👈 که چندتا نان بگیرد تا اگر فلانی خواب ماند، نان داشته باشیم.
✅ علت این که تشکلهای انقلابی در مواقع بحرانی خوب عمل میکنند همین است که فضول هستند؛
🔻 برای روز مبادا و مواقع بحرانی فکر میکنند و خودشان را مطابق با آن تجهیز میکنند.
⏳ زمان بحران چه کسی موفق است؟
📍آن تشکلی که فضول است، میتواند به کمک دیگران .بشتابد.
❎ کسی که سرش را پایین انداخته است و فقط به فکر کار خودش است اصلاً وسط میدان نمیآید و نمیداند در مواقع بحرانی باید سراغ چه کسی برود.⁉️
🌐 در عوض تشکلهای انقلابی میدانند چطور ارتباط بگیرند، چه کسانی چه انبارهایی دارند و میتوانند مردم را به خط کنند و.....
👈 همه اینها از فضولی آنها به دست آمده است، زیرا سرشان به کار خودشان نیست،
🔻در مسیر دغدغهشان به دیگران کار دارند و وسط میدان
میآیند.
⁉️ بر اساس آنچه گفته شد، فضول کیست؟
🔹فضول کسی است که توانمندی بالایی دارد، علاوه بر این که کارهای سپرده شده به خودش را به خوبی انجام میدهد؛
👌مازاد توان دارد با این مازاد توان خودش به سراغ دیگران میرود
و به آنها توصیه میکند تا آنها حرکت کنند. به کمک او کارشان ثمر بدهد.
📍مثال گروه کوهنوردی مثال زیبایی است. فردی که توان دارد خودش را بالا کشیده است؛ با مازاد توانش بر می گردد کوله پشتی دیگری را میگیرد تا رفیقش راحتتر بالا بیاید و به او
و
کمک میکند.
🔅 «تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر»! این جا معنا میشود؛ یعنی رفته و به دیگری کمک کرده که او هم در این مسیر
ثابت قدم بماند و وظیفهاش را انجام دهد.
📌نکته مهم در فضولی این است که فرد، کار خودش را انجام دهد.
👈 اگر مثلاً آقای «الف» کارش را خوب انجام ندهد، ولی سراغ کار دیگری برود و از آنها بخواهد که چرا شما کارتان را خوب انجام ندادهاید؟
🔙 پاسخ میشنود:«که به تو چه؟ خودت برو کارت را درست انجام بده»
🔛 و این حرف و قضاوت در مورد او قضاوت صحیحی است مطالبه زمانی معنا پیدا میکند که مطالبهگر کارش را درست انجام دهد.
🔚 به همین دلیل گفته شد که هرکسی فضولتر است عاملتر و هرکس که عاملتر است، مطالبه کنندهتر توصیه کنندهتر و در
نتیجه رهبرتر است.
⁉️ اگر از ما بپرسند رهبر تشکیلات کیست؟
🔅باید
بگوییم؛ «کسی که بیشترین ارتباطات را با افراد داشته باشد و در گلوگاه ارتباطی تشکیلات قرار گرفته باشد، رهبر میدانیم».
⬅️ این فرد به همه سر میزند، در همه کارها فضولی میکند و به بقیه کمک میکند که کارشان را انجام دهند.
👌کسی که این ویژگیها را داشته باشد، به صورت خودکار رهبر تشکیلات است؛
🔹مثلاً در هیأت عزاداری چه کسی به عنوان مسئول هیأت انتخاب میشود؟
🔸کسی که بیشترین امکانات را برای هیأت به خط کرده است،
🔸کمکاریهای بقیه را جبران کرده و به کمک آنها رفته است
🔸از بقیه دائماً پیگیری انجام کارهایشان را داشته و.....
🔚 این روحیه مناسب مسئولیت هیأت است.
🌷روایات و احادیث ائمه اطهار ما را به سمت ایجاد یک فضای تشکیلاتی سوق میدهد.
