. . #ام‌البنیـن نگاهی به #عبـاس ڪرد و نگاهۍ به فرزندان زهـرا ... آرام در گوش عباسش خواند « یادت باشـد عزیز مادر هیچگاه #حسـن و #حسیـن را برادر صدا نکن خطابت فقط این باشـد: #آقاۍمـن ! و #زینب و #ام‌ڪلثوم را خواهر نخوان چنین خطابشان ڪن: #بانوۍمن ! مبادا جلوتر از آنها قدم بردارے، مگـر در مواقع خطـر ! مبادا زودتر از آنها بنشینی ! مبادا جلوی آنها آب بنوشی ! مبادا بی اذن آنها لب گشایی ! چرا ڪه تـو تنها آفریده شدۍ تا آرامشِ قلب #حسن شوی و تڪیه‌گاهِ #حسیـن ... تو تنها آمده‌اۍ براے اینڪه آب دل #زینـب را تڪان ندهد ! و #ام‌کلثـوم دل نگران غربت برادرانش نباشد ... یادت باشد عبـاسم ڪه اینان تافته‌هاۍجدابافته‌ۍعالمند روسفیـدم‌ڪن نزد #مادرسادات عبـاسِ‌ام‌البنیـن !»

وقتی حضرت عباس؏ تنهایی امام رو دید نتونست طاقت بیاره...

رفت خدمت امام... یا أخاه! آیا رخصت جهاد به من میدی؟!

ارباب یه نگاه به عباس؏ کرد... نه نمیتونه اجازه بده...

آخه علمدار سپاهشه...

تکیه گاه خیمه‌هاست...

گفت: داداش! تو پرچمدار منی، اگه تو شهید بشی لشکر من از هم میپاشه...

داداش اگه بری با رقیه چیکار کنم؟!

داداش اگه بری زینب رو چیکار کنم؟

عباس؏ سرش رو پائین انداخت...

ی وقت دید از خیمه‌ها صدا میاد...

العطش العطش...💔

نتونست طاقت بیاره...

رفت سمت خیمه ها...