#قسمت_اول #زنای_ذهنی دوستی از خاطرات خوابگاهش می گفت که حدود چهارسال با سه نفر هم خوابگاهی بودیم..در خوابگاه دوستی داشتیم که اکثر اوقات شبها هنگام خواب نگاهش را به یک جا معطوف  میکرد  و پلک نمی زد.انگار یادخاطره ای می افتاد  یا در حال فکر کردن به کسی بود. این کارِ یک شب و دو شبش نبود. یک روز به شوخی از او پرسیدم عاشق شدی رفت؟!  - گفت #عاشق؟! چطور مگه ؟ - گفتم خب خیلی میری تو فکر! به کی فکر میکنی انقدر؟! – گفت: مگه حتما باید عاشق باشم! من وقتی میخوابم یا وقتی که تنها می شود یک موسیقی ملایم میذارم و یک نفر جنس مخالف را که او را دیدم و از او خوشم آمده در #ذهنم هر جور که بخواهم تصور میکنم و ....! اینطوری هم از لحاظ ذهنی #ارضا می شوم و هم #گناه نکرده ام چون نه نیت عمل به این کار را دارم و نه این کار را در عمل انجام می دهم... به راستی زنای ذهنی گناه نیست؟ #شرع در این باره چه نظری دارد ؟ آیا #فکر کردن به یک عمل گناه غیر شرعی گناه است یا خیر؟  این روزها معصیت ذهنی پیچیده ای گریبانگیر برخی از جوانان شده است، ویروس عجیبی به نام زنای ذهنی. زنای ذهنی فکر به گناه مقدمه ای برای شروع گناه خواهد بود و انسان با فکر کردن به گناه باید به طریقی خود را ارضا کند که یا مجبور به خودارضایی میشود و یا زنا را در عمل محقق می کند بیماری خاموشی است که فرد را به امور جنسی و برقراری رابطه جنسی با نامحرم وا می دارد و خود این عامل علاوه بر نابود کردن روح و جسم زندگی ها را نابود خواهد کرد. متاسفانه مساله ای که غرب به آن مبتلا است تجاوز جنسی است و سبک زندگی اسلامی دچار زنای فکری شده است که از نظر شرعی فکر کردن به گناه  چه اختیاری و چه از روی عمد گناه نیست ولی فکر به گناه مقدمه ای برای شروع گناه خواهد بود و انسان با فکر کردن به گناه باید به طریقی خود را ارضا کند که یا مجبور به خودارضایی میشود و یا زنا را در عمل محقق می کند همانطور که حضرت على(علیه السلام) فرمود:«من کثر فکره فى المعاصى دعته إلیها؛ کسى که در مورد گناهان زیاد فکر کند، گناهان او را به سوى خود مى کشند.» @oramiralmumininhaidar