جابه جا می شد. 🔮بهت و حیرت سرتاسر وجود شاه را فرا گرفته بود. تاکنون هیچ جنبنده ای جرات نکرده بود اینچنین با او سخن بگوید. آن هم در حضور همه ی بزرگان و زعمای قوم. چشمانش را از ادریس(ع) برداشت و به ملکه که در سمت راستش ایستاده بود دوخت. 👑ملکه با خونسردی به شاه نگاه کرد و ابروهایش را بالا داد. شاه منظور همسرش را فهمید. یا باید همچون یک شاه رفتار می کرد، یا برای همیشه با عزت و آبروی خود خداحافظی می کرد. آرام آرام بهت و حیرت شاه جای خود را به خشم داد. 🗯️رو به ادریس(ع) کرد و در حالی که دندان هایش را برهم می فشرد گفت: ⚰️جزای چنین توهینی مرگ است! آن هم به گونه ای که لایق موجودی چون تو باشد. کسی که خدایان قوم را انکار کرده و پادشاه خود را در حضور بزرگان به قتل تهدید می کند. تو باید به فجیع ترین شکل ممکن کشته شوی. اما من فکر بهتری دارم. ای ادریس! بدان امروز فقط به یک دلیل سرت را بر گردنت باقی می گذارم. میخواهم همگان همچون من به دروغگویی تو ایمان آورند و پوشالی بودن وعده های خدایی را که تراشیده ای با چشم سر ببینند. آن روز که همگان به دروغگویی تو شهادت دادند، تو را جوری خواهم کشت تا عبرتی باشد برای تمام ناکسانی که خدایان ما را تحقیر میکنند. 🔱 بگذار همه ببینند خدایان پادشاه قدرتمندترند یا خدای خود ساخته ی ادریس. بگذار همگان ببیند خدایان، ادریس را از دروازه ی شهر آویزان می کنند، یا خدای ادریس تخت پادشاه را واژگون می سازد! سپس بر سر سربازان فریاد کشید: منتظر چه هستید؟! این کذاب را از جلوی چشمم دور کنید تا از نظر خویش برنگشته ام! ⚔️سربازان سریعا دستان ادریس را گرفتند و او را کشان کشان از کاخ بیرون بردند و به روی پله ها انداختند. 📚منابع: برداشت آزاد از: راوندی، قصص الانبياء، ج1 ،ص 240. مجلسي، بحار الانوار،ج11 ص 271. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•