👌سلام کردن به یکدیگر،
👌کمک به فقرا و نیازمندان.
👌جویای احوال همسایه شدن،
👌آداب رفاقت و دوستی کمک و دستگیری دیگران و ... .
🔺نشان میدهد که مجموعهها و تشکلها، انسان محور ایجاد میشوند؛
🔛 در حالی که سازمان در ادبیات غرب، ساختار پایه ایجاد شده است.
در سازمان انسان حذف شده است.
🔚 از این رو انسانها در چنین ساختارهایی ابزار و مهره بازی هستند.
📍 استعاره سازمان به مثابه سیستم یا ماشین، چنین فهمی از سازمان را در دانش مدیریت نشان میدهد.
👀 با این نگاه، آدمها مهرهها و چرخ دندههای تشکیل دهنده ماشینی به نام سازمان هستند؛
👌در حالی که در تشکیلات آدمها، موضوعیت دارند و باید توانمندیهای آنها محور حرکت و کار قرار گیرد.
✨ تواصی ،فضولی پیگیری، تقوا و امر به معروف و نهی از منکر باعث میشود روح کلی
تشکیلات به وجود آید
و همه مراقب یکدیگر
باشند.
❌ جنس این مراقبت، نظارت به معنای منفی نیست که همه منتظر باشند کسی اشتباه کند و آن را به رخ او بکشند،
✴️ بلکه جنس
مراقبت دستگیری و معاونت و کمک در مسیر رشد افراد و آرمان مجموعه است.
👌وقتی مطمئن میشویم که همه آماده هستند، «بسمالله» را میگوییم، کوهنوردی را آغاز میکنیم و دائم هوای همدیگر را داریم که مبادا کسی جا بماند.
⏪ با این نگاه، چه کسی رئیس تشکیلات است؟
✅ کسی که بیشترین مراقبت را دارد، تقوای بیشتری نسبت به بقیه دارد،
✅ کسی که پیگیرتر است،
✅ و توصیه بیشتری به حق و صبر میکند،
✅ کسی که امر به معروف و نهی از منکر و مطالبهگری بیشتری دارد؛
✅ در یک کلام کسی که این ابعاد و ویژگیهای فوق را بیشتر داشته باشد.
👈 این موارد در کنار همدیگر، فضای تشکیلات است.✔️
🔅تکنیک تقوا و فضولی:
🔰 تکنیک اصلی مراقبت و تقوا، داشتن اشراف کلی بر فضای پیرامونی و تکنیک فضولی شروع سرکشی و فضولی از نزدیکترین افراد است.
⚠️ برای مراقبت داشتن
لازم است شما به سایر نفرات، کارها و برنامهها اشراف عمومی و کلی پیدا کنید تا مراقبت درستی از آنها انجام دهید.
✳️ به علاوه، شما وقتی میخواهید فضولی کنید، همین که سرتان را بالا میآورید به اولین فردی که میرسید تذکر میدهید و کارتان را ادامه میدهید و سراغ بعدیها میروید.
🔸استعاره «لكه جوهر» مناسب فضولی است؛
⏪ یعنی فضولی باید مثل لکه جوهر از یک نقطه کمکم سرایت کند و کل صفحه را بگیرد.
🔺 این امر هر قدر نزدیکتر باشد اولویتدارتر است.
⏮ مثلاً وقتی شما در اردوگاهی هستید که میخواهید محل اسکان همگانی خودتان را تمیز کنید، کافی است؛
◀️ اولاً هرکس سر جای خودش را تمیز کند. پتو را مرتب کند و
◀️ ثانیا به نزدیکترین فرد کنار خودش کمک کند،
👌همین طور کم کم كل محل اسکان تمیز میشود.
🚫 اگر شما یک پتو از یک طرف بردارید و مرتب کنید سپس سراغ گوشه دیگر بروید و پتویی دیگر و همین طور پراکنده عمل کنید زحمتتان زیادتر میشود.❌