حضرت باقر (ع) می فرمایند: در كتاب #توراتِ اصلي كه تحريف نشده است چنين وارد است: «إنَّ مُوسَي سَأَلَ رَبَّهُ، فَقَالَ: يَا رَبِّ! أَ قَرِيبٌ أَنْتَ مِنِّي فَأُنَاجِيَكَ؟ أَمْ بَعِيدٌ فَأُنَادِيَكَ؟ فَأَوْحَي اللَهُ عَزَّوَجَلَّ إلَيْهِ: يَا مُوسَي أَنَا جَلِيسُ مَنْ ذَكَرَنِي» حضرت #موسي(ع) از پروردگارش سؤال كرد و گفت: اي پروردگار من ! آيا تو به من نزديك هستي كه با تو به طور نَجوي و آهسته سخن گويم، يا دور هستي كه با تو به طور ندا و فرياد گفتگو كنم؟ خداوند عزّوجلّ به سوي او وحي فرستاد: اي موسي ! من همنشين کسی هستم كه ياد من كند. «فَقَالَ مُوسَي: فَمَنْ فِي سِتْرِكَ يَوْمَ لَا سِتْرَ إلَّا سِتْرُكَ؟ فَقَالَ: الَّذِينَ يَذْكُرُونَنِي فَأَذْكُرُهُمْ، وَ يَتَحَآبُّونَ فِيَّ فَأُحِبُّهُمْ؛ فَأُولَـئِكَ الَّذِينَ إذَا أَرَدْتُ أَنْ أُصِيبَ أَهْلَ الارْضِ بِسُوءٍ، ذَكَرْتُهُمْ؛ فَدَفَعْتُ عَنْهُمْ بِهِمْ»(149) حضرت موسي عرض كرد: در پناه و امان تو كيست، در آن روزي كه پناه و اماني غير از امان و پناه تو نيست؟ خداوند وحي فرستاد كه: آن كساني كه مرا ياد مي كنند پس من هم آن ها را در آن شرایط ياد مي كنم ؛ و براي ميل و تقرّب به من با يكديگر، اساس دوستي و #محبّت برقرار مي نمایند، پس من هم به آن ها محبّت مي ورزم. https://eitaa.com/OrAmiralMumininHaidar 149 -# اصول #كافي، ج 2، ص 496 #شرح_نامه_ی_سی_و_یک_نهج_البلاغه #استادطاهرزاده