🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 #روایات #القاب امام #زمان عليه السّلام ✨🍃🍃 از القاب آن نور الهى (📚كفاية الموحدين: ج ۳، ص ۳۴۳. كمال الدين صدوق: ج ۲، ص ۴۹، ۱۵۹) «حجة اللَّه، «حجة آل محمد»، «صاحب الزمان» يعنى فرمانرواى عصر خود، «مالك رقاب الخلايق» يعنى امر امر او و نهى نهى او و حكم حكم او و فرمان فرمان اوست، «مهدى» كه خلق به وسيله او هدايت مى يابند و به وجود مقدس او از جاده ضلالت به شاهراه هدايت رسيده رستگار مى شوند، «قائم» كه حضرت صادق عليه السّلام فرمودند: «از اين جهت كه به حق قيام مى نمايد او را قائم گويند»، «منتظر» كه براى او غيبت طولانى است، و مخلصين او انتظار خروجش را مى كشند و شكاكين او را انكار مى كنند. #اوصاف امام #زمان عليه السّلام ✨🍂🍂 اوصاف ظاهرى آن حضرت (كفاية الموحدين: ج ۳، ص ۳۴۱) شباهتهاى زيادى به رسول گرامى اسلام صلّى اللَّه عليه و آله دارد. خطى از موى سيز رنگ مانند زمرد از گردن تا ناف مبارك او كشيده است. صورت مباركش مانند ستاره اى درخشنده و نورانى است. أمير المؤمنين عليه السّلام مى فرمايد: «او جوانى است خوش روى و خوش موى و نور صورت مباركش بر سياهى محاسن انوار او غالب است». امام باقر عليه السّلام مى فرمايد: «رنگ مباركش مايل به سرخى است مانند گل سرخ شكفته و چشمانش گشاده و ميان ابروهايش مرتفع و مابين شانه هاى او باز است. گشاده جبين است و بينى او بلند و نازك و شكم مباركش بر آمدگى دارد، و بيخ دندانهاى ثنايش گشاده است. مادر امام زمان عليه السّلام: والده حضرت صاحب الامر عليه السّلام حضرت نرجس خاتون است كه نامها و القاب ديگر حضرت مليكه، ريحانه، صيقل، سوسن است. در زيارت آن حضرت - كه تمامى عبارات آن دلالت واضحى بر علو منزلت آن بانو دارد - توصيف به راضيه، مرضيه، صديقه، تقيّه نقيّه، زكيّه شده است. بنابر نقلى جناب نرگس در سال ۲۶۱ ه’ در سامراء از دنيا رحلت كرد و در جوار امامين حضرت هادى و امام عسگرى عليهماالسّلام دفن شد. (رياحين الشريعة: ج ۳، ص ۲۵ - ۲۶) بنابر نقلى ديگر در سال ۲۶۰ ه’ قبل از شهادت امام عسگرى عليه السّلام رحلت نمود. (تاريخ سامراء: ج ۱، ص ۲۴۳. مستدرك سفينة البحار: ج ۱۰، ص ۲۵). زيرا هنگامى كه امام عليه السّلام از وقايع بعد از شهادت خود نسبت به فرزند و عيالش خبر داد حضرت نرجس خاتون عليه السّلام از آن حضرت خواستند كه دعا بفرمايند قبل از ايشان از دنيا بروند. (مستدرك سفينة البحار: ج ۱۰، ص ۲۵) حضرت حكيمه خاتون دختر حضرت جواد الائمة عليه السّلام است كه توفيق رؤيت و درك چهار امام معصوم عليه السّلام را داشته است. (📚بحار الانوار: ج ۱۰، ص ۲۵) ايشان در سال ۲۷۴ ه’ در سامراء رحلت فرمودند. (📚تاريخ سامراء: ج ۱، ص ۲۳۹) ايشان محرم اسرار اهل بيت عليه السّلام بوده و كسى است كه در ولادت حضرت صاحب الزمان عليه السّلام حاضر بوده و چندين بار خدمت آن حضرت مشرف شده است. بعد از وفات امام حسن عسگرى عليه السّلام يكى از وفات امام حسن عسگرى عليه السّلام يكى از سفرا بوده كه به واسطه او مردم به حوائج خود نائل مى شدند. (📚رياحين الشريعة: ج ۴، ص ۱۵۰) ❌ #کپی فقط با ذکر #صلوات به نیت #فرج امام #زمان عج ❌ @oramiralmumininhaidar

🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 #روایات #ضربت خوردن #اميرالمؤمنين علی عليه السّلام▪️◼️◼️ در ۱۹ ماه رمضان سال ۴۰ ه’ در نماز صبح در مسجد كوفه با شمشيرى مسموم به دست ناپاك ابن ملجم بر فرق مبارك أمير المؤمنين عليه السّلام ضربت وارد شد. در ۱۳ ماه رمضان سال ۴۰ ه’ حضرت مولى الموحدين على بن ابى طالب أمير المؤمنين عليه السّلام بعد از فارغ شدن از جنگ نهروان از شهادت خود خبر دادند. (📚الوقايع و الحوادث: ج ۱، ص ۱۳۹. مستدرك سفينة البحار: ج ۵، ص ۲۱۳) در آن روز حضرت بر فراز منبر بعد از بيان كلماتى درر بار در حقايق اسلام، در آخر بيانات شريف خود، به فرزندشان امام حسن مجتبى عليه السّلام فرمودند: تا امروز چند روز از ماه مبارك رمضان مى گذرد؟ امام مجتبى عليه السّلام فرمودند: ۱۳ روز گذشته است. از امام حسين عليه السّلام پرسيدند: چند روز باقى مانده است؟ امام حسين عليه السّلام فرمود: ۱۷ روز باقى مانده است. در اين هنگام أمير المؤمنين عليه السّلام دست به محاسن مبارك گرفتند و فرمودند: نزديك است اين موى من به خون سرم خضاب شود. در شب ۱۶ ماه رمضان سال ۴۰ ه’ أمير المؤمنين عليه السّلام در خواب پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله را ديدند، و آن حضرت به نزديك شدن ملاقاتشان در بهشت به أمير المؤمنين عليه السّلام بشارت دادند، و أمير المؤمنين عليه السّلام به دخترشان امّ كلثوم سلام اللَّه عليها خبر دادند. (📚ارشاد: ج ۲، ص ۱۵. الوقايع و الحوادث: ج ۱، ص ۱۹۰) در شب نوزدهم أمير المؤمنين عليه السّلام روزه را در منزل امّ كلثوم سلام اللَّه عليها افطار نمودند. (📚الوقايع و الحوادث: ج ۱، ص ۲۴۲) در شب ۱۹ ماه رمضان سال ۴۰ ه’ وردان و شبيب كه با ابن ملجم در شهادت أمير المؤمنين عليه السّلام همراه بودند، در حين درگيرى كشته شدند. (📚نفائح العلام: ص ۴۱) در سال چهلم گروهى از خوارج در مكه جمع شدند و بر كشتگان نهروان گريستند. سه نفر از آنان با هم پيمان بستند كه در يك شب أمير المؤمنين عليه السّلام، و عمروعاص و معاويه را بكشند. ابن ملجم كشتن أمير المؤمنين عليه السّلام را بر عهده گرفت و وارد كوفه شد و با كمك قطام بنت اخضر كه ابن ملجم قصد ازدواج با او را داشت، و با همدستى شبيب بن بجره و وردان بن مجاله تصميم خود را عملى كرد. در صبح روز نوزدهم بعد از اذان صبح، أمير المؤمنين عليه السّلام وارد مسجد شد و صداى نازنين ايشان به «يا ايها الناس، الصلاة» بلند شد. سپس آن حضرت مشغول نماز شد. هنگامى كه در ركعت اول سر از سجده برداشت شبيب بر آن حضرت حمله ور شد، ولى شمشيرش خطا كرد. بلافاصله ابن ملجم لعنة اللَّه حمله كرد و شمشير او فرق مبارك آن حضرت را شكافت و محاسن شريفش به خون فرق مباركش خضاب شد، صداى مباركش بلند شد: «بسم اللَّه و باللَّه و على ملة رسول اللَّه، فزت و رب الكعبة». صداى جبرئيل بلند شد: «تهدمت و اللَّه اركان الهدى و انطمست اعلام التقى و انفصمت العروة الوثقى، قتل ابن عم المصطفى، قتل الوصى المجتبى، قتل على المرتضى، قتله اشقى الاشقياء». ❌ #کپی فقط با ذکر #صلوات به نیت #فرج امام #زمان عج ❌ https://eitaa.com/joinchat/2585985048Cc8e2105fcf