❁﷽❁ 💎 ۱۴ توصیه اخلاقی💎 🌱🌷 مرحوم علامه حسن‌زاده آملی در کتاب "لقاء‌ الله" چهارده توصیه به علاقه‌مندان سلوک توحیدی بیان می‌کند. ایشان این رساله را در سال ۱۳۸۹ هجری قمری نوشته‌اند: ۱. #قرائت مستمر و انس همیشگی با قرآن: "هر اندازه که به قرآن نزدیک شوى، به انسان کامل نزدیک شده‌اى، به حظ و بهره‌ات از قرآن بنگر! حقایق آن، درجات ذات و مدارج عروجند" ۲. #دائم_الوضو_بودن: "اى دوست! بدان که، وضو نور است و دوام در طهارت، تو را به عالم قدس ارتقا دهد و این دستور عظیم النفع، نزد اهلش مجرب است؛ بر تو باد مواظبت بر آن". ۳. #قلت_طعام: "اى دوست! طعام بسیار، قلب را می‌میراند و باعث طغیان و لجام گسیختگى خواهد شد. گرسنگى از اجلّ خصال مومن است". ۴. #قلت_کلام: "رسول خدا (ص) فرمود: "جز به ذکر خدا، زیاده مگویید، چه سخن بسیار که در آن ذکر خداوند نباشد، قلب را قساوت بخشد". ۵ .#محاسبه_نفس: امام کاظم(ع): "کسى که هر روز به محاسبة نفس نمی‌پردازد، از ما نیست: اگر عمل نیکویى از او سرزده باشد؛ از خداوند طلب زیادى‌اش کند و اگر عمل نادرستى از او سر زده باشد استغفار نموده، توبه کند". ۶. #مراقبه: "بر تو باد مراقبه! بر تو باد مراقبه! بر تو باد مراقبه! مراقبه یعنی اینکه، بنده بداند خداوند بر او رقیب و به او نزدیک است و به افعالش علم دارد و حرکاتش را می‌بیند و اقوالش را می‌شنود و بر اسرارش اطلاع دارد و نمی‌تواند خود را از خدا پوشیده نگه دارد و از سلطة او خارج شود. ۷. #رعایت_ادب در محضر خداوند: "امام جواد(ع) در تبیین حقیقت ادب فرمودند: قرآن را همان گونه که نازل شده است قرائت کنید و سخن ما را همان طور که گفته‌ایم، روایت کنید و خداوند را به حالتى که محتاج و نیازمند اویید بخوانید". ۸. #عزلت: "معناى اصلی عزلت، عزل حواس است به خلوت، از تصرف در محسوسات؛ چه هر آفت و فتنه و بلایى که روح بدان مبتلا گردد، حواس در آن دخالت دارد. با خلوت و عزل حواسّ، مدد نفس از دنیا و شیطان هوا و هوس منقطع می‌گردد. ۹. #تهجد: دستور خدای متعال به پیامبرش برای وصول به مقام محمود است: وَ مِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسى‏ أَنْ یَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُودا (اسراء، ۷۹) و علت بهره‌مندی پارسایان از نعمت‌های اخروی را شب‌زنده‌داری آنان معرفی می‌کند(ذاریات، ۱۵-۱۹) ۱۰. #تفکر: الَّذینَ یَذْكُرُونَ اللَّهَ قِیاماً وَ قُعُوداً وَ عَلى‏ جُنُوبِهِمْ وَ یَتَفَكَّرُونَ فی‏ خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَكَ فَقِنا عَذابَ النَّار (آل عمران، ۱۹۱) ۱۱. #دائم_الذکر_بودن: هم ذکر زبانی و هم ذکر قلبی ۱۲. #ریاضت علمی و عملی: "ریاضت، در دو راه علم و عمل، و تنها بر طبق نهج شریعت محمدى. از غیر این راه جز بعد و دورى حاصل ناید". ۱۳. #همت_عالی: "همت عالى داشته باش! به حدى که کسی یا چیزی را عبادت نکنى جز خداى تعالى؛ حتی از روی رغبت به بهشت و وحشت از جهنم هم عبادت نکنی و الا هوای خود را عبادت کرده‌ای". ۱۴. #توبه از کارهای بد و خوب! "استادم آیت‌الله الهی طباطبائی فرمود: "توبه حقیقى آن است که از خیر و شرت انابه کنى". من اندکى اندیشیدم و سپس گفتم: اما توبه از شر، حاجتى به بیان ندارد، و لیکن توبه از خیر چیست؟ فرمود: آنچه که ما، آن را خیر می‌پنداریم، مانند نماز و روزه و قراءت قرآن و درس گفتن و تحقیقات درسی‌مان و امثال آن، اگر براستى، آن را مورد تامل قرار دهیم، در خواهیم یافت که همگى ناقص و غیر کاملند پس بر شخص بینا، واجب است که از این اعمال ناقص نیز توبه کند و قصد نماید که آنها را بر وجه کاملى که مقبول خداوند است به جاى آورد".🌱🌷 #کانال اعمال نماز و روزه استیجاری @ORAmiralmuminin110

🔰ذکر پنج عمل مستحب برای نزدیکی بیشتر به خدا 1- #سکوت «صُمت» یا سکوت به معنای حفظ زبان از گفتارهای بیهوده است. انسان در همه مراحل زندگی و نسبت به همه اشخاص باید مواظب گفتار های بیهوده از زبان خود باشد. از رسول خدا(ص)نقل شده که فرمود: «هنگامی که مۆمن را خاموش ببینید به او نزدیک شوید که دانش و حکمت به شما القا می‌کند و مۆمن کمتر سخن می‌گوید و بسیار عمل می‌کند منافق بسیار سخن می‌گوید و کمتر عمل می‌کند.» 📚(بحارالانوار، جلد 75، صفحه 312) از امام امیرالمۆمنین علیه‌السلام آمده است: «اکثر صمتک یتوفر فکرک و یستنر قلبک و یسلم الناس من یدک بسیار خاموشی برگزین تا فکرت زیاد شود و عقلت نورانی گردد و مردم از دست (و زبان) تو سالم بمانند! » 📚(میزان الحکمه، جلد 2، صفحه 1667) 2- #كم_خوردن پرخوری اثرات دنیوی و اخروی ناگواری برای انسان در پی دارد. انسان پرخور مستعدّ بیماری‌های گوناگون است. انواع امراض موجود در اجتماعات انسانی، بسیاری از چاقی‌ها، کسالت‌‌ها، تنبلی‌ها، پرخوابی‌ها و.. در اثر پرخوری است. در بسیاری از اوقات پرخوری انسان را از نماز شب و یا مطالعه باز می‌دارد. و مهم‌تر از همه اینها آنکه خداوند متعال پرخوری را مبغوض می‌داند: «أَبْغَضُكُمْ إِلَی اللَّهِ تَعَالَی كُلُّ نَئُومٍ وَ أَكُولٍ وَ شَرُوب» مبغوض‏‌ترین افراد نزد خداوند كسى است كه زیاد مي‌خوابد زیاد مي‌خورد و زیاد مي‌نوشد. 3- #شب‌زنده‌داری مسلمان واقعی باید اهمیت زیادی برای نماز شب قائل باشد. یکی از علمای بزرگ نقل می‌کردند که وقتی خدمت حضرت ولی عصر«ارواحنافداه» رسیدم حضرت فرمودند: ننگ است برای شیعیان ما که نماز شب نخوانند. در روایات ائمّه معصومین«سلام‌الله‌علیهم»تأکید فراوانی بر شب‌زنده‌داری و نماز شب شده است. اوّلین دستور از دستورات ابتدای سوره مبارکه مزمّل خطاب به پیغمبر اکرم (ص) برای موفّقیت در امر رسالت شب بیداری و نماز شب است. پس از نزول آیات ابتدایی سوره مبارکه علق و ایمان آوردن حضرت علی(ع) و حضرت خدیجه(س) ابهّت وحی پیامبر را گرفت و خستگی شدیدی در بدن خود احساس کردند لذا کمی دراز کشیدند، آن گاه جبرئیل امین فرود آمد و این آیات را نازل کرد: «یا أَیهَا الْمُزَّمِّلُ ، قُمِ اللَّیلَ إِلاَّ قَلیلاً» ای کسی که عبای نبوّت به دوشت آمده برخیز و شب بیدار باش اگر می‌خواهی بار سنگین رسالت را به سرمنزل مقصود برسانی باید این دستورات را رعایت کنی که اوّلین آنها شب بیداری و سحرخیزی است. بنابراین اگر انسان بخواهد رشد و تعالی مادی و معنوی پیدا کند، حتماً باید به نماز شب مقید شود. در برخی روایات به صورت کنایه آمده است که وقتی انسان خواب بماند شیطان او را مسخره می‌کند که نماز شب را از دست داده و توانسته شب زنده‌داری و نماز اول وقت را از وی بگیرد. 4- #عزلت معمولاً «عزلت» این‌گونه معنا می‌شود که انسان با کسی رابطه و تماس نداشته باشد این معنا در اخلاق اسلامی مورد نظر نیست در واقع اسلام قطع رابطه با دیگران و گوشه‌نشینی را تأیید نمی‌‌کند. امیرالمۆمنین(ع)می‌فرمایند: «الْمُۆْمِنُ مَأْلُوفٌ‏ وَ لَا خَیرَ فِیمَنْ لَا یأْلَفُ وَ لَا یۆْلَف» مۆمن الفت مي‌گیرد. كسى كه نه الفت بگیرد و نه الفت بپذیرد از خیر به‏ دور است لذا عزلت به معنای گوشه‌نشینی و قطع رابطه‌ و رفت و آمد، مورد نظر تعالیم دینی نیست. آنكه مقصود تعالیم روح‌بخش قرآن و عترت است، دوری و کناره‌گیری از مجالس بیهوده و بي‌نتیجه كه از خیر دنیا و آخرت بى‏‌بهره‌اند و همچنین کناره‌گیری از انسان‌هایی است که رفت و آمد با آنها باعث شر و موجب فساد است. 5- #ذکر_مداوم قرآن کریم به صورت جدّی دائم‌الذّکر بودن را از مسلمانان خواسته است: «یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثیراً، وَ سَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَ أَصیلاً» اى كسانى كه ایمان آورده‏‌اید خدا را یاد كنید یادى بسیار. صبح و شام او را به پاكى بستایید. معمولاً علمای علم اخلاق به همگان به ويژه جوان‌ها،‌ ذکر یونسیه را توصیه می‌کنند:لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّی كُنْتُ مِنَ الظَّالِمینَ امام صادق(ع)فرمودند: مِنْ أَشَدِّ مَا فَرَضَ اللَّهُ عَلَى خَلْقِهِ ذِكْرُ اللَّهِ كَثِیراً ثُمَّ قَالَ لَا أَعْنِی سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ إِنْ كَانَ مِنْهُ وَ لَكِنْ ذِكْرَ اللَّهِ عِنْدَ مَا أَحَلَّ وَ حَرَّمَ فَإِنْ كَانَ طَاعَةً عَمِلَ بِهَا وَ إِنْ كَانَ مَعْصِیةً تَرَكَهَا سخت‏‌تر چیزى كه خداوند بر خلقش واجب ساخته ذكر بسیار خداست مقصودم فقط گفتن‏ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ نیست اگر چه این هم از جمله ذكر است، بلكه مقصود ذکر عملی و یاد آوردن خداست در آنچه حلال و حرام فرموده كه اگر طاعت خداست عمل كند و اگر معصیت است ترک نماید